Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG | It hurts so good
HemmoPenguin
Landelijke ster



Ik: Blake Hunter, 17 jaar. Geboren in New Zealand, maar toen hij 6 maanden was al verhuisd naar Nederland. 

Jij: Meisje
Anoniem
Internationale ster



Scarlett Johnson ~ 17jaar~ Foto
HemmoPenguin
Landelijke ster



Blake.
"Is ze nu alweer aan het hockeyen?" vraag ik aan Harlet, maar die hoort het niet. Ik besluit eens buiten op de sportvelden te gaan kijken, of Scarlett daar is. Naast dat Scarlett goed is in hockey, is ze nog knap ook. En niet te vergeten slimmer dan dat ik ben. Jammer genoeg ziet ze mij niet staan, maar ik ben ook lang niet gemaakt om in de spotlights te staan. Dus eigenlijk is dat alleen maar beter. 

Eenmaal bij het hockeyveld aangekomen zie ik Scarlett binnen 5 seconden al bezig, zo snel dat ze is. Wow! Ik besluit op een bankje te gaan zitten en te wachten totdat haar hoofd een keer naar mij draait en dat haar ogen op mijn lichaam valt. 

"Bro?!" Ik word wakker geschreeuwd door Harlet. Blijkbaar heeft hij het opgemerkt dat ik weg uit de kantine was gelopen. En hij is de enige die weet dat ik Scarlett leuk vind, dus vandaar dat hij mij heeft weten te vinden. "De bel is al gegaan en je bent te laat in de les, wat is er toch met je aan de hand?!" vraagt Harlet aan mij. "Ik weet het niet hoor. Ik ben simpel weg in de war, gok ik. Laten we dan maar naar de les gaan, toch?" antwoord ik Harlet, waarna we met z'n tweeën terug naar het schoolgebouw lopen. 
Anoniem
Internationale ster



Scarlett

Ik sta op het hockeyveld, ik ben er altijd te vinden. Hockey is mijn leven. Ik train erg veel. Ik laat mijn blik even op de team genoten glijden. Ik glimlach en kk glimlach dat naar de trainer. Ik ben de kapitein van ons team. De trainer loop naar me toe. Ik kijk op naar hem. Hij is in de veertig, maar hij ziet er wel niet mis uit. Oké Scarlett, je bent 17 dus niet iemand voor iemand van 40. Ik praat wat met hem en knik dan. We gaan een slaapfeest bij hem doen om op extra te kunnen trainen. Dan mogen we ons omkleden en gaan we terug naar de les. Ik kijk rond me heen als ik de school weer in loop. 'Waar moeten we naartoe?', vraag ik aan mijn vriendinnen. We gaan dan een lokaal binnen en verontschuldigen ons dat we te laat zijn en gaan ergens zitten.
HemmoPenguin
Landelijke ster



Blake.

Eenmaal in de klas word meneer Moerman van Duits woedend, "Blake Hunter, je bent alweer te laat. Net als alle donderdagen die er dit jaar al zijn geweest! Haal maar een rode kaart en doe waar je zin in hebt, meneertje! Oprotten!!!" Ik loop terneergeslagen het lokaal weer uit. Duits is mijn favoriete vak, altijd al geweest. Al is het nog nooit het beste vak van me geweest. Helaas moet ik er veel voor doen. Ik ga naar de conciërge om een rode kaart te halen en ga daarna maar weer naar het hockeyveld, kijken of Scarlett er nog is. Helaas is ze er niet meer, dus besluit ik te blijven wachten totdat het komende lesuur begint. 
Anoniem
Internationale ster



Scarlett

Als de les gedaan is loop ik naar buiten en vertel ik het plan van onze trainer. Ze stemmen toe en ik glimlach erdoor. Ik loop naar de volgende les. Het is nu Engels. School dat haat ik echt. Mij zie je liever op het hockeyveld met een stick, alleen kan dat niet 24/7 maar na school ga ik wel weer. Zoals altijd stiekem alleen nog even of gewoon bij het veld zitten. Het geeft me een goed gevoel. Ook ga ik elke donderdag avond gaan lopen. En morgen is dan dat slaapfeest. Ik kijk er erg naar uit. Dan geeft onze trainer altijd lekker eten. Ook loopt hij thuis alleen in short rond en ook al is hij bij de veertig, een sixpack heeft hij niet echt meer, maar dik kan je hem niet noemen, wel gespierd.
HemmoPenguin
Landelijke ster



Blake.

De bel gaat, maar ik moet blijven zitten van meneer Moerman. Waardoor ik het alweer weet, ik kom ook weer te laat bij de volgende les. Gaat mijn bier komend weekend weer. Mijn vader en moeder vinden het prima dat ik elk weekend dronken thuiskom. Maar ze hebben als straf ingevoerd dat als ik te laat in de les kom, of een zware onvoldoende haal mijn bier een weekend lang word vervangen door cola. Ook wel lekker, maar bier is natuurlijk veel lekkerder. "Jij bent nu al zo vaak te laat geweest dat ik je niet eens te laat bij Maatschappijleer laat komen, nee ik laat je gewoon schorsen! Succes bij de administratie!" zegt meneer Moerman terwijl hij bij de deuropening staat, waar hij doorheen loopt als hij klaar is met naar mij schreeuwen. Ik besluit maar naar de administratie te lopen, maar die is er niet... "Als ik zo nodig toch niet naar Maatschappijleer hoef, waarom zou ik dan gaan. En toevallig weet ik dat Scarlett nu Engels heeft, ik ga wel even bij Jonas buurten. Want die zit toch bij haar in de klas," mompel ik tegen mezelf
Anoniem
Internationale ster



Scarlett

Ik loop Engels kn en zet me ergens vanachter. Iets voor dat de les begint loopt een jongen de klas in. Ik heb hem al eens gezien, maar hij zit niet in mijn klas, raar. Ik haal mijn schouders op en laat het maar. Ik kijk dan naar voor. 'Scarlett, wil je naar voor komen en de tekst eens voorlezen,' zegt de leerkracht en ik knik. Ik loop naar voor en zet me op een stoel. Daar begin ik rustig in vlot Engels de tekst te lezen. Als ik klaar ben ga ik terug naar mijn plaats, nadat ik een compliment van de leerkracht gekregen heb. Ik kijk naar het bord en volg de les danw
HemmoPenguin
Landelijke ster



Blake,

"Hey Jonas," fluister ik, het gesprek beginnend. "Hey Blake, wat doe jij hier?" vraagt Jonas aan mij. "Gewoon, even buurten," ga ik verder. "Wat is er gebeurd?" gaat Jonas vragend door. "Ben geschorst omdat ik alweer te laat was," antwoord ik, voordat Jonas nog bozer word. "Blake Hunter, zou je alsjeblieft de klas willen verlaten?" het is mevrouw Gold. Ik ga niet op haar in en loop gewoon de klas weer uit. Weer op weg naar de administratie. 
Anoniem
Internationale ster



Scarlett

Als mevrouw Gold wat tegen de jongen zegt kijk ik op. Blanke noemt hij, ja, hij hoort echt niet in onze klas, maar dan nog zou ik er geen probleem mee hebben. Ik kijk hem na en volg dan rustig de les.
Ik sta op wanneer ik de bel hor nog één uurtje en de dag is voorbij, bijna weekend dus. Ik kijk eens rond me. Dan realiseer ik me dat we vandaag een uur vroeger uit zijn, mijn klas toch. Ik loop dan in plaats van naar het normale lokaal naar het sportveld en zet me daar aan de kant van het veld neer en kijk glimlachend rond.
HemmoPenguin
Landelijke ster



Blake

Deze keer is de administratie er wel. Ik vraag om wat strafwerk, wat niet de opdracht was van meneer Moerman. "Nee, Blake, ik moet je helaas schorsen. Het spijt me zeer, je zult thuis verder moeten gaan leren de komende vijf weken." Dat doet mij pijn, de administratie mag mij op zich wel en ik merk dat ze het er zelf ook best wel moeilijk mee heeft. Ik neem de schorsingspapieren mee en loop naar het sportveld, niemand. Dan gaat de bel en zie ik Scarlett aan lopen. Ik verstop me achter een paar banken en kijk toe naar wat ze aan het doen is. 
Anoniem
Internationale ster



Scarlett

Ik zet me dan recht en ik loop rond het veld. Ik zie een stick staan en ik neem nog de bal en ik zit er wat mee Ron te lopen. Even later stop ik en zet ik alles aan de kant en ga ik op de tribune zitten. Ik kijk naar het veld en ik glimlach. Mijn trainer loopt naar me toe en ik glimlach naar hem. 'Scarlett, weer bij het veld,' zegt hij lachend. 'Tuurlijk dat is de plek waar je me kan vinden,' zeg ik dan lachend. Hij zet zich naast me neer en ik kijk hem glimlachend aan. 'Kijk je al uit naar morgen?', vraagt hij en ik knik. 'Ja, een heel weekend om te trainen bij u, dat is mijn droom,' grinnik ik dan knipogend en hij legt dan zijn hand op mijn been.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld