Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO ft. Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Ik: Justin Drew Bieber - 21.
Jij: Meisje en begint.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Adrienna Gabriella Jones - 20

Een kleine zucht verliet haar lippen en nog kort bekeek ze zich in de spiegel die bevestigd was aan de muur van haar kleedkamer. Zaterdagavond, voor haar het topmoment van de week waar ze haar klanten moet binnenhalen en zo winst verzekeren voor de zaak. Danseres in een nachtclub, het was niet de job die ze voor ogen had maar na een moeilijke jeugd waren dingen verkeerd gelopen en was dit het gevolg geworden. Het verdiende goed en zorgde ervoor dat ze zichzelf meer dan behoorlijk kon onderhouden en dat was eigenlijk de enige reden dat ze het nog deed. Met een kleine glimlach die ze om haar lippen wist te toveren liep ze de zaal in waar een hele hoop mannen alvast aanwezig waren. Veel verleiden deed ze nooit en ze deed ook niet aan privédansen voor mannen. Het was iets wat ze van het begin had afgesproken met zichzelf en hiervan zou ze dan ook nooit terugkomen. Een drankje slaat ze achterover waarna ze sierlijk het podium opstapt en begint met dansen. Op het topmoment van de week waren er veel dames aanwezig, toch wist ze de aandacht naar zich toe te trekken al ging deze aandacht soms te ver. Wanneer ze een hand aan haar lichaam voelt draait ze zich om en ziet een man met zijn hand over haar lichaam gaan. Ze trekt terug en laat weten dat dit niet de bedoeling is waar de man duidelijk niet mee gediend is waarna hij haar opnieuw aanraakt. Het was iets waar ze vaker mee te doen kreeg en toch wende het nooit, het gevoel dat vreemde mannen je als een lustobject zien. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Samen met mijn vriendengroep, liep ik een club in. We hadden eindelijk eens vrij en niks belangrijks te doen, wat we uiteraard vierde door naar de club te gaan. Van deze club wist ik dan ook dat er veel mooie meiden waren, waar ik maar al te graag naar keek. Liever deed ik wat meer dan slechts kijken, maar goed. Ik wist meisjes wel mijn bed in te krijgen, dus betalen deed ik zekers niet. Dat vond ik gewoon triest. Daarnaast streelde het mijn ego ook wel als een meisje met me naar bed ging, enkel door mijn smoothe praatjes. Hoewel ik me uiteraard compleet anders voordeed dan dat ik werkelijk waar was. Ik deed me voor als een ware gentleman, dat werkte het beste namelijk. Respect voor meisjes had ik totaal niet, eigenlijk had ik voor niemand respect behalve voor mijn vriendengroep. We liepen meteen door naar de bar toe, waar Christian meteen wat shotjes bestelde en ik een glas whiskey voor mezelf. Dat en een biertje dronk ik het liefst, maar nu had ik geen zin in een biertje. Ik wou wat sterks, om zo van mijn vrije zaterdagavond te kunnen genieten.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Ze wist zich weer te herstellen, negeerde het en ging verder toen ze haar baas met een wat opmerkelijke blik zag kijken. Hier was het presteren, het echte werk. Het was een van de grootste clubs in de stad en alleen danseressen van het hoogste niveau kregen de kans om hier te dansen. Het was niet zomaar wat doen en dan met mannen naar bed gaan. Hier stond het voor niveau en wij als werknemers konden grotendeels onze grenzen aangeven, toch was het voor Adrienna niet altijd zo geweest. In haar jongere jaren had ze veel tegen haar zin moeten doen met mannen op de vorige plaatsten waar ze tewerk gesteld werd en ook verdienen deed ze hier niet. Ze kon net rondkomen en pas vanaf ze besefte dat haar ambities hoger lagen dan slapen met mannen kwam ze hier terecht, iets waar ze geen spijt van had. Sierlijk liet ze haar lichaam op de muziek bewegen en genoot ervan. Ze probeerde zich altijd af te sluiten van de wereld en te doen alsof zij het alleen was. Alsof er geen mannen om haar heen stonden die rare gedachten hadden waar zij een deel van uitmaakte. Ze wou het negeren maar wist dat er mannen waren die speciaal voor haar kwamen, dat ze een groot deel van de inkomsten betekende en dat ze daarom duidelijk haar eisen kon stellen. Er waren zelfs momenten dat ze huwelijksaanzoeken, rare liefdesverklaringen en cadeaus ontving zoals geld maar ook spullen zoals kleding, juwelen en zelfs een wagen. Ruw wordt ze uit haar gedachtes gehaald wanneer ze voelt hoe een man haar vastneemt en naar zich toe trekt. Een jongeman was het en zijn ogen stonden vol met lust, het was een blik die ze in de komende jaren meer dan genoeg had gezien om te herkennen. Ruw begon ze zich los te trekken en voelde hoe de man met zijn handen over haar schaars geklede lichaam ging. Gelukkig waren ook klanten aanwezig die zich wel aan de afspraken hielden en haar hielpen zich los te maken. Pas wanneer Adrienna een mep in haar gezicht krijgt gevolgd door een scheldpartij met daarin verwijten dat ze een goedkoop object is ontstaat er een gevecht tussen een groep mensen. Het escaleert en steeds meer mensen raken betrokken, vallen de man aan en daar opeenvolgend elkaar. Buitenwippers weten bij haar te komen en haar in alle veiligheid weg te brengen naar haar kleedkamer. Na amper een uur dansen was de avond zo voor haar gestopt. Het leek haar beter om naar huis te gaan al gebeurde het vaker. Het bleef een erg aangrijpend gebeuren. Haar job bleef een groot risico en ze wist dat het haar makkelijk haar leven zou kunnen kosten. Spijtig genoeg hoorde dit er gewoon bij. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik richtte mijn blik op het meisje, dat stond te dansen. Ze was érg knap en had een goed lichaam ook. Klein grijnzend bleef ik toe kijken, naar hoe ze danste en nam het shotje aan, die Christian in mijn handen drukte. Ik sloeg 'm in één keer achterover en legde het lege glaasje neer op de bar. Vervolgens nam ik mijn glas whiskey aan, van de jongen achter de bar en betaalde 'm meteen, waarna ik er een slokje van nam. Ik richtte mijn blik op de jongen, die aan het meisje begon te zitten en hield mijn blik voor even op hem. De kleine grijns die ik al op mijn gezicht had, werd enkel breder toen ik merkte wie die jongen was. De enige echte Jason McCann, een jongen die mij nog geld schuldig was maar er telkens mee weg wist te komen. Nou ja, mee weg wist te komen? Hij liet niks meer van zich horen en verdween plots. Het ging dan ook niet om een klein bedrag, anders had ik er geen groot punt van gemaakt. Al hoewel.. Als er iets was waar ik niet tegen kon, was het liegen en Jason loog keer op keer. Door te zeggen dat hij het "echt over een weekje zou betalen", en dat zogenaamde weekje veranderde voor ik het wist in een maand. Maar goed, vandaag zou ik hem terug pakken. 'Het ziet ernaar uit dat we vandaag helemaal niet vrij zijn.' Zei ik met een kleine grijns tegen de jongens, waarna ik even naar Jason knikte, zodat ze me zouden begrijpen. Ik dronk mijn drankje op en keek Chaz even aan. 'Get him.' Zei ik tegen hem, waarna de jongens en ik alvast naar buiten toe liepen. Jason was sowieso al onder de invloed van alcohol, dus erg tegenstrijdig zou hij vast niet zijn. Zo wel, dan maakte dat ook niet veel uit want Chaz kon hem wel aan.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Echt bekomen moest ze niet van wat er gebeurd was, toch ging ze vandaag beslist niet verder dansen. De man zou niet meer terugkomen maar iedereen had het zien gebeuren en mannen zouden haar vast als een makkelijk prooitje zien vanavond en daar had ze geen zin in, niet vandaag. Vluchtig kleedde ze zich om en wierp een laatste blik in de spiegel. De rode kleur op haar wang die zich gevormd had na de mep in haar aangezicht was langzaam weggetrokken en pijn deed het ook niet meer. Van zodra ze de deur wilt openen komt haar baas naar binnen. Ze zou op haar kop krijgen, dat wist ze en ze had er totaal geen zin in. 'Slaan naar je klanten? Je weet beter Jones. Wat als dit onze omzet kost? We kunnen beslist geen agressieve danseressen gebruiken. Heb je dat begrepen?', vraagt hij kwaad. 'Dus ik moest me maar gewoon laten doen? Ik weet niet of je het je goed herinnerd maar ik word hier niet betaald voor vuile zaakjes met mannen, wel om te dansen en dat is precies wat ik gedaan heb', zei ze bijtend terug en vormde haar weg rond hem waarna ze buiten kwam. Ze nam de achteruitgang die uitkwam op een steegje naast het gebouw, hier waren meestal minder mensen en via deze weg kon ze zonder al te veel mensen tegen te komen vlug bij haar auto komen die achter het gebouw geparkeerd stond. Ze was niet bang dat ze de man zou tegenkomen, helemaal niet maar het gevaar opzoeken was nu ook niet echt haar bedoeling. Met een klap trekt ze de deur, een soort nooduitgang achter zich dicht en wanneer ze de hoek van de steeg omslaat deinst ze vrijwel onmiddellijk achteruit. Haar ogen spert ze open voor het tafereel dat zich afspeelt vlak voor haar ogen. De jongeman van eerder, op de grond onder het bloed met rond hem een groep van mannen. Ze moest maken dat ze hier weg was voor ze haar ook te grazen zouden nemen, misschien hadden ze het wel op haar gemunt na wat er binnen gebeurd was tussen haar en de man die nu dood op de grond lag. Misschien was hij een van hen, vermoord door een andere bezoeker van de club en hadden ze net hun vriend door teruggevonden, wat zouden ze dan wel niet met haar gaan doen? Overmand door verschillende emoties draait ze zich om en rent terug richting de nooddeur waarlangs ze naar buiten was gekomen. Jammer genoeg opende deze zich enkel langs binnen en zodra ze dit doorheeft begint ze zo hevig als mogelijk op de deur te bonzen, in de hoop dat haar baas het zou horen en haar zou binnenlaten. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Met de jongens liep ik alvast naar een afgelegen plek, achter de club. Een klein steegje. Hier kwam niemand, omdat het hier gevaarlijk was. Meestal was dit de plek waar de drug deals werden gedaan en soms zelfs moorden. Ik keek naar Chaz, die Jason mee sleurde naar het steegje toe. Uiteraard wist Jason meteen wat er gaande was en wat er zou gaan gebeuren. Dat merkte ik op aan zijn mompelende gesmeek, of Chaz hem alsjeblieft niks aan zou doen. Pas toen hij mij zag, werd zijn gesmeek een stuk serieuzer. Geen gemompel dit keer en niet of hij hem niks aan zou doen, maar of ik hem niet zou vermoorden. Ik lachte toch zachtjes. Schattig, hij wist precies wat ik van plan was én dacht dat zijn gesmeek mij zou stoppen. 'Oh echt hm?' Zei ik, toen hij over het geld begon en net zoals enkele maande terug mij beloofde dat hij het geld echt over een weekje zou hebben. 'Volgens mij had je me dat al maanden geleden beloofd, remember? Vóórdat je plots was verdwenen.' Siste ik en ik deed een stap dichterbij. 'Ik ben klaar met je smoesjes, Jason.' Ik wist dat hij het geld niet had, waarom smeekte hij anders of ik hem nog een week kon geven? Ik pakte mijn pistool tevoorschijn. Tja, als je in een bende zat had je die nou eenmaal altijd bij je, je moest namelijk ten alle tijden voorbereid zijn. Ik lachte zachtjes toen hij tranen in zijn ogen kreeg en zijn gesmeek enkel erger werd. 'Heb je het geld bij je hm?' Vroeg ik. Toen hij zijn hoofd schudde, haalde ik de trekker over en schoot ik hem neer. Had hij mijn geld niet, dan ging hij eraan. Zo simpel was het. Ik stopte mijn pistool weer weg en keek op toen ik gebons op de deur hoorde. De deur van de club en het was het meisje, dat ik eerder in de club zag dansen. 'Get rid of the body, I'll take care of the girl.' Zei ik snel, voordat iemand de deur zou openen. Dat konden we niet hebben, aangezien ze vast alles had gezien. Ik rende naar het meisje toe en greep haar stevig vast, waarna ik haar van de deur weg trok. 'You're coming with me.' Zei ik, toch met een kleine grijns. Ze had alles gezien, dus ze moest wel mee, niet dat ik dat erg vond. Wie weet konden we nog een leuke tijd beleven in bed samen, precies wat ik al wou toen ik haar zag dansen.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Ze hadden haar niet opgemerkt, al moest er snel iemand komen of dit zou veranderen. Zo hard als mogelijk begon ze op de deur te slaan tot haar handen er rood van werden en begonnen te branden. Als ze haar door zouden krijgen zouden ze haar vermoorden, daar was geen twijfel over mogelijk. Misschien wouden ze sowieso al met haar afrekenen en anders nu wel, ze was getuige geweest van een moord die zij hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt hadden en ze zouden haar nooit zomaar laten gaan. Misschien zouden ze haar direct afmaken, anders zouden ze haar wel langer laten lijden, misschien verkrachten en uiteindelijk toch laten sterven. Wanneer ze een van de jongens naar haar toe ziet komen wilt ze het nog op een lopen zetten maar voelt al snel hoe ze vast gegrepen wordt. Hevig begint ze zich te verzetten maar tevergeefs, zijn greep wordt steviger en er is geen ontsnappen meer mogelijk nu. 'Please..please don't kill me. I'm begging you, let me go! I won't tell anyone, i promise. Nobody will know. I can keep a secret, you don't have to do this, please', zei ze smekend en keek hem aan. Haar ogen stonden smekend, een blik die vroeg om vergiffenis. Een blik die vroeg om genade. Ze had niets mis gedaan, helemaal niet vond ze zelf. Het was gewoon een ongelukkig moment waarop ze buiten was gekomen en het gebeuren had gezien. Het was gewoon een ongelukkige avond die niet had mogen gebeuren en nu zou ze er de prijs voor betalen, misschien wel met haar leven. Zijn ogen stonden groot, zijn lippen gevormd naar een brede grijns die vermaakt was door haar angst. Ze voelde haar lichaam beven van emoties en probeerde zijn grip los te maken. Zich los te maken en vervolgens weg te rennen maar al deze moeite hield niets uit. Ze zat vast en er was geen weg meer uit. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Grijnzend en aandachtig luisterde ik naar haar gesmeek, terwijl ik haar meetrok naar mijn auto toe. Begreep ze niet dat ik hier volop van genoot? Haar gesmeek, gesmeek om haar in leven te houden.. Het gaf me zo een machtig gevoel, precies hetgeen waarvan ik genoot. Haar leven was in mijn handen. Maar haar vermoorden zou dom zijn, ik kon nog zo veel plezier beleven met haar en daarnaast kon zij erg veel geld op brengen. Ze was een mooi meisje met een prachtig lichaam, iedereen zou wel met haar naar bed willen, waarvoor ik veel kon vragen. Zo kreeg ik dan tenminste mijn geld nog terug, dus eigenlijk was dit best een win win situatie. Ik had wraak genomen op Jason én wist nu mijn geld terug te krijgen, terwijl ik zelf ook nog van haar lichaam kon genieten. Mijn behoeftes kwamen uiteraard voor, daarna mochten andere mensen wel van haar lichaam genieten. Die mochten doen wat ze wouden, zolang ik maar mijn geld ervoor kreeg. Ze werkte toch in een club, dus ervaring hiermee had ze vast wel. 'I won't kill you.' Zei ik en ik kon een kleine grijns niet onderdrukken. 'Unless you won't do what I tell you to do.' Zei ik, terwijl mijn grijns enkel breder werd. Eenmaal bij mijn auto wachtte ik nog even op de jongens, zodat we met zijn alle weg konden. Ik verstevigde mijn grip op haar pols wat, omdat ze zich de hele tijd probeerde los te trekken. Als ze gewoon naar me luisterde en precies deed wat ik haar vertelde te doen, dan hoefde ik haar ook niks aan te doen. Luisterde ze niet, kon ze wel wat klappen verwachten. 'We'll have so much fun together.' Fluisterde ik in haar ook, waarna ik een kus in haar nek drukte.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Haar lichaam verstijfde bij zijn woorden. Ze zou moeten luisteren, voor altijd onder zijn gezag staan en ze wist wat dat zou betekenen. Ze hadden haar vast in de club gezien, wisten dat ze een danseres was en zouden haar als een seksslavin gaan verhandelen aan mannen die haar als een projectiel zouden behandelen en hun frustratie op haar zouden gaan uitwerken. Haar gedachten gingen naar vroeger, toen haar hele leven hieruit bestond en ze geen keuze had. Het zou weer precies als toen geworden, met het verschil dat ze er niets mee zal verdienen en dat ze voor de rest van haar leven opgesloten zal zitten bij de mannen en nooit meer rust zal hebben. Gehoorzaam volgde ze hem, omdat ze wist dat ze geen keuze had. Ze zou zichzelf nooit los kunnen krijgen en zou dus gewoon moeten volgen, als een hond aan de ketting die geen kant meer uit kon, zo voelde ze zich nu. Niemand zou haar komen zoeken, dat was zeker. Ze had geen familie meer, haar vrienden zag ze onregelmatig en die zouden achter haar verdwijning dan ook niets gaan zoeken. Haar baas, hij zou de enige zijn die achter aan zou gaan zoeken maar deze jongens waren geen amateurs en het zou waarschijnlijk onmogelijk gaan worden om haar terug te vinden. Niet dat het bij haar baas beter zou zijn na wat ze hem net gezegd had, hij zou haar beslist het leven zuur gaan maken. Geen enkele plek leek op dit moment een oplossing voor haar te bieden. Eenmaal bij de wagen voelt ze hoe de grip op haar pols steviger wordt, hoe het zo stevig gekneld wordt dat ze er draaierig van wordt. Zijn woorden en handelingen laten een koude rilling over haar rug heen gaan en verstijfd blijft ze staan, tegen de wagen aangedrukt tot het portier geopend wordt en ze er in wordt geduwd. Ze weet zich nog net zo te houden dat ze niet valt en zich bezeerd. In een reflex trekt ze haar rok die omhoog was gekomen naar beneden en haar armen slaat ze over haar benen die ze tegen zich aan had getrokken. Zo bleef ze zitten, verstijfd en zo ver mogelijk tegen de binnenrand van de wagen. Haar ogen sloeg ze neer naar haar voeten en voor even hoopte ze dat het gewoon een slechte droom was. Dat ze wakker zou worden en deze dag over zou mogen doen. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Pas toen de jongens er waren, duwde ik haar in de auto. Chaz zat voorin bij mij, aan de passagiers kant en de andere jongens zaten achterin, bij het meisje. Mijn auto was groot genoeg dus er was ruimte zat. Maar goed, al was mijn auto klein, dan hadden ze pech en moesten ze maar voor even krap zitten. Mij boeide het niet, ik zat prima voorin met zat ruimte. Via de spiegel, keek ik even naar het meisje. 'What's your name?' Vroeg ik aan haar, terwijl ik mijn auto opstartte. Tot nu toe heeft ze zich wel geprobeerd los te trekken, maar echt tegenwerken deed ze niet, wat fijn was. Meisjes die tegenwerkte of zelfs het lef hadden om een grote mond te hebben of iets, behandelde ik als vuil. Die mochten in de koude kelder slapen, op de grond, zonder een deken of kussen of iets. Niet dat ik meewerkende meisjes een stuk beter behandelde of iets. Nou ja, die mochten in een kamer slapen, gewoon op een bed, met een kussen en deken en ik had verder ook geen reden om naar te doen tegen die meisjes. Om ze te slaan of iets, enkel als ze tegenwerkte of niet luisterde naar wat ik zei. Op een vrij snel tempo reed ik naar huis toe, het huis waar iedereen van deze bende in woonde. Zo'n zeven jongens. Iedereen had een eigen kamer en dan bleef er nog een kamer over, dat was de kamer waarin het meisje met mannen naar bed zou gaan én waarin ze mocht slapen als ze meewerkte en luisterde. Maar vanavond mocht ze bij mij in bed slapen.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Wanneer de andere jongens naast haar plaatsnemen kruipt ze wat verder weg tot ze helemaal tegen het portier gedrukt is. Blikken zijn op haar gericht, dat voelt ze en ze wordt er wat ongemakkelijk en angstig van als ze het verlangen in hun ogen kan aflezen. Deze jongens hadden behoeftes en ze wou beslist niet de persoon zijn die daar voor moest instaan en naar bed moest gaan met deze jongens. Haar blik wendt ze af, naar buiten maar door het hoge tempo kan ze moeilijk situeren waar ze precies zijn en waar ze haar naartoe zouden brengen. Al snel richt ze haar blik weer op de grond om zo weinig mogelijk op te vallen, in de hoop dat de jongens haar zouden negeren en met rust zouden laten. 'Adrienna..', brengt ze na even aarzelen uit zonder haar blik te verplaatsen. Ondanks haar angst en frustratie wist ze dat ze geen andere keuze had en beter kon gehoorzamen. Dat zou haar het meeste kans op overleven bieden al wist ze niet of het gewoon beter zou zijn als ze haar afschieten, dan was ze er tenminste vlug van af. Wanneer ze een hand over haar bovenbeen voelt gaan schrikt ze op en trekt zich terug. 'Don't be afraid darling, I won't hurt you. Just want to enjoy your company', hoort ze een van de jongens lichtjes lachend zeggen. Ze voelt hoe haar onderlip angstig begint te trillen en wat beschermend slaat ze haar armen om haar benen heen. Ook de man naast hem lijkt zich te amuseren aangezien ze wat naar haar grijnzen. In het dagelijks leven, buiten op straat zou ze dit soort mannen een mep geven maar deze situatie is anders. Hier is ze niet vrij en kan ze niet rekenen op omstaanders of haar vrienden, hier is ze helemaal alleen en voelt ze zich een stuk minder de temperamentvolle dame die ze anders wel is. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
'Adrienna..' Herhaalde ik zachtjes, waarna ik even knikte. Dat onthield ik vast wel, het was geen lastige naam of iets. Ik versnelde het tempo nog ietsjes. Het was toch rustig op de weg, dus ik kon best met een snelle vaart rijden. Dan waren we ook eerder thuis. Via de spiegel keek ik naar achter, naar de jongens die zich erg leken te vermaken met Adrienna op de achterbank. Uiteraard, die vermaakte zich altijd wel met een knap meisje en zekers als ze wisten dat ze alles met haar mochten doen. Maar voor vanavond was ze van mij, dus ze mochten nog even hun handen voor zichzelf houden. 'Guys.' Zei ik toch even waarschuwend, doelend op dat ze niet aan haar moesten zitten. Na enkele minuten waren we gelukkig weer thuis en parkeerde ik de auto, waarna ik de sleutels uit het contact haalde. Ik stapte uit en deed de deur achter me dicht, waarna ik de deur voor Adrienna opende, aangezien er een kinderslot op en hij vanaf binnen dus niet open ging. Chaz deed de deur voor de jongens open. Ik pakte Adrienna weer aan haar pols vast, minder strak dan eerst en liep met haar naar de voordeur toe. Hoewel we nu letterlijk in the middle of nowhere waren, was ik ergens alsnog bang dat ze zou proberen te vluchten. Ik had oprecht geen zin om achter iemand aan te rennen of iets, dus besloot haar maar gewoon vast te houden. Nadat Chaz de voordeur had geopend, duwde ik haar zachtjes naar binnen toe en liep ik achter haar aan. Ik bekeek haar even goedkeurend vanachter. Dat zag er goed uit, érg goed.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
De rest van de rit verloopt verbazend genoeg erg rustig. Ze probeert uit de omgeving te kunnen afleiden waar ze is maar dat is onmogelijk door de enorme vaart die ze maakten. Ze waren vast al ver verwijderd van de club en zo goed kon ze zich nu eenmaal niet oriënteren. De jongens laten haar met rust en voor even lijkt ze terug normaal te kunnen ademen. Echter is dit niet voor lang want wanneer de auto stopt op een oprit en de deur voor de jongens geopend wordt weet ze dat het zover is. Ze zijn er en nu zou het dan gaan beginnen. Het portier gaat open en dezelfde jongen van eerder staat alvast klaar om haar mee naar binnen te nemen. Haar pols wordt weer vastgenomen en gehoorzaam volgt ze naar binnen. Hoe hard ze ook zou gaan lopen, het zou niets uithalen. Ofwel zouden ze haar te pakken krijgen en dan zou ze het zwaar te verduren krijgen en als dat niet het geval was zou ze verdwalen en misschien nooit meer thuis geraken. Eenmaal de deur dichtvalt in het slot laat hij haar los. Hier zou ze dus niet kunnen ontsnappen, dat was zeker want anders zou hij haar beslist niet losgelaten hebben. Kort kijkt ze om zich heen en op het eerste zicht lijkt het een erg normaal huis te zijn. Een normaal bewoond huis door mensen die beslist geen criminelen zijn. Toch zal de werkelijkheid heel anders zijn, daar was ze vrij zeker van en ze wist niet hoe ze zich ooit zou kunnen voorbereiden om terug te gaan naar het verleden waar ze definitief afscheid van genomen had. Blikken voelt ze op haar lichaam gericht van de jongens. Toch durfde ze niet omkijken en bleef staan, starend naar het andere uiteinde van de kamer. @drewsrauhl

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik trapte mijn schoenen uit en deed vervolgens mijn jas uit, die ik ophing aan de kapstok die er stond. 'Come.' Mompelde ik tegen Adrienna, terwijl ik naar de woonkamer toe liep. De jongens bleven achter haar, om haar nog te bekijken uiteraard. Voordat we iets zouden doen in bed, wou ik wel even eten. Ik had namelijk zo'n trek in pizza en eigenlijk ook best honger nu. Voordat we naar de club gingen, had ik niet zo veel gegeten. Ik plofte neer op de bank en keek op toen iedereen eenmaal in de woonkamer. 'Who wants pizza?' Vroeg ik met een kleine grijns, omdat ik wist hoe dol de jongens waren op pizza. Ze knikte allemaal licht enthousiast en ik richtte mijn blik even op Adrienna, waarna ik haar ook even vragend aankeek, doelend op of ze pizza wou. Opzicht kon ik een oké jongen zijn, ik zou mezelf namelijk niet echt bepaald lief noemen. Zodra iemand normaal deed, dan deed ik ook normaal en ze werkte gelukkig gewoon mee. Dan had ik namelijk geen reden om hardhandig te doen of iets. Dat ze zometeen met mij naar bed zou gaan, was wel duidelijk leek mij. Toch? Oh well, was het niet duidelijk, dan merkte ze dat vanzelf wel. Ik zocht al het nummer van de dichtstbijzijnde pizzeria op, terwijl ik wachtte op het antwoord van Adrienna. Wie welke pizza wou, wist ik ondertussen wel. Niemand hier kon koken, dus we bestelde vaak eten. Meestal pizza, maar op een gegeven moment raak je dat ook wel zat. Hoewel ik ondanks dat nog steeds echt vaak zin had in pizza.

@Orpgfan1

Account verwijderd

schreef:
Hij was de baas van de groep, dat was ondertussen duidelijk geworden door de houding van de andere jongens tegenover hem. In haar verleden was ze vaker in contact gekomen met bendes en intussen kon ze de rangorde wel herkennen in het gedrag van mannen. Buiten situaties als deze zou ze zich misschien zelfs aangetrokken tot hem kunnen voelen. Hij was een knappe man, erg aantrekkelijk maar het was duidelijk dat hij dat goed genoeg van zichzelf wist aan zijn houding. Natuurlijk was er van aantrekking geen sprake, dat was duidelijk na de manier waarop hij haar gewoon van de straat had geplukt en verplicht had om met hem mee te komen. Geloven dat ze hier gewoon zou mogen wonen in dit huis was niet realistisch en dat wist ze, ze zou ervoor moeten werken en ze wist precies op welke manier dat zou verlopen. In het beste geval zou ze alleen het speeltje van de jongens worden maar waarschijnlijk zouden ze haar wel gaan verhandelen, het kon moeilijk anders. Wanneer hij haar pizza aanbiedt schrikt ze op uit haar gedachten en schud voorzichtig haar hoofd. Behoefte om te eten had ze niet bepaald, wat had hij dan verwacht van haar? Ze kon het niet als een vriendelijk gebaar zien en vast zat er achteraf toch wat achter. Wanneer de jongens haar passeren en bekijken houdt ze haar adem voor even in. Een van hen bekijkt haar wat uitdagend en komt wat naar haar toe. 'Goed zo, met een lijntje als dat kunnen we meer verdienen. Voor vet op de verkeerde plaatsen betalen de klanten niet', zegt hij wat grijnzend en na een korte aanraking neemt hij gelukkig plaats. Een onhoorbare zucht verlaat haar lippen en ze leunt met haar lichaam tegen de muur. Ze wist niet hoe ze zich moest houden. Bij hen plaatsnemen wou ze niet maar ze wou ook geen verkeerde beweging maken en de jongens hiermee kwaad maken. Stil blijven staan leek haar de beste oplossing voor alles nu. Wachten op orders die zouden volgen. @drewsrauhl

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld