Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
JDBO' ♡ Silence is the most powerful scream
Issues
Straatmuzikant



me: Justin
you: /

you start ♡



Mikatos
Internationale ster



Khloe Janice Adams is de naam ♥.



Khloe.

Ik werd geïrriteerd wakker van het feit dat mijn wekker zo vroeg ging, waarom ging dat pokke ding nou weer af? Met een klap drukte ik hem uit en wou weer onder mijn dekens gaan liggen toen ik besefte dat het weer tijd was om naar school te gaan, dit keer eentje waar ik niemand kende omdat mijn vader hier een nieuwe baan had gevonden en we hier heen waren verhuisd. Zuchtend gooide ik de dekens aan de kant en stond ik op om vervolgens naar de badkamer te gaan om een korte douche te nemen. Nadat ik dat had gedaan liep ik met een handdoek om me heen naar de kast waar ik een zwarte strakke skinny jeans uit haalde met gaten bij de knieën en een witte crop top met lange mouwen waar ik een spijkerjasje over heen deed. Hier onder deed ik mijn witte allstars en een simpele ketting om het af te maken. Snel deed ik mijn make-up en zag ik dat ik nog maar een kwartier had om school te komen wat nog maar net haalbaar was. Ik grits mijn boeken van het bureau die ik vandaag nodig had en stopte ze in mijn cowboybag. Snel loop ik naar beneden waar mijn moeder een appel, mijn broodtrommel en drinkbeker aangeeft die ik in de tas prop, behalve de appel. Die at ik onderweg op de fiets op. 
Eenmaal op school vraag ik bij de receptie waar ik wezen moet en net op tijd loop ik het klas lokaal aan. Dit was het vak Engels wat een eitje voor me was. 'Ah, welkom. Khloe neem ik aan.' zei de man die voor de klas stond en mijn hand schudde. 'Ik ben meneer Beckett, neem maar snel een plaats en dan gaan we beginnen.' vervolgde hij vervolgens. Ik glimlach zwakjes en ga in een hoekje zitten waar de tafels nog leeg waren. Rustig pak ik mijn boeken er bij en kijk ik de klas rond tot mijn ogen even bij één iemand bleven haken en toen draaide ik me weer om.
Issues
Straatmuzikant



Justin
Mijn ogen vliegen razendsnel open als ik weer mijn verschrikkelijk luide wekker hoor die afgaat. Vermoeiend blijf ik eventjes 10 seconden liggen in mijn bed, starend naar het plafond. Dat is iets wat ik elke dag blijf doen als ik weer is te laat ben gaan slapen. Iets wat ik echt moet afleren, denk ik bij mezelf. Weer een doodnormale schooldag waar waarschijnlijk niks bijzonders gaat gebeuren. Ik neem even een snelle blik op mijn mobiel om te zien hoe laat het is. 'Weer te laat..' mompel ik waarna ik snel mijn wekker uitzet en de badkamer in loop. Vloekend kleed ik mij aan en poets ik mijn tanden, waarna ik naar beneden ren en snel iets om te eten neem. Gelukkig woon ik niet te ver van school waardoor ik nooit veel te laat aankom. Met een diepe zucht neem ik met een ruk mijn rugzak van de grond en gooi de deur achter mij dicht. Wanneer komt hier een einde aan?Zelf heb ik nooit veel vrienden gehad op mijn school, dat maakt mijn leven een stuk minder leuk. Ik ben ook gewoon niet zo sociaal, wat echt vervelend is. Na een tiental minuten wandel ik met dezelfde gedachte naar binnen en ga meteen naar het lokaal waar ik moet zijn. 'Engels..' mompel ik waarna ik op mijn plaats ga zitten. Verveeld kijk ik de mensen na die naar binnen wandelen, totdat er een onbekend meisje binnen wandelt. Damn, een nieuw meisje? Dat gebeurt hier niet vaak. Beetje verbaasd blijf ik met mijn ogen haar nakijken totdat ze op haar plek gaat zitten, vanachter in een hoekje.

beetje slecht lol
Mikatos
Internationale ster



Khloe.

Ik merkte dat niet veel mensen echt aandacht besteedde aan de les, of mij. De docent begon met praten maar verder lette ik niet echt op. Ik begon met krabbelen in mijn schift en was wat aan het tekenen. Ik had het niet op de school hier, het leek alsof ik onzichtbaar was en ik niet eens bestond voor mijn gevoel. Niet alleen op deze school maar ook gewoon in de stad. Ze hadden hier alleen maar oog voor elkaar en dat was het nadeel van deze plek. Op mijn vorige woonplaats had ik genoeg vrienden en mensen die me begroette op straat. Hier was het anders, hier voelde het ook anders. Ik zucht en besloot maar eens om op te letten hier tot dat de bel ging in teken dat deze les was afgelopen en we pauze hadden. Rustig loop ik na het pakken van al mijn spullen de deur uit en loop de school rond zodat ik het even beter leer kennen. Ik raak bij een deur waar op geen toegang staat, maar aangezien ik toch altijd nieuwsgierig was liep ik er na binnen en kwam ik er achter dat je zo op het dak kon komen. Het had een leuk uitzicht dus besloot ik om er maar even te blijven zitten, ik kende toch niemand dus nu praten met iemand had geen zin.
Issues
Straatmuzikant



Justin
Het leek net liefde op het eerste gezicht maar dan zonder liefde, dacht ik bij mezelf. Zeer goed uitgelegd. Even grijnsde ik om mijn gedachte maar keek toen weer even een paar seconden naar haar. Ze is echt wel aantrekkelijk. Iets in mij schreeuwt om met haar te gaan praten, maar waarschijnlijk loopt dat weer fout af zoals alle andere keren dat ik probeerde vrienden te maken. Ik sta hier nu eenmaal bekend als een jongen die vreemd en raar is. Daarom voel ik me hier niet echt welkom, maar zo moet het nu eenmaal. Shit happens. Nog 1 jaar en ik ben weg hier, maar een jaar blijft lang. De meeste mensen zeggen dat je op school de tijd van je leven beleeft, bij mij toch in ieder geval niet. De gedachten dwalen rond in mijn hoofd, totdat ik ineens de bel hoor. Wat? De les is nu al voorbij? Verward kijk ik even om me heen waar iedereen hun boeken dichtslaat. Blijkbaar heb ik weer superveel leerstof gemist, maar Engels is niet het moeilijkste wat er bestaat. Terwijl ik mijn boeken inpak merk ik dat het meisje mij voorbij loopt. Khloe, was het volgens mij. Weer kijk ik haar na. Ze ziet er echt speciaal uit, anders dan alle andere meisjes. Zonder dat ik het zelf besef wandel ik achter haar aan, maar niet te opvallend. Ik ben gewoon benieuwd wat ze gaat doen of waar ze naartoe gaat, totdat ik merk dat ze de deur binnengaat waar ik 95% van mijn schooltijd zit. Het dak. Twijfelend blijf ik voor de deur staan, zou ik binnengaan of niet? Het feit dat ze naar het dak gaat vind ik al heel vreemd, het is haar eerste schooldag? Maar de gedachten om haar aan te spreken maken me belachelijk nerveus, waardoor ik uiteindelijk me omdraai en wandel naar mijn volgende klas.
Mikatos
Internationale ster



Khloe.

Ik had besloten om in deze pauze mijn appel op te eten terwijl ik luisterde naar Corner Of Sunset Boulevard van ALIUS met mijn oortjes in. Dit liedje luisterde ik best vaak sinds ik hem had ontdekt op Spotify. Met een diepe zucht besluit ik om maar eens terug te gaan en naar beneden te lopen. Ik had nog vijf minuten voordat de volgende les begon dus nu liep iedereen zo ongeveer wel na de volgende les. Niet veel later had ik hem al gevonden en liep ik het klas lokaal. Aangezien het nu best leeg was kon ik makkelijk achter in zitten in een hoekje waarvan diezelfde persoon waarbij mijn ogen bleven hangen de les eerder al in het andere zat. Ik bijt zachtjes op mijn lip en loop door. Hij was behoorlijk aantrekkelijk vond ik, maar verder negeerde ik mijn gedachtes over hem. Wat moest zo'n jongen als hem nou weer en met die gedachtes stroomde de klas vol. Ik vroeg me eigenlijk af welke les dit eigenlijk was...

Sorry voor het korte stukje xo
Issues
Straatmuzikant



ahaha np btw het is niet eens kort lol

Justin
In mijn gedachten blijft dezelfde vraag hangen: 'Waarom liep zij daar binnen?' Voelt zij zich ook eenzaam dan? Waarom zou zij in hemelsnaam zich hier niet goed voelen? Ik ken genoeg meisjes die haar wel zouden willen leren kennen, maar als zij zich zou verstoppen zouden ze niet eens de kans krijgen om naar haar toe te gaan. Misschien weet ik zelf wel genoeg over 'vrienden maken', maar die shit loopt altijd verkeerd bij mij af. Niemand wil mij hier en ik heb al mezelf geleerd hoe ik er mee om moet gaan, waardoor het mij niet eens meer pijn doet. Toen ik al in mijn stoel was gaan zitten, zag ik haar weer binnen wandelen. Met grote ogen bestudeer ik kort haar gezicht. Zo mooi en lief. Even bijt ik onopvallend op mijn lip, heel onbewust eigenlijk. Zij is volgens mij het eerste meisje dat ik in jaren zo interessant vind. Ik wil haar leren kennen, maar zij gaat waarschijnlijk mij toch niet willen. Wie wil mij dan ook? Kort sla ik mijn ogen neer bij de gedachte omdat ik zelf al het antwoord weet. Inderdaad niemand. Toch verlang ik haar weer aan te kijken en haar aan te spreken.
Mikatos
Internationale ster



Khloe.

Ik bekijk de klas terwijl ze weer een voor een gaat zitten op random plekjes, maar de plek naast mij leeg laten. Niemand die ook maar aandacht besteedde aan mij en aan de ene kant vond ik het fijn, maar aan de andere kant werd ik er gek van. Was niemand dan zo beleefd om zichzelf even te voor te stellen of even een praatje ging maken? Misschien was het mijn eigen schuld omdat ik niemand aansprak, maar ik had daar het lef gewoon niet voor.. Mijn onzekerheid was daar te hoog voor. Zuchtend staar ik weer naar buiten maar naar een tijdje voel ik dat ik aangekeken word en draai ik mijn hoofd om naar de jongen die me aan liep te kijken, die jongen uit het hoekje. Wat was er met hem, hij zat nu ook al voor de tweede keer alleen en iets aan hem zorgde er voor dat ik hem aan wou spreken, was hij zoals mij? Iemand die de klas achterwege liet of verbeelde ik me het maar gewoon. Ik schudde mijn hoofd kort zodra de vrouw voor de klas begon te praten en mij uit mijn gedachtes haalde. Aardrijkskunde, ofcourse. Mijn favoriete vak. not dus.
Issues
Straatmuzikant



Justin
Het was alsof elke seconde dat voorbij ging mijn verlangen naar een gesprek met haar steeds groter werden. Op zich is het niet mogelijk om iemand dat je amper 3 uur kent zo interessant te vinden, maar iets in mij verteld mij dat ze begrijpt wat ik bedoel. Dit is volgens mij al de derde keer dat ze helemaal alleen is gaan zitten. Zou zij misschien de eerste zijn die mij snapt? Op een gegeven moment besefte ik dat ik al zeker een minuut haar aan het bekijken was. Damn, typisch ik weer. 'Fck,' vloekte ik zachtjes, toch niet zacht genoeg. 'Wat zei jij, meneer Bieber?' hoorde ik de lerares tegen mij zeggen. Zoals altijd, werden daardoor alle ogen weer op mij gericht. Dit soort momenten zijn voor mij om neer te vallen, aangezien ik weet wat er nu door de rest van de klas hun hoofden gingen. 'Die rare gast weer', 'Hij is zo raar', 'Wat heeft hij nu weer gedaan?' Voordat ik het zelf besefte, werd ik inderdaad nogal rood. 'Niks, mevrouw.' antwoordde ik zo snel mogelijk. Shit man, dit haatte ik heel erg. 'Dacht ik al.' hoorde ik de vrouw antwoorden. Gelukkig keek iedereen weer voor zich uit, hoopte ik.
Mikatos
Internationale ster



Khloe.
Ik kijk weer naar de jongen die zojuist even vloekte en daardoor werd aangesproken door de docent. Ik zag de rest hem raar aan kijken waardoor ik met mijn ogen rolde en ze weer achterwegen liet nadat ze weer om waren gedraaid. Ik begon nieuwsgierig te worden, naar hem. Waarom hij alleen zat en waarom de rest niks tegen hem zei en hem zojuist raar aankeken. Het was apart. Ik zucht diep maar onhoorbaar en ga verder met de opdrachten. Deze les verveelde me nu al weer en ik had tijdens de les niemand om mee te praten dus lied ik mijn hoofd maar in mijn hand liggen terwijl ik verveeld naar het boek staarde.
De reden dat ik niemand aan ging spreken en andere wou leren kennen was omdat ik daar niet heel geweldig in was. Ik was daar veel te onzeker voor en sprak niet graag andere aan. Dadelijk zei ik wat verkeerd of mogen ze me niet, no thanks. Laat ze maar naar mij toe komen en dan vind ik het allemaal wel best zo.
Issues
Straatmuzikant



TS - 3 days later

Justin
Meer dan 3 dagen heb ik naar Khloe gekeken, maar praten met haar was iets wat ik elke keer niet durfde. Altijd had ik schrik om iets te zeggen, om voor schut te staan of wat er ook kan gebeuren. Soms ha ik wel oogcontact met haar gehad, wat voor mij al wel een begin is. Het viel me de voorbije dagen wel op dat ze mooie blauwe ogen heeft, maar ook dat ze toch elke dag naar het dak blijft gaan waardoor ik zelf daar nooit kan zitten. Met een zucht ga ik in een bankje in de gang zitten terwijl ik alle mensen nakijk die voorbij wandelen. Het is pauze, maar Khloe heb ik nog niet gezien. Zou ze misschien weer op het dak zitten? Geen idee. Verveeld blijf ik naar mijn rugzak staren die op de grond tussen mijn benen ligt, gewoon om alle blikken die op mij gericht worden te vermijden. Ik hou nou eenmaal niet zo veel van aandacht of "in the spotlights" staan. Daar kan ik heel erg rood van worden.
Mikatos
Internationale ster



Khloe.

Ik zit rustig op het dak een appel te eten, het voelde vredig hier en ik vond het wel een beetje verbazend dat er niemand hier boven kwam aangezien het de enige plek is waar het zo rustig was, maar goed er stond dan ook niet voor niets geen toegang op de deur al had ik dat nu al voor de zoveelste keer genegeerd. Ik kijk naar mijn blonde haren die langs mijn hoofd vielen terwijl ik op het stukje appel aan het kauwen was. De bel zou zo wel weer gaan dus besloot ik om maar eens naar beneden te gaan en de volgende les maar bij te wonen. Rustig loop ik naar het klas lokaal en besluit ik om te gaan zitten. De afgelopen dagen dat ik hier naar school ging heb ik nog steeds niet met iemand gesproken en ik voelde steeds vaker die vreemde blikken op me branden, vonden ze me dan zo vreemd? Ik besloot het zoals gewoonlijk maar te negeren en pakte mijn boeken er bij terwijl de klas steeds voller stroomde. Normaal zat die ene jongen er al, maar ik had hem nu nog niet gezien.. Ik zucht even kort, waarom bleef ik telkens aan hem denken? Omdat hij de enige was die af en toe oogcontact met me maakte? Geen idee.
Issues
Straatmuzikant



Justin
Na ongeveer vijf minuten besefte ik waarom ik Khloe nog niet had gezien, de bel was allang gegaan. Snel spring ik uit het bankje en wandel ik als een gek naar mijn klas, die al ondertussen begonnen was. Fck. Dit wordt weer zoals altijd verschrikkelijk gênant. Langzaam open ik de deur waarna ik zonder iets te zeggen op mijn plaats ga zitten, hopend dat de vrouw er niets over gaat zeggen. 'Justin Drew Bieber, weer te laat?' Shit, waarom moet zij mijn naam luidop door de klas roepen? 'Sorry mevrouw, ik lette niet op de tijd.' antwoord ik langzaam terwijl ik naar mijn boeken blijf kijken. Zij moet mij natuurlijk altijd voor schut zetten, daarom haat ik deze vrouw zo erg. 'Let er dan wat beter op de volgende keer!' Haar laatste zin negeerde ik, aangezien ik niets terug te zeggen had. Zachtjes zucht ik waarna ik toch even naar Khloe kijk die weer in het hoekje zat, maar kijk weer snel naar voor mij uit. Alleen maar oogcontact maken wordt volgens mij niets, misschien moet ik toch maar eens iets zeggen?
Mikatos
Internationale ster



Khloe.
De vreemde blikken voel ik me langzaam weg worden getrokken een andere richting in waardoor ik op kijk, diezelfde jongen waar ik de hele tijd aan denk stond dit keer bij de opening van de deur. Aha, te laat dus. Ik glimlach zwakjes zijn richting op waarna ik weer naar beneden keek. Waarom glimlachte ik? Hoe dom kon je zijn, waarom zou je glimlachen naar iemand die je niet eens kende. Oké, ik zou hem graag willen leren kennen maar goed, ik was te verlegen om iemand aan te spreken en daarom zou ik het dus ook gewoon niet doen waardoor ik hem niet zou leren kennen. Het was de laatste les voor vandaag en gelukkig heb ik het overleefd. Het zou niet lang meer duren voor de vakantie en dan zou ik waarschijnlijk zoals gewoonlijk mezelf behoorlijk vervelen omdat ik nu nog steeds geen vrienden had gemaakt. Om die gedachten zuchtte ik, waarom moesten we dan nou weer verhuizen? Ik was het liefste gewoon daar gebleven, waar ik gewoon vrienden had en waar ik elke dag leuke dingen kon gaan doen met ze, niet zoals hier, hier is niemand beleefd en spreekt niemand je aan. Het enige wat ze hier doen is vreemd naar je kijken en je verder negeren, behalve Justin.. Hij was anders dan de rest. 
Issues
Straatmuzikant



Justin
Uiteindelijk was de les begonnen en ik besloot toch maar proberen op te letten, aangezien ik de laatste 3 dagen alleen maar heb gedacht aan Khloe. Niks klopt hier eigenlijk aan, ik ken het meisje amper maar ze blijft toch zo interessant dat ik er elke keer aan blijf denken. Starend naar mijn boek luister ik naar wat de vrouw aan het vertellen is, maar het lijkt alsof mijn hersenen niet willen luisteren naar haar verhaal. Khloe blijft veel interessanter om over na te denken, Waarom? Mijn vingers draaien mijn pen rond in mijn hand totdat ik die laat vallen, maar ik pak hem daarna weer op. Straks wil ik toch weer naar het dak gaan, gewoon even rustig naar het uitzicht kijken. Ik ben er al 3 dagen niet geweest door Khloe. Misschien gaat ze er ook naartoe? Even bijt ik op mijn lip maar de gedachte, maar die zet ik dan toch weer uit mijn hoofd. Kort haal ik mijn vingers door mijn haren heen en richt dan mijn aandacht weer op de les, ook al begrijp ik er bijna niets van.
Mikatos
Internationale ster



Khloe.

Zodra ik de bel hoor gooi ik alle boeken in mijn tas die op tafel lagen en loop ik rustig het lokaal uit tussen de mensen door. Zuchtend open ik de deur met het bordje verboden toegang en loop ik de trappen op. Met mijn oortjes aan die momenteel  Tove Lo - Moments afspeelde loop ik het dak terrein af en ga ik zoals gewoonlijk op de ventilatie buis zitten om de hoek van de deur opening. Het zag er hier zo rustig uit. De hoogte van het school gebouw dempte de stemmen van de kinderen die buiten pauze hielden en het uitzicht was geweldig op de daken van de omliggende huizen en gebouwen. Maar niet lang dat ik dacht aan het geweldige uitzicht schoten mijn gedachtes toch naar Justin toe.

Sorry, kort stukje ;d
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste