Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Kijk mijn nieuwe blog.. Veel leuks..!! Xxxx
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG ~ We have no clue what tomorrow will
Anoniem
Wereldberoemd



bring us (IK GING IN PANIEK, ehh)
Wij hebben geen idee wat wij doen, dus alvast onze excuses voor ons gefaal
Samen met mijn sukkeltje @TheBurrow 
Omdat ik het heb aangemaakt, mag jij beginnen <3


Leah Samantha Farley ~ 22
TheBurrow
Wereldberoemd



Jason Marc Chase, 26 jaar

In de volgende post begin ik <3

TheBurrow
Wereldberoemd



De dag was al slecht begonnen, hij had er maar weinig hoop in dat deze beter zou worden. Weer waren meerdere brieven van hem afgewezen, niemand leek hem bij een bedrijf te willen. Hij had zijn studie gevolgd, deze met gemiddeld een acht gehaald en nog had hij geen baan. Het frustreerde hem, meer dan hij liet blijken. Natuurlijk vond hij via een uitzendbureau wel eens wat, maar alles was tijdelijk. Zijn spaargeld begon nu ook op te raken, Jason wist dat hij zo uit dit appartement weg moest gaan als hij geen baan zou vinden. Hij had echter één mailtje over het hoofd gezien. Hij zat nu nog in de koffiebar zijn mail te checken, daar was immers gratis wifi voor zijn laptop. Een glimlach verscheen rond zijn lippen, hij kon vandaag nog langs komen. Wat was hij blij dat hij redelijk net gekleed was. Dit kon zijn kans zijn, een glimlach van opluchting kon niet meer van zijn lippen af. Rustig stond hij op, hield zijn laptop in de gaten en zou nog maar een koffie halen. Hij grijnsde even breed, zijn dag kon nu niet meer stuk. Zijn blik bleef gericht op de laptop terwijl hij bestelde, dat was het meest waardevolle dat hij hier nu bij zich had. Jason rekende af waarna hij even bleef staan wachten aan de zijkant. Het meisje achter de balie vertelde hij onverhoopt over de mail, hij moest de blijdschap gewoon kwijt en op dit tijdstip was iedereen aan het werk. Bovendien hoefde hij geen schaamte te voelen als het hem niet lukte, wat was immers de kans dat hij haar weer zou zien? Even keerde hij zijn rug naar zijn spullen toe om extra suiker in zijn koffie te doen. Deze energieboost kon hij nog wel even gebruiken voor hij zou gaan.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld