Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
The Fling - Clairetie - ChicLit Alert!
Clairetie
Straatmuzikant



Voor Wattpadders: Clairetie (klik hier)
Geniet van het verhaal! Laat reacties achter in mijn mail als je het leuk vind haha! Hoor graag van feedback (- spelfouten. Een groot deel in mijn vakantie in Italië getypt op mijn telefoon (I phone ) Het was hel! )

IInhoud:
Wanneer Riley West eindelijk haar examen heeft gehaald wilt ze niets liever dan vrijheid. Ze besluit samen met haar twee beste vrienden, Semmie en Stef, vier weken lang weg te vluchten naar Italië. Het eerste wat de eindexamenstudenten willen is natuurlijk zwaar feest vieren. Op naar een echte Italiaanse disco! Wie Riley daar echter ontmoet zal haar leven een stuk ingewikkelder gaan maken.Matthew Dalivio is een echte Italiaan. Zijn vrienden noemen hem de bad boy van Cavalino. Niemand weet hem in de hand te houden. Zijn oog valt uiteraard op Riley die er zelf maar niets van begrijpt.

Zullen de twee elkaar trotseren of blijft Riley liever haar hele vakantie weg van Matthew?

Geïnspireerd op mijn eigen vakantie in Italië dit jaar. Vele plekken en momenten zullen overeenkomen met mijn eigen ervaringen deze zomer :') (- alle love lmao ik ben 4ever alone )
Clairetie
Straatmuzikant



Proloog:

Toen ik vroeger klein was had mijn moeder me altijd verteld dat ik mooi was zoals ik was. Ik was wie ik was en daar kon niets aan veranderd worden.

Alles begon toen ik 16 was. Ik woog toen al zo'n 80 kilo. Ik was veel te zwaar voor mijn leeftijd. Ze noemde me op school een walvis en een koe, omdat ik altijd zwart wit droeg. Riley dikke smiley zeiden ze altijd.

Oh ja! Toen Danny Gorsem, mijn crush, me in de derde klas had uitgemaakt als chubby chin Riley was ik verslagen geweest. Ik had nog nooit zo hard gehuild thuis.Sinds dien had ik besloten me nooit meer iets aan te trekken van de assholes om me heen. Ik ben daarna ook nooit meer op de weegschaal gaan staan. Ik haat die dingen zo erg.

Wat ik wel deed was afvallen. Heel veel afvallen. 80 Kilo werd 70 kilo. 70 Kilo werd 60 kilo enzovoort.Op het punt dat ik 17 was en 57 kilo woog had mijn moeder ingegrepen."Het is klaar nu. Zie je dan niet hoe mager je bent schat?!", had ze geschreeuwd. 

Ik was zelf nog nooit zo geschrokken geweest van mijn eigen lichaam.

Nu ik 19 ben weet ik wel beter. Ik had Danny tijdens de examenuitreiking een klap in zijn gezicht verkocht en was toen samen met Sem en Stef de zaal uitgelopen, diploma en al in hand.Ik had ze laten zien wie ik echt was. Ik was geen chubby chin Riley meer.

Het enige wat ik nu zeker weet? ik haat mijn lichaam. Dat is de enige zekerheid die ik heb.Ik haat bikini's en ik haat zo'n beetje alles wat met zwemmen te maken heeft. Waarom ik Stef zijn aanbod had aangenomen voor een paar weken Italië begreep ik eigenlijk nog steeds niet.

Ik kan vanaf nu alleen nog maar hopen op een goede toekomst. Een toekomst zonder vooroordelende assholes als Danny Gorsem en een toekomst waarin ik zelf tevreden ben over mijn eigen lichaam.Alsof dat ooit echt zal gebeuren...

--- 
Ik kan het niet laten jongens! Ik zit hier in Italië met een chick flic in mijn hoofd die er niet uit te krijgen is! Hahaha het zal een kort verhaal worden denk ik☝️☀️
Clairetie
Straatmuzikant



Hoofdstuk 1 - Kietel Dood

"Stef! Schiet op. Jij ijdeltuit! Nog twee minuten en je bent nog niet jarig!", gil ik. De deur van het kleine badkamertje van de caravan zit op slot. Stef had besloten even zijn haar te doen. Pfftt, 'even'.

Ik slaak een lange vermoeide kreet van frustratie en sla mijn armen over elkaar heen. Zweetdruppels bedekken mijn gezicht. Het is 28 graden. Zo heet had ik het nog nooit gehad!

Ik stampvoet naar de andere hoek van de caravan toe, pak mijn telefoon van tafel af en open mijn whatsapp. Ik had een bericht van mijn moeder.

Veel plezier schat! Ga eens op zoek naar een leuke afleiding! X mama

Wat ze bedoelt met een leuke afleiding? Een jongen natuurlijk. Een 'hotte' Italiaan. Doei. Alsof ik ooit een kans maak vergeleken met al die magere tuttebellen.

"Jezus Riley, bla bla bla, dat ik nou een jongen ben betekent niet gelijk dat ik er niet niet goed uit hoef te zien", roept Stef, waarna hij zeer waarschijnlijk zijn hoofd stoot tegen het medicijnkastje. Zijn scheldwoorden zeggen genoeg."Verdomme! Tering kast. Kut caravan", mompelt hij. Ik druk mijn telefoonscherm uit en richt me op de badkamerdeur.

Het slot klikt, daarna loopt Stef naar buiten. Hij wrijft met zijn hand over zijn achterhoofd en kijkt om zich heen met een woedende blik. Ik giechel.

"Riley West, ik zweer het je. Nog een lach, nog een kik en je krijgt de kieteldood!", zegt Stef boos. Ik sta op om me langs hem heen te wurmen en mijn toilettas uit het badkamertje te grissen.

"Oh ja, Stefano? Hm? Je weet dat ik altijd van je win", zeg ik. Het valt me op dat zijn matte blauwe ogen me uitdagend aanstaren. Zijn handen houd hij voor zich in een aanvallende positie. Zijn bruine haren zitten in een soepele golf om zijn hoofd heen.Hij ziet er goed uit.Zijn gezicht is wat gebruind, zijn kaaklijn net iets donkerder van kleur dan de rest van zijn licht getinte gezicht. Zijn korte spijkerbroek hangt slap om zijn middel heen. De charmeur.

Verder draagt hij een simpel wit shirt dat zijn lichaam goed doet uitkomen en een paar donkere army style Converse schoenen. Ja, hij was een good looking guy, maar niets voor mij.

"Kom. Maar. Op.", zeg ik. Ik grijns, hij grijnst terug. Nu is het oorlog.Hij valt me als eerste aan. Zijn handen vestigen zich precies op de plekken waarvan hij weet dat ik mijn lach niet in kan houden als hij er zit. Ik gil het uit.Mijn handen vestigen zich achter zijn nek. Ha. Ha. Ha. Zijn ogen worden groot van besef. Ik grinnik. 

"Oh nee, je waagt het niet", zegt hij dwingend. Helaas voor Stef heb ik vandaag geen medelijden met hem.

"Oh ja!", gil ik. Ik kietel hem in zijn nek met mijn vingers. Hij krijst het uit. Tijd voor wraak.

"Ik ben Stef", lach ik. "Ik ben een prinsesje. Mijn haar zit altijd goed. Wil je mijn paleis in?", aap ik zijn stem na. Zijn ademhaling is in tempo toegenomen.

"Oke oke! Riley. Ik heef me over!", zegt hij. Ik knik tevreden. Zo was het wel even genoeg.Ik trek mijn handen terug. Stef hoest zacht en kucht in zijn hand. Daarna laat hij zich zakken op het kleine bankje achter hem. De caravan schud.

"Wat zijn jullie aan het doen?!", gilt de stem van mijn beste vriendin. Haar hoofd steekt om de hoek heen van de ingang van de caravan. Een wetende blik staat vastgelegd op Sem haar gezicht. Ze fronst haar wenkbrauwen en grijnst.

"Helemaal niets Semmie. Riley heeft al weer gewonnen", zegt Stef. Sem opent de deur volledig en loopt vervolgens naar binnen toe. Haar hoge hakken maken een klikkend geluid op de ondergrond van de caravan.Sem's haar zit opgestoken. Haar paarse lokken zitten in een losse knot op haar hoofd. Haar donkere make-up omringt haar ogen op een prachtige eigenaardige manier. Haar lippen een felle kleur rood gemaakt. Haar gouden jurkje zit perfect om haar lichaam heen gedrapeerd. Ze ziet er super gaaf uit.

"Kijk eens, dracula zo uit haar doodskist opgestaan", grapt Stef, zijn ogen scannen Sem's lichaam af en blijven onverwacht hangen op haar borsten. Sem pakt een kussen van het korte bankje af en werpt het nar Stef zijn hoofd. Met een harde klap slaat het ding midden in zijn gezicht en is hij meteen stil. Sem richt haar aandacht op mij. Haar ogen scannen nu mijn lichaam af. Ze schud afkeurend haar hoofd.

"Riley, wat is dit? Je gaat echt niet in je lange broek en flubbel bloes mee uit! Je hebt toch wel een jurk mee genomen hè?", vraagt ze. Haar bruine ogen boren gaten door mijn kleding heen. Haar handen zet ze nonchalant in haar zij. Ik laat me op Stef zijn schoot zakken, waardoor hij iets kreunt, en ontwijk Sem haar vraag.

"Stef, zeg even tegen Sem dat ik geen jurk aan wil", zeg ik. Stef steekt zijn vinger in mijn zij en mompelt wat onverstaanbaars. Als ik mezelf weer omhoog trek staat Sem al door haar kleding te graaien. Als ze zich omdraait hangt aan haar vingertoppen een lange turquoise jurk. De bovenkant iets uitgesneden. Een lint houd het geheel bij elkaar aan de achterkant.

"No way in hell, ik val nog liever dood neer", zeg ik. Semmie giechelt.

"Stef, oprotten. Ik ga ervoor zorgen dat we Riley straks niet meer herkennen", zegt ze. De ondertoon in haar stem maakt me bang. Ik trek wat ongemakkelijk aan de rafeltjes van mijn shirt. Stef loopt langs ons heen. Hij steekt kinderachtig zijn tong uit naar Sem en knipoogt naar mij, zijn haar opnieuw een warrige boel van ons kietel gevecht. Dan sluit hij de deur achter zich en blijf ik alleen achter met Sem, de groene jurk en een slecht zenuwachtig gevoel in mijn onderbuik.

"Uit die broek. Als we dit gaan doen doen we het goed", zegt Sem, een duivelse lach trekt haar mondhoeken omhoog.Ik glimlach maar half en trek wat aan mijn bruine natte haren. 

"Oke dan, maar als ik er straks uit zie als een of andere slet geef ik jou de schuld", zeg ik.
---
Nou, dat was hoofdstuk 1 lekkere korte hoofdstukjes!! C: Ik hoop dat jullie dit verhaal net zo zullen waarderen als ik dat doe! X
Clairetie
Straatmuzikant



Hoofdstuk 2 - Club Cavalino

Heel wat glitters, mascara en haarlak later ben ik eindelijk klaar. Sem knikt goedkeurend.

"Nou, tijd om Assepoester maar eens aan de wereld te laten zien", zegt ze. Oh god.De zenuwen maken me onhandig wanneer ik opsta. Om mijn nek draag ik de metalen ketting van mijn vader. Het plaatje rust zacht op mijn huid. Mijn polsen zijn omringt met zilveren armbanden en in mijn oren steken twee grote zwarte diamantjes.Als ik in de spiegel kijk schrik ik tot mijn verbazing niet van mijn reflectie. Mijn bruine haren liggen in kleine golven over mijn schouders heen, de groene tint van de jurk matcht met mijn platte zwarte schoentjes en mijn zwart groene oogschaduw. Twee zwarte lijntjes laten mijn ogen nog groter uitkomen. Mijn groene irissen lijken haast licht te geven.

"Wauwie, wacht maar tot Stef je ziet joh!", fluistert Sem, tevreden over haar eigen werk.Bij de naam van Stef draai ik me om naar Sem, weg van de spiegel, en kijk ik haar aan met een blik die zegt: serieus?!

"Wat? Niets mis met Stef hoor. We mogen dan wel al 8 jaar vrienden zijn. Hij heeft een lekker kontje", lacht Sem. Bij wat ze zegt kan ik mijn lach niet inhouden.

"Jezus Semmie, houd die beelden weg van mij alsjeblieft. Daarbij..", ik zet een stap dichterbij, "..hij kan ons waarschijnlijk horen buiten", fluister ik. Sem loopt iets wat rood aan en giechelt vervolgens verder.

"Nog even en ik koppel jou aan Stef vast hoor!", zeg ik. Daarna lachen we beiden zo hard dat Stef het buiten wel zou moeten kunnen horen.Sem wenkt me naar buiten. Het is al aardig donker. Ik hoop maar dat Stef zijn commentaar gewoon voor zich houd. Als ik echter rechts van mij kijk zie ik een open mond en grote ogen.Stef staat naast de groene klapstoel in de voortent. Zijn ogen glijden langzaam om en neer mijn lichaam af. Ze blijven hangen bij mijn ogen, die nu vol in de zijne staren.

"Wooow, ik had niet gedacht dat iemand als Dracula dit had kunnen doen. Knap werk Semmie", zegt Stef. Hij knikt goedkeurend. Sem verschijnt naast me, een arm om mij heen geslagen, en kijkt Stef al voor de tweede keer vandaag boos aan.

"Nog een opmerking over mijn outfit, Stefano, en je zult er spijt van hebben", zegt ze. Stef rolt met zijn ogen.

"Ik ben de enige man in dit gezelschap. Ik mag doen of laten wat ik wil. Ha!", zegt Stef. Semmie haakt haar arm vast met die van mij en trekt me mee het zandpad op.

"Ja dag Stef! Maak dat de kat wijs. Ga je mee of niet?", vraagt Sem ongeduldig. De toon van haar stem doet het net lijken alsof ze daadwerkelijk boos is op Stef. Ik weet wel beter.

Stef sluit de deur van de caravan met een zucht en trekt dan zijn groene vest van de klapstoel af om deze over zijn schouder te hangen.

"Feesten. Party beesten. Ik meen het. Niet eerder terug dan 3 uur!", zegt hij. Semmie maakt een energiek geluid en loopt nu nog sneller dan voorheen. Stef volgt ons te voet waarna we het terrein van de camping af strompelen.

-

"Welkom bij Club Cavalino dames. Oh damn, dit word geweldig. De party's hier zijn zo veel beter dan in Nederland", zegt Stef, die zijn ID al uit zijn broekzak haalt.Sem en ik volgen zijn handeling en lopen, nog steeds arm in arm, richting de ingang van de club. 

"Het zal wel druk zijn binnen. De rij is enorm!", roep ik over het nu al luidere geluid heen. Overal staan mensen en het was pas 11 uur.

"Ach, we hebben de hele avond right? Beloven jullie me alsjeblieft een ding?", vraagt Stef nu serieus. Hij pakt mij en Sem beide beet bij onze handen en knijpt zachtjes.

"Ik wil heelhuids uit deze club komen. Dus, hoe dronken ik ook word, jullie twee moeten ervoor zorgen dat ik geen domme dingen doe.. Oké?", vraagt hij.Ja, het klopt. Dingen lopen bij Stef nog wel eens uit de hand.

"Ja hoor Stef, we willen geen herhalingen van het eindexa..", gelijk onderbreekt Stef Sem's woorden, "Semmie! Oh nee alsjeblieft niet. Ik weet het!", zegt hij. Sem lacht iets wat duivels waarna ze Stef bij zijn wangen beetpakt en zijn hoofd heen en weer beweegt.

"Awhhh, hoor je dat Riley. Steffie wil er niet over praten", zegt Sem. Het sarcasme druipt van haar stem af. Stef duwt Sem's handen van zijn gezicht weg en elleboogt haar speels in haar zij. Ter reactie valt ze bijna om. Haar stiletto's wankelen.

"Oké jullie twee. Zo is het genoeg. Laten we feest vieren!", gil ik. Mijn vrienden draaien zich beiden naar me om en lachen.

"Jep, we hoeven nooit meer het gezicht van Danny Gorsem te zien!", roept Sem. Stef knikt. Ze weten allebei wat voor een zak hij was geweest de laatste paar jaren.

"Daar doe ik het voor", zegt Stef, waarna we door de beveiliging na controle van onze ID's naar binnen worden gelaten.Als we door de kleine deur heen zijn word de beat van de muziek al gelijk duidelijk.

Ik was nooit zo'n feestbeest maar ik had jammer genoeg beloofd mee te gaan vanavond. Sem had me gesmeekt omdat ze anders alleen met Stef had moeten gaan. Die twee zijn echt onuitstaanbaar af en toe.

De muziek klinkt luid in mijn oren. Een echt lekker dans nummer. De club bestaat zo te zien uit drie grote overvolle dansvloeren en een draaitafel achterin. Felle lichten zwaaien door de zaal heen.  Het ruikt naar zweet en rook. De geur die je ook wel eens tegen kwam als je ging plassen bij een verlaten tankstation. Ik huiver.Stef en Sem banen zich al door de mensen heen, op weg naar de bar. Ik volg ze maar al te graag. Niets mis met een beetje alcohol. Een beetje.

"Che cosa vuoi comprare ?", vraagt de barman. Zijn stem valt deels weg onder het volume van de muziek. Hij draagt een kaart om zijn nek met het woord: STAFF, erop. Hij ziet er niet slecht uit. Zijn blonde haren vallen golvend langs zijn gezicht. Zijn ogen lijken wel smaragden, zo groen zijn ze. Hij draagt een iets wat tropische schoonheid met zich mee.

"What?", vraagt Stef, die net als ons niets begrepen heeft van wat de man ons zojuist gevraagd heeft. De barman lijkt geïrriteerd totdat hij ziet dat Sem naast Stef staat. Zijn blik dwaalt af en blijft hangen op haar borsten. Wat een vieze flirt.

"Order?", vraagt hij dan, zijn stem een stuk duidelijker en zwoeler dan net. Sem lijkt zich niets van aan te trekken.

"Tre birra", zegt ze, waarna ze verleidelijk wat over de bar heen leunt. De jongen lijkt even afgeleid waarna hij een glas pakt en de tap open trekt. Hij strijkt het schuim van het eerste glas af en zet het met een klap op de houten bar neer. Hij knipoogt naar Sem.

De hele handeling van de andere twee biertjes blijft hij blikken uitwisselen met Sem.Als ook Stef en ik een biertje hebben betaalt Sem de jongen met een tientje. De jongen neemt het briefje soepel van haar aan en glimlacht. Zijn tanden zijn perfect wit. Natuurlijk.

"Keep the change", zegt Sem, waarna Stef haar gauw weg trekt van het meubel. Als we uit het zicht van de bar verdwenen zijn en met zijn drieën op de dansvloer staan trekt Stef met zijn lege hand aan Sem's elleboog.

"Jezus Semmie. Zag je dan niet dat die gozer niet spoort?!", roept hij hard. Sem neemt een slok van haar biertje. Haar gouden jurk licht fel op in de gekleurde zaal.

"Stel je niet aan joh. Blijkbaar houden ze hier niet van simpel", zegt ze en trekt met haar vrije hand het elastiekje uit haar haren waardoor vervolgens haar paarse krullen tevoorschijn komen. Ze schud haar hoofd en draait zich tot mij.

"Pfff, hij waardeerde je lichaam. Je moet er ook niet zo mee pronken", zegt Stef. Hij slaat de inhoud van zijn glas in een keer achterover en veegt vervolgens zijn mond af met zijn hand.Dit is een van de dingen waarmee ik het eens ben. Sem heeft gewoon een goed lichaam maar laat zich af en toe behandelen als een lust object. Ja, ze mag zelf weten wat ze ermee doet toch?

"Tuurlijk Stefano, was jij niet degene die eerder vanavond al naar mijn borsten stond te staren?! Je bent net zo erg als alle andere jongens!", roept Sem die zich omdraait en beledigd de drukke danszaal oploopt om zich in een groep dansende jongeren te mengen.Stef gooit zijn handen onschuldig in de lucht. Hij ziet er vermoeid uit.

"Ja hoor, Riley, nu heb ik het weer gedaan?! Ohhhh, ik kan haar soms zo niet uitstaan! Jij bent het toch wel met me eens hè?", vraagt Stef. Zijn handen rusten nu langs zijn lichaam. Zijn ogen glijden afkeurend af naar Sem, die verleidelijk staat te dansen met een andere, naar mijn mening, Italiaanse god. Haar heupen bewegen lekker heen en weer op de maat van de muziek.

"Nou, je weet hoe het zit met mij en lichamen. Ik houd mijn commentaar maar voor me", zeg ik. Daarna besluit ik Stef's handen in de mijne te nemen en hem weg te draaien van Sem. Uit haar zicht.

"Nu dansen gek. Ik ben hier niet gekomen om op jullie te babyzitten", zeg ik. Stef knikt waarna hij zelf zijn vest uittrekt en het om zijn middel hangt.

"Ik haal nog wel wat extra alcohol", zegt hij. Ik knik, denkende aan Sem, die nu wel erg sensueel staat te dansen met de vreemdeling. Hun lichamen staan misschien twee centimeter van elkaar verwijderd.

Als ik me weer tot Stef draai zie ik aan hem dat er iets mis is. Ik besluit er alleen niet op in te gaan en mijn gedachten voor nu even uit te zetten.

"Probeer die gozer aan de bar niet te vermoorden!", roep ik nog. Stef lacht. Dan ben ik alleen. Mijn ogen opnieuw op zoek naar die van Sem. Mijn lichaam verstijft, echter, wanneer mijn ogen hele andere vinden dan die van Sem. Dwingende ogen. Sensuele ogen. Bijna warm en koud tegelijkertijd. Ze zijn bruin, bijna zwart en ze bewegen mijn kant op.
---

De hotte vibes al ontvangen? Vlinders in je buik? Oh wat ik Matt toch een lekkertje! Snel weer een update c: !!!
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld