Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) Surrounded with darkness

Account verwijderd

schreef:

Dit is een orpg tussen Obvixusthoughts en Alison, gelieve niet te reageren afgezonderd van deze twee personen. De orpg kan bloederige/erotische stukken bevatten, be warned.

So tell me you love me, only for tonight,
only for the night
even though you don't love me
just tell me you love me
I'll give you what I need
I'll give you all of me
even though you don't love me

Hayley Avery Harper//19 years old/

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:

Adrian Daray Cruorem / 230 years old

Adrian and Daray mean darkness, Cruorem means blood in latin, you could say his name fit him perfectly fine

Blood is red, Vervain is blue,
Watch out, cause he's coming for you

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:

Het was laat in de avond toen Adrian aanstalte maakte om de straat op te gaan. Hij had een missie. Hij moest van de leider nieuwe mensen zoeken. Vers bloed en verse slaafjes. De oude slaafjes waren helemaal leeggezogen en niks meer waard. Om de zoveel tijd was het aan Adrian de taak om nieuwe mensen mee te nemen naar het huis waar hun lot getekend zou worden. Ze zouden het huis namelijk nooit meer levend verlaten, maar daar zat hij verder niet mee. Hij kon enkele denken aan het verse bloed dat door de aderen stroomde. Hij likte zijn lippen en voelde zijn enorme honger al weer boven komen. Hij wist het soms te verminderen door bourbon maar meestal kon hij de honger niet verdragen. Hij was dan ook de reden dat de meeste slaafjes dood gingen in het huis. Hij kon zich gewoon simpelweg niet weerhouden van het bloed. Vroeger was hij hier erg goed in, goed getraind om enkel en alleen dierenbloed te waarderen. Dit veranderde echter toen hij bij de leider terechtkwam. De leider zag een echte jager in hem en zo werd hij dus gecreëerd in de jager zoals de leider hem zag.

Hij stapte het huis uit en keek even rond. Het was donker en enorm stil rondom het huis, zoals altijd. Het huis lag zeker wat afgezonderd van de bewoonde wereld. Niet te ver aangezien hij zich ook vaak mengde in de normale mensen om niet te veel op te vallen en om natuurlijk mensen te vinden voor het huis. Het was best koud deze avond maar dat weerhield hem zeker niet van het feit dat hij mensen moest zoeken. Hij zou vandaag, net zoals altijd voor vrouwen gaan. Jonge meiden, aantrekkelijke meiden. Zijn tong ging kort over zijn lippen. Hij verlangde ontzettend naar het bloed van een jonge meid, vol energie en vol plannen voor de toekomst. Hij zou het in één keer wegvagen. Grijnzend verplaatste hij zich binnen seconden naar de straat van bestemming. Hij stopte vlak voor het appartementencomplex waar een enorm kabaal vandaan kwam. Hij was immers op een campus beland. De plek vol tienermeiden. Dronken tienermeiden. Hij had gelukkig zijn looks mee dus het zou niet al te moeilijk worden om aandacht van de meiden te krijgen. Echter was hij enorm kieskeurig als het op vrouwen aan kwam. Hij moest en zou het beste stel meenemen naar de leider. Hij haalde zijn hand door zijn haar waarna hij richting het huis liep en naar de deur liep. Het binnenkomen zou als het goed is geen probleem worden. Hij wist van wie het huis was en degene had hij vandaag al betoverd om hem binnen te laten. Hij zette een stap op de drempel en niet veel later stapte hij het huis zonder problemen in. Drank vloeide rijkelijk en de muziek dreunde hard. Hij keek rond en pakte een drankje af van een student waarna hij een slok nam. Hij vervolgde zijn weg naar de woonkamer om daar wat rond te kijken.

@Alison

Account verwijderd

schreef:
Ze had besloten om na een lange tijd uitgestorven thuis haar bezigheden ging verrichten, een pauze in te lassen en eens te genieten tijdens haar drukke levensloop, waarbij ze amper tot weinig tijd had voor amusante afspraken. Ze miste momenten waarop ze elke nacht tot laat in de nacht thuis kwam, hoezeer ze de volgende ochtenden last had van de hoofdpijn die haar pijngrens had betast door de sterke drank die ze in haar systeem had ingeslagen. Onderwijl ze weer begonnen was met haar oude levenspatroon, zat ze vooruit te staren naar de meerdere mensen die ondertussen de dansvloer hadden bereikt. Ze was er niet helemaal van bewust dat haar denkwijze zich hadden bezaaid door de drank, en de krachtige muziek zich had versterkt door de ruimte. Ze had op zn minst een korte tijdsduur nodig, om haar lichaam weer hersteld te krijgen, voordat ze op elk moment domme praktijken zou uitvoeren, waarbij ze zich zelf zonder bewustzijn zichzelf zou blootstellen van de schaamte aan de rest. Ze had aanstalte ondernomen naar het uiteinde van de trappengang, zonder enigszins een teken door te wijzen naar haar vrienden die zichzelf al hadden uitgesloofd naar de dansvloer. Door de krachtige toonzetting kon je elkaar nauwelijks meer verstaan, toentertijds ze geen enkele stap genomen om de dansvloer op te treden. Meestal kon ze al voorspellen hoe zulke avonden zullen eindigen, de volgende morgen zul je versteld staan wat voor nachtelijke sessies je ondergaan had met de onbekende jongemannen die zich hadden gevarieerd in zulke feestelijkheden. Ze kon het voor nu ook niet veroorloven, om reden dat ze er nu niet naar had verlangen, en het haar niet zal laten afstappen van het verleden die haar open wonden hadden bezorgd. Op haast genoeg elke lichaamsdeel, kon je enkele littekens herkennen die zich hadden gevormd door haar afschuwelijke verleden, die ze nooit meer onder ogen kon zien door zulke verafschuwde ''herinneringen'' die zich voor eeuwig in haar lichaam hadden gekleefd. Ze had ze aan niemand getoond, om reden dat ze vast en zeker zullen doorvragen over haar oude levensloop, die ze niet naar boven wou trachten te vangen. Sindsdien had ze haar levensloop altijd alleen doorgebracht, zichzelf als gezelschap waarnemen, destijds haar schoolleven in de meeste dagen haar levensloop hadden ingenomen. Haar vrienden hadden haar merendeels ook meegesleept zodat ze de late avonden kon liefhebben, door middel van drank en gedans, echter had Hayley met moeite ingestemd, aangezien ze hun niet wou teleurstellen en ze vaker een uitvlucht vond om niet te komen opdagen. Alsof ze zichzelf dagenlang had opgesloten in de duistere, donkere nachten, zonder de behoefte hebben om te ontwaken in de werkelijkheid. Ze had haar aanzicht bewegingloos op de sterren die zich hadden verschenen, voor langdurige tijd verdronken in de hemelse nacht. Het liet haar denken aan haar vroegere kinderjeugd, waarin ze de genoegen nam om met haar moeder de sterren te bezichtigen, destijds ze haar citaties aan het uitspreken was, om Hayley niet te laten afdwalen van haar goede intenties, voor het geval haar moeder ooit het leven aan het lot zou overlaten. Kort daarna had ze zichzelf in een depressie omwikkeld, afwezig in de buitenwereld, na een lange tijd had ze zichzelf hier onderuit geholpen. Echter zal ze nooit weerkeren in haar oude, buitengewone uitstekende levenswijze.

@obvixusthoughts

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
In de woonkamer alleen al waren vele meiden met veel te korte kledij. Ze dansten op een manier waarop hij eerder walgde dan het hem aantrok. Hij hield wel van meiden die zich sexy kleedt maar dat alleen in huis of in de slaapkamer. Buiten dat moest een vrouw classy zijn en goede manieren hebben. Dat was dan ook wat hij vanavond probeerde te vinden. Er zouden vast wel enkele vrouwen zijn die aan zijn eisen zouden voldoen. Hij zette het plastic bekertje aan zijn lippen en nam een slok. Het bekertje was al iets waar hij van walgde. Hij was gewoon een stevig en goed glas gewend, en oh ja ook nog eens dure en goede drank en niet de zooi die hij nu naar binnen werkte. Maar goed, hij wilde niet opvallen. Hij liep verder de woonkamer in waar hij met wat mensen begon te praten. Hij haatte socializen maar hij moest natuurlijk wat dingen over de meiden te weten komen en daarom vroeg hij aan de mannen welke vrouwen zijn nou zagen zitten. Als snel popte er meerdere malen een naam naar boven. Hayley. Hij moest en zou deze mysterieuze dame in kwestie vinden. Hij liep door het appartementen complex en sprak af en toe iemand aan die hem misschien dichter bij deze Hayley kon brengen. Stiekem hoopte hij dat hij haar elk moment tegen zou komen en haar aan zou spreken. Hij liep de trap op naar het feest op de tweede etage van het gebouw. Hij stapte de ruimte binnen en de muziek sprak hem al een stuk meer aan dan de muziek van beneden. Hij liep naar de tafel met punch en pakte een beker waarna hij deze vol goot met punch. Hij nam een slok en draaide zich om waarna hij even rond de kamer keek. Zijn blik bleef echter hangen bij een dame. Ze had bruine lange haren, bruine ogen en een lach waar hij zelf van kon smelten. Zijn ogen dwaalde naar beneden zodat hij haar lichaam in zich op kon nemen. Haar lichaam was erg mooi en alles in hem werd naar haar toe getrokken. Hij moest en zou haar meenemen en voor zich zelf houden. Ze was een pareltje vergeleken met de rest. Ze leek Snel schonk hij nog punch in een beker waarna hij nogmaals naar haar keek. Ze leek hem zo kwetsbaar, zo klein. Hij kon niet wachten om met haar te spreken en haar mee te nemen naar het huis. Hij greens en zette enkele passen naar voren, telkens bleef hij haar observeren. Elke beweging die ze maakte nam hij in zich op. Hij stapte verder naar voren waarna hij voor haar neus stond.

"Would you like something to drink?"

@Alison

Account verwijderd

schreef:
Meerdere geluiden die zich hadden opgebouwd in de kleine ruimte, destijds ze haar aanzicht op de sterren nog steeds niet onderbroken had. Ze kon er urenlang naar staren, zonder enige afleiding van de andere mensen in het gebouw. Een mannelijke, mysterieuze stem verbrak de contact tussen Hayley en de hemelse sterren, destijds ze haar hoofd schuin had omgedraaid naar de onbekende jongeman, die ze door de donkere hoeken haast onmogelijk kon bestuderen. Hij was zichzelf aan het verschuilen, alsof hij in afwachting was voordat Hayley zich een antwoord kon toevoegen. Hij had zich langzamerhand van het schaduwbeeld verwijderd, toentertijd Hayley hem stomverbaasd stond te bewonderen. Hayley had de medemens al sinds kleins af aan veroordeeld door hun karakteristiek eigenschappen die ze tentoonstelde, om reden dat ze onbekende mensen niet zomaar als vertrouweling kon beschouwen. Op zulke momenten had ze aandrang genomen om desbetreffende persoon te verwijzen naar een andere ruimte, hoezeer ze intens contact tussen jongemannen ook vermeed. Voor deze keer had ze een uitzondering gemaakt voor de mysterieuze jongeman, die zijn interesse voor haar duidelijk had waargemaakt, door middel van zijn gezichtsblikken die zich geen enkel moment hadden weggewerkt van Hayley. ''And who are you exactly?"' Mr stranger'' had ze haar zinnen gevormd, destijds ze de grijze muren als ondersteuning benuttigde. Mysterieuze jongemannen hadden meestal geen intentie om persoonlijke informatie aan te kondigen, hoezeer ze het ook begeerde, alsof ze hun persoonlijke levensloop als achtergrond hadden geplaatst. Hayley had het liefst de aandrang genomen om de ongemakkelijke situatie te onderbreken, door als uitvlucht te kiezen de ruimte te verlaten, om reden dat ze niet in de stemming was voor een doorgaande onderhandelingen met de medemens. Het liefst had Hayley ervoor gekozen om de avond te benutten in eenzaamheid, om de medemensen af te sluiten van haar persoonlijke leven, puur om het feit dat ze sinds haar kinderjeugd geen positieve ervaringen had. 1 persoon had haar leven omgebracht in een nachtmerrie, en daardoor had het haar hele leven achtervolgd. Hoe een persoon haar behoefte aan liefde compleet had verwoest, en ze haar levensloop liever in eenzaamheid wou doorbrengen dan zichzelf te binden aan vriendschappelijke intenties, of aan een huwelijk waar je desbetreffende persoon een gelofte aankondigt voor toewijding, loyaliteit tot de dood jullie beide zal naderen. Hayley had sinds zijn aankomst, haar positie telkens afgewisseld doordat ze een slecht instinct had opgepakt over de jongen. Ze had besloten om haar gedachtegang af te sluiten van de werkelijkheid, en hem een kans te schenken, aangezien Hayley nog niet kon uitmaken of hij wat slechts in de zin had of niet.

@obvixusthoughts

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Toen haar ogen gericht waren op hem was het alsof alles om hem heen wegvaagde. Ze had iets dat hem ongelofelijk interesseerde. Hij wist even niet hoe hij moest reageren of antwoorden op de meest simpele vraag die zij stelde. Het was alsof hij voor het eerst met een meisje praatte en dat was zeker niet het geval. Het was voor hem altijd het makkelijkste dingetjes geweest in het leven. Meiden versieren. Hij had altijd gladde praatjes en de juiste manieren om vrouwen voor zich te winnen alleen nu leek het net of hij een tiener van 16 was die net had uitgevonden wat het vrouwelijke ras was en waar ze goed voor konden zijn. Hij likte zijn lippen om zich even uit zijn trans te halen. Hij keek het meisje aan en stak zijn hand uit om haar het drankje te geven. `I´m Stefan, Stefan Salvatore.. Nice to meet` Hij keek diep in haar ogen en gaf een knikje. Het kloppen van haar halsader was iets waar hij iets te veel op focuste. Haar bloed dat door die heerlijke ader stroomde. Heel even leek het erop dat hij zijn controle zou verliezen en haar hier midden in de kamer zou grijpen maar dat zou alleen maar meer drama opleveren dus besloot hij met veel moeite om zich in te houden.
Hij werd uit zijn gedachten geschud door het feit dat zijn shirt nat werd. Hij keek naast zich en zag een aardig dronken jongen die zojuist zijn glas over zijn shirt had gegooid. Hij keek kwaad naar de jongen en zag dat hij het overige drankje aan Hayley aan wilde bieden. Hij pakte de jongen bij zijn kraag en zorgde ervoor dat ze elkaar in de ogen keken. "She doesn't want your drinks. It's for the best if you leave now" Hij liet de jongen los en zag hoe hij snel de kamer verliet. Hij zuchtte diep en met een simpele beweging had hij zijn shirt uit en over zijn schouder gehangen. Liever zo dan met een nat shirt. Hij keek weer naar Hayley. "For the second time.. I got you something to drink and I won't spill it like that loser did" Hij glimlachte kleintjes en keek haar aan.

@Alison

Account verwijderd

schreef:
Nadat de jongen de smalle gangen beschikbaarheid stelde, gaf de jongeman hem een dodelijk blik, toenmaals hij de sterke drank over zijn grijze shirt had omwikkeld. Naderhand hij zichzelf liet verdwijnen in de donkere, slecht verlichte gangen, en ze de jongeman een korte glimlach toe wierp. Ze kon het niet weerhouden om haar hartelijke lach voor zich te houden, en had ze haar lach buitengewoon openbaart voor de vreemdeling die uiteindelijk zijn identiteit had meegedeeld. ''Well, I'm Hayley, nice to meet you'' had ze zonder twijfels haar mond laten spreken, destijds ze elkaar hun hand hadden aangeboden. De aura die zweefde door de jongen zijn oogpunt, gaf Hayley een wildvreemd vermoeden over een probleemsituatie die zichzelf zal ontspringen, tevens had ze zichzelf aangedraaid om geen enige oordelen vooruit te spreken in haar gedachtes, zonder de werkelijke kennis te beschikken over zijn levensloop. Wellicht was het wel een aangename jongeman, die zelf in het middelpunt stond van allerlei probleemkwestie's, ongeacht Hayley's oordelen. Het was bijzonder, groot dat ze zichzelf nog steeds in zijn aanwezigheid had vastgeketend, ondanks dat ze meestal zonder haar woorden te laten spreken, desbetreffende ruimte had verlaten. ''What's brings you here, Salvatore?'' You're not really the type for parties with teenagers, don't you?"' had ze uiteindelijk communicatie uitgewisseld, door middel van een vraagzin te benoemen, gericht naar de jongeman. Aangezien ze altijd al een ingewikkelde relatie had met vreemdelingen, en hun gespreksvormen, wist ze zich meestal geen enkel woord aan te kondigen en hield ze zichzelf meestal gesloten van de buitenwereld. Terwijl ze haar zicht weer naar de hemelse sterren had bezichtigd, waren de stille gangen in overvloed van lawaaierige massa menigte, daartussenin haar vrienden die de stilte hadden gedoofd tussen haar en de Salvatore. ''We've been looking for you everywhere, c'mon'' had Amy haar nog toegeroepen, onderwijl Hayley haar aanzicht had stil getrokken naar Stefan. Hayley had om eerlijk te zijn, geen behoefte om te weerkeren in de lawaaierige ruimte, met dronken tieners die zich een speelse rol hadden omwikkeld, door de drank die hun geheugen compleet had omschakelt. ''I'm staying here, I have a headache, so i'll spend the last hour here'' had ze als slap excuus aangekondigd aan haar vrienden, die zichzelf uiteindelijk weer hadden omringd tussen de feestende tieners. Stefan Salvatore was inmiddels een aangename aanwezigheid, voor zover ze hem praktisch in vertrouwen had getrokken. Hayley kon zich op dit moment alleen een gepassioneerde gesprek veroorloven, waarin hun interesses in beeld kwamen, en ze hem kon leren kennen in een ongestoorde, vredige ruimte.

@obvixusthoughts

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn ogen waren op haar gericht. Ze wekte interesse bij hem op, iets wat niet veel vrouwen konden. De meeste vrouwen die hij meenam naar huis waren gewoon vrouwen die makkelijk waren. Maar zij daarentegen, zij straalde iets uit wat hem aanstond. Ze had een bepaald soort aura om haar heen, iets wat hij nog nooit eerder had gezien. Ze leek hem het type dat aardig was voor iedereen, iedereen vond haar ook aardig. Iemand die gewoonweg geliefd was bij de mensen. Hij was alles behalve dat. Mensen waren bang voor hem, of vonden hem een enorme eikel. Hij wilde meer over haar te weten komen. Hij bekeek haar van top tot teen. Iedereen zag er sletterig uit op het feest maar zij niet. Zij droeg kleding die wel geschikt waren voor een feest maar zeker alles netjes bedekte. Hij hield van vrouwen die zichzelf niet aan iedereen tentoonstelde.
`Well the booze, the girl. Probably the reason why all the boys are here` Hij lachte zacht en nam een slok van zijn drankje. Hij wilde net wat zeggen maar een meisje kwam richting hen toegelopen. Ze tikte Hayley aan en fluisterde wat in haar oor. Hij sloot kort zijn ogen en luisterde mee met het gesprek. Hij mocht haar niet van zijn zijde laten wijken, nooit meer. Hij keek op naar Amy die knikte en weg liep. Hij greens en keek naar haar. `You don´t strike me as the party type` Hij keek haar aan en dronk zijn laatste slokje drank op. `So my question is, what brings you here?" Hij zette zijn beker op een tafel en stak zijn handen in zijn zakken waarna hij zich weer naar haar omdraaide. "Did your friends drag you here" Hij lachte zacht en likte over zijn lippen.

@Alison

DUIZEND MAAL SORRY IK GIL

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld