Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

THGO|| Making our way out together

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana Wimbelton is een jonge vrouw van 18 jaar. Samen met haar vader en 3 jongere broertjes leeft ze in district 11, een van de armste districten. Haar vader is tuinier en zelf werkt Adriana op de velden als landbouwster en onderhoudt ze de bloemen en planten in het district. Meer over haar kom je verder te weten.

Belangrijk om te weten is dat dit jaar de honderdste editie van de Spelen zullen plaatsvinden. Normaal wordt dit een kwartskwelling maar omdat 100 toch wel een speciaal jaartal is gaan ze het anders aanpakken. Niet de oude winnaars maar gewone jongeren worden getrokken en worden in de arena in duo's van 2 gezet. Er zijn dus 2 winnaars mogelijk en dit zullen steeds duo's zijn uit verschillende districten. De arena zal er ook niet makkelijker om zijn.

Jij; jongen en een ongetwijfeld super begin

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:

Zach Tylerson - 18 - District 2 - Getraind in 1 op 1 gevechten maar ook om omgaan met een bijl, kan bijlen goed werpen maar ook vechten ermee.

Begint komt zo

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
Met over elkaar geslagen armen sta ik naast de vrouwelijke tribuut uit district 1, een blondine met een vervelende glimlach en aan mijn andere zijde staat Sabin, de vrouwelijke tribuut uit district 2, Sabin ken ik al lang genoeg om te weten dat ze een echte vechter is, ook al is ze zeker niet de grootste is ze snel en maakt rake stoten. De jongen uit district 1 stelt niet teveel voor, maar natuurlijk moet ik hem niet onderschatten, hij komt immers uit district 1 en heeft zich aangeboden, net als Sabin en ik.
"Zoals iedereen weet is dit de 100ste hongerspelen, een kwartskwelling, en daarom wordt dit jaar speciaal." Spreekt president Snow het publiek toe, hij staat met zijn rug naar de tributen waardoor wij ook duidelijk te zien zijn achter hem. "In deze bak heb ik alle namen van alle tributen achter mij." Vertelt hij en wijst met beide handen naar de glazenbak in een bolle vorm. Er klinkt gejoel vanuit het publiek en sommige mensen noemen zelfs mijn namen. Met geheven hoofd grijns ik ze toe. "Ik zal steeds twee verschillende namen trekken, dat zullen de duo's voor de spelen zijn, want dit jaar kunnen er twee tributen overleven!" Harder gejoel, en opgeluchte gezichten van de tributen. Het is inderdaad een verrassing, meeste denken dat ze nu een kans maken, maar eigenlijk zijn ze kansloos want de echte winnaar staat hier.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer ik het gejoel van het Capitool hoor zucht ik even onhoorbaar. Het liet mijn maag helemaal omkeren maar ik mocht hier vooral niets van laten merken. Seeder, onze mentor had het ons verteld. Volgens haar moesten we doen alsof we ervan genoten hier te zijn, al was dat natuurlijk niet zo. Ze moesten ons leuk gaan vinden en normaal was dat voor mij geen probleem, in het district was ik een van de meest geliefde personen, er was dan ook veel ophef ontstaan toen ik getrokken werd maar hier is het anders. Deze mensen kennen me niet en ik wil ze ook helemaal niet kennen. Ik kijk naast me naar Chaff, de mannelijke tribuut van district 11 en ontvang van hem een geruststellend knikje. Al sinds we klein zijn ken ik hem, onze vaders werken samen en ik hoop dan ook dat ik niet de persoon ga zijn die hem zal doden. Aandachtig luister ik naar de nieuwe regel, ingevoerd omdat het de honderdste spelen zijn. Aangezien ik goed ben met vallen en voeding en ook aardig sterk ben hoop ik op een partner die weet met wapens om te gaan aangezien ik hier nog veel moet bijleren. Gekoppeld worden met een beroeps zou goed zijn al weet ik niet of die personen wel bij mij willen horen. Ik kan dit winnen, ik heb de capaciteiten er voor, alleen heb ik de pech geboren te zijn in district 11. Veel mensen zien ons als kansloze en armen maar door ons werken op het veld hebben we de kracht die de andere tributen niet bezitten. Geduldig wacht ik tot de trekking begint, in de hoop bij iemand gezet te vonden die goed is en waar ik het wat mee zal kunnen vinden.

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
President Snow wacht tot het gejoel wat zachter wordt en houdt dan zijn hand op als teken dat het begint. "Wie zal de eerste zijn?" Vraagt hij. "Laten we het zien." Zegt hij nu wat zachter. Hij gaat met zijn hand in de bak en graait en graait, alsof hij weet welke hij moet pakken en hij die maar steeds niet te pakken krijgt. Het pakken van een papiertje voelt aan als een eeuwigheid, zal ik de eerste zijn? Ik hoop dat als ik gepakt wordt ik geluk heb en nog tenminste met Sabina kom, de kans is klein maar er is altijd die kans, liever met Sabina dan met iemand anders. "Erika Alanna!" Het tengere meisje uit district 6 met kort zwart haar, ze gaat het niet lang volhouden. Met opgetrokken schouders loopt ze naar voren om naast Snow te staan. Hij trekt een papiertje, veel sneller dit keer. "Louis Channing!" Ik kijk opzij en zie hoe de jongen uit district 1 naar voren stapt en naast Erika komt staan, de teleurstelling is van zijn lichaam af te lezen. Met een grijns kijk ik toe hoe ze samen van het podium aflopen.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Een voor een zie ik de tributen naar voor gaan. Enkele zijn tevreden, anderen beginnen zelfs te protesteren op het podium. Dat gaat dus echt niet goed komen. Wanneer Chaff gekoppeld wordt aan het meisje van 12 zucht ik, het liefst zou ik natuurlijk bij hem in het team zijn aangezien ik hem vertrouw maar het is nu zo. Ik kijk even naar de lange tribunes vol mensen, zo vreemd dat ze hier allemaal naartoe komen gewoon om ons te zien. 'Adriana Wimbelton', klinkt er door de microfoon. Met opgeheven hoofd stap ik het podium op en neem plaats naast president Snow. In de verte zie ik Seeder staan, ze kijkt toe hoe we het doen. Wanneer ze wat gebaart snap ik het meteen en een glimlach verschijnt op mijn gezicht, het staat het publiek aan want ik ontvang een applaus wat bij Chaff niet het geval was. Hij zou straks vast een enorme preek van onze mentor gaan krijgen. Afwachtend kijk ik naar de bak waar president Snow naartoe stapt en hoop maar op een positieve uitslag.

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
Een voor een worden de duo's getrokken, Sabina wordt jammer genoeg aan het meisje van 1 gekoppelt, een gevaarlijk duo, zeker nu Sabina en ik vijanden zijn geworden. We waren al vijanden vanaf het moment dat we beiden werden getrokken maar nu is er nog een dikke muur tussen ons gekomen. "Adriana Wimbleton." Klinkt er, een meisje uit district 11, ze stelt niet al te veel voor maar krijgt toch luid geklap, ze mogen haar blijkbaar wel. Als ik even kijk tel ik niet al te veel mensen meer, de jongen uit 12, de twee uit 4, het meisje uit 7 en ik. Met wie zal ik komen? "Zach Tylorson!" Klinkt er luid, het papiertje heeft gesproken. Met geheven hoofd stap ik het podium op en ga naast het meisje genaamd Adriana staan en neem dan een besluit dat goed of juist slecht kan uitpakken. Ik grijp haar hand en zwaai hem de lucht in waardoor we naast elkaar staan, hand in hand de lucht. Het geklap dat er al was slaat over in luid gejoel en geschreeuw. In mijn ooghoek zie ik de tevredenheid van Enobaria, district 2 haar mentor. Nog hand in hand lopen Adriana het podium af, als we het podium af zijn laat ik meteen haar hand los.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer ik mijn partner voor deze Spelen het podium op zie komen bekijk ik hem even. District 2, een grote kanshebber dus en misschien moest ik maar blij zijn dat hij mijn bondgenoot zou worden. Zijn aanpak verrast me maar het draait goed uit, hij weet hoe hij de sponsors te pakken moet krijgen en dat is goed voor eenmaal in de Spelen. Een parachute op het juiste moment kan allesbepalend zijn. Met een glimlach om mijn lippen laat ik mijn blik over het podium glijden en zodra het onze tijd is het podium te verlaten stap ik er elegant af en laat zijn hand dan los. Meteen komt mijn mentor, Seeder naar me toe en neemt me in haar armen. 'Dat was werkelijk perfect, ik kom je straks opzoeken maar ik ga nu met Chaff en zijn partner mee. Enobaria zal je meenemen', zegt ze en wijst naar de vrouw die alvast naar me wenkt. Ik knik en volg haar dan richting de lift die ons mee zal nemen richting onze flat tot aan de Spelen. Vanavond is de parade en zometeen zouden onze stylisten dus maten komen opnemen en ons helemaal gaan omtoveren tot de sterren van de avond. Normaal werden we typisch gekleed naar ons district maar dat zou nu helemaal anders zijn, we moesten er gewoon als duo onverslaanbaar uitzien.

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
Als ik bij Enobaria aankom omhelst ze me. "Wat je deed, hoe kwam je erop?" Vraagt ze als ze zich weer terug trekt. Ik grijns en ga met een hand door mijn haren voor ik een antwoord geef. "Opgaan in het moment, zoals je ons hebt gezegd." Antwoord ik nonchalant. Ze schudt grijnzend haar gezicht maar haar blik glijdt naar iets of iemand naast me. Als ik opzij kijk zie ik het meisje van Adriana, ze is dun en lang niet echt opmerkelijk, wat zouden de mensen van het capitool nou zo leuk vinden aan haar? Het geklap voor haar toen ze opkwam was erg opvallend omdat mensen uit haar district niet vaak veel fans hebben. Ik gun haar enkel een knikje, wat we op het podium deden was voor de mensen, ik gaf ze enkel wat ze wilde, in de arena zijn we apart. Ik zal er alles aan doen om te overleven, al is het in mijn eentje, ze hoeft mijn hulp niet te verwachten, ze moet zich zelf maar bewijzen. Als ze de hoorn des overvloeds niet overleeft heeft ze pech, als ze het wel overleeft en een last wordt zal ik niet twijfelen om een einde aan haar leven te maken. Als ik weer naar Enobaria kijkt zij nog naar Adriana, alsof ze iets speciaals is, maar wat heeft zij wat ik niet zie?

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Eenmaal in de flat aangekomen word ik meegenomen door mijn stylist, Gabriel genaamd. Er mooi uitzien en opgemaakt worden, daar ben ik niet zo voor en het voelt dus ook zeer onwennig wanneer hij mijn maten opneemt en vertelt dat ik prachtig ben. Onder de kleding die ik eerder droeg waren mijn armen niet te zien en dat zou vanavond anders zijn. 'De andere tributen zien je als een makkelijke tegenstander, dat ben je niet en dat weet ik. Je hebt spieren waar vele andere tributen van kunnen dromen en die gaan we ze vanavond tonen. Vertrouw me', zegt hij. Ik knik maar en na het opnemen van mijn maten ga ik door naar een grote ruimte waar ik volledig onder handen wordt genomen door een team van specialisten. Genieten kan ik er niet van en het doet meer pijn dan plezier maar het moet nu eenmaal. Wanneer ik alleen achterblijf in de ruimte voel ik me wat onwennig, het was veel wat allemaal opeens op je afkwam en ik moet er echt nog wat aan wennen. Gelukkig ben ik niet lang alleen en is Gabriel al snel terug met mijn jurk. Enkele van de avoxen helpen me en mijn haar valt golvend over mijn schouders heen. Wanneer ik klaar ben kijk ik in de spiegel en slik. 'We moeten mijn armen bedekken, Seeder zei dat ik mijn sterkte niet mag tonen..', zeg ik en wanneer Gabriel hevig schud kijk ik hem wat verward aan. 'Ze moeten weten dat je een tegenstander bent, een jager en geen prooi', zegt hij. De jurk is prachtig en de bloemen verwijzen naar mijn district en het werk dat ik er uitoefende, de diamanten en sparkel vind ik er wat veel aan maar dat is nu eenmaal voor het Capitool. 'Bedankt', is het enige wat ik kan uitbrengen en ik omhels Gabriel.

