Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O||Your love is dangerous but I need it

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana Maldini is een jonge vrouw van 22 jaar. Ze woont samen met haar vriend waar ze al 3 jaar een relatie mee heeft en werkt als verpleegster in een lokaal ziekenhuis. In haar vrije tijd is ze vooral met haar vriend of haar vriendinnen en geniet ze van het leven. Ze heeft een erg zacht en liefdevol karakter. Meer over haar kom je verder te weten.

Jij; jongen en een ongetwijfeld schitterend begin c; @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin McCann - 23 - foto komt later. c:
-
Justin.
Samen met mijn vriendin, Adriana, zat ik wat op de bank en keken we naar een programma. Heel eerlijk gezegd wist ik niet echt wat we keken, maar dat maakte niet uit want opzicht was het wel leuk, hoewel ik er niks van begreep en zolang Adriana het maar leuk vond, maakte het me niet veel uit wat we keken. Adriana en ik kende elkaar al een vrij lange tijd en hadden nu al zo'n drie jaar een relatie, een geweldige relatie alleen had ik een vrij groot geheim voor d'r. Ik was er zeker van dat als ze erachter zou komen, dat ze me héél anders zou zien en wie weet zelfs zou verlaten. Vandaar dat ik er niks over zei en dus eigenlijk een beetje loog over wat ik als werk deed. Ik zei namelijk dat ik bij mijn vader werkte, voor zijn bedrijf. Hij had ook wel echt een bedrijf, iets wat goed zou verdienen ook als ik er werkelijk zou werken, maar helaas was dat niet zo. Het paste perfect bij mijn leugen en Adriana vroeg er gelukkig ook nooit verder naar. Ik vond het niks om zo tegen haar te liegen, maar het moest wel. Ik werkte namelijk al zo'n vier jaar voor een bende en regelde hun drugs en wapenhandel. Via mijn vrienden was ik er zo'n beetje in beland en uit een bende gaan was helaas niet zo gemakkelijk. Ik likte even over mijn lippen heen en keek van de televisie, naar Adriana. 'Ik moet zometeen even naar mijn vader, enkele dingen regelen.' Zei ik tegen d'r. Ik moest wat pakketjes afleveren bij een andere bende, iets wat ik ook pas net te horen had gekregen, maar goed.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Mijn hoofd leg ik wat tegen hem aan terwijl ik naar het scherm van de televisie kijk. Beide een dag vrij dacht ik tot hij zegt dat hij zo meteen weg moet voor zijn vader. Al sinds ik hem ken werkt hij voor zijn vader en voor hem is het de ideale job, nog nooit heb ik hem met tegenzin naar zijn werk zien vertrekken. Ik kijk hem aan en pruil dan even. 'Ik hoop dat je niet te lang wegblijft, ik wou vandaag gezellig samen naar de stad gaan', zeg ik en zet me dan wat rechter neer. We hadden het goed samen en natuurlijk als elk ander koppel hebben we onze ups en downs maar over het algemeen kan je ons wel een gelukkig en normaal koppel noemen. Hij werkte veel en ook ik was vaak weg maar uiteindelijk is dat nooit een probleem geweest. Vorig jaar hebben we dan ook samen een eigen huis gekocht in een achterbuurt van de stad, een rustige buurt maar toch dicht genoeg bij het centrum. Wanneer hij opstaat blijf ik even naar hem kijken en zet de tv dan uit. Terwijl hij weg was zou ik die tijd dan maar gebruiken om het huis wat op te ruimen, veel anders had ik toch niet te doen en hij zou hopelijk toch niet te lang wegblijven. 'Veel plezier, doe de groeten aan je vader en zeg hem maar dat ik snel nog eens langskom. Laat hem ook de groeten aan je moeder doen', zeg ik met een glimlach en druk een zoen op zijn lippen waarna ik de trap opga naar onze kamer, de grootste puinhoop. Echt ordelijk zijn we beide niet maar dat stoorde dan ook niet. Hij vulde me altijd perfect aan en natuurlijk hadden we beide slechte kanten maar daar kon ik bij hem wel doorkijken. Met wat tegenzin begin ik dan kleding en andere spullen die rondslingeren op te ruimen.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Nawh babe..' Mompelde ik even toen ze pruilde, waarna ik een kusje op haar pruillip drukte. 'Ik zal snel doen, beloofd.' Knikte ik. Het zou vast niet lang duren, hoog uit een half uurtje. Het lag eraan wat ik allemaal zou moeten brengen, maar volgens mij was het niet heel veel dus dat was zo gedaan. Ik haalde rustig mijn arm van Adriana af en stond vervolgens op, waarna ik alvast mijn mobiel en sleutels van de tafel af pakte. Mijn mobiel stopte ik in mijn broekzak, aangezien ik die voor nu toch niet nodig zou hebben. Ik liep naar de hal toe en trok daar mijn jas en schoenen aan. 'Zal ik doen.' Knikte ik, waarna ik nog een kusje op haar wang drukte. 'Tot zo babe.' Zei ik. Ik opende de voordeur en liep naar buiten toe, terwijl ik de deur achter me dicht trok. Ik liep naar mijn auto toe en stapte in, waarna ik mijn gordel omdeed en de auto opstartte. Hopelijk ging dit ook echt snel, want ik wou gewoon graag bij Adriana zijn. We werkte beiden best veel en dus niet altijd veel tijd voor elkaar, maar dat maakte opzicht niet veel uit hoewel ik natuurlijk liever wel meer tijd voor haar zou willen hebben. Ik reed op een rustig tempo naar het huis van mijn bende toe, waar ik de pakketjes zou ophalen.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer ik mijn gsm hoor rinkelen loop ik er naartoe en neem op. Het is mijn moeder, ze zou even langskomen om wat bij te praten en aangezien Justin toch weg is stem ik toe. Met mijn moeder had ik een heel goede band en ze stond altijd voor Justin en mij klaar als er wat was, net zoals zijn moeder. Wanneer ik de bel hoor gaan glimlach ik en loop de trap af, dat zou mijn moeder vast zijn. Maar wanneer ik de deur open is het niet mijn moeder die er staat. In mijn eerste oogopslag zie ik een groep mannen staan maar alles gaat te snel en tijd om hun uiterlijk in me op te nemen krijg ik niet. Het leek niet alsof ik ze kende, ze kwamen me niet bekend voor. Een doek wordt voor mijn mond gehouden waarna ik mijn bewustzijn verlies en in elkaar zak. Ik voel nog hoe ik word meegetrokken maar reageren kan ik al niet meer, het voelt alsof mijn hele lichaam verlamd is. Van de momenten hierna herinnerde ik me niets meer.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Eenmaal bij het huis, parkeerde ik de auto en stapte ik uit. Opzicht was het huis waar ze in woonde wel een mooi huis, het was erg groot. Enkel was de buurt vreselijk, aangezien dit zo een typische gevaarlijke buurt was, waar elke dag wel wat gebeurde en was het huis van binnen een troep. Het werd vaak opgeruimd, door de meisjes die ze in huis hadden. Natuurlijk waren die meisjes er enkel voor hun eigen pleziertjes en voor het opruimen, want dat was het enige waar ze goed voor waren, vonden hun dan. Ikzelf had een hele andere blik op meisjes, maar goed. Ik liep naar de voordeur toe en belde aan. Binnen no time werd de deur open gemaakt door Jake, waarna ik naar binnen toe liep. Tot mijn grote verbazing was het opgeruimd. 'Zo zo, houden jullie het dit keer ook schoon hm?' Grinnikte ik plagend, aangezien het meestal echt binnen een paar dagen al weer een troep was. Ik liep met Jake naar de woonkamer toe, waar alle pakketjes al op de tafel lagen. Het waren er niet veel, dus zoals verwacht zou het vrij snel gedaan zijn. Ik pakte mijn telefoon even uit mijn broekzak, om Adriana te melden dat ik snel thuis zou zijn, en ontgrendelde 'm. Ik fronste kleintjes toen ik zag dat ik een berichtje had van een anoniem nummer en klikte erop. Ik bekeek de video die diegene had gestuurd en fronste even. Ik voelde me vrijwel meteen kwaad worden toen ik merkte dat het een video van Adriana was. Ik liet de video aan Jake zien, toen hij vroeg wat er aan de hand was. 'We moeten d'r zoeken, nú.' Zei ik kwaad, terwijl ik me probeerde af te koelen.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer ik wakker word duurt het even voor ik weer helemaal helder kan denken. Verward kijk ik om me heen en merk dan enkele jongens op. Ik wil opstaan maar zie dan dat ik vastgebonden zit op een stoel. Een van de jongens komt voor me staan met zijn mobiel en begint te lachen. 'Laat me los', zeg ik in paniek en voel dan hoe een jongen achter me me vastneemt. Ik wil zijn handen wegduwen maar het gaat niet. 'Lach maar even naar de camera voor je lieve vriendje Justin , het is immers zijn schuld dat je hier zit', hoor ik een van de jongens zeggen en verward kijk ik naar de camera. 'Wat heeft hij hier mee te maken? Laat me gaan, dit is een misverstand', zeg ik in de war en zucht als ik de jongens hoor lachen. 'Dat leggen we je later nog wel uit, maar weet lieve Adriana dat dat vriendje van je niet zo heilig als jij denkt', zegt hij. Paniekerig schud ik mijn hoofd, wat verbergen ze voor me en nog erger, wat verbergt Justin voor me. 'Je weet wat we willen McCann en als we het niet krijgen dan zullen wij wel een pleziertje hebben met je meisje. En daarna'. Ik slik en voel dan hoe een mes tegen mijn keel wordt gedrukt. 'Alsjeblieft doe het niet', zeg ik smekend en huilend en voel de kouder rand van het mes mijn nek raken. Het wordt er lichtjes ingedrukt wat me laat schreeuwen van de pijn en wanneer hij stopt met filmen en het mes wordt weggehaald zie ik wat bloed langs mijn nek druppen. 'Waarom ben ik hier? Kan iemand me dat uitleggen, dit klopt echt niet. Laat me gaan', zeg ik snikkend.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Ik weet het niet.' Zei ik lichtelijk gefrustreerd, toen Jake vroeg wie het waren. De stemmen kwamen me erg bekend voor, maar wie het exact waren, wist ik niet. Natuurlijk wist ik wel dat het jongens uit een andere bende waren, dat was vrij logisch. In de jaren dat ik in een bende zat, was Adriana nog nooit wat over komen. Hoewel ik dit eigenlijk had moeten zien aankomen, had ik nóóit verwacht dat dit moment ooit zou gebeuren. Ik gaf Jake mijn telefoon, toen hij zei dat hij het ip-adres wel zou kunnen traceren. Hij had daar veel verstand van, ikzelf niet zo zeer. Ik wist er wel wat van, maar was lang niet zo een pro als Jake. Ik ging naast hem zitten op de bank en keek wat mee op zijn laptop. Ik beet kort op mijn onderlip. Ik hoopte zo dat ze Adriana niks aan zouden doen, ik zou letterlijk alles opgeven voor haar. Ik hield zo veel van haar en zag oprecht een toekomst met haar voor me. Hoewel ik er vrij zeker van was dat ze me heel anders zou zien en wie weet zelfs niks meer met mij te maken wilt hebben. Ik zou het opzicht best begrijpen, ik heb zo lang tegen haar gelogen en het was enkel gevaarlijk, maar hopelijk zou zij ook begrijpen dat uit een bende stappen niet zo gemakkelijk ging.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer een van de jongens zich voor me neerzet voel ik heel mijn lichaam trillen. 'Je vriendje, hij zit een bende net als wij allemaal. Alleen zijn we vijanden', zegt hij. Ik schud hevig protesterend mijn hoofd. 'Onmogelijk, hij werkt bij zijn vader', zeg ik en kijk wat kwaad naar de jongen wanneer hij begint te lachen. 'Hij heeft je echt goed voorgelogen, hij is niet te vertrouwen. Dit alles, hij doet net hetzelfde als wij. Denk daar maar eens over na', zegt hij waarna ik word losgemaakt van de stoel. Binnen het huis zou ik gewoon mogen rondlopen en ik kreeg zelfs een eigen kamer toegewezen want ontsnappen zou toch niet lukken. Ze hadden iets nodig van Justin en zijn bende en daarvoor hielden ze me hier al weet ik niet of ik ooit nog terug wil naar Justin. Ik denk erover na en alles lijkt nu te kloppen. Zijn late uren, zijn vreemde telefoongesprekken. Met een zucht laat ik me op het bed vallen en sluit mijn ogen even. Nooit had ik gedacht dat de jongen waar van ik dacht dat hij perfect was over zoiets tegen me zou liegen. Wat de jongens met me zouden doen als Justin me niet komt redden weet ik niet maar zelf heb ik ook geen idee waar ik naartoe moet wanneer ik hier uit ben.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Na een lange tijd zoeken, hadden we het juiste IP-adres gevonden. Of nou ja.. Jake had het gevonden, aangezien ik maar wat mee keek. 'We gaan, nú.' Zei ik vrijwel meteen, toen hij het exacte adres had. We konden niet wachten, wat nou als ze Adriana wat aandeden? Ik zou mezelf dat nóóit vergeven, aangezien dit alles mijn schuld was. Ik had eerlijk tegen haar moeten zijn en haar gewoon eerlijk moeten vertellen wat mijn baan was. Hoewel ik er eigenlijk honderd procent zeker van was dat ze me heel anders zou zien dan, maar goed, nu had ik jaren lang tegen haar gelogen. Ik zuchtte diep en schudde kort mijn gedachtes weg. Op dit moment moesten we ons gewoon focussen op Adriana, dat ze weer veilig thuis was, daarna legde ik haar alles uit en zouden we wel verder zien. Ik stond op en wachtte ietwat ongeduldig tot Jake ook was opgestaan, waarna ik met hem naar de hal toe liep, waar hij zijn jas en schoenen aan deed. Ik liep vervolgens met hem naar buiten toe, naar mijn auto en stapte in.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
De luide muziek die in het huis speelde was zelfs tot hier in mijn kamer te horen en ook vrouwenstemmen die lachen waren duidelijk te horen. Misschien is dat wat Justin deed als hij ging 'werken', wat hangen met andere meiden en intussen foute dingen doen. Volgens hem was ik zijn alles, klaar om samen een toekomst op te bouwen maar die toekomst ging er waarschijnlijk niet meer komen. Enkele tranen lopen langs mijn wangen maar ik veeg ze weg, huilen wou ik hier echt niet voor. Opeens hoor ik boven de muziek geroep en geschreeuw uitkomen en dan geweerschoten. Vlug loop ik naar de deur toe maar buiten ga ik niet aangezien ik niet weet wat er aan de hand is. Met alle kracht die ik heb schuif ik het bed voor de deur zodat ze mij niets kunnen doen. Ik kende deze gasten niet en heb geen idee met wat ze bezig zijn dus ik wil het risico gewoon niet lopen. Lichtjes trillend zet ik me op het bed neer en probeer te luisteren en achterhalen wat er beneden gebeurd maar door de muziek is dat moeilijk verstaanbaar. Mijn nieuwsgierigheid nam het bijna over maar toch blijf ik zitten, ik wil mezelf niet nog meer in de problemen brengen al is het niet mijn schuld dat ik hier zit.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik startte mijn auto op en reed meteen naar het huis toe. Toen we er na zo'n twintig minuten waren, parkeerde ik de auto en stapte ik uit. Samen met Jake liep ik naar de voordeur toe, die Jake niet veel later had ingetrapt. Voor mensen uit een bende zou je toch echt denken dat ze stevigere deuren hadden.. Maar goed. Ik liep vrijwel meteen naar binnen toe en keek zoekend om me heen, tot ik de leider van de bende had gevonden. Ik liep op hem af en greep 'm bij zijn keel, waarna ik hem tegen de muur aandrukte. 'Where the fuck is she?' Siste ik. Ik was zo woedend nu gewoon, zó woedend dat ik hem nu hier met mijn blote handen kon vermoorde, maar ik moest me inhouden. Ik wou niet dat Adriana bang voor me werd of iets. 'Boven?' Ik kneep zijn keel nog ietsjes dichter fijn, tot hij knikte. Ik liet zijn keel weer los en beet kort op mijn onderlip, waarna ik hem nog een aantal rake klappen gaf. Ik keek kort naar Jake, die zo te zien al de rest van de jongens had aangepakt. 'Regel jij dit verder?' Mompelde ik even, waarna ik zonder te wachten op zijn antwoord, meteen naar boven toe liep. 'Adriana?' Mompelde ik, maar luid genoeg voor haar om mij te horen. Althans, dat hoopte ik dan. Ik liep enkele kamers in, hopende om Adriana te vinden.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Geroep was te horen en zodra ik voetstappen op de trap hoorde deinsde ik alvast achteruit. Aangezien ik niet wist of er nog andere mensen boven waren ging ik er van uit dat ze voor mij kwamen. Wat zouden ze met me gaan doen? Na wat ik net allemaal te horen heb gekregen ben ik van niets nog verbaasd. Stokstijf blijf ik staan tot ik Justins stem hoor maar of ik hem kan vertrouwen, daar begin ik opeens ook sterk aan te twijfelen. 'You lied to me Justin', zeg ik met trillende stem als ik geklop op de deur hoor en het voelt alsof ik mijn lichaam gewoon niet meer kan bewegen. Vanaf nu zou dit nooit meer stoppen en ik zou me nooit meer veilig gaan voelen bij hem. Wanneer ik weer geroep hoor voel ik de adrenaline door mijn lichaam gieren, wat moet ik doen?

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik beet zachtjes op mijn onderlip toen ik de kamer had gevonden waar Adriana in zat en probeerde de deur te openen, wat niet ging. 'Adriana.. Alsjeblieft, doe open.' Ik moest gewoon weten of ze oké was, want als ze haar wat hadden aangedaan dan maakte ik ze echt af. Jake regelde alles nu verder en met dat bedoel ik dat hij ze nu vast in elkaar aan het slaan was beneden. Nou ja, dat nam ik aan dan van de geluiden dat ik hoorde en simpelweg omdat hij ze moest laten zien dat ze dit soort shit niet bij ons moesten flikken. 'Ik weet het en het spijt me, echt.. Maar laat het me uitleggen.' Zei ik lip bijtend. Dit was oprecht het enige waarover ik tegen haar heb gelogen, wat ik verder tegen haar had gezegd, dat ze mijn alles was en ik een toekomst met haar zag, meende ik.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Zijn woorden komen niet volledig bij me binnen maar als een soort reflex stap ik naar het bed toe en trek het met enige moeite weg van de deur aangezien mijn hele lichaam aan het beven is. De deur gaat al snel open maar ik lijk op dit moment even niets meer te beseffen en het enige wat ik kan uitbrengen is: 'Ik wil geen uitleg, breng me naar huis'. Fysiek had ik geen enorme schade opgelopen, enkel de snede in mijn nek was vrij diep maar dat zou wel gaan genezen, vooral mentaal zat het op dit moment niet oké. Justin aankijken gaat op dit moment niet en langzaam stap ik langs hem door de kamer uit de trap af. Wanneer ik geschreeuw hoor deins ik terug.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Toen ik een bed hoorde verschuiven probeerde ik weeral de deur te openen, wat dit keer gelukkig wel ging. Ik bekeek haar even en fronste even toen ik de snee ik haar nek zag. Ik voelde me meteen boos worden maar probeerde me in te houden. Zodra Adriana zo meteen veilig in mijn auto zat, zou ik de jongens beneden afmaken. Ik knikte maar even toen ze dat zei. Ik zou het haar alsnog uitleggen, althans, ik zou het proberen, maar niet nu. 'Laten we gaan.' Knikte ik, waarna ik met d'r naar beneden toe liep. Ik stopte met lopen, toen zij stopte met lopen, uiteraard door al het geschreeuw van beneden. Ik sloeg voorzichtig mijn arm om Adriana heen, om haar te laten weten dat ze bij mij veilig was, hoewel ik het zou begrijpen als ze zich totaal niet meer veilig voelde rondom mij.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld