PowerWriter schreef:
James wachtte geduldig op Clara. Terwijl hij dit deed keek hij om zich heen. De stad die hij ooit lief had was nu de stad die hij haatte, de stad waar hij zo snel mogelijk van weg wilde gaan. Zijn jeugd is niet bepaald makkelijk geweest, met ouders die er nooit echt waren en de realisatie dat hijzelf een bedreiging was voor de samenleving. James is namelijk een Divergent, waar hij eigenlijk pas te laat achter kwam. Hij moest wegrennen uit Dauntless en Clara alleen achterlaten in een poging zichzelf te redden. Dat lukte best goed voor ongeveer een jaar, tot hij eindelijk gevonden werd door een stel soldaten uit Erudite. Jeanine, de naam van de persoon die hij altijd walgend uitsprak, had persoonlijk veel tests op hem gedaan, een heel aantal per dag. Deze tests hadden littekens op hem achtergelaten, littekens die hij niet meer kan laten verdwijnen. Voor ongeveer een jaar zat hij vast in Erudite, hij had geen idee wat er allemaal in de buitenwereld gebeurde en of er wel mensen waren die naar hem zochten. Zijn enige realiteit waren de vele simulaties die hun tol inmiddels hadden ingenomen. Maar toch op een of andere magische dag ontmoette hij Tris en Four, twee divergents die al snel goede vrienden van hem werden, en zag hij Clara weer. Ze hadden samen kunnen ontsnappen. En nu was het eindelijk zover, ze zouden de ellendige stad Chicago eindelijk verlaten. James hoopte dat dit de manier zou worden om zijn moeilijke achtergrond in Erudite achter zich te laten maar de veelvoudige nachtmerries de dagen ervoor waren geen goede tekens. Wanneer hij Clara eindelijk zag aankomen met de kleine Aurora in haar draagzak zei hij; "We have to go and be quick. We don't want them leaving without us". De autorit ging erg makkelijk. James verstopte zijn gezicht toch omdat hij niet wilde dat de verkeerde mensen hem zouden opmerken en de toegang naar de poort zouden beperken. Zodra ze bij de muur waren stapten ze uit en werden ze begroet door de wapens die in de armen gedrukt werden en waren geactiveerd. James voelde zich inmiddels goed als hij een wapen in zijn handen had, de recente gebeurtenissen hielpen daar wel bij. De klim de muur op was vermoeiend. "Please be careful. We don't want anyone falling off" zei hij bezorgd terwijl hij bovenop de muur zat. Alles leek goed te gaan tot hij iets zag bewegen in de bossen. "Tris!" zei James hard naar beneden, "Make it quick, they found us". Hij keek even rond en zag Four en Christina dichter naar hem toe bewegen. "Clara, find a safe place behind one of us" zei James streng tegen Clara. Hij gaf veel om haar en hij wist ook dat Aurora haar moeder hard nodig had. Hij draaide zich om naar Four en Christina en zei; "We have to cover Tris. If she is shot before she can activate the bomb and climb up here we're all goners".