Alexis Alex loopt neuriënd door het bos dat al licht oranje kleurde door de herfstbladeren. Ondanks dat het nog maar een paar weken herfst is, is het al behoorlijk koud. Haar handen voelen koud aan maar ze heeft er geen last van. Alex vind de kou wel aangenaam. Als het koud is merk je beter hoeveel warmte er om je heen is, dat zelfs de meest normale dingen zelfs al warmte met zich meebrengen. Een zucht verlaat haar mond en vormt een klein, wit wolkje in de lucht voor haar. Om haar heen fluiten de vogels vrolijk hun ochtendlied en in de verte rent een eekhoorntje snel van de ene naar de andere boom. Alex' voetstappen veroorzaken een zacht knisperend geluid door de bladeren voor ze over heen loopt. De herfst is haar favoriete seizoen, door de kleuren en de geuren. Nogsteeds neuriënd loopt ze over een pad dat haar naar een prachtig meer brengt. De zon weerkaatst in het koude water wat een mooie glinstering veroorzaakt. Een paar meter aan de linkerkant staat een houten bankje verschillend tussen de bomen. Alex loopt naar het bankje en gaat er vervolgens op zitten. Een zacht briesje waait door haar haar en veroorzaakt kleine golfjes in het meer.