schreef:
Audrey
Soms vroeg ik me echt af van waarom ik dit deed. De enige reden waarom ik dit überhaupt deed, was dat Scooter, Pattie en meer gingen smeken bij mij, al wist ik niet precies waarom. Ik was een normaal mens en had wel vaker met mensen gewerkt die verslavingen hadden, maar dat betekende niet gelijk dat ik iedereen kon helpen. Er waren zelfs momenten dat het niet lukte. Natuurlijk voelde ik me slecht, maar ik had mijn best gedaan. Er was niet veel wat ik anders kon doen.
Wat nerveus liep ik richting de voordeur. Ik moest toegeven dat zijn huis echt enorm was, maar dat kon je verwachten. Het was trouwens ook zo warm vandaag, dus had ik wat simpels aan zoals een kort broekje, een shirt met een dunne vest en wat simpele schoenen. Een diepe en nerveuze zucht verliet mijn mond en drukte toen op de deurbel, die een paar tellen later afging.
Ik keek op toen de deur open ging en zag toen Justin. Ongeveer twee jaar geleden was hij gestopt met zijn carrière, dankzij een ongeluk wat hem waarschijnlijk enorm had gesloopt. Sindsdien had bijna niemand meer iets van hem gehoord. En als het zo was, kon ik je gerust garanderen dat het enorm negatief in de media was, wat je je wel kon voorstellen. Iedereen keek op naar je, totdat je opeens kapot ging en het verkeerde pad opliep.
Zodra hij naar mij en m'n lichaam keek, werd ik vanbinnen toch wel een beetje ziek. Ook rook ik een geur die mij al te goed voorkwam. Een geur wat wel makkelijk te spotten was. Het was een mix van alcohol en nog wat drugs, wat samen voor mij totaal niet goed rook. ''Ik ben Andrea, maar noem me naar Audrey. Ik ben gestuurd door Scooter, je moeder en nog wat mensen.'' Zei ik in een serieuze toon en keek hem aan. Dit werd een enorme uitdaging, maar ik ging die uitdaging graag aan en al helemaal met een moeilijk persoon zoals Justin.