Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

The100 ORPG - Time for a change

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:

Warning: geweld etc. lezen op eigen risicoooo

John Murphy

Riley Westwood

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:

Bellamy Blake

Aurora Bennet

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Met zijn lijf nog vol adrenaline stond hij er dan, aarde. Niet lang geleden stond Bellamy nog boven op de Ark. Niet lang geleden heeft hij kanselier Jaha neergeschoten. Dit allemaal is voor zijn zusje Octavia geweest wiens lot een eventuele dood op de aarde was. Ze was een tijd geleden gesnapt en opgepakt. Het was Bellamy zijn schuld geweest, hij had haar naar dat domme feest meegenomen. Kort daarna werd zijn moeder ook gedropt. Nu was hij echter weer herenigd met zijn zus.
Nog geen seconde konden ze genieten van de rust op aarde of Clarke was al weer zich over van alles aan het druk maken samen met Wells. Zij was een van de bevoorrechten, haar vader was namelijk een belangrijk man op de Ark. "You guys aren't seriously going to listen to them? We're not on the Ark anymore so we don't need chancellors to command us around. Down here we do whatever the hell we want! Let the privilleged do the work for once!" Sprak hij de mensen toe die met hem instemde. "Sorry princess, seems like you're going to have to make that trip alone." Nonchalant haalde hij zijn schouders op en liep langs haar om aan het kamp te beginnen.

Aurora was rustig uit het schip gestapt. Het was nog al een heftige reis geweest door de twee jongens die grappig dachten te zijn door te gaan zweven. Dit ging echter mis wat voor een rommelige landing zorgte. De Ark had tegen hun gelogen, ze hadden gezegd dat de aarde niet bewoonbaar zou zijn voor de komende 100 jaar. Echter lijkt er niks aan de hand te zijn. Kort begroette zij haar oude beste vriendin Clarke die ze al een hele tijd niet meer gezien had. Als altijd was die al druk bezig met alles regelen volgens de opdrachten die door de Ark gegeven waren. Zelf gaf Aurora niks om de Ark en zijn bevelen. Het was een plek waar ze alleen maar nare herinneringen aan had. Haar vader was de vorrige kanselier voor hij overleed. Een vreselijke man was het. Voor haar ogen had hij haar moeder dood geschoten en Aurora mishandelde hij altijd. Inplaats van Aurora ook te doden liet hij baar haar opsluiten.
Kort keek ze om zich heen. Voor nu was er helemaal niks, alleen bos. Ze hadden met zijn alle dus nog veel werk te doen. Aurora was opgegroeid op Farmstation waar ze zich gespecialiseerd heeft in jagen. Al die kennis kan nu wel eens van pas komen. Vooral na de trainingen van Pike waar niemand heeft opgelet.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Met een klap kwam John op de grond terecht. De frisse lucht vulde zijn longen en even sloot hij zijn ogen. Het gevoel was niet te beschrijven. De lucht, zo zuiver en zo puur. De geluiden van alles om hem heen, het fascineerde hem. Hij stapte enkele meter van het schip vandaan en begon zo snel mogelijk spullen bij elkaar te rapen die nog van pas zouden kunnen komen. Hij trok een stuk van de parachute onder een tak vandaan waarna hij dit richting een hoek sleepte om daar een tent op de bouwen. Hij wist zeker dat hij droog zou zitten en wat de rest deed kon hem vrij weinig interesseren. Ze zouden het beste hier wat op kunnen bouwen aangezien het schip ook plek had voor mensen en hier buiten konden makkelijk dingen gebouwd worden. Door de landing waren namelijk enkele bomen omver gevallen, wat ervoor zorgde dat ze nu op een soort van open plek terecht gekomen waren. Hij scheurde het doek een stuk in waarna hij een stok door de flap stak. Hij deed alsof hij nooit had opgelet bij Pike, maar dat had hij zeker wel. Ondanks alles wat Pike hem aan had gedaan, was hij hem nu een klein beetje dankbaar. Hij keek even rond om te zien wat de andere aan het doen waren. Natuurlijk liepen ze achter zowel Clarke als Bellamy aan. Zij waren al vanaf het begin aanwezig geweest en wilde de leiding nemen over de groep. Als het iets was waar John niet tegen kon, was het luisteren naar anderen en hun bevelen opvolgen.

Haar hoofd bonkte enorm. De harde klap van de landing had ervoor gezorgd dat ze met haar hoofd tegen de metalen trap geknald was. Een klein straaltje bloed liep langs haar hoofd naar beneden en het deed toch aardig wat pijn. Echter was er geen tijd om bij kleine pijntjes stil te staan. Ze hadden veel te doen en zo te zien zou ze nog op moeten schieten ook. Het weer werd namelijk met de minuut slechter.
Het leken net wilde beesten. De parachutes werden zowat uit elkaar getrokken door meerdere mensen. Ze wilde allemaal een tent maar pakte dit ongelofelijk stom aan. Ze had de kracht niet om te vechten voor een tent, ze zou wel wat verzinnen. Al moest ze op de grond liggen, met wat takken boven haar hoofd dan was dit maar zo. Ze liep wat verder van het schip vandaan, op zoek naar voorwerpen of etenswaren. Ze vond enkele meters van het schip vandaan een jas. De jas was zeker enkele maten te groot, maar snel trok ze hem aan. Ze verzoop er zeker in, maar het hield haar wel warm. Ze liep wat verder weg en zag in de verte grote stukken hout liggen. Hier zou ze misschien een overkapping kunnen maken, zodat ze daaronder kon slapen. Ook konden ze het hout voor vuur of iets anders gebruiken. Ze pakte enkele stronken op en sjouwde deze terug naar het camp. Ze legde het hout aan de zijkant van het schip waarna ze richting enkele anderen liep om te vragen of ze hulp nodig hadden met het bouwen van de tent. Het was altijd al zo geweest dat ze anderen boven zichzelf stelde.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Clarke ging maar met een klein groepje op pad aangezien niemand wilde luisteren. Zo had Bellamy het toch allemaal voor elkaar. Het kamp was een grote chaos, mensen waren spullen voor zichzelf aan het bijeen rapen, andere boeide het niks. Voor nu maakte het hem helemaal niks uit. Ze waren allemaal gevangen geweest en verdiende nu hun lol. "Guys, build tents. The Ark gave us a few too." Zijn plan was om de andere het werk allemaal te laten doen en dan zelf later de tenten te innen voor hem en zijn toekomstige handlangers die hij nog uit ging kiezen. Je moest toch eerst goed voor jezelf zorgen en dan pas de andere.

Aurora ging niet met Clarke mee, maar besloot hier een oogje in het zeil te houden samen met Wells. Die Bellamy vertrouwde ze namelijk voor geen ene meter. Verderop zag ze een jongedame die bezig was dingen te verzamelen. "Hey, can I help?" vroeg Aurora aan haar. Het was verstandig om nu alvast wat vrienden te maken, daarnaast was Aurora ook een behulpzaam persoon. Mits je dit verdiende dan in haar ogen. Als ze zodadelijk deze jongedamen eventueel hulp verleend had, zou Aurora opzoek gaan naar bruikbare dingen in het schip om een idee te krijgen van waar ze het allemaal mee moesten doen. "I'm Aurora by the way."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
John keek lachend naar de rest. Stelletje dwazen. Zijn tent was al bijna klaar en dat kon niemand meer van hem stelen. Hij pakte nog enkele takken waarmee hij de laatste stukken van het doek om hoog zette. De stok sloeg hij in de grond met een steen waarna hij knikkend de tent bekeek. Het zag er prima uit. Hij liep richting Bellamy en gaf hem een schouderklop. "How are things going, leader" Hij lachte bespottend en klom de deur van het schip op. "Don't be so sure about being in charge here Blake, there are others who would like to do so aswell' Hij stapte het schip in en ging op zoek naar dingen die hij voor zijn tent zou kunnen gebruiken of gewoon voor andere dingen. Er moest namelijk nog gejaagd worden. Ze hadden wel wat eten, rijst en noten. Dit was echter niet genoeg voor de tijd dat ze hier zouden verblijven. Hij opende een kist en trok wat spullen eruit waarna hij een rugzak uit de kist trok. Er zaten enkele veldflessen in. Hij sloeg de rugzak over zijn schouder en stapte het schip uit. Ze moesten zeker nog water verzamelen aangezien hier nergens echt een bron in de buurt was.

Riley draaide zich om en bekeek het meisje even van top tot teen. Het was de dochter van de Kanselier. Ze likte haar lippen. "I know who you are" Ze liep het meisje voorbij en raapte nog wat stenen op van de grond. Aan de stenen zaten scherpe punten. Hier zouden ze misschien speren van kunnen maken, of messen. Ze stopte de stenen in haar rugzak en liep wat verder het bos in. "You can always help but others at the camp need your help aswell" Ze knikte kort en pakte een lange tak van de grond waarna ze deze terug nam naar het kamp. Ze ging zitten op en rot en begon met de steen, de dikke tak te snijden tot een stok. Ze wist wel dat ze vriendin moest maken alleen ze vond het lastig. Riley zat namelijk voorheen al tien jaar vast. Tien jaar lang was ze alleen geweest. Al deze mensen om zich heen, ze vond het maar niks. Ze keek even naar Bellamy die wat orders gaf aan anderen. Ze herkende hem totaal niet meer van vroeger. Hij was veranderd op een goede manier.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Bellamy had zijn hand in zijn zij terwijl hij toezicht hield. Murphy kwam langs hem die een opmerking maakte. "What do I have to be scared now? They'll listen to me, I mean they are now so why wouldn't they later?" Kort keek hij om naar Murphy die het schip in ging om spullen te zoeken. "I know you well enough to understand you're just fishing for a say in this too." Kort bestudeerde hij de armband die hij om zijn pols had. "I'm looking for a crew anyways, but you have to prove yourself first. Start with making sure people take of their wristbands. If you succeed you'll get one of the tents that will be built for us." Het was een slimme zet, zo hoefde hij zelf niet iedereen te gaan dwingen om die dingen af te doen en hij had toch handlangers nodig. Er was nog veel werk te doen, ze hebben namelijk ook nog wapens en dat soort dingen nodig om zich zelf te kunnen verdedigen tegen wat er dan ook maar op deze aarde rond mocht lopen. Voor nu wilde hij er zich geen zorgen over maken, eerst was het tijd voor fun, voor gewoon eens leven.

Aurora volgde de bewegingen van de jongedamen. Ze baalde er van dat de dame wist wie Aurora was. Ze had gehoopt iemand te vinden die niet van haar verleden af wist, waar ze met een schone lei mee kon starten. "No you don't, I asume you only know me through the stories my oh so lovely father." Haar vader verspreidde altijd verhalen over haar die niet waar waren om haar een slechte reputatie te geven. Aurora had namelijk meerdere malen geprobeerd alle vieze geheime te onthullen. Mensen steunde haar, maar natuurlijk wilde haar vader zijn positie niet verliezen en daarnaast mocht niemand van de mishandelingen, corrupte politiek en alle andere schandalen afweten. Aurora was blij dat hij zij verdiende loon heeft gekregen en gedropt is. Dood is hij nu en nooit zal hij iemand meer pijn kunnen doen. Het ergste vond Aurora nog wel dat hij haar moeder doodgeschoten had voor haar eigen ogen, omdat haar moeder het voor haar opnam en hem wilde stoppen toen hij weer eens bezig was met Aurora te slaan. Vervolgens werd haar verweten door haar vader dat zij de reden was dat haar moeder dood was. "But alright, I'll go help somebody else then if you're fine," zei Aurora rustig terwijl ze door liep. Doordat Aurora in haar gedachten zat botste op tegen een jongeman met een rugzak.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Lachend draaide John zich om waarna hij naar Bellamy keek. "I'm not saying that you have to be scared. Just watch your back" Hij greens en likte zijn lippen waarna de rest van Bellamy's woorden negeerde en verder liep richting Jasper en Monty. "You two, we are going to find water or food." Hij opende de rugzak en gaf elk van hen een mes en een fles water. Hij draaide om, om zijn weg te vervolgen. Zijn lichaam knalde tegen dat van iemand anders aan. De tas met spullen viel op de grond en geïrriteerd bukte hij om alles bij elkaar te rapen en op te pakken. "Watch were the fuck you step" Hij keek naar het meisje en een grijns sierde zijn lippen. "If it isn't sweet Aurora." Hij gaf het meisje een beuk tegen haar schouder waarna hij haar voorbij stapte. "Down here, you're nothing sweetheart. Poor daddy won't come here to save you" Hij lachte bespottend en wenkte Jasper en Monty met zich mee waarna hij richting het bos liep.

In de verte zag ze iemand tegen het schip aanliggen. Ze keek even om zich heen maar niemand het haar in de gaten. Ze stapte snel naar het meisje toe, dat tegen het schip lag waarna ze op haar knieën ging zitten op de grond. Ze onderzocht het meisje kort en zag dat ze een bloeding op haar been had. Ze scheurde een stuk van haar shirt af en verbond de wond waarna ze even met het meisje sprak om te zien of het beter ging en of ze nog iets voor haar kon doen. Ze hielp het meisje omhoog, Sarah heette ze. Ze begeleidde Sarah het schip in en legde haar neer op één van de bedden. Ze gaf haar nog wat water waarna ze naar buiten liep om daar weer verder te helpen. Ze liep naar Bellamy toe en ging voor hem staan. "Long time no see, Blake" Ze greens en likte haar lippen. "You need help with anything?"

@Aurora

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Aurora was direct naar de grond gezakt om de jongeman te helpen, todat ze die opmerkingen hoordde en zag wie het was. John Murpy, een van de grootste eikels die er bestaat. "Well neither is your father. Oh wait, he's dead just like mine," merkte ze op. Aurora was blij geweest toen ze eindelijk naar een privé cel was veplaatst inplaats van de Skybox waar ze gezamelijk gevangen zat met mensen zoals Murhy. "If you still think he was doing anything for me or would have saved me you are terribly wrong. You all know nothing about me, just some stupid bullshit my father spread." Ze liet de flessen weer vallen want zo'n egoïst wilde ze niet helpen. "And your kind of wrong, I'm basically the only one who grew up in farmstation and specialized in hunting, so since no one paid attention during the lessons from Pike I'm the only one who actually knows what to do." Voor zo ver ging alles een beetje stroef, niemand zag er naar uit haar echt een kans te geven. Ze moest wat respect voor zichzelf winnen en dat zou ze doen ook. Iedereen moest haar geloven dat alle verhalen over haar niet waar zijn.

Bellamy hield iedereen een beetje in de gaten todat hij een bekende stem hoordde. "Riley! Yes indees," antwoordde hij lichtelijk verbaasd. Hij kende haar van vroeger, ze zat bij hem in de klas. "No it's fine, everyone is already doing the work for me." Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht, Bellamy was trots op wat hij hier al had opgebouw, op het feit dat mensen hem volgde. Hij keek het kamp rond en zag de dochter van de oude kanselier. Geweldig, de dochter van de oude kanselier en de zoon van de nieuwe zijn allebei van de partij. "Now tell me, why are you here? I can't imagine the Westwood I know doing something bad."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn ogen gleden over haar lichaam. Ze was zeker niet op haar mondje gevallen maar daar hield hij wel van. Hij luisterde naar wat ze te zeggen had. Een jager hm, dat kon nog wel van pas komen. "Pick up those bottles, fill them up again" Hij keek op haar neer en likte zijn lippen. "If you're really that much of a hunter, you're coming with us" Hij liep haar voorbij om nog wat andere jagers supplementen te pakken waarna hij samen met Jasper en Monty wachtte op haar. "Come on. hurry. We don't have hours before we have to go, it's already getting dark and we only got some food for tonight" Hij begon met lopen, richting de dichtbegroeide bossen.

Ze lachte zacht en keek naar hem. "God, you've gotten so grown up, I can't believe you're the same boy that threw paper planes in my hair all day" Ze greens en knikte op wat hij zei. "You've always been a born leader, from bossing kids around on the playground to bossing people around down here" Ze likte haar lippen. "But I have got to say, you are doing well" Ze pakte haar flacon uit haar zak en nam een slok water. "Want some?" Zijn woorden drongen tot haar door en ze zuchtte diep. "They were going to float my mom for stealing meds, my dad was sick and we wanted to heal him. I was the one stealing but I also got sick so she had to go, they caught her and wanted to fload her, but I confessed that it was me. They locked me up and here I am.''

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Aurora keek hem fronsend aan, ze ging zich niet zomaar rond laten commanderen. Ze pakte de flessen op van de grond en nam ze leeg terug mee. "You can fill them up again, and I'll keep myself bussy with leading this hunting trip." Aurora liet de flessen voor zijn voeten vallen en pakte zelf een boog en een koker met pijlen die ze om haar schouder deed. Zonder nog een woord vuil te maken of op de andere te wachten liep ze righting de bossen. Het was prachtig en net zoals ze op plaatjes in boeken gezien had. "Are there even animals left in this forest?" Rustig pakte ze een pijl uit de koker en spande de boog voor de zekerheid.

Bellamy grijnsde toen ze zei dat hij zeer opgegroeid was. "You have evolved yourself too." Van het leiden van de groep wist hij het zo zeker niet. Hij hield er inderdaad van om te leiden in plaats van geleid te worden. Echter is dit niet echt een groep die waarschijnlijk leiding wilt hebben, sommige hebben lange tijd in gevangenschap gezeten en willen nu genieten van hun vrijheid. "Damn, I'm sorry that happened. I wish I would have been there for you. It's a pitty we didn't get to talk as much." Bellamy schudde zijn hoofd "I'm not doing as well as you think. I'm the reason my sister got caught. Therefore I lost my job and my mom who got floaded for having a second child. Besides you have to keep this a secret, but in order to get a seat on the ship I had to kill Jaha. I shot him. I just had to, I couldn't let my sister leave on that ship without me." Dankbaar nam hij vervolgens een slok van het water.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld