Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
JDBO || StillKidrauhl
Nomind
Straatmuzikant



Aan jou de eer xo

Isabella.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin Drew Bieber.

Justin.
Hier zit ik dan voor de zoveelste keer op mijn vrijdag avond die ik normaal met vrienden en familie besteedt. Sinds een paar maanden ga ik de verkeerde kant op, iets wat ik weet maar weiger aan te horen. Elk weekend zit ik in een coffeeshop, jointjes roken of ik zit natuurlijk weer aan de drank. Net zoals nu, starend kijk ik naar het glaasje voor me die gevuld is met drank terwijl ik een klein hijs neem van mijn joint. Hoe ben ik de persoon van vandaag geworden? Het is simpel en het komt veel vaker voor. Ik ging met slechte jongens om van mijn leeftijd en deden precies de dingen die ik nu aan het doen ben. Alleen waren zij nog stukken erger, zij dealen met drugs en nog andere producten waar ze veel geld mee maken. Langzaam blaas ik het rook uit en tik ik even zacht tegen mijn joint aan waardoor het as in het as bakje valt. Mijn blik laat ik langs wat mensen glijden en deze blik stopt bij een meisje. Een meisje met bruin haar en ik moet toegeven dat ze mooie rondingen heeft, iets wat ik zelf heel aantrekkelijk vindt bij een meisje, het is simpelweg toch sexy als een meisje heupen heeft, borsten en toch een kont. Een zwakke grijns ontstaat op mijn gezicht terwijl ik haar nog eens van top tot teen bekijk. Ze moet hier wel werken, ze zou haar anders niet kleden. Elk meisje die hier komt, komt met een kort rokje, een grote inkijk, hakken van tien centimeter en zo kan ik nog even door gaan maar dit meisje niet. Ze ziet er netjes en zorgvuldig uit. Ik laat mijn joint tegen het as bakje leunen en neem een slok van mijn drank terwijl ik mijn blik op haar gericht hou. Het lijkt net alsof er iets mis is aangezien de baas van deze coffee shop niet zo tevreden kijkt. 
Nomind
Straatmuzikant



Isabella
Lichtelijk verveeld hoor ik het ellendige gezeur aan van mijn baas, de eigenaar van de plaatselijke coffeeshop. Volgens hem ben ik veel te netjes gekleed om hier te mogen werken, en moet ik blij zijn dat ik deze kans heb gekregen. Voor mij is het niet een hoogtepunt in mijn leven dat ik hier, in deze afschuwelijke coffeeshop werk.  Op tweejarige leeftijd ben ik mijn ouders verloren die omgekomen zijn bij een auto ongeluk. Sinds dien woon ik bij mijn oma, die afgelopen jaar is overleden. Mijn leven loopt dus niet bepaald op rolletjes, om dit maar even zacht uit te drukken. Om mijn studie te kunnen betalen, moet ik dus een baantje hebben. En door de "emotionele" schade, die ik volgens de werkgevers heb opgelopen, kan ik niet goed genoeg functioneren in hun bedrijf. De enige mogelijkheid voor mij om nog enigszins geld te verdienen, was door te solliciteren bij de plaatselijke coffeeshop. Met lood in mijn schoenen ging ik mijn eerste werkdag richting de coffeeshop. Ik wilde niet weten wat me te wachten stond en met wat voor een soort mensen ik te maken zou krijgen. Dit soort mensen staat niet bepaald bekend als goede mensen. Maar het leverde geld op, veel andere kanten kon ik niet op. Een erg strakke croptop wat meer op een bh leek kreeg ik in mijn handen geduwd door mijn baas met het bevel dat ik dit onmiddellijk aan moest doen. Zonder iets te zeggen liep ik naar achter en verkleedde mezelf snel. Het leren jasje wat ik aan had, deed ik gewoon weer aan. Daar heeft mijn baas niks over gezegd, misschien omdat het een iets ruigere uitstraling gaf. Hetgeen wat deze coffeeshop wilt uitstralen. Sjokkend liep ik terug naar de bar, waar ik op dit moment de enige medewerkster ben.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