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
Als we bij ons apartement komen moet Adriana eerder weg, dat is altijd met meisjes omdat hun meer tijd nodig hebben. Zelf neem ik plaats naast Enobaria. "Dus, maak ik nog een kans met haar?" Vraag ik en neem een van de vele broodjes die op tafel staan. "Ik denk dat je kansen misschien zelfs gegroeid zijn." Vertelt ze, ik kijk der vragend aan, hoe bedoelt ze dat mijn kansen zijn gegroeid? "Naast dat het capitool jullie al helemaal geweldig vindt, lijkt ze me geen verkeerde bondgenoot." Vertelt ze, het eerste snap ik maar dat laatste niet. "Ze komt uit 11 he, ze lijkt me niet iemand die het nog een dag volhoudt." Zeg ik en draai met mijn ogen. "Heb je der armen niet onder dat pak gezien? Ze heeft heel wat spieren voor een dame, je moet ons meiden eens als echte tegenstanders gaan zien." Zegt ze quasi boos, maar lacht al snel. Ik schud lachend mijn hoofd en sta op als mijn styliste in de deuropening verschijnt, genaamd Thunder, ik vond zijn naam al raar maar nu ik zijn haar zie snap ik waar de naam vandaan komt. "Volg mij maar." Zegt hij en brengt me naar een kamer met een grote bad, als hij zegt dat ik er in moet stap ik zonder aarzelen erin, deze mensen zullen me naar de overwinning helpen dus laat ik maar gelijk alles doen wat ze zeggen. Na een snelle bad stap ik er uit en droog me af. Dan volg ik Thunder naar zijn kantoor waar enkel een witte broek staat. "We willen dat je alleen een broek draagt, hij past bij de jurk van Adriana, je zal deze zilveren kroon dragen en deze hamer vasthouden verwijzend naar district 2. Adriana zal een matchende kroon dragen." Verteld hij, ik knik en kijk naar het hele plaatje als ik het eindelijk aanheb. De hulpstylisten brengen nog wat vegen zilver en goud aan op mijn borst en buik en kijken daarna tevreden toe.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Samen met Gabriel stap ik naar de zaal waar zo meteen de parade zal beginnen. Eenmaal daar aangekomen word ik vrijwel meteen in de armen gesloten door Enobaria. 'Je ziet er oogverblindend uit, en die armen. Daar kon ik in mijn spelen van dromen meisje, het Capitool wordt wild', zegt ze lachend. Ik glimlach even maar die verdwijnt al snel wanneer ik vanuit mijn ooghoeken wat tributen naar me zie staren. Wanneer ik mijn blik tot ze richt kijken ze snel weg. 'Negeer dat maar, ze zijn onder de indruk en dat mag best hoor. Wow', zegt de jongen van district 1 die bij me komt staan. Wat verbaasd bekijk ik hem waarna hij zich als Louis voorstelt. Erg speciaal zag hij er niet uit maar hij is van district 1 dus betekent vast wel wat. Wanneer ik hem naar me zie kijken op een onderzoekende manier richt ik me tot de paarden die aan de kar gespannen zijn en aai ze zachtjes. Deze arme beesten hebben het binnenkort nog beter als ik in de arena. 'Succes met de parade, en ik zie je later', zei Louis waarna hij vertrok. 'Een goede bondgenoot maar je moet niet te veel mensen vertrouwen', hoor ik mijn mentor Seeder zeggen die er ook bij komt staan. Nu was het enkel nog wachten op Zach voor we plaats konden nemen op de wagen en vertrekken. Mijn jurk was zo gemaakt dat het lange gedeelte zou waaien in de wind tijdens de rit op de kar wat het iets spectaculairs zou geven en de kristallen zouden gaan schijnen door het licht dat op ons geschenen zal worden. 'En onthoud, glimlach. Alsof je leven er vanaf hangt, en hoofd omhoog. Geef ze een show waar ze van kunnen genieten en laat ze je niet vergeten', zegt Enobaria. Het was vreemd om ook advies te krijgen van een andere mentor maar natuurlijk wilt zij dolgraag dat haar district zal winnen en dus automatisch ook dat ik dat zal doen.

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
"Perfect!" Zegt Thunder tevreden en lijdt me naar een grote spiegel, in mijn reflectie zie ik mezelf met een spierwitte broek, geen schoenen, mijn bovendeel van mijn lichaam is bloot maar hier en daar bedekt met vegen goud en zilver. Mijn buikspieren zijn erg opvallend waardoor ik er gevaarlijk uit zie. In mijn linkerhand heb ik een hamer en op mijn donkere haren draag ik een zilvere kroon. Door de kroon, de vegen en de hamer lijk ik bijna op Thor een germaanse god waar we het een keer hadden in onze geschiedenislessen, niet veel verwachtte het maar naast de gymlessen was ik een grote fan van geschiedenis. Een tevreden glimlach siert op mijn gezicht. "Het publiek zal het vast geweldig vinden, de nieuwe Thor." Zegt Thunder, hij dacht er dus ook al aan. "Ik hoop dat je niet al te veel plannen hebt na de spelen." Zeg ik tegen Thunder zonder mijn ogen van mezelf af te halen. In de reflectie zie ik hem wel vragend kijken. "Ik ben al de duidelijke winnar, en je kleding zal perfect zijn voor mijn zegetoer." Vertel ik en draai me naar hem om die me met een grijns aankijkt. "Kom op, het is tijd voor de parade." Zegt hij dan, samen lopen we naar de zaal waar alle koetsen staan. Ik loop naar Enobaria die al met Adriana staat. Als ik er bij sta en de twee begroet bekijkt Enobaria me van top tot teen. "Doe weer wat opvallends en jullie zullen het nieuwe lievelingsduo worden!" Zegt Enobaria. Ik glimlach en stap de koets dan op. "Laten we ze geven wat ze willen." Mompel ik in Adriana der oor en knik dan naar der.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer ik Zach aan zie komen bekijk ik hem van top tot teen. Onze outfits waren perfect op elkaar afgestemd en indruk zouden we op deze manier zeker kunnen maken. Samen met hem stap ik op de wagen en voel hoe Seeder de sleep van mijn jurk goed komt leggen. Ik knik door de woorden van Zach, indruk zouden we gaan maken en ze gaan ons onthouden. Wanneer de wagen vertrekt til ik mijn hoofd en glimlach wanneer ik het publiek helemaal uit hun dak hoor gaan. Ze waren hier allemaal voor ons gekomen en het voelde goed. Ik was hier niet met zin naartoe gekomen maar de kans op winnen was aan het vergroten. Het gaf me een goed gevoel en die kracht was te zien. Met een glimlach om mijn lippen zwaai ik naar het publiek, ze worden wild en mijn blik glijdt even over naar Zach die duidelijk ook van de aandacht geniet. Hij had zich als tribuut aangeboden en had dan ook meer voorbereiding gehad. Van hem kan ik nog veel leren.

Fiction
Karaoke-ster

Fiction schreef:
Zach
Als de 10de rijden we in het rijtje, omdat we als 10de duo getrokken werden. Meestal heb je als een van de laatste districten het ongeluk dat het publiek dan al genoeg heeft gezien, maar als wij door de ingang rijden wordt het publiek enkel luider en luider. Mensen roepen onze namen en gooien geschenken. Ik weet net met mijn rechterhand een roos te vangen. "Hier, doe me na." Zeg ik en geef haar de roos in haar rechterhand. Haar linkerhand neem ik nu met mijn vrije hand vast en zoals net gooi ik onze handen in de lucht, maar dit keer gaat ook mijn linkerhand de lucht in waarmee ik de hamer vast houd. Als ze me nou maar begreep en ook haar andere hand de lucht in gooit. Het publiek lijkt het prachtig te vinden en gaat uit hun dak. Zo een luid gejoel en geklap heb ik voor het laatst bij de 74ste hongerspelen gehoord, toen district 12 de vlammenkleding aanhadden. "Ze vinden ons leuk!" Zeg ik tevreden en gun Adriana voor het eerst een glimlach.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Adriana
Wanneer ik zie wat hij doet neem ik de roos aan en neem zijn hand vast. Wanneer hij onze handen de lucht in zwaait breng ik ook de hand met daarin de roos in de lucht. Het publiek wordt helemaal wild. De vele vijandigheid die bij de andere duo's te zien is gaat alleen maar in hun nadeel werken en onze aanpak werkt dan ook perfect in op het enthousiasme van het publiek. Wanneer de wagen stopt voor de laatste toespraak van Snow laten we onze handen zakken en mijn blik glijdt van het publiek naar president Snow. De walging en haat die ik voor hem voel is niet te beschrijven en het maakt me bijna misselijk. Toch toon ik het niet, elke zwakte kan tegen je gebruikt worden. Na de toespraak vertrekken de wagens terug naar het beginpunt en aan het publiek schenk ik nog mijn laatste stralende glimlach voor we aankomen en van de wagen afstappen. 'Schitterend, fenomenaal', hoor ik Gabriel blij zeggen waarna hij me van de wagen afhelpt en Seeder me in haar armen sluit. 'We kunnen altijd beter', zeg ik en knik dan dankbaar naar Gabriel, zonder hem zou ik niet geschitterd hebben. Wanneer ik ook de andere tributen zie vertrekken volg ik onze mentors naar de lift die ons zometeen naar onze flat zou brengen. Ons verblijf tot aan de Spelen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld