BeauRathbone schreef:
Abigail haalde een hand door haar lange blonde haar heen, terwijl er een zelfverzekerde glimlach haar lippen begon te sieren. Dezelfde zelfverzekerdheid was terug te vinden in iedere stap die ze zetten, terwijl ze haar weg baande over het perron. Die zelfverzekerdheid zorgde ervoor dat er een aantal ogen op haar waren gericht. Niet dat het haar iets kon schelen. Het deed haar gewoon weg helemaal niets. Toch kon ze het niet laten om haar blik kort over het perron te laten glijden. Ze zag veel angstige gezichten. Bezorgde ouders. Sommige van hen net iets te bezorgd. Geamuseerd schudde ze haar hoofd. Ze wist precies waar het over ging. Ook al werden de gesprekken vaak in fluistertoon gevoerd. Bang om gehoord te worden. Bang om te worden betrapt. Abigail snapte die angst niet. Natuurlijk wist ze van de geruchten af. Die gingen nu al maanden rond. Geruchten over dat de meest duistere tovenaar van de generatie zijn slag ging slaan. Veel hadden het erover dat hij een leger aan het verzamelen was. Dat hij veel mensen over wist te halen om aan zijn kant kwamen te staan. Niet alleen tovenaars, maar vele andere wezens. Andere spraken over dat het einde nabij was. Sommige tovenaars hadden de hoop nu al opgegeven, ook al gingen de geruchten rond dat ook de goede tovenaars zich aan het voorbereiden waren op iets wat mocht gaan komen. Zo veel verhalen die rond gingen. Zelf had Abigail geen idee wat ze aan moest nemen en wat niet. Maar bang was ze niet. Zelf wist ze de kant die ze zou kiezen, mocht die tijd er ooit komen. Ze maakte zich niet zo druk als de meeste mensen nu al deden. Zo als zij het zag, was er nog niets aan de hand. Ze zou zich ook niet druk willen maken om dingen die er totaal niet zijn. Kort schudde ze haar hoofd en streek een plukje haar van haar blonde haar achter haar oor. Ze keek voor een laatste keer om zich heen en stapte uiteindelijk de Hogwarts Express in. Rustig liep ze naar de juiste coupé en nam plaats bij haar vrienden.
@Mortifero