Aandachtig volg ik het gesprek van het meisje waarvan ik de naam nog niet weet en haar baas. Ik moet toegeven dat haar baas ergens toch gelijk heeft. Ze werkt niet in een net bedrijf en hoeft zich dus ook helemaal niet net aan te kleden. Ik volg het meisje ze bewegingen als ze al snel met de kleren die in haar handen zijn gedrukt naar achter loopt zodat ze haar kan omkleden. Ik vind haar al mooi in nette en bedekte kleding, nagaan in kleren waar je veel meer huid ziet. Ongeduldig wacht ik tot ze terug komt en een brede grijns verschijnt op mijn gezicht nadat ik haar weer eens voor de zoveelste keer heb bekeken. Ik kan het niet laten, ik ben en blijf een jongen met zijn behoeftes en hormonen. Ik wenk naar de eigenaar van de coffeeshop dat 'ie naar me toe moet komen en knik dan naar het meisje als hij bij me staat, doelend dat ik haar naam wil weten. "Isabella." Mompel ik zacht goedkeurend en neem een hijs van mijn joint. "Ik wil haar." Zeg ik dan simpel tegen de eigenaar en haal mijn portemonnee uit mijn zak om te laten zien dat ik ook zeker wat geld voor haar wil betalen. Met geld haal je hem wel over en dat blijkt ook te zijn als ik op merk hoe de man begint de grijnzen als ik wat briefjes geld uit mijn portemonnee trek. Nadat ik even met de eigenaar heb gepraat, roept hij Isabella naar ons toe om haar aan te geven dat ze met me mee naar achter moet. Dit gaat eens heel leuk worden. Ik neem het laatste slokje van mijn drank en druk mijn joint vervolgens ook uit in het as bakje. Ik glij van de bar kruk af waarna ik mijn shirt even goed trek. Nu maar hopen dat ze mee werkt en niet zal tegen werken.
Nomind
Straatmuzikant



Isabella.
Door de geur die in die coffeeshop hangt werd ik nogal misselijk, zoals mijn baas zei; ''nog even en je vindt deze geur heerlijk.'' Ik moest hem dan maar op zijn woorden geloven. Voor de rest wordt er weinig schoon gemaakt, dat is in een oogopslag te zien, en dan niet over het stof op de plinten en glazen gesproken. De mensen die hier dagelijks komen lijken het weinig te boeien, als ze hun genotsmiddel maar krijgen. En snel. Mijn blik beland op de relatief jonge jongen aan de bar, die nogal grijnzend kijkt. Schuddend wend ik mijn blik af en spoel een aantal glazen af, alle klanten waren voorzien dus er was niet veel te doen. Toen mijn baas naar de jonge jongen liep, probeerde ik wat van het gesprek op te vangen, het enige wat ik hoorde was mijn naam. Hebben ze het nou over mij? Gaat er vast over hoe slecht ik als nieuwe werknemer ben. Ik frons nogal licht als ik serieus geld onder tafel zie gaan, en daarbij praat ik over rond de 1000 dollar. Zo goed was ik ook weer niet in het inschatten van geld, dus het kon er nogal van afwijken. Lichtelijk verbaasd maar ook een beetje bang loop ik richting mijn baas en de jongen. ''Jij gaat met deze leuke jongen naar achter.'' Klonk een schorre stem met daar achter een hoestje, die niet kwam omdat hij verkouden was. Ik snapte het niet helemaal, met hem naar achter gaan? Ik was zelf nog niet achter geweest omdat het simpelweg niet mocht en verboden terrein was. Door mijn verwarde blik schoot Ricardo, mijn baas, hard in de lach. ''Popje toch, doe je best. Hij heeft genoeg voor je betaald.'' Grijnsde hij en gaf een tik op mijn billen, wat mij richting de jongen dreef. ''Ze kan wel lastig zijn, maar daar weet jij wel mee te dealen.'' Lachte Ricardo en gaf de jongen een schouderklopje. De jongen is hier vaker geweest dus. Het kwartje viel eindelijk, ik moest met hem naar bed? Hij betaalde veel geld voor mij, ik moest mijn best doen, ik ga met hem naar achter? Dat kan niet anders. Een rilling liep over mijn lijf en keek hopeloos om me heen, de rest van de klanten vonden het allemaal erg grappig. Wie neemt er nou de nieuwe werkneemster nou meteen mee op haar eerste dag? Hoorde ik in de wandelgangen van de coffeshop. Ricardo werd een beetje ongeduldig, ''kom op, neem die jongen mee naar achter. We hebben niet de hele dag.'' zuchtte hij.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
Het geld druk ik langzaam in de eigenaar ze handen, 800 euro om wat preciezer te zijn, waarvan ik wil dat er 300 euro naar het meisje gaat aangezien het me oneerlijk lijkt als ze niets van het geld te zien krijgt. Ik moet toegeven dat ik vaker naar bed ben gegaan met meiden die hier werken, voor sommige betaal ik zelfs maar 150 maar het verschilt simpelweg bij elk meisje. Het meisje die wat ouders is en er toch minder goed uit ziet, is goedkoper. Isabella in tegendeel ziet er verzorgd uit, mooi haar, nette kleding ondanks ze haar net heeft moeten omkleden en ze heeft rondingen die geen ander meisje heeft die hier werkt. Daar wordt veel meer voor betaald en ik denk ook zeker dat de eigenaar veel geld met haar zal maken. Ik laat de gedachtes van me af glijden als ze onze kant op loopt en moet toch even zwak grinniken als ze zo verward kijkt. Kom op, dacht ze echt dat ze hier mee kon weg komen? Dacht ze echt dat ze dit soort dingen niet hoefde te doen als ze in een plek als deze zou werken? Nadat ik even heb gewacht, besluit ik haar zelf mee te nemen door haar bij haar hand vast te pakken. Haar kleine hand die toch perfect in die van mij past. Samen met haar loop ik naar achter en vervolgens een grote gang door. Einde van de gang, de rechter deur en daar gebeurt het eigenlijk allemaal. Een lange gang en er lopen weleens meisjes rond in lingeries, zwak grijns ik als al snel wat meiden me begroeten omdat ze me natuurlijk kennen. "Omdat het je eerste keer is, mag jij kiezen welke kamer." Zeg ik met opzet tegen haar, om haar toch nerveuzer te maken en verwarrend.
Nomind
Straatmuzikant



Isabella.
Zijn grote handen pakte met een stevige greep mijn handen vast. Ik wist niet eens hoe deze jongen heette en ik moest nu al met hem naar bed? Met tegenzin liep ik met hem mee naar de grote lange gang, hoe kon ik niet van die bestaan af weten? Het is nou niet echt dat dit een kleine ruimte is die niet opvalt. Ik trok mijn jasje iets verder dicht, vooral omdat ik niet tegen de gedachte kan dat elke man hier je zo bekijkt. Ik rolde met mijn ogen toen hij nogal grijnzend zei dat ik een kamer mocht kiezen. ''Denk je echt dat je mij blij maakt als ik een kamer mag kiezen?'' Mompelde ik zuchtend. Ik kan ook niet tegenwerken, dan kan ik het geld wel vergeten. De eerste de beste kamer die ik tegen kwam opende ik de deur van. Lichtelijk geschokt keek ik naar het interieur. Alles was aanwezig naar de behoefte van de mensen hier. Slikkend zetten ik een stap binnen de kamer. Moest ik dit serieus doen? En zal ik niks van het geld krijgen dan? Het geluid van mijn hakken galmde niet meer door de gangen heen, simpel weg omdat hier ordinair rood tapijt op de vloer lag. ''Dus, je doet dit zeker vaker met deze..'' het volume van mijn stem werd steeds minder aan het einde van de zin. Ik wilde iets gemeens zeggen over de meiden die hier werkte, maar bedacht me dat ik dit beter niet kon doen. Even kreeg ik de rillingen van de gedachte hoeveel mensen hier al op het bed hebben gelegen, en het soort mensen wat hier lag. Daar moest ik maar niet aan denken, anders kon ik hier nooit liggen. Niet dat ik dat erg zou vinden om hier niet meer te komen. Het liefst bleef ik enkel achter de bar staan.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
Ik lach even zacht sarcastisch als ik Isabella ze zuchtende stem hoor, dat was de bedoeling. Natuurlijk wil ik dat ze mee werk maar ze heeft uiteindelijk toch geen keus, ik heb voor der betaald en ze zal hoe dan ook mee moeten gaan werken. Nadat ze een kamer heeft gekozen, loop ik de kamer in en kijk naar twee meisjes die amper wat aan hebben en op het bed zitten. Ik kuch even als teken dat ze de kamer moet verlaten en kijk ze na als ze al snel verdwijnen. Ik sluit de deur vervolgens zodat niemand ons meer kan storen aangezien het me niet fijn lijkt als je om de vijf minuten iemand aan de deur hebt kloppen. "Je bent niet de eerste nee." Zeg ik dan simpel tegen Isabella. Ik loop naar het nachtkastje naast het bed en open het laatje ervan. Ik haal er een condoom uit en leg die vervolgens op het nachtkastje neer zodat we die straks gelijk kunnen gebruiken. Ik doe het liever veilig want ik heb geen zin om uiteindelijk te horen te krijgen dat ik van één van deze meisjes een kind krijg. En doordat te voorkomen kan ik het beste een condoom gebruiken. Ik lik over mijn lippen heen terwijl ik Isabella bekijk. Ik ben nu eenmaa helemaal niet in de stemming om als tijd te nemen en rustig aan te doen. Ik wil het gewoon snel gedaan hebben en ik heb ook zeker geen zin in Isabella ze geduldige gedrag. Ik open alvast de gulp van mijn broek. Aan voorspel doe ik wel aan want het is niet fijn om het zonder te doen, daarnaast moet ze mijne ook rechtop krijgen maar dat krijgt ze wel, dat weet ik wel heel zeker.
Nomind
Straatmuzikant



Isabella
Dit is niet wat ik wilde, ik ben hier niet voor het vermaak van vieze mannen. Maar ik deed het uiteindelijk om mijn studie te kunnen betalen, daarna hoef ik nooit meer dit werk te doen en verdien ik genoeg om een gigantisch huis te kopen. Ik rolde met mijn ogen toen hij zei dat ik niet de eerste was. Waren die andere meiden niet goed genoeg voor hem? Toen de condoom uit het nachtkastje werd gehaald, werd het toch wel echt definitief. Ik lag binnen tien minuten met hem in dat smerige bed. Toen hij zijn gulp open deed, grinnikte ik even. ''Je denkt toch niet dat ik jou daarmee ga helpen? Je hebt je rechterhand.'' Ik leunde ongeïnteresseerd tegen het tafeltje aan wat hier stond. De meiden die hier rond liepen, liepen al in lingerie. Ik snapte niet waarom die jongen dan voor mij heeft gekozen, ik loop hier in mijn zwarte broek met gaten, en nog een jasje. Het tegenovergesteld van sexy, wat die andere meiden dus wel zijn. ''Mag ik dan in ieder geval weten hoe je heet?'' Ik bedoel, het is een beetje raar als je straks in bed ligt met een jongen waarvan je niet eens de naam weet. Gelukkig was dit niet de eerste keer dat ik het bed van een jongen deel, anders had ik dit niet geaccepteerd en was ik weg gelopen. Maar doordat ik niemand anders heb die een inkomen heeft, ben ik lichtelijk hopeloos. Maar het is niet dat ik dit in met zin doe, zeker niet. Ik opende een beetje de laatjes die hier waren, in de een lagen handboeien, in de ander blinddoeken. Snel klapte ik de laatjes dicht en probeerde te vergeten wat ik zojuist heb gezien. Daaraan kunnen mensen toch geen plezier hebben?
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
Ik duw mijn broek naar beneden en stap er dan uit waarna ik mijn broek gewoon op de grond laat liggen. Langzaam kijk ik op als ik haar hoor grinniken en schud toch even met mijn hoofd. Dat had ze dus niet moeten zeggen en daarnaast mag ze blij zijn dat ik hier sta en geen ander gozer want die had haar zonder twijfel bij haar haren gepakt. Dat is de reden waarom er weleens wat meiden rond lopen met wat krassen of zelfde blauwe vlekken. Je baas is heel duidelijk als hij je aangeeft dat je moet werken, doe je dat niet dan kan je vervelende dingen overkomen want al deze mannen doen aan drugs en alcohol en hebben hun eigen gedrag niet in controle. Wat je als meisje die hier besluit te werken, hoort te weten. "Je gebruikt je mond." Zeg ik dan tegen haar, doelend dat we helemaal niet met hand gaan werken. Ze mocht het best met haar hand doen maar na haar reactie hoeft dat niet meer. Ik haal een elastiek uit het laatje van het nachtkastje en geef die dan aan haar, doelend dat ze haar haren moet binden. Ik heb geen zin om haar haren uit haar gezicht te houden terwijl ze bezig is, vandaar het elastiek. Ik ga dan op het bedrand zitten met mijn benen een klein stukje open, wachtend tot ze de stap zal nemen. Kort bekijk ik haar gezicht als ze me vraagt naar mijn naam. "Justin." Zeg ik kortaf en blijf mijn blik op haar gericht houden.
Nomind
Straatmuzikant



Isabella.
''En hoezo ben je hier trouwens? Kan je niemand beter vinden om je behoeftes te krijgen?'' Ik hield mijn hoofd schuin. De vraag die ik aan hem stelde kwam er nogal bot uit, maar het was niet zo bedoeld. Alhoewel, ik mag hem duidelijk nu al niet. Waarom zou je er voor betalen om met onbekende naar bed te gaan? ''Een alsjeblieft kan er ook nog wel van af hoor. Ik ben je loophondje niet." Ik nam het elastiek ondankbaar uit zijn handen en speelde er even mee. Ik had inmiddels door gekregen dat deze type jongens niet goed tegen wachten kunnen. Daarom duurde het even voordat ik mijn haar eindelijk in een staart had. ''Aangenaam Justin, Isabella. Maar dat wist je waarschijnlijk wel.'' Ik rolde met mijn ogen toen ik hem op het bed zag zitten. Hij was er al helemaal klaar voor. ''Je denkt toch niet dat ik mijn mond ga gebruiken.'' Ik liep wat ongeïnteresseerd naar hem toe en plofte naast hem neer op het bed. ''Je denkt maar niet dat ik hetzelfde ben als al deze andere meiden.'' Siste ik. Ook al heeft hij hier genoeg voor betaald, ik heb ook nog mijn zelfrespect. Ik inspecteerde zijn lichaam snel en onopvallend, ik had het slechter kunnen treffen. Maar voor alsnog is het nog steeds walgelijk. ''Hoezo wilde je trouwens perse mij hebben?'' Ik stelde misschien iets te veel vragen en praatte te veel, maar ik had hier ook niet voor gekozen.  
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
"Volgens mij gaat jou dat helemaal niets aan, moet je minder praten en wat harder werken." Zeg ik terwijl ik net zoals haar mijn hoofd een klein stukje schuin hou. Ze is het eerste meisje die vragen stelt en ook echt hard to get speelt. De andere meiden waar ik het bed mee heb gedeeld, wouden er zo snel mogelijk van af of er waren ook meiden die er zelfs van genoten. Isabella is anders dan de rest en dat maakt haar leuker en nog interessanter. Ik begin spottend te lachen als ze dat tegen me zegt. "Een alsjeblieft?" Vraag ik toch even hoofdschuddend en bekijk haar weer kort, van top tot teen. Ik kan niet wachten tot ik haar kan uit kleden. Zodra ze mijn kant op loopt, denk ik even dat het nu eindelijk gaat gebeuren maar ze neemt jammer genoeg naast me plaats op het grote twee persoonsbed. "Je denkt toch niet dat je een keus hebt?" Vraag ik als ze dat zegt en haal even een hand door mijn haren. "Dat merk ik, dat je niet hetzelfde bent." Zeg ik dan maar eerlijk, half toegevend. "Waarom jou?" Vraag ik even nadenkend als ze me dat vraagt. "Je bent niet hetzelfde, zoals je net al zei." Zeg ik en knipoog met opzet naar der. Ze zegt het al zelf, ze is niet hetzelfde en dat vinden sommige jongens veel leuker dan dat een meisje veels te makkelijk is.
Nomind
Straatmuzikant



Isabella
''Ik harder werken? Denk eerder dat jij meer je best voor mij moet gaan doen.'' Knikte ik naar hem. Ik bedoel, hij heeft het al zo makkelijk. Hij betaald voor een meisje en die moet dan gedwongen mee met hem, dan mag hij in ieder geval ietwat moeite voor diegene doen. Het uiteinde van mijn haar draaide ik om mijn vingertop heen, een tikje wat ik wel vaker deed. ''Nah, ik denk dat ik wel een keus heb hoor. Als ik mijn mond niet wil gebruiken, dan doe ik dat niet.'' Zeg ik simpel en haal mijn schouders op. Ik kon het net zo goed erg slecht doen waardoor hij mij nooit meer zou uitkiezen, maar dan denk ik dat ik mijn baantje ook kwijt raak. Het enige waar ik nog enigszins geld mee kan verdienen. ''Gelukkig maar, anders was ik dood ongelukkig geworden.'' Grinnikte ik zachtjes en trok de rits van mijn jasje iets hoger op. Ik rolde alweer met mijn ogen toen hij een opvallende knipoog gaf, vies. Is hij echt zo een persoon die hier zijn genot uit kan halen? Hij kent me niet eens. Ik staarde voor me uit en probeer niet te bedenken wat hij op dit moment wel niet allemaal met me zou kunnen doen.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
Ik besluit er niet op te reageren en luister naar de dingen die ze allemaal zegt. Ze heeft echt geen idee met wat voor mensen ze te maken heeft in een coffee shop en dat moet iemand haar heel snel gaan duidelijk maken want zo komt ze dus echt in de problemen. Langzaam duw ik haar naar achteren waardoor ze op haar rug ligt, voor ze overeind kan komen, ga ik random haar heupen zitten met elke been aan een kant maar dan natuurlijk niet met mijn hele gewicht omdat ik haar niet wil verpletteren. Haar handen duw ik in het bed naast haar hoofd en kijk haar strak in haar ogen aan. "We kunnen het ook op deze manier doen." Zeg ik lichtelijk geirriteerd en duw haar handen nog dieper in het bed. Misschien beseft ze nu dat ze zal moeten mee werken en zal moeten doen wat ik van haar vraag. "Dus aan jou de keus, werk je mee of moet ik Ricardo halen?" Vraag ik licht uitdagend aan haar terwijl ik dreigend met mijn gezicht iets dichterbij haar gezicht kom. Als ze nu aangeeft dat ze mee zal werken, kan ze haar werk doen en dan zullen we straks ook gewoon klaar zijn. Daarnaast denk ik niet dat Ricardo blij zal zijn als ik hem vertel hoe haar gedrag tegenover zijn klant is terwijl ik heel wat voor haar heb betaald. Meer dan ik ooit voor een meisje heb betaal. 
Nomind
Straatmuzikant



Isabella
Hoe kan Justin ongeveer 1000 dollar voor mij hebben betaald? In mijn ogen is dat echt heel erg veel, maar misschien is dat wel heel normaal in deze wereld. Ik schrok lichtelijk toen ik achterover werd geduwd en hij op mijn heupen ging zitten. Zacht beet ik op mijn lip omdat mijn polsen een beetje werden afgekneld. ''Uhm..'' Kwam stotterend uit mijn mond. Misschien was het toch niet handig om zo opstandig gedrag te vertonen tegenover Justin. ''Haal Ricardo maar niet.'' Dat ik het laatste wat ik moest hebben. Slikkend keek ik hem aan, volgens mij straalde mijn blik een en al bangheid uit. Ik heb dus door dat ik niet met hem moet sollen en gewoon mijn ding moest doen. Met tegenzin duwde ik Justin van me af en maakte ik opnieuw een staart in mijn haar. Mijn vingers gleden naar de rand van zijn boxer, doordat ik eigenlijk best bang voor hem was, trilde mijn vingers ook een beetje. Zijn boxer ging voorzichtig naar beneden en ik legde die naast zijn broek neer. Ik wilde niet mijn mond gebruiken, ik heb geen idee wat hij voor de rest met dat ding doet en of hij wel hygiënisch is. Ik moest mijn gedachte op nul zetten en het gewoon doen, zo erg kon het ook weer niet zijn. Of toch wel? Ik zuchtte een keer diep en bewoog mijn hoofd langzaam naar zijn intieme gedeelte. Walgelijk dat ik dit daadwerkelijk doe. Maar hoe beter ik dit doe, hoe sneller ik er vanaf ben. Ik zette mijn beste beentje voor.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Justin.
Haar stotterende stem doet me niks, haar ogen die haar stalen en haar handen die trillen. Zonder medelijden te tonen, blijf ik haar aankijken en zucht toch goedkeurend als ze dit keer mee werkt. Maar goed ook want anders zou het zelf niet goed af lopen voor haar dus ik ben blij dat ze nu gewoon haar werk doet en niet langer meer moeilijk doet. Zodra ze me van haar af duwt, verschijnt er toch een kleine grijns op mijn gezicht en ik voel al snel hoe ze mijn boxer naar beneden trekt. Alleen de gedachtes dat ze zo bezig gaat, zorgt voor een tinteling bij mijn vriend daar beneden. "Relax." Zeg ik zacht tegen haar waarna ik mijn handen toch in haar haren laat glijden waardoor haar strakke staart in een wat lossere staart verandert. Het zorgt gewoon voor wat meer grip als ik mijn handen in haar haren heb en daarnaast kan ik mijn handen nergens anders plaatsen. Een genietend geluidje verlaat al snel mijn mond als ze bezig gaat. Damn ze is ook nog goed. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste