Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPORPG | Marxke & BeauRathbone |

Anoniem
Internationale ster

marxke schreef:
Mijn Characters: Heather Snape (omschrijving weet je) & George Weasley
Jouw Characters: Abigail Lestrange & Draco Malfoy

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Voornaam: Abigail
Bijnaam: Abi
Volledige naam: Abigail Rose Narcissa Bella Lestrange
Ouders: Bellatrix en Rodolphus Lestrange
Uiterlijk (Het liefste met foto): Zie foto. Qua uiterlijk lijkt Abigail niet erg veel op haar ouders. Ze heeft lang blond haar dat tot ver over haar schouders heen valt. Haar ogen heeft ze dan weer wel van haar vader. Haar ogen zijn helder blauw, waarvan het lijkt alsof ze altijd een twinkeling met zich mee dragen. Abi heeft een slank figuur, integendeel tot haar moeder, die toch wat stevig is gebouwd. Haar lengte heeft ze niet mee, ze is namelijk wat aan de kleine kant, iets wat ze zelf altijd als een nadeel beschouwd. Abi is namelijk maar 1.63 m. lang. Ook al ziet zij zelf haar lengte als een nadeel, brengt het vaak genoeg ook vele voordelen met zich mee.
Innerlijk: Dankzij het innerlijk van Abi, weet je dat ze een echte ‘Lestrange’ is. Ze lijkt namelijk sprekend op haar ouders. Ten eerste is ze trots op het feit om een pureblood te zijn. Net zoals haar ouders, met name haar moeder, is ze zeer loyaal tegenover The Dark Lord. Ze weet namelijk heel erg goed hoe loyaal haar ouders tegenover The Dark Lord waren en hierdoor voelde ze zich toch verplicht om die loyaliteit door te zetten, in de tijd dat haar ouders in Azkaban opgesloten zaten. Zo konden ze namelijk, toen ze twee jaar terug uit Azkaban werden bevrijd, weer beginnen waar ze voordat ze opgesloten zaten, waren geëindigd.
Ten tweede kan Abi wreed en meedogenloos zijn. Vaak komt ze ook erg arrogant over, maar dat komt vooral doordat ze altijd zegt wat ze denkt en altijd recht door zee is. Hiermee heeft ze ook geleerd wie haar echte vrienden zijn, aan wie ze ook altijd trouw zal blijven.
Net zoals haar moeder heeft Abi niet al te veel geduld en heeft een erg kort lontje. Ruzie wil je ook zeker niet met haar krijgen. Ze beheerst de verboden kunsten/spreuken heel erg goed en ook al weet ze maar al te goed dat de verboden kunsten/spreuken, zoals de naam al zegt, verboden zijn op Hogwarts, is ze zeker niet bang om die te gebruiken.
Het laatste wat je over Abi moet weten is dat ze ook een hele andere kant heeft, die ze zeker niet aan iedereen laat zien. Naast dat ze wreed, meedogenloos en arrogant kan zijn, is ze ook erg lief, zorgzaam en iemand bij wie je zeker wel terecht kan. Deze kant laat ze alleen aan haar echte vrienden zien en de mensen om wie ze echt heel erg veel geeft.
Leeftijd(Minstens 11): 17.
Jaar: 7.
Afdeling: Gryffindor, iets wat Abi toch eerlijk gezegd verbaasde. Haar hart ligt eigenlijk bij Slytherin, maar de sorteerhoed dacht daar anders over. Hij had iets gevonden in haar, waardoor hij de beslissing had genomen om haar in Gryffindor te plaatsen. Zo weet hij, wanneer het er op aan komt dat ze uiteindelijk voor het goede zal kiezen.
Huisdier: Een sneeuwwitte kat.
Patronus: Panter.
Stok: De staf van Abi is gemaakt van een meidoorn. De kern van haar staf bestaat uit een haar uit de staart van een eenhoorn. De staf is 25,4 centimeter lang.
Bloedstatus: Pureblood.
Goede vakken: Abi is erg goed in Verweer tegen de zwarte kunsten, omdat ze dat soort magie zelf heel goed beheerst en ook heel goed weed hoe je dat af moet weren. Ook is ze erg goed in gedaanteverwisseling, wat ook heel erg goed van pas komt.
Slechte vakken: Qua toverdrank gaat ze meer de kant op van haar vader. Ze is hier niet al te goed in, maar doet er toch haar best voor. Ook waarzeggerij is een vak waar ze niet al te goed voor staat, maar dat komt ook heel erg doordat ze geen interesse in dat vak heeft.
Extra: Omdat haar ouders bij haar geboorte in Azkaban werden gestopt, heeft Abi bijna heel haar leven bij haar oom, tante en even oude neef gewoond. Zij staan ook beter bekend als de Malfoy’s. Hierdoor heeft Abi een goede band met Draco. Sinds haar ouders zijn bevrijd uit Azkaban leeft ze weer bij haar ouders, maar gaat nog erg veel langs bij de Malfoy’s, niet alleen omdat ze het altijd naar haar zin heeft bij hen, maar ook uit dankbaarheid voor het feit dat ze bijna haar hele leven bij hen heeft mogen wonen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail haalde een hand door haal lange blonde haar heen dat tot ver over haar schouders viel. Een geamuseerde glimlach sierde haar lippen, terwijl ze met rustige, zelfverzekerde passen over perron 9 3/4 heen liep. Een aantal blikken waren op haar gericht, iets waar ze zich totaal niets van aantrok. Ze liet zich niet intimideren en was ook bijna nooit geïntimideerd. Kort keek ze over haar schouder, naar haar oom en tante en haar neef, die een aantal passen achter haar liepen. Haar ouders konden haar niet brengen, ook al waren ze vrij. Ze waren dom, als ze dat wel zouden doen. Ze werden nog steeds gezocht. En bovendien waren haar oom en tante degene die haar elk jaar hadden gebracht, dus waarom dit jaar niet weer. Haar blik gleed naar haar neefje. Haar hoofd hield ze een klein beetje schuin. "Zijn we er klaar voor?"vroeg ze met nog steeds dezelfde geamuseerde glimlach op haar gezicht. Terwijl ze geduldig wachtte op een antwoord, zei ze haar om en tante alvast gedag en stapte de trein in. Er van uitgaande dat haar neef haar wel zou volgen. Tijdens de treinreis zouden ze elkaar niet zo heel veel zien. Draco zou naar de coupé van Slytjherin gaan, terwijl zij bij haar vrienden van Gryffindor ging zitten. Zelfs haar verbaasde het dat ze ook maar met iemand van die afdeling bevriend kon raken, maar verbazingwekkend waren er sommige van hen toch niet zo heel slecht.

Draco volgde zijn ouders het perron op, terwijl hij zijn blik op zijn nicht gericht hield. Familie was voor hem nog steeds belangrijk en hij kon het enorm goed met haar vinden. Qua karakter leken ze dan ook enorm veel op elkaar. En daarom was hij in zijn eerste jaar ook verbaasd dat zijn nicht bij Gryffindor terecht kwam in plaats van in Slytherin. Alleen haar naam moest al genoeg zijn geweest om een plek te krijgen in de afdeling die zo geliefd was binnen hun familie. Hij schudde zijn hoofd en zette die gedachte van zich af. Wanneer hij haar hoorde vragen of ze er klaar voor was, kon hij het niet laten om te grijnzen. "Natuurlijk" gaf hij als antwoord. Ook al vroeg hij zich af hoe hij het dit jaar er vanaf ging brengen. Natuurlijk dacht hij er aan en vond hij het lastig omdat hij niet heel goed wist waar hij beginnen moest, maar dat liet hij niemand weten. Hij hield zich groot. Hij wilde het zelf onder controle houden en het niet uit handen geven. Ook hij zei zijn ouders gedag en volgde Abi de trein in. Hij zou zich bij de anderen aansluiten, terwijl hij zijn nicht achter zou laten bij de rest van Gryffindor. "Probeer je deze treinreis niet te veel op je hals te halen"zei hij met een grijns tegen haar, voor hij door liep naar de coupé van Slytherin en ging zitten bij Blaise, Crabbe en Goyle.

Anoniem
Internationale ster

marxke schreef:
(LUCIUS ZIT OOK IN AZKABAN )

___

Heather liep rillend het perron op. Het was een tijdje geleden dat ze hun huis in spinners' end had verlaten, want muggle vervoer was idioot traag en omslachtig. Ze snapte niet waarom haar vader haar niet gewoon op kon halen. Wat had ze veel rare blikken gekregen onderweg... Ze vond het niet gek, met haar enorme hutkoffer, die er uit zag alsof die een lijk bezat, maar zo betoverd was dat die vederlicht was.. en Heather zag er niet uit als een sterk meisje. Muggles waren gewoon achterlijk bedacht ze zich toen ze de aangenaam verwarmde trein in liep en het station in Londen achter zich liet. Ze was blij weer vrijwel een heel jaar onder de wizards te zijn. Haar haat aan Spinners' end en muggle Londen was ook wat haar liefde voor de dark Arts aangewakkerd had. Ondertussen probeerde ze haar vader uit te horen over alles wat the Dark Lord van plan was, maar het enige wat ze uit hem had gekregen was "Blijf in de buurt van Draco en luister naar hem" , waarop ze met haar ogen gerold had. Al van jongs af aan was ze bij Draco, zijn nichtje Abigail en zijn twee domme vrienden Crabbe en Goyle gedumpt en Draco mocht ze wel en Abigail opzich ook wel, maar Crabbe en Goyle kon ze niet uitstaan. Toch, ondanks haar irritaties, ging ze nu opzoek naar de coupe waarin de jonge blonde Draco Malfoy en zijn twee achterlijke vrienden zaten. Eenmaal gevonden schoof ze de deur open en zei ze "Geen Abigail?" . Ze had het wel verwacht, maar had het jammer gevonden, een meisje er bij was fijn geweest.

George kwam met zijn hele familie het perron op en keek opzij naar Fred. Na hun fiasco vorig jaar met Umbridge en de totale vernieling van de entree hal, hadden ze hun moeder moeten beloven zich dit jaar te gedragen. Ze hadden ook een unbreakable vow moeten afleggen niet nog een keer het kasteel proberen te slopen, wat lastig ging worden. Echter hadden ze deze zomer een pand gehuurd voor hun winkel, die ingericht en deden ze nu puur en alleen school om hun moeder geen hartverzakking te geven... Die was toch continue al zo nerveus en huilerig sinds het bekend was dat Voldemort achter Harry en de hele Orde aan was. Vol in gelach en geklets met de groep doken de Weasleys, met Hermione en Harry de trein in, waar George zich afwendde en samen met Fred op zoek ging naar hun goede vriend Lee.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Een zucht rolde er over haar lippen heen, op het moment dat haar neef haar aan haar lot overgelaten had. Niet dat ze het niet zonder hem vol kon houden. Ze geloofde zelf dat ze soms sterker stond in de wijde wereld dan dat hij deed. Kort haalde ze haar schouders op en keek rustig om zich heen. Een aantal eerstejaars haar angstig aankijkend, wanneer ze voorbij een aantal overvolle coupé's liep. Haar naam deed op deze school echt wonderen. De meeste leraren kregen het al doodsbenauwd bij het horen van haar naam en om die reden kwam ze ook bijna nooit in de problemen. Wat uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Uiteindelijk opende ze de coupé waar ze een bekende roodharige in zag zitten. Ginny. Wonderbaarlijk genoeg was zij één van de weinige die ze niet volstrekt achterlijk vond. Een glimlach verscheen er rond haar lippen. "Hello you" sprak ze vervolgens en ging op de bank tegenover haar zitten. Ze hield er van om tijdens de treinreis bij het raam te kunnen zitten Zeker omdat de treinreis aardig lang duurde. Daarbij hield ze ervan om haar gesprekspartner gewoon recht aan te kunnen kijken. "Hoe was je vakantie?"vroeg ze uiteindelijk aan de jongere roodharige, wanneer ze Abigail ook vrolijk begroet had. Ja, ze was van mening dat het bloedverraders waren. Dat had ze van huis uit mee gekregen. Maar toch was er iets aan die familie dat ze fijn vond. Ze kon er na die jaren nog steeds die bij wat het nu precies was, maar ze mocht de familie graag. Ondanks ze met Potter om gingen. Aan die jongen had ze wel een enorme hekel gehad. Net zoals zijn twee vriendjes. Ze walgde gewoon van dat drietal. Een rilling liep er ook over haar rug heen en kort schudde ze haar hoofd. Nu was niet het moment om te denken aan de mensen die ze zo haatte.

Draco raakte in gesprek met Crabbe en Goyle. De enige twee die hij eigenlijk het meest vertrouwde. Naast zijn nicht en Heather, die hij ook wel mocht. Hij sprak met zijn vrienden over het jaar dat zou komen. Heel veel konden ze nu niet bespreken. Het kon altijd zo zijn dat er verraders in de coupé zouden zitten of dat er mensen zouden zijn die hen af zouden willen luisteren. Hij kon daarom ook niet te veel risico nemen. Hij was niet achterlijk, zoals zijn twee vrienden. Kort schudde hij zijn hoofd, wierp een korte blik uit het raam en richtte zich toen weer op zijn gezelschap. Hij keek op toen hij de stem van Heather hoorde. Een kleine grijns sierde zijn lippen. "Abigail kan er helaas niet bij zijn vandaag. Die zit heel de treinreis opgescheept met het achterlijke lui van Gryffindor" zei hij spijtig tegen haar. "Je zou het met ons moeten doen, voor deze keer" voegde Draco er uiteindelijk nog aan toe, voor hij een gebaar maken dat ze moest gaan zitten. Hij was er oké mee als ze er bij kwam zitten. Een ander perspectief was soms ook fijn. Als je dat zou vergelijken met zijn vrienden dan tenminste. Dan was ieder ander die er bij kwam zitten gewoon beter, wanneer je het over wat serieuzere zaken had.

Anoniem
Internationale ster

marxke schreef:
Heather zei "Gryffindor is niet achterlijk anders is abigail dat ook" terwijl ze ging zitten en keek de rest van de jongens aan die haar altijd aanstaarde alsof ze een of andere alien waren. Dus draaide ze zich een kwartslag zodat ze zich kon focussen op Draco en vroeg ze "waar hadden jullie het over?" en hoopte stiekem dat Draco zo arrogant zou zijn dat hij nu zou beginnen met opscheppen over zijn nieuwe band met de dark Lord, waarvan iedereen wist dat hij die alleen maar had gekregen omdat zijn vader het verpest had en Draco als een soort compensatie daar moest zitten. Heather wist niet veel van de plannen van de Dark Lord, maar ze had Narcissa huilend in de woonkamer gehoord toen die op bezoek was bij haar vader, iets wat ze sowieso al apart vond. Ze had niet verstaan waarover het precies ging, maar Narcissa vond het eng en spannend en was vrijwel de hele tijd aan het huilen en Draco's naam was meerdere keren voorbij gekomen. Het was dus vast iets wat onmogelijk was om goed te doen of zo... ze grinnikte even bij de gedachte aan Draco die zou moeten toegeven dat hij iets niet kon, dat was namelijk niet echt zijn sterkste punt... de hare overigens ook niet, maar goed, meestal kreeg zij geen opdrachten die ze niet kon.

George doet ff niets, moet de trein ff verder rijden dan pak ik hem er ook weer bij.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail hield haar hoofd een klein beetje schuin, terwijl ze luisterde naar het verhaal wat Ginny haar vertelde. Ze had altijd het idee gehad dat ze iets miste, omdat ze zonder haar ouders had. Haar familie verschilde in zo veel opzichten van de hare, Misschien was het wel daarom dat ze haar mocht. Ze streek een plukje haar achter haar oor en wierp haar blik toch even op het raam. Wat Draco te wachten stond dit jaar, wist ook zij. Ze wist wat hij moest doen en was toch lichtelijk jaloers geweest dat de Dark Lord haar niet had gevraagd het te doen. Ze had de opdracht makkelijk aangekund en had hem graag uit willen voeren, maar ze moest het toch aan haar neefje overlaten. Narcissa leek er niet al te blij mee te zijn. Dat had ze de afgelopen vakantie meer dan genoeg mee gekregen. Ze snapte het wel, maar ze mocht op zijn minst trots zijn op dat haar zoon dit mocht doen. Het was een hele eer om zo'n opdracht in zijn naam uit te mogen voeren. Abigail wist dan ook dat haar ouders vol zouden zijn met trots wanneer ze zo'n opdracht daadwerkelijk uit mocht voeren. Misschien had ze dat wel van haar moeder. De Dark Lord sprak vaak over hoe loyaal ze was tegenover hem. Dat ze een van zijn trouwste volgers was en dat Abigail zelf veel van haar weg had gehad. Ze had zich vereerd gevoeld toen hij haar dat zij, maar begreep pas echt wat hij bedoelde op het moment dat ze het met eigen ogen gezien had. Haar moeder mocht dan voor sommigen overkomen als een gevaarlijke gek, maar zij vond haar moeder fantastisch. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen toen ze er aan dacht en richtte haar blik uiteindelijk weer op Ginny, die haar verhaal net afrondde.

Draco keek naar Heather. "Zij is de uitzondering. Ze had bij ons moeten zitten en niet in Gryffindor" zei ik haar en wierp vervolgens een korte blik naar buiten toe. Over zijn opdracht die hij gehad van de Dark Lord was hij best tevreden. Zijn moeder wat minder. Die keek er enorm tegenop gezien en dat had hij mogen merken ook. Kort schudde hij zijn hoofd. Hij wist dat hij deze opdracht kon verwezenlijken, al wist hij niet zo goed hoe. En waarom had de Dark Lord hem die opdracht anders opgegeven? Misschien was het wel door zijn vader die de zijne niet kon verwezenlijken, maar dat maakte hem niet uit. Uit alle Death Eathers die de Dark Lord tot zijn beschikking had, koos hij toch hem, in plaats van het bij een ander te zoeken. Een kleine geamuseerde grijns verscheen er rond zijn lippen bij die gedachten. Ergens voelde hij zich toch wel vereerd, ook al was hij er zenuwachtig voor. Er hing enorm veel vanaf,. Ook hij wist dat maar al te goed. Dit mocht hij daarom niet verpesten. Hij mocht niet in de voetsporen treden van zijn vader. Hij zou het beter moeten doen. Ook om de eer van zijn familie hoog te houden, wat nu toch een moeilijke opgave leek. Maar dat zou een zorg voor later zijn.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld