schreef:
En voor ze het wist was de ochtend aangebroken, een ochtend die niet zonder de nodige stress en opwinding voorbij zou gaan. Licht vermoeid opende ze haar ogen toen ze het geklop op de deur opmerkte. Zonder er op te reageren hoort ze het lichte gekraak en vervolgens een wat schelle stem die haar voorstelt om op te staan. Het was immers klokslag 10 uur gepasseerd en haar ouders zouden beslist niet blij zijn moesten ze haar hier zo aantreffen, en de tantes dan, wat zouden die zeggen! In een vlugge beweging wierp ze de lakens van zich af en stond op uit het bed nadat ze de vaste hulp des huizes, Romana, bedankt had. Vandaag zou het banket van haar oudste broer, Max, plaatsvinden. Het was ter gelegenheid van zijn huwelijk en ergens was Adrienne blij voor hem. Haar broer wenste ze al het geluk van de wereld toe en ook zijn vrouw was een hartstikke goed persoon voor hem, zo vond Adrienne. Toch kon ze het gevoel van jaloersheid dat soms opkwam niet onderdrukken. Toch was zij het liever geweest die samen met de man van haar dromen het huis uit kon trekken en een eigen leven opbouwen, al wist ze dat die toekomst niet voor haar was weggelegd. Want mannen waren vergif, een verboden verlangen dat beter te onderdrukken was zo meende haar familie en het werd haar en haar zussen al sinds een jonge leeftijd verboden om op welke manier dan ook romantisch contact met een jongeman aan te gaan. Ergens vond ze het misschien wel beter zo. Haar familie had het beste met haar voor en misschien moest ze maar naar hen luisteren, gehoorzamen zodat haar leven simpel zou blijven zoals het altijd al geweest was. Nadat ze de gedachten van zich had afgezet wist ze een kleine glimlach om haar lippen te vormen bij het verlaten van haar kamer. Druk waren mensen in de weer in en rondom het graafschap waar Adrienne en haar familie wonen. Zalen werden versierd en meterlange tafels werden rijkelijk bedekt. In de tuin was er plaats voor ieder die een dans wou maken. Haar moeder en vader, helemaal opgekleed en ook haar zusters waren er op voorbereid, dat was duidelijk maar van Max en zijn vrouw was niet geen spoor. Zij zouden in de namiddag pas aantreden bij aanvang van het feest. Eenmaal in de kleedruimte aangekomen liet Adrienne voorzichtig haar satijnen nachtjapon op de grond zakken en kleedde zich in haar nieuwste jurk, speciaal gemaakt voor deze gelegenheid. Haar broer trouwde nu eenmaal maar één maal en het moest dan ook speciaal zijn. Zelf vond ze al die extra's niet nodig maar om haar familie gerust te stellen deed ze er aan mee. Een schande voor de familie mocht ze beslist niet vormen en ze zou er dan ook alles aan doen om het feest tot een goed einde te brengen. @NPC
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.
ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
19
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld