Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
O' // ft. Rachelle13
HelenaJulie
Straatmuzikant



Wij weten, jullie niet :)

Ik: Jongen : Aiden Conley, 18 y/o (foto komt later) 
Jij: Meisje+ Begin ;) 
Solis
Landelijke ster



Ik: Joyce Eastwood 
Leeftijd: 17
Foto:
HelenaJulie
Straatmuzikant



Aiden.

Bruut word ik gewekt door het enthousiast gekrijs van Lily en Rosie, mijn tweelingzusjes. ''Aiden! Wakker worden!'', piepen ze in mijn oor en ze beginnen te trekken aan mijn deken. Ik wil de deken meteen terug over me heen trekken, maar Lily grijpt het eerder en ze gooit het in de hoek. ''Na-na-na-na-na!'', zingt ze triomfantelijk. Gespeeld geïrriteerd ga ik recht zitten, sta dan onverwacht recht en begin mijn kleine zusjes te kietelen. ''Nee, Aiden, hou op!'', lacht Rosie en tegelijk, alsof het op commando was, gooiden de tweelingzusjes hun handen in de lucht. ''We geven ons over!'' Ik lach en op dat moment komt Felien de kamer binnen.. ''Kan dat hier wat stiller? Ik probeer te slapen, hoor.'', zegt mijn 14-jarige zus op een verveelde monotone toon. ''Ja, hoor, Felien. Van ons zal je geen last meer hebben.'', stel ik mijn haar gerust. Haar lippen vormen een nauwelijks verstaanbare ''sorry'' en met één wenkbrauw opgetrokken loopt ze de kamer weer uit. Lily en Rosie lopen achter haar aan, het plezier is afgelopen. Niemand van de kinderen kan het echt goed vinden met Felien. We zijn een groot, hecht gezin, maar zij heeft er nooit echt bij gehoord. Ze sluit zich af van de rest, heeft nauwelijks vrienden en lijkt nooit gelukkig. Haar lichte autisme heeft de band met de rest altijd wat stroef gemaakt. Zuchtend neem ik de deken weer uit de hoek en leg het op mijn bed. Ik trek een broek aan van de vorige dag en neem uit de wasmand beneden een shirt. Vandaag is het zaterdag, wat betekent dat ik een match moet spelen. Ik speel op redelijk hoog niveau, dus elke match die we verliezen hebben grote consequenties. ''Hey, Aiden.'', zegt mijn moeder met een kleine glimlach en ze drukt een kus tegen mijn slaap. ''Goedemorgen, mam.'', zeg ik. ''We kunnen vandaag niet naar de match komen kijken, het spijt me, lief. Papa heeft een vergadering en ik heb een interview met een modemagazine.', zegt ze spijtig.' Ik knik alsof ik het begrijp, zo gaat het elk weekend. Pap heeft een drukke job en mam moet als bekendste modejournaliste elk weekend wel één of ander interview afleggen. Ik neem mijn gsm uit mijn broekzak en stuur een appje naar Joyce, mijn vriendin. Als ik haar naam op het scherm zie staan, gaat er een tintelend, verliefd gevoel door me heen. -Goedemorgen mooie babe xxx-''
Solis
Landelijke ster



Joyce

Zuchtend word ik wakker. Ik sta op en loop naar mijn kledingkast die uitpuilt van de kleren. Ik haal een hand door mijn haar en pak een setje kleding. Ik trek het aan en pak mijn telefoon van het bed af. Er staat een berichtje van Aiden op; "Goedemorgen mooie babe xxx"  Er gaat een warm gevoel door mijn lichaam heen. Ik twijfel even wat ik moet typen, of ik typ "Hey babe kan je vandaag afspreken?" Of ik typ; "Hey babe hgh?"  Ik kies voor de eerste en druk op verzenden bijna precies op het zelfde moment komt mijn grote broer mijn kamer binnenstormen en hij zegt tegen me; "Hoi zusje, hoe gaat het?" Mijn broer is 20 en is erg beschermend over mij. Hij wil zelfs niet op kamers totdat ik dat doe. "Hoi Jase het gaat goed met mij, ik ben wel alleen net wakker, dus ik moet nog make-up op doen.' Ik loop naar de badkamer toe en pak mijn setje met make-up. Ik doe een héél dun laagje foundation op, meer is bij mij niet nodig. Ik doe eyeliner op en pak daarna mijn mascara en doe die voorzichtig op mijn ogen. Ik heb nooit echt een volgorde van mijn make-up op doen maar het ziet er altijd wel goed uit. Ik loop naar beneden en daar zitten mijn moeder, vader en broer aan de tafel. "Sorry, heb ik jullie laten wachten?" Mijn vader schud zijn hoofd en zegt: "Nee hoor, we zitten hier pas net." Ik knik even en loop naar de pan. Ik bak wat eieren en pak een stuk stokbrood wat ik in vieren snij. Ik leg de gebakken eieren op de borden met de stokbroden neer en geef ze aan iedereen. Ik pak uit de koelkast wat sinaasappelsap en schenk het in in een glas ook voor mijn broer. Ik geef het aan hem en zet het voor mezelf neer. Het gebeurt echt niet vaak dat we met elkaar ontbijten minstens met de hele familie dan, ik eet vaak genoeg samen met mijn broer in het weekend. Als hij niet heet afgesproken met zijn vrienden. Ik eet mijn brood op en drink mijn drinken op en ik leg mijn bord en glas in de vaatwasser. "Mam, pap mag ik van tafel?" Ze knikken en ik loop weg van de tafel. Ik knipoo even naar mijn broer dan weet hij dat ik naar buiten ga met mijn vrienden stappen ofzo of alleen. Ik doe mijn schoenen aan, pak mijn jas en loop naar buiten.
HelenaJulie
Straatmuzikant



Aiden

Mijn scherm lichtte op en wilde mijn telefoon nemen, maar mijn broer Jacob was me voor. Triomfantelijk hield hij hem in de lucht en las op het scherm. ''Oeh, een sms'je van Joyce broertje! Of je iets wilt doen met haar, ze wilt je zien en je nemen, je tegen haar lijf voelen...'' Nog voor mijn broer zijn monoloog kon afmaken nam ik mijn telefoon uit zijn handen en duwde hem. ''Eikel, ga jezelf wat plezieren ofzo.'' Jacob wreef lachend in mijn haren. ''Niet zo bits, hé, kleintje.'' Ik negeerde hem en las het sms'je van Joyce. -Hey babe kan je vandaag afspreken?'- Een beetje spijtig antwoordde ik dat dat niet ging. -Ik moet een match spelen vandaag, so sorry x-'  Nadat ik het had verzonden besefte ik dat ik makkelijk daarna nog kon afspreken. -Maar anders spreken we daarna af? Ik kan jouw zoete lippen toch niet langer missen xxx- Hopelijk kon ze daarna wel, want ik miste haar al, ook al had ik haar de dag ervoor op school nog gezien. Het was niet hetzelfde, daar kon je niet doen wat je wilde. Een beetje grijnzend nam ik wat melk uit de ijskast, een pak cornflakes uit de kast en zette me aan de ontbijttafel. Ik verorberde het ontbijt terwijl ik ongemeend geïnteresseerd wat scrolde doorheen Instagram-profielen.
Solis
Landelijke ster



Joyce 

Ik voel mijn mobieltje trillen in mijn zak. 'Twee berichtjes van Aiden lees ik voor in mijn hoofd. Verliefd kijk ik naar de twee berichtjes en stuur terug: "Is goed babe waar wil je afspreken?' Snel loop ik naar starbucks en haal een frappucino daar. Ik loop weer terug naar huis en doe de deur open. Ik had gedacht dat ik ging shoppen maar ik had er geen zin in. Dus het bleef bij een bezoekje aan starbucks. Mijn broer staat in de keuken op mij te wachten. "Joy, ging je niet shoppen?'' "Neh toch geen zin in." Hij haalt zijn schouders op en loopt naar zijn kamer toe. Ik ren ook naar boven en ga achter mijn laptop zitten. Zuchtend start ik Insta op. Ik zie dat Aiden een nieuwe foto van zichzelf heeft geplaatst. Zwijmelend kijk ik naar de foto geef hem een hartje en zet er een reactie onder; Ziet er goed uit babe. Snel plaats ik ook een mooie selfie van mezelf op Insta en neem een slokje van mijn frappucino. Ik bekijk mijn beker en zie dat er een hartje bij mijn naam staat. Snel maak ik er een foto van en zet die ook op Insta. Ik kan niet van mijn telefoon afblijven ik wil zo graag dat Aiden me een berichtje stuurt.
HelenaJulie
Straatmuzikant



Aiden.

Mijn duimtop klikte razendsnel op de melding van een nieuw berichtje. Met een ondeugend lachje antwoordde ik. -Bij mij is er deze avond niemand thuis..- Ik legde mijn telefoon aan de kant wanneer Felien de eetkamer komt in lopen. Ze kan er niet tegen wanneer iemand zijn telefoon gebruikt aan tafel. Zelf zegt ze niets, maar toch vindt ze dat asociaal gedrag niet kunnen. ''Goedemorgen, zusje.''  Ze keek me even aan alsof ik zei dat ik haar ging vermoorden en ging dan onverschillig verder met het klaarmaken van haar ontbijt. Ik probeerde mijn geduld niet te verliezen. Het was moeilijk ermee om te gaan, maar het moest. ''Ik zei, goedemorgen, Felien.'', probeerde ik nog een keer, nu iets minder gemeend. Deze keer deed ze zelfs geen moeite meer om om te kijken, maar negeerde me gewoon straal alsof ze de enige in de kamer was. Boos schoof ik mijn stoel naar achter. ''Kutautist! Kan je dan ook niets!'', riep ik luid en met boze stappen liep ik de trap op naar mijn kamer. Het waren harde woorden, maar Felien zou ze toch niet begrijpen. Om mezelf te kalmeren ging ik liggen op bed en scrolde wat op social media. Ik glimlachte terug een beetje wanneer ik de reactie van Joyce zag. Hetzelfde deed ik bij haar foto, waar ze er weer stralend uitzag. Toch wel een ferm meisje dat ik heb ♥, reageerde ik eronder.
Solis
Landelijke ster



Joyce

"Hoe laat spreken we af?"  Ik zet er een knipoogende emoji bij mijn bericht. Ik lach even in mezelf en ik ga terug op mijn laptop. Ik zie de reactie onder mijn selfie. Snel stuur ik via whatsapp een kusjes emoji en wou dat ik mijn BAE kon knuffelen. Ik scroll door internet en ik bestel wat kleding. Verveeld drink ik mijn koffie op en loop naar mijn kledingkast. Ik heb daar altijd altijd wat chocolade liggen. Het word trouwens weer tijd dat ik naar de supermarkt ga het begint op te raken. Zuchtend eet ik een stukje chocolade op en trek mijn jas en schoenen aan. Ik haal chocolade en nog wat lekker voor bij Aiden vanavond. Twijfelend over of ik het wel zou dan haal ik ook nog een frappucino en loop weer naar huis. Mijn ouders zijn al we en mijn broer zit te gamen. Oftoewel niks interessants te doen. Het is soms erg irritant om alleen te zitten. Maar straks ga ik mijn Bae zien! 
HelenaJulie
Straatmuzikant



Aiden.

'Aiden! Het is bijna tijd voor je match, kom je naar beneden?' Zuchtend sta ik op, neem mijn voetbaltraining uit de kast en stop hem in een sportzak. Eenmaal beneden wensen pap en mam me succes met de voetbal en ik loop naar buiten. Ik voel een trilling in mijn broekzak en antwoord op het berichtje van Lucy. -Kom maar om 20:00 babe xxx- Met een sprankelend lachje open ik het appje van haar. Ik antwoord met enkele kus-emoji's en stop dan mijn telefoon weer in m'n broekzakken. Nerveus voor de match neem ik mijn fiets uit de garage en fiets naar het voetvalveld. ''Bijna te laat, Aiden. Ga je maar snel klaarmaken. De tegenspelers zijn er al!'', roept mijn trainer kwaad. ''Verzuurde vent.'', mompel ik binnesmonds. Snel loop ik de kleedkamers binnen, kleed me om en ga dan naar buiten waar mijn ploegspelers zich aan het opwarmen zijn. ''Het gaat niet gemakkelijk worden, bro. Maar als we dit winnen, verdienen we er stuk voor stuk enorm veel geld mee.'', zegt Dierro hooggespannen. Lachend duw ik hem plagend opzij. ''Jij denkt toch ook alleen maar aan geld.'' Dierro haalt z'n schouders op en ik kijk het veld rond. Hij volgt mijn blik. ''Komen je ouders weer niet?'' Hij zegt het haast op een cynische toon en nu ben ik het die mijn schouders ophaalt. ''Maakt me niet veel uit. Kom, het is tijd om te spelen!'', antwoord ik afwijkend en we lopen met z'n allen naar het midden toe.
Solis
Landelijke ster



Joyce

"Afgesproken bbe!Xxx"  Ik leg mijn telefoon weg e sta op. Ik kijk naar mijn voorraadje snoep die ik altijd heb liggen. Die begint al aardi op te raken... Misschien tijd om wat nieuwe boodschappen te halen? Verveeld speel ik met mijn haar daarna trek ik mijn jas en mijn schoenen aan. Ik wil eigenlijk naast het veld van Aiden staan juigen maar ik heb daar niks te zoeken. Hij is daar met al zijn vrienden en daar hoor ik niet bij! Ik loop het huis uit en koop genoeg lekkers ook voor vanavond. Ik weet precies wat Aiden lekker vind en ik neem het voor hem mee. Haastig loop ik ook nog even naar de drankjes toe en pak nog even een Arizona. Ik loop naar de kassa reken af en ga naar huis. Ik ga weer boven op mijn kamer zitten en ik smijt mijn eten onder mijn kast wachtend op een appje terug van Aiden trek ik mijn schoenen uit.
HelenaJulie
Straatmuzikant



Aiden.

We hadden nog 5 minuten voor de match begon, dus daarom besloot ik nog even mijn appjes te checken. Als eerste opende ik die van Joyce, en glimlachte toen ik het las. ''Love you babe, kan niet wachten om je weer te zien xxx'' , stuurde ik terug. Met een klein blosje op mijn wangen stak ik mijn telefoon weer veilig in de broekzakken van het voetbalshortje. Daarna liepen Dierro en ik naar onze plaatsen. De scheidsrechter floot, de match was begonnen. De bal raakte al snel bij mij en behendig paste ik door naar Vincent, die hem helaas kwijtraakte. ''Komaan jongens!'', hoorde ik vanaf de tribune. Ik keek even opzij en zag enkele enthousiaste ouders van mijn team op en neer springen. Ik lachte even om het tafereel en concentreerde me dan weer op het spel. De bal was weer in het bezit van ons team en Dierro had hem. ''Dierro!'', riep ik als teken dat hij kon passen naar mij. Hij paste naar mij en ik liep samen met de bal recht het doel af, tot ik plots  hevig naar achter werd getrokken. Ik verloor mijn evenwicht en viel met een smak op de grond, waarna een breed type van de andere ploeg de bal van me afpakte en vervolgens richting onze goal liep. ''Hé!'', riep ik opstandelijk. Iemand zomaar naar achteren trekken was een overtreding, en ik wilde dat die die kreeg ook. De scheidsrechter floot en ik tot mijn opgeluchtheid werd er een rode kaart naar boven gehaald. Ik probeerde weer op te staan, maar een hevige pijn aan mijn onderrug belette me daarvan. ''Fuck.'', mompelde ik. Dierro kwam naar me toe en keek me aan. ''Hé, miet, sta eens op!'', lachte hij. ''Ik geraak niet recht, man. Echt niet. M'n rug.'' Zijn blik veranderde naar bezorgdheid en hij riep de scheids, waarna die ook kwam kijken. Samen met Dierro probeerde hij me recht te trekken, maar nog steeds voelde ik die hevige pijn. ''Sorry, Aiden, je moet eraf. We halen een brancard.'' Vloekend in mezelf legde ik me weer neer. Fucking gast van dat andere team! Als hij die overtreding nu niet had gemaakt, had ik waarschijnlijk een goal kunnen maken en moest ik er nu niet af. Enkele minuten later werd ik op de brancard naar de bank gebracht, waar de trainer zich over mij ontfermde. Ik baalde enorm en na enkele stretches kon ik wel weer recht staan, maar het lopen deed nog steeds pijn. Met volle tegenzin zette ik me  op de bank en stuurde een appje naar Lydia. ''Zit op de bank, klootzak van een ander team heeft me geduwd en mag niet meer spelen.... x''
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld