Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
iemand zin in een ORPG? c:
Varamyr
Wereldberoemd



ik doe enkel fantasy, real bevalt me voor geen meter hahah sorry

op dit moment heb ik geen verhaallijn, maar dat zien we dan wel ^^
oh en ik schrijf het liefst over vampiers btw dus als je dat toevallig ook nice vindt

ik ben wel opzoek naar een 'ervaren' persoon tho, niet dat ik zelf perfect schrijf, maar ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoelen c: voorbeeldstukje zou fijn zijn x

Voorbeeldstuk » dit is gewoon een random stuk uit een o'
''He's an innocent boy! After everything he has been trough, he deserves some happines in his life, but all you can do, is destroying every piece of his merriment! This isn't sheltering anymore, Anicetus. This is your malicious pleasure and I think it's truly disguisting,'' viel ze uit. Het kostte haar ontzettend veel moeite om haar woede niet de overhand te laten nemen. Dat Anicetus tegen haar gelogen had, vond ze al erg genoeg, maar haar afgenomen privacy was het ergste. Ze kon de straten niet meer betreden zonder het idee te hebben dat de ogen in haar rug brandden.
''He's aboslutely not a innocent boy. You've heard him saying that he has killed vampires,'' sprak Anicetus tegen. Een frons verscheen op haar gezicht, proberende om haar aandacht bij de conversatie te houden in plaats van de miserabele toestand van Jack. ''He has only killed them to protect himself. You'd do the same, so don't you dare to condemn him on his past.''
Hoewel zij niet in staat was om enige opgetogenheid te laten zien, kon hij zonder enige moeite een cynisch lachje tevoorschijn halen. Zijn mondhoeken waren opgekruld, alsof hij het meer dan grappig vond hoe zijn zuster tegen hem inging. ''Don't be so dramatic. You've executed more vampirehunters than I can count, so I don't get why you are making such a big deal about this.'' De controle over haar lichaam, evenals haar emoties raakte ze kwijt. Hoe hij het uitsprak, kwam ze niets meer dan een walgelijk persoon over. De vampierjagers die gesneuveld zijn onder haar naam, vormden een bedreiging voor hun soort. Met hun wapens marcheerden ze door de straten, hun ogen wijd open om eventuele vampiers naar de grond te halen. De moorden die ze had gepleegd, kwamen absoluut niet voort uit puur leedvermaak. Het was nodig om haarzelf en de anderen te beschermen, net zoals Jack zichzelf had beschermd tegen de vampiers.
Varamyr
Wereldberoemd



Duchess
Wereldberoemd



Lijkt me leuk!
Varamyr
Wereldberoemd



Pietermanx schreef:
Lijkt me leuk!

heb je een voorbeeldstuk?
Duchess
Wereldberoemd



Pietermanx schreef:
Lijkt me leuk!
Dit is een stukje uit een andere ORPG :)

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.
Varamyr
Wereldberoemd



Pietermanx schreef:
Pietermanx schreef:
Lijkt me leuk!
Dit is een stukje uit een andere ORPG

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.
je schrijft zeker niet slecht, maar idk je stijl bevalt me niet echt ;c
ORPGaccountt
YouTube-ster



Pietermanx schreef:
Pietermanx schreef:
Lijkt me leuk!
Dit is een stukje uit een andere ORPG

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.

Je schrijft echt awesome!
Duchess
Wereldberoemd



Varamyr schreef:
Pietermanx schreef:
Pietermanx schreef:
Lijkt me leuk!
Dit is een stukje uit een andere ORPG

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.
je schrijft zeker niet slecht, maar idk je stijl bevalt me niet echt ;c
Kan, geen enkel probleem :)
Duchess
Wereldberoemd



ORPGaccountt schreef:
Pietermanx schreef:
Pietermanx schreef:
Lijkt me leuk!
Dit is een stukje uit een andere ORPG

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.

Je schrijft echt awesome!
Aww, dank je :)
ORPGaccountt
YouTube-ster



Pietermanx schreef:
ORPGaccountt schreef:
Pietermanx schreef:
Dit is een stukje uit een andere ORPG

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.

Je schrijft echt awesome!
Aww, dank je

Complimenten van me haha.
Varamyr
Wereldberoemd



Pietermanx schreef:
Varamyr schreef:
Pietermanx schreef:
Dit is een stukje uit een andere ORPG

William keek schuin naar boven de boom in. "Prima." Zuchtte hij. Het was een verloren zaak, zag hij in. Ze ging zichzelf niet laten zien. Hij keek om toen hij het andere meisje weg hoorde gaan, maar zag haar al niet meer. Hij had geen enkel idee hoe laat het was, maar besloot desondanks ook naar huis te gaan. Voordat hij vertrok wierp hij nog een laatste blik op de boom en liep toen hoofdschuddend weg. Als het nog niet te laat was kon hij nog via de deur naar binnen, anders had hij een probleem. Vossen zijn geen klimdieren, en hij was met zijn magere 1,75 al niet erg groot. Zijn kamer was op de tweede verdieping, hij zou nooit door het raam naar binnen kunnen sluipen.
Toen Will thuiskwam zag hij helaas dat de lichten al uit waren. Zijn ouders waren naar bed gegaan, terwijl ze wisten dat hij nog buiten was. Bij de voordeur stond een rugzak, met daarin, wist hij, een slaapzak en kussen. Het kwam wel vaker voor dat hij veel te laat thuis kwam, zelfs zijn ouders wisten niet meer wat ze ermee aanmoesten. Hij had een sleutel mee moeten nemen, wist hij.
Met tegenzin pakte hij de rugzak op en vertrok naar de schuur, waar hij in de slaapzak kroop. Terwijl hij langzaam in slaap viel, bedacht hij dat hij niet eens wist hoe het eerste meisje heette.
je schrijft zeker niet slecht, maar idk je stijl bevalt me niet echt ;c
Kan, geen enkel probleem

gelukkig maar! c: ♥
Varamyr
Wereldberoemd



Varamyr
Wereldberoemd



Varamyr
Wereldberoemd



Varamyr
Wereldberoemd



Varamyr
Wereldberoemd



x
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste