O ~ I never expected something like this - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O ~ I never expected something like this

Account verwijderd

schreef:
In samenwerking met esther, ghehehe.

Audrey Mackenzie Meyer ~ 21

Omdat ik zo aardig ben, mag jij beginnen C;

Esther
YouTube-ster

esther schreef:
Adrian Maximoff - Adrian - 23
{option}

Dat is lief van je

Adrian
Het vliegtuig was net geland en ik loop rustig door het vliegveld heen, naar binnen. Naar de aankomsthallen. In het vliegtuig zat ik first class, omdat mensen niet hoeven te weten dat ik in het vliegtuig zit. Ook zat er een bewaker heel dicht in de buurt. Ik ben al zo gelukkig dat ik nu nog niet aangevallen ben door hysterische fans. Een grijns valt over mijn gezicht, dan loop ik de aankomsthallen in. Niemand weet dat ik nu aan zou moeten komen. Dus hier staat gelukkig niemand. Wel zie ik gelijk nieuwsgierige blikken. Meisjes van rond de 14 die iets tegen de moeder zeggen en wijzen. Ik loop gewoon door of ik van niks weet. Ik ben niet Adrian. Wie is Adrian? Mijn grijns word nog breder. In beide ooghoeken zie ik incognito bewakers lopen. Niemand weet dat zij bij mij horen. Ik ben zo blij dat ik in de stad wat meer met rust gelaten ga worden! Tenminste, door de bewakers. Op dit moment ga ik op tour, anderhalve week lang mag ik in deze stad verblijven en dan ga ik weer verder. Ik doe hier twee optredens en aan het einde van de week ook nog een een paar honderd kilometer hier vandaan. Daar word ik naar toe gebracht met de auto. Zelf mag ik geen auto rijden. Het voelt sowieso wel stom aan, ik loop hier alleen met een koffer, maar een van de bewakers heeft mijn gitaar vast. De ander heeft ook een koffer, maar daar zit niks in. Er loopt iemand naar mij toe. Ik zie hem. "Hey, Adrian" zegt hij dan. Een van de bewakers geeft mij een knikje. "Hey" zeg ik vriendelijk. Dan vraagt hij mij om een handtekening, op zijn arm. Dus die geef ik, zijn moeder wil ook nog een foto hebben. Dus die laat ik ook maken. Hij vraagt nog een paar dingen en ik geef antwoord als wat ik moet zeggen als dit gevraagd word. Ik mag geen eigen mening hebben. De jongen is zo ongelooflijk blij dat hij mij een knuffel geeft en dan weg loopt. Ik zwaai nog even naar hem en loop dan weer verder. Ik ben blij dat niet iedereen hier in de vertrekhallen dit durft. Anders zou ik denk nog best lang bezig zijn, al heeft niet iedereen een idee wie ik ben. Maar een groot deel van de tiener meisjes heeft wel eens van mij gehoord. Volgens mij eigenlijk iedereen wel, omdat mijn muziek redelijk vaak gedraaid word. Zegt mijn bank account.

Account verwijderd

schreef:
Audrey
Een diepe zucht verliet m'n mond. Elke dag ging het wel opnieuw. Momenteel stond ik in een Starbucks, in het vliegveld. Met een doek maakte ik de toonbank schoon en keek om me heen. De sterke geur van koffie en gebak vulde de hele winkel al. Het was hier altijd zo saai en altijd waren er wel mensen die wat geheime recepten wilden uitproberen. Opzicht had ik er geen idee mee, alleen soms verwachtten ze dat je elk recept wist, wat niet zo was. Ik was een normaal persoon, dus het was onmogelijk om alles uit m'n hoofd te weten. Er kwamen ook telkens nieuwe recepten bij, dus daardoor werd het nog meer onmogelijk om alles te onthouden.
Terwijl ik de koffie voor de klant aan het maken was, keek ik even op de klok. Ik zou zo een pauze hebben, maar dat duurde nog wel een tijdje. Ik keek naar mijn collega's, die ook enorm druk bezig waren. Ze waren ook drankjes aan het maken, bestellingen opnemen, tafels schoonmaken, dingen bijvullen en veel meer. Het was vandaag een drukke dag, maar dat was ik immers wel gewend. Rustig haalde ik de beker van de blender en deed er nog wat extra's erbij en serveerde het toen.
Al snel kwam er een volgende klant. Alles was inmiddels een routine geworden. Je moest ze begroeten, vragen wat ze wilden, welke grootte beker, de beker pakken, de naam op schrijven, wat dingen omcirkelen, het drankje maken en dan serveren. Zo moeilijk was het niet. Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik keek door de grote ramen heen en hoorde wat mensen zeggen van de koffiegeur. Het rook inderdaad lekker, maar als je al zo lang werkte hier, werd je dat wel een beetje zat.
~
Ik faal zo erg. Mijn excuses daarvoor, lol

Esther
YouTube-ster

esther schreef:
Adrian
Als ik een Starbucks zie loop ik er naar toe. Ik heb eigenlijk wel heel erg veel zin in koffie. Alleen welke koffie, dat weet ik nog niet. Mensen gaan aan tafeltjes zitten en staan weer op. Is het nou de bedoeling dat je aan de kassa besteld? Zoals ik eigenlijk altijd heb gezien? Of mag je ook gaan zitten? Ik denk dat je gewoon bij de balie moet bestellen. Hier lijkt niemand mij meer op te merken. Ik ben hier gewoon een van de tal mensen die op vakantie gaat en er heel veel zin in heeft!
Voorzichtig loop ik de Starbucks in, met mijn koffer achter me aan. Waar heb ik eigenlijk zin in.. Wat voor koffie zal ik nemen? Ik zucht zacht en loop naar de balie. "Goedemorgen" zeg ik dan tegen het meisje wat achter de balie staat. Verder staat er nog heel veel meer personeel in deze Starbucks. Ze maken de tafels schoon, anderen maken bestellingen en weer anderen nemen bestellingen op. Ik zucht zacht en twijfel nog even verder. "Wat zou jij me nou echt aanraden?" Vraag ik dan aan het meisje. Ik glimlach naar haar en wacht geduldig af.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld