Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO' // If it's meant to be, it will be.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Ik: Maddison Smith.
Jij: Justin Bieber.

{option}

U mag beginnen!

Account verwijderd

schreef:
Ik faal enorm in beginnen, dus mijn excuses er alvast voor.
~
Justin
Wat neuriënd liep ik door het winkelcentrum heen. Wat was ik toch weer eens stom bezig om geen bodyguards mee te nemen. Een zucht verliet m'n mond. Dit was de prijs die ik ervoor moest betalen... Goed bezig hoor, Justin. Zoals bijna altijd, was ik door m'n fans herkend. Het was zo grappig hoe ze dat deden, al zag ik er totaal anders uit. Er was gewoon iets waardoor ik kennelijk alles al weggaf.
Geloof me als ik je vertelde dat ik van mijn fans hield, maar soms wilde ik gewoon een normaal persoon zijn en wat rust hebben. Ik was het soms gewoon zo zat om het middelpunt te zijn, om alle aandacht te hebben en dat mensen dan gingen verwachten dat ik helemaal perfect was, niks fout deed of meer.
De laatste tijd ging alles enorm goed met mijn carrière en dat al helemaal sinds de comeback, alleen soms waren er eens momenten dat ik het niet echt zag zitten. Ja, ik wist dat ik niet de allerbeste was, dat ik enorm veel fouten had gemaakt in het verleden, maar je moest je wel realiseren dat ik als een heel jong kind al in de spotlight stond. Ik moest zelf mijn pad vinden en vaak gingen mensen alleen maar met me om, omdat ik ''de wereldberoemde Justin Bieber'' was. Ze gebruikten me en nog veel meer, wat werkelijk mijn hart brak. Door al die verkeerde mensen wist ik niet meer wat goed of wat slecht was, waardoor ik mezelf liet gaan en waardoor je vaak niet zulke goede dingen over mij zag op het nieuws. Ik was er zeker niet trots op, maar ik had vanaf dat moment wel enorm veel geleerd.
Op mijn 21ste verjaardag had ik beloofd dat ik een beter persoon zou worden en meer en ik heb me eraan gehouden. Ik had dingen gedaan die echt bij me paste. Ik had de mensen weggeduwd die me alleen maar pijn deden en ik zorgde ervoor dat ik zo positief mogelijk bleef. Dat was niet altijd al te moeilijk, maar mijn fans waren wel de reden waarom ik elke dag met plezier uit mijn bed stapte.
Ik was nog steeds op tour, alleen nu had ik een soort van vakantie, wat betekende dat ik weer vrije tijd had om dingen te doen en weer uit te stressen. De tour was enorm leuk en al, maar je raakte er enorm gestrest van. Er was zoveel druk en na elk concert was ik gewoon uitgeput. Tijdens mijn laatste tour raakte ik aan het eind enorm depressief, waardoor ik niet zo vaak meer lachte en meer. Kort daarna kwam weer alle drama, maar dat was nu allemaal voorbij. Ik hoopte met heel m'n hart dat ik die fout deze keer niet meer zou maken. Ik wilde niet weer het verkeerde pad opgaan, allerlei verkeerde dingen doen, m'n belofte breken en ik wilde vooral m'n fans niet verliezen. Zij waren gewoon mijn alles en ik wist niet wat ik zonder hun zou moeten...

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Mads.
Ik waggelde in de winkel op zoek naar het pad met de haarverf. Mijn moeder was alweer in een fase waar ze haar haar een andere kleur wilde hebben en zoals altijd mocht ik de verf halen. Was altijd wel fijn want mijn moeder dacht dat de verf 20 euro kostte. Ik had voor 7 euro haarverf gekocht en voor de andere 13 kocht ik meestal Skittles. Ik glimlachte toen ik de haarverf vond en keek naar de kleuren. Ze wilde lila toch? Ik zakte door mijn hurken en keek naar de verschillende merken en verschillende kleuren lila. Ik nam meestal de goede mee, maar af en toe kon ze wel eens boos worden omdat ik de verkeerde had. Ik liet mijn tas met een zucht op de grond vallen en ging zelf toen ook maar zitten. Hier was ik nog wel even, om alles uit te toen en alles te bekijken.
Na een kwartiertje kwam ik erachter dat degene die ik in mijn hand had wel de beste was, en stond op van de grond. Ik nam mijn tas die ik over mijn schouders deed en liep toen naar het snoep pad, op zoek naar de Skittles!
De Skittles waren er niet meer? Ik liep naar de voorkant van de winkel en keek om me heen, op zoek naar iemand die mij kon helpen. Ik zuchtte toen er niemand was en stond bij de kassa, te wachten tot er iemand kwam. Na een minuut naar de balie te staren stond er een meisje met lang blond haar en felle licht groene ogen voor me. "Kan ik je ergens mee helpen?" Vroeg ze vriendelijk. Vast een nieuweling, die nog niet lang heeft gewerkt of echt een vrolijk iemand. Mijn baantje bij de supermarkt was echt een hell.
"Ik zocht Skittles en wilde vragen of jullie die misschien nog achter hadden liggen?" Ik klonk echt dom nu ik er over na dacht, maar ze knikte en liep meten door de deur naar achteren. Ik glimlachte toen ze terugkwam, zonder Skittles. "Oh, dan kijk ik wel of er ander snoep is." Ik liep terug naar het snoep pad.

Account verwijderd

schreef:
Justin
Zonder dat ik het doorhad, was ik bij een snoepwinkel beland. Ach ja, waarom ook niet? Ik had eens zin in wat lekkers, al was het misschien niet het meest gezonde ding ooit. Ik wist nog toen ik alleen maar ging sporten en meer, wat niet goed was. Zacht grinnikend schudde ik de gedachte uit mijn hoofd en liep de winkel binnen. Ik zag dat mensen en klanten. In z'n geheel was het hier enorm rustig, wat enorm goed was. Nu hoopte ik nog maar eens dat ik niet werd herkend, want anders kon dit een enorm lange dag voor me worden. Het enige wat ik vroeg was wat rust en mensen die me respecteerden en niet gingen vragen om een foto's, handtekening of iets dergelijks.
Eenmaal bij de snoepafdeling keek ik wat rond. Ik zag er hier wat mensen, maar hoopte maar dat niemand me herkende. Ik schudde de gedachten uit mijn hoofd en ging wat opzoek. Wat kon ik gaan halen? Mijn probleem was dat ik nooit kon kiezen, want ik was er dol op en er was zoveel waaruit je kon kiezen. Je had jelly beans, chocolade, gummy beren, fruitsnoepjes en nog veel meer. Ergens voelde ik me net een klein kind, aangezien ik hier altijd wel enorm blij werd. Hoe kon je nou niet blij worden van iets wat lekker smaakte en soms ook nog eens heerlijk rook? Ik keek even op mijn horloge en zag dat het inmiddels later en later werd. Ik was hier al een enorm lange tijd en voor nu was ik al een paar keer lastiggevallen.
Rustig keek ik bij de schappen en het was zo lastig om iets te kiezen. Ik trok mijn sweater wat beter en ging verder kijken. Ik zag wat mensen vanuit mijn ooghoeken al naar me kijken en me herkennen en ik hoopte zo erg dat ze niks tegen me zeiden. Normaal vond ik het enorm leuk om sociaal te zijn en meer, maar voor nu wilde ik een normaal leven leiden, al had ik dat al niet meer sinds ik met mijn carrière was begonnen. Het was stom en misschien klonk het triest, maar het drukke beroemdhedenleven was voor mij nu normaal. Het was zo gek hoe zoiets je hele leven zo snel op z'n kop kon zetten.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Maddi.
Ik liep wat naar achteren om te kijken bij de hogere schappen. Ik was net te klein om te zien wat er achter de hogere schappen stond. Ik haalde mijn schouders op en keek toen maar naar de wat kleinere schappen. Ik keek op toen mensen begonnen te smoezen en naar een jongen wezen die een capuchon ophad en bijna niet herkenbaar was. Misschien dachten ze dat het een dief was? Crimineel? Weet ik het, waarom zouden ze anders smoezen? Ik zakte nogmaals, voor de tweede keer deze dag, door mijn hurken en keek naar de chocolade repen. Waarvoor was ik hier? Ik wilde alles kopen, en had maar 13 euro bij me. Mensen verlieten na een tijdje het pad en liepen naar de kassa. Hoe konden ze zo snel klaar zijn in dit pad?!
Nog steeds stond de jongen met de capuchon in het pad, en ik had geen idee wat ik moest denken. Mijn gedachten vertelde me dat het iets ergs kon zijn, maar andere gedachten vertelde me dat ik niet moest oordelen. Die persoon zijn haar zat vast niet goed, en hij wilde misschien niet herkend worden door zijn ex? No one knows, behalve hij. Ik nam de 2 chocolade repen en een zak met snoepjes waar ik nog nooit van gehoord had en keek toen nogmaals rond. Was dat alles? Wilde ik nog ijs voor het weekend? Wilde ik nog chips? Ach, ik was echt een vreetzak. Niemand was er om me te veroordelen dus dat was mooi.

Account verwijderd

schreef:
Justin
Fijn... Iedereen dacht dat ik een crimineel was. Ik was alles behalve een crimineel. Was het dan ook zo lastig om mensen in hun waarde te laten of om mensen niet te beoordelen, voordat je kun leerde kennen? Kennelijk was het wel zo, want ik werd al beoordeeld doordat ik een capuchon met pet en een zonnebril droeg. Even deed ik mijn capuchon en pet af en fikste mijn haar. Het begon wat te kriebelen en wat te irriteren. Kort daarna deed ik weer m'n pet goed op en toen m'n capuchon. Ik pakte maar wat simpels, zoals Sour Patch Kids, waar ik dol op was en keek nog even bij de drankafdeling, die dichtbij zat. Vaak kreeg ik enorme dorst en ik moest zorgen dat ik genoeg vocht binnenkreeg. Niet alleen omdat het gezond was, maar ook voor mijn stem. Mijn stem werd zuiver, beter, gezonder en meer als je genoeg vocht binnenkreeg. Dat was gewoon een simpele tip die ik kreeg toen ik was begonnen. Dat was nog een motivatie om bijvoorbeeld water te drinken.
Ik opende de deur van de grote koele kist en haalde er een flesje water uit. Ik sloot toen rustig de deur. Het water voelde enorm koud aan, wat wel logisch was. Justin, je was misschien niet het slimste persoon op de wereld, maar soms verwachtte ik toch wel wat meer van je. Soms heb ik zelfs het gevoel dat een kleuter nog wat slimmer is. Misschien dacht je dat ik gemeen tegen mezelf was, maar ik kon er eigenlijk best wel om lachen. Gewoon van die momenten dat je een idioot van jezelf kon maken, maar dat je er prima om kon lachen. Dat was nog iets wat ik had geleerd in die duistere periode van me.
~
Ik ben de naam ervan kwijt, SO DON'T JUDGE ME

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Maddi.
Ik keek omhoog toen de lichten uitgingen en ik een deur dicht hoorde gaan. "Wat?" Zei ik zachtjes en liep naar de voorkant van de winkel waar ik naar de balie en de deur keek. Heb ik nou echt gemist dat ze zeiden dat de winkel ging sluiten? Ik slikte en gooide mijn spullen op de grond neer waarna ik mijn hoofd op de balie liet vallen. Wat ga ik nu doen? Ik keek naar de deur waar ik heen rende en sloeg er een aantal keer op.
Leuk, om later aan je klein kinderen te vertellen. Oma, wat heb jij vroeger gedaan op vrijdag avonden? Nou kinderen, ik zat vast in een winkel omdat ik te doof ben om mensen te horen zeggen dat de winkel gaat sluiten.
Toen kwam ik er pas achter dat ik mijn oortjes in had en zuchtte nog dieper. Ik was niet echt de best denkende, om laat in de avond allebei m'n oortjes in te hebben en dan te denken dat ik de dame hoor zeggen dat ze sluiten.
Hoera, niemand hoorde me ook nog toen ik op de deur sloeg en toen liet ik mijn hoofd tegen het glas aanvallen. Wat ga ik doen om hier uit te komen? Ik keek rond in de winkel en liet mijn ogen even wennen aan het donker waarna ik bij de meeste dingen al een omlijning zag. Ik zette mijn telefoon aan en keek naar de verbinding. Ah, geweldig. Geen verbinding, geen internet. Ik liet mezelf op de grond zakken en hield diep adem.

Account verwijderd

schreef:
Justin
Even schrok ik me rot zodra de lichten opeens uitgingen. Ik hoorde een stem en toen kort daarna wat voetstappen en wat gebonk op iets wat als de deur klonk. De stem klonk te hoog om van een man te zijn, dus het moest wel een vrouw zijn. Lekker dan... Dacht je eens een lekkere vrij dag te hebben en opeens zit je ook nog eens vast in een winkel moet iemand, die misschien ook nog eens dacht dat je een crimineel was. Goed gepland allemaal, Justin. Goed gepland...
Na een klein tijdje in het donker te hebben gezeten, kon ik al wat beter in het donker kijken. Ik zag de verpakkingen van bijvoorbeeld chipszakken, chocoladerepen en nog veel meer. Ik keek rond en gelukkig was het hier niet al te klein. Ik had last van claustrofobie, dus dat ging al helemaal niet goed samen. Een keer zat ik vast in de lift en dat leek wel uren te duren.
Ik liep richting waar het geluid van net kwam en kom de vorm van een persoon vinden. ''Kennelijk zitten we hier samen vast.'' Zei ik rustig. Ik sprak nooit zo vaak in het openbaar, omdat vrijwel iedereen mijn stem inmiddels herkende. Ik wilde niet gespot worden, maar ik kon moeilijk heel de tijd als een vreemd en verdacht persoon bij haar zijn. Dat zou zelfs mij enorm bang maken en me ook enorm onveilig laten voelen. Aangezien diegene mij heel misschien zou herkennen, deed ik maar mijn capuchon en pet af. Het werd er ook veel te warm voor en na zo'n lange tijd werd het nogal oncomfortabel om het heel de tijd te dragen.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Mads.
Ik keek op toen ik ook nog eens een stem hoorde, hopend dat het iemand was die hier werkte. Ik zuchtte toen dat niet zo was en keek de persoon aan. Ik haalde toen mijn schouders op. "Jouw telefoon doet het ook niet?" Vroeg ik zachtjes, een beetje hoop in mijn stem. Oke, eerlijk was eerlijk. Ik zat liever met iemand opgesloten hier dan dat ik alleen zat.
Wat ging ik doen hier? Hoe laat gaat de winkel morgen open? Wat gaat de persoon zeggen als die de deur open doet en mij ziet slapen op de grond? Zoveel vragen gingen door mijn hoofd, en ik had nooit gedacht dat dit ook echt kon gebeuren. Ik keek naar de jongen die voor me stond en keek hoe hij zijn capuchon en zonnebril afdeed. "Hey, ben jij niet de ene dude?" Mompelde ik zachtjes en kneep mijn ogen wat meer samen, ik moest het wel zeker weten anders klonk het vast heel raar.. Het klonk sowieso raar want ik had het al gevraagd.
"Sorry.. Ik heb altijd heel veel vragen." Ik keek op mijn telefoon naar de tijd en haalde een aantal keer diep adem, nu begon ik eigenlijk wel een beetje bang te worden. Al die vragen gingen steeds maar weer door mijn hoofd, vooral nu ik wist dat er nog iemand in de winkel was en ik dus niet de enige dove was in de wereld. Misschien had hij ook zijn oortjes in? Wist ik het..

Account verwijderd

schreef:
Justin
''Hij doet het wel, alleen heb hier echt bijna geen verbinding, wat wel enorm vreemd is.'' Zei ik en keek op mijn telefoon. Alles deed het nog prima, alleen ik had zowat geen bereik hier, dus het bellen zou ook niet lukken. Ergens was het best wel slecht van de werknemers hier. Ik had nog nooit echt gewerkt voor een winkel of zo, maar ik had ergens wel verwacht dat ze nog gingen kijken of er iemand was en dan pas de winkel sluiten. Momenteel zat er hier totaal geen logica in en ik had geen idee wat we nu moesten doen.
Ik keek naar het meisje, die nogal enorm verward en al keek. Zachtjes grinnikte ik om haar vraag. ''Als je bedoelt die ene dude die net voor crimineel werd aangewezen, dan ja.'' Zei ik met een droge toon, wat ergens voor mijzelf best wel grappig klonk. Ja, ik was altijd die idioot die om zichzelf moest lachen. ''Ik snap denk ik van wat je bedoelt. Ik ben trouwens Justin. Justin Bieber, voor het geval je het nog niet kon raden.'' Zei ik toen lachend. Het was zo gek dat ze niet één van die fans was die helemaal gingen flippen zodra ze je zagen of zodra ze je ook maar een klein beetje herkende. Althans, dat hoopte ik dan, want voor nu leek ze te erg in paniek te zitten om me te herkennen. Ook omdat het donker was, waardoor het al wat lastiger werd om iemand te identificeren.
''Maal je maar geen zorgen. Ik ben ook enorm nieuwsgierig, dus je hoeft je niet slecht te voelen of zo.'' Zei ik en ging op de toonbank zitten. Puur omdat er niet echt een stoel hier was of zo en ik werd moe van het staan en lopen. Ik deed het al uren, dus ik vond dat ik het wel verdiende om even mijn benen te rusten.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Mads.
Ik volgde de jongen met mijn ogen en luisterde naar alles wat hij zei. "Ja, hij ja." Ik knikte eventjes. "Je staat op zo'n magazine van m'n zusje. Was wel een mooie foto als ik eerlijk ben." Ik haalde mijn schouders op en keek naar hem toen hij op de toonbank ging zitten.
"Voordeel, we komen in ieder geval niet om van de honger." Ik keek naar de chocolade repen die ik in mijn hand had, en keek toen naar de haarverf. "En als je wilt kan je je haar lila verven," Ik hield de verpakking omhoog en grinnikte zachtjes. Justin Bieber met lila haar zou wel wat zijn eigenlijk. En mijn zusje zou het vast leuk vinden.
"Oh, ik ben Madison by the way. Maddi of Mads is ook goed. Luister naar alles eigenlijk." Ik lachte eventjes zachtjes om mezelf en stond toen op waarna ik naar het lichtknopje zocht. Ik drukte op het knopje en zuchtte toen ik doorhad dat er een klein lampje in de hoek aanging, maar voor de grote lampen je een sleutel nodig had. "Wat ben jij van plan hier de hele avond te gaan doen? Heb je geen concert?" Vroeg ik en leunde tegen de toonbank aan. Het leek me wel logisch dat die een concert zou hebben maar hey, misschien was zijn vakantie huisje hier? Woonde hier vrienden of familie? Ik wist het niet.

Account verwijderd

schreef:
Justin
Ergens verbaasde het me wel om de feit dat ze niet al zo'n grote drama maakte, waar ik wel blij mee was. Ik vond het al erg genoeg dat ik hier vastzat, dus je moest eens nadenken hoe erg het was met zo'n gestoorde fans. Ik hield van mijn fans, alleen sommigen waren een beetje erg gek...
''Bedankt.'' Zei ik zacht lachend zodra ze zei dat ze het nog wel een mooie foto vond. Ik had geen idee of ze een fan was of niet, maar ik liet het maar daarbij. Er waren immers belangrijkere zaken dan om te onderzoeken van wat iemand van mij vond.
Ik knikte. ''We hebben hier tenminste eten en drinken. Niet dat het eten enorm gezond zou zijn, aangezien grotendeels snoepgoed en al is.'' Zei ik. Als ontbijt zou dat vreselijk zijn, dus waarschijnlijk zou ik wel een shake of zo pakken, die ze hier ergens hadden. Ik had ze net nog gezien toen ik mijn flesje water aan het halen was, dus ik wist er vrijwel zeker van.
''Hmm... Laten we dat maar niet doen, voordat mijn haar zo meteen een regenboog is.'' Lachte ik. Mijn haar was al bruin, blond, paars achtig en dat was het ongeveer wel. Misschien nog eens wat anders, maar goed.
''It's nice to meet you. Even though we have to meet like this.'' Zei ik met een kleine glimlach. Dit was zeker een vreemde manier van iemand ontmoeten, als ik dat moest toegeven. Niet mijn beste idee, maar je kon er niks aan doen.
Ik keek haar aan en luisterde naar haar vraag. ''Momenteel heb ik een pauze van mijn tour, dus je kunt zeggen dat ik nu een soort van kleine vakantie heb.'' Antwoordde ik op haar vraag. Mijn tour zou binnenkort alweer beginnen. Ik had er veel zin in, alleen zou ik zo druk bezig zijn met alles. Gelukkig zat ik nu vast en niet tijdens de tour. Scooter zou me haast wat aandoen dan.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Mads.
Ik keek naar zijn haar en toen naar de grond terwijl ik luisterde. "Geniet je wel een beetje van je vakantie?" Vroeg ik toen en keek op naar hem. "And, nice to meet you too." Glimlachte ik toen waardoor ik zachtjes lachte. Had iemand ooit verwacht dat ze Justin Bieber zo zouden ontmoeten? Ik in ieder geval niet. Was er niet op voorbereid al zeg ik het zelf. Nog zo'n leuk verhaal om aan je klein kinderen te vertellen. Ja, ik heb Justin Bieber ontmoet in een supermarkt waar ik in opgesloten zat omdat ik doof was.
Ik begon te lachen en schudde even mijn hoofd. Niet veel klein kinderen zouden dat horen van hun oma. Ik pakte de spullen op die ik neer had gezet en zette ze op de toonbank, voor als morgen ochtend de deur open zou gaan. Ik ging op de grond zitten met mijn rug tegen de toonbank aan en keek omhoog naar Justin, misschien had hij nog wat leuks te vertellen, en zo niet zou ik ieder moment in slaap kunnen vallen. Niet echt, want ik was hier in een winkel en ieder moment zou er politie hier kunnen zijn maar hey het ging om het idee. Ik keek op mijn telefoon en op de Spotify app naar welk liedje ik aan het luisteren was. Ik scrolde wat door mijn playlist heen en zette toen maar Into You van Ariana aan, aangezien het wel wat awkward zou zijn als ik nu Justin aan zou zetten.

Account verwijderd

schreef:
Justin
''Ja hoor. Gewoon wat rust, geen druk van Scooter die constant loopt te zeggen dat alles perfect moet gaan en meer.'' Zei ik. Scooter was enorm aardig en een goede manager, een positief mens en enorm motiverend, alleen soms waren er momenten dat hij net op m'n vader leek die enorm veel druk op zijn kind zette.
Na een tijdje stilte merkte ik dat ze opeens muziek aanzette. Ik zei er maar niet al teveel over. Om eerlijk te zijn had ik ook geen flauw idee van waar we het over konden hebben. Ik keek hoe laat het was en het was best wel vroeg. Nog steeds had ik zowat geen bereik. Scooter zou me later sowieso wat aandoen en dat wist ik sowieso al. Het zou me niets eens verbazen als hij me nu probeerde te bereiken, maar dat het niet lukte. Inmiddels had ik gemerkt dat ik het enorm warm begon te krijgen.
''Moment, ik ben zo terug.'' Zei ik en sprong van de toonbank af. Ik liep wat naar achteren, waar ik mijn sweater uitdeed. Ik wilde haar niet al te ongemakkelijk laten voelen. Ik fikste m'n haar, wat nogal warrig was. Misschien moest ik ooit eens wat gaan doen, want voor mijn gevoel was het nu wat te warrig en te lang. Niet wat later kwam ik terug. Ik had hieronder nog een hemd aan, wat al een stuk beter was. Normaal had ik altijd lange mouwen aan in het openbaar, want ik was makkelijk te spotten met mijn tatoeages, maar aangezien alleen Madison het nu zou zien, was het niet erg.

ORPGaccountt
YouTube-ster

ORPGaccountt schreef:
Mads.
Ik keek op naar hem en trok mijn wenkbrauwen op. "Scooter?" Herhaalde ik en neuriede mee met Ariana. Ik knikte toen hij een momentje wilde en wegliep. Ik slikte langzaam toen hij terug kwam lopen en keek naar mijn handen, niet teveel opvallen Mads. "Mooie tatoeages." Ik vond ze eerlijk mooi, en zei het niet omdat ze nu opeens opvielen.
Ik had zelf altijd al een tatoeage gewild, maar was altijd te bang en had nooit echt iemand die met me mee wilde gaan. Ook wist ik niet wat, en waar en of het pijn zou doen. Ooit zou er vast wel iets zijn waar ik graag een tatoeage van zou willen, maar op het moment is het nog niks.
Ook zou ik het nooit kunnen om helemaal onder de tatoeages te zitten, aangezien ik vast van 30% spijt zou hebben en het niet makkelijk zou zijn om ze weg te laten halen. Ik keek naar bepaalde tatoeages die me opvielen en glimlachte eventjes. Hij had vast veel herinneringen aan de meeste, of niet.. Wist ik veel. Ik nam maar dingen aan. Ik zette het geluid van mijn telefoon harder en keek door de glazen ruiten naar buiten. What now?

Account verwijderd

schreef:
Justin
''Scooter is mijn manager.'' Legde ik haar uit. Het was te merken dat ze niet echt een fan was, want anders wist ze al die dingen wel. Of het boeide haar vrij weinig, wat ook een optie kon zijn. Maar het was in ieder geval mooi dat ik me niet weer hoefde te vermommen. Het zou uiteindelijk enorm warm worden en dan zou het net lijken alsof ik uit de douche kwam, terwijl ik in de realiteit gewoon als een otter ging zweten. Nee, dat klonk inderdaad niet zo charmant, dat wist ik ook wel.
''Bedankt.'' Zei ik met een glimlach en ging toen weer op de toonbank zitten. Ik had er echt enorm veel en bij velen was ik ook enorm trots. Ik wist nog toen iedereen ging panikeren toen ik er opeens zoveel had. Ik zat toen in mijn depressie en ik dacht dat ik zo wat pijn kon wegwerken. Misschien was het niet het slimste idee ooit, maar het was iets.
Ik keek toen naar Madison. ''Heb je eigenlijk zelf tatoeages of zou je er zelf één willen?'' Vroeg ik toen aan haar, aangezien ze er net al over die van mij begon. Ik keek zelf even naar mijn armen en kon er al een paar spotten. Ik keek naar een tatoeage van het oog van mijn moeder. Ze betekende alles voor me en ik vond het een leuke tatoeage. Mijn moeder vond het in het begin wel raar, totdat ik zei dat het voor mij een soort van betekenis had van dat ze over me zou waken en meer.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld