Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Met BeauRathbone

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
ORPG met BeauRathbone hihi

Gelieve niet te reageren.

Me: Liam Cullens

You meisje + begin hihi

Plaatje komt later!

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:

Abigail Olivia Rose Victoria Brown

Abigail haalde een hand door haar lange blonde haar heen, terwijl er een zelfverzekerde glimlach rond haar lippen kwam te staan. Diezelfde zelfverzekerdheid was terug te vinden in iedere stap die ze maakte. Ze had een nieuwe start gekeken. Een aantal dagen terug was ze verhuis naar Forks. Een enorm klein stadje. Ze was hier als klein meisje opgegroeid. Dat was een van de weinige dingen die ze zich nog kon herinneren van haar jeugd. Ze had veel mee gemaakt in haar leven. Te veel voor iemand op zo'n jonge leeftijd. Ze heeft het er moeilijk mee gehad, maar ze was er alleen maar sterker door geworden. En dat was iets wat ze altijd met zich mee droeg.
Nu begon ze aan haar eerste dag op de middelbare school. Ze moest nog één jaar voordat ze hopelijk geslaagd zou zijn. Ze wilde graag medicijnen studeren, zodat ze uiteindelijk een baan kon gaan vinden als arts. Iets waar ze haar hele leven al achter stond. Waarom wist ze niet, maar ze voelde zich ergens door geïnspireerd. Ze kon alleen haar vinger er niet op leggen wat het nu precies was.
Diep in deze gedachte verzonken liep ze over het parkeerterrein naar de ingang van de school. Ze moest zich melden bij de balie, waar ze haar rooster zou ontvangen. Ze was benieuwd hoe het hier ging zijn. Het was immers een kleine stad. Iedereen kende elkaar en verhalen gingen hier ook als een lopend vuurtje rond. Waar zij vandaan kwam had je dat niet. Niet zoals hier. En daar maakte ze zich toch lichtelijk zorgen om, hoewel ze hier nog niemand tegen was gekomen die oprecht geïnteresseerd in haar leek. Ze hielden het heel erg voor zichzelf in ieder geval. En daar had ze vrede mee. Ze zat er dan ook niet op te wachten om de gehele dag lastig gevallen te worden door nieuwsgierige mede studenten. En met die instelling stapte ze het kantoortje van de receptioniste binnen. Opnieuw verscheen er een glimlach op haar gezicht. "Goedemorgen. Ik ben Abigail Brown, de nieuwe studente. Er is mij verteld dat ik mij hier moest melden."

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:

Liam drukte zijn voet nog steviger op het gaspedaal en genoot van het mooie geluid dat de motor van zijn auto maakte. Heerlijk dat geluid en al die mensen die je inhaalt. Hij keek zelfverzekerd in de autospiegel en deed even zijn haar goed. Dit zou zijn laatste jaar in dit stadje worden had hij bedacht. Forks was veelte klein voor Liam. Hij wilde meer, meer van de wereld zien, meer ontdekken, nog een paar jaar al die domkoppen uitlachen die bij hem in de klas zaten. Liam was geen gewone jongen. Terwijl hij nog een keer zijn ogen liet glijden over de achteruitkijk spiegel van zijn auto likte hij even over zijn kaars rechten, ontzettend witte tanden. Zijn witte huid glinsterde in de zon maar dat zou in het klaslokaal niet gebeuren. Liam was een vampier. Hij was nog zeker niet oud, vergeleken zijn vader was hij echt een puppy.
Ondanks zijn plannen om dit stadje te verlaten wist hij helemaal niet zeker of dit überhaupt wel kon. Hij kwam uit een hechte familie die graag bij elkaar bleef om elkaar te beschermen. Vooral zijn ouders, Edward en Bella Cullen konden erg beschermend zijn.
Toen Liam met zijn auto de parkeerplaats van de school betrad parkeerde hij hem in een met wit omlijnend vak. Liam was nu ongeveer 18 maar wilde veel ouder worden. Ondanks als het advies van zijn ouders om niet veel met andere om te gaan en zich normaal te gedragen hield Liam van de aandacht van mensen, tot bepaalde hoogte. Hij had 1 of 2 vrienden waar hij wel oké mee om ging. De rest hoefde hij niks van te weten. Met zijn vinger drukte hij het knopje van de auto waarna de auto op slot ging. Met zijn rugzak over zijn schouder geslagen liep hij het gebouw binnen. Onderweg pikte hij een van zijn vrienden op, Michael. Samen liepen ze naar het goede lokaal. Terwijl ze deze tocht aan het maken waren viel het oog van Liam op een wel bijzonder mooi meisje dat zich bevond in het kantoortje van de receptioniste van het gebouw. Nadat ze het kantoortje bijna gepasseerd waren knipoogde Liam even naar het meisje en liep toen zelfverzekerd door. Ze had wel wat.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail tikte lichtelijk ongeduldig met haar vingers op de toonbank, terwijl de receptioniste de juiste formulieren voor haar klaar maakte. Het nam veel meer tijd in beslag, dan Abigail eigenlijk gedacht had. Kort schudde ze haar hoofd en liet haar blik even over haar schouder vallen, zodat ze het overzicht had van wat er zich afspeelde in de ruimte achter haar. Op dat moment kruiste haar blik met die van een jongen. De eerste die haar leek op te vallen. De eerste die het duidelijk let merken tenminste. Niet wetende dat er genoeg huidige studenten al over haar gepraat. Hoewel ze haar dat niet zouden laten merken. Echter deed dat haar niks. Zo was ze op haar oude school ook. Nieuwsgierig naar de nieuwkomer. Ze kon niet ontkennen dat ze de aandacht kon waarderen. Het was geen onaantrekkelijke jongen om te zien, dat was één ding wat zeker is. Maar ze beet niet toe. Ze hield er van wanneer een jongen moeite voor haar zou doen. Daarbij was ze een vrouw van normen een waarden. Zo simpel liet ze zich niet van haar stuk brengen. Daarom wendde ze haar gezicht weer af, zonder een kick te geven en richtte zich weer tot de vrouw achter de balie. Zo te zien had ze alle papieren die ze nodig had. Een glimlach verscheen er rond haar lippen. Eindelijk. Alsof het nog niet lang genoeg geduurd had. Zo kreeg ze haar rooster overhandigd. En nog een aantal papieren die ze zo spoedig mogelijk in moest vullen. Daarbij kreeg ze de combinatie van het kluisje dat haar toegewezen was. En dat zou voor nu alles zijn wat ze nodig zou hebben.
Nadat ze de vrouw bedankt had, draaide ze zich om en liep rustig het kantoortje uit. Aandachtig bestudeerde ze haar rooster. Geschiedenis. Het eerste vak dat ze zou moeten volgen vandaag. Abigail besloot om toch eerst even langs haar kluisjes te gaan, om de formulieren te dumpen die ze op dit moment niet nodig zou hebben. De zelfverzekerdheid keerde weer terug in iedere stap die ze zette. Abigail was enorm veranderd door de jaren heen. Daar kon ze niet om heen en vond zelf dat het zich positief uitte. Kort schudde ze haar hoofd en kwam uiteindelijk aan bij het kluisje dat voor een jaar voor haar zou zijn. Ze maakte deze open, veranderde de combinatie en liet de spullen die ze niet nodig had achter.
Dan stond haar nu de zoektocht naar het juiste lokaal te wachten. Het was een behoorlijk groot gebouw. Het kon dan ook wel even duren voor ze het kon vinden. En aangezien ze geen slechte indruk achter wilde laten tijdens haar allereerste les, leek het haar dan ook een goed idee om alvast te gaan zoeken.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Liam knikte naar een paar klasgenoten en hoorde de stem van zijn vader, Edward, alweer in zijn hoofd rond dwalen; ''Maak niet te veel contact met andere mensen. Je bent nog jong.' Zijn vader had het sowieso nooit goed gevonden dat hij als zo 'jong' naar school ging. Liam was altijd spontaan en lekker druk geweest, dit was nooit zo handig met zijn vampier gedrag. Nu was die het wat meer gewend en wist zich vaker beter en netter te gedragen. Fouten maakte hij amper meer, en als hij ze maakte wist zijn familie hem te helpen om de fout op te lossen. Zijn vader moest niet zo ontzettend aanstellen, Liam was niet dom, hij kon zich prima gedragen. Hij mocht bepaalde dingen niet doen als er normale mensen bij waren en dit vergat hij toen hij nog jonger was vaak. Ondanks dat zijn vader al dit gedoe liever niet wilde was zijn moeder daarentegen erg steunend. Zij wilde juist dat hij de wijden wereld in trok en dingen ging ontdekken. Omdat zij vroeger zelf mensen was geworden vond ze ook gewoon dat ik erg goed met mensen om moest kunnen gaan. Dit waardeerde hij wel heel erg aan haar.
Liam merkte dat hij aan het staren was en werd uit zijn gedachtes getrokken door de bel. Geschiedenis, zijn lievelingsvak omdat zijn hele familie dit allemaal heeft meegemaakt. Hij was ook gewoon heel goed in dit vak omdat al de verhalen die thuis werden vertelt waren gebaseerd op de meegemaakte gebeurtenissen uit de geschiedenis. Hoe vaak kwam het wel niet voor dat zijn familie zijn geschiedenis boek pakte en lachend allemaal konden vertellen wat er anders was gegaan dan beschreven in het boek.
Nadat de deur van het klaslokaal geopend was liep Liam naar binnen en ging ergens in het midden zitten, alle plaatsen achterin waren al bezet. Wel koos hij een plaatsje bij het raam want dan kon die zich ondanks zijn plek in het midden toch nog een beetje zich kon afzonderen. Ondanks dat hij dit best een leuk vak vond kon hij het niet altijd even goed vinden met de leraren op deze school.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail kon het lokaal makkelijker vinden dan ze in gedachten had. Zo moeilijk was het helemaal niet te vinden, maar dat nam niet weg dat ze als een van de laatste het lokaal in stapte. Een aantal paar ogen nieuwsgierig op haar gericht, wat haar.alleen maar met haar ogen deed rollen. Kort glimlachte ze naar de docent die lesgaf in dit vak. "Hi" zei ze. Een kort knikje was het enige wat ze terug kreeg. Vervolgens kreeg ze een boek in haar handen geduwd en een plaats aangewezen. Voor ze naar haar plaats liep, liet ze haar ogen het overvolle lokaal rond glijden. Haar ogen bleven hangen bij de jongen die ze teken kwam op het moment dat ze in het kantoortje stond te wachten, tegen wist te komen. Kort bleef ze hem aan kijken, voor ze haar blik weer afwendde en weer voor zich uit keek.
Achter zich hoorde ze een aantal mensen fluisteren. Of het over haar ging wist ze niet zeker, maar het was wel behoorlijk irritant. Als zei ze het zelf. Ze stond er verder gewoon boven. Het deed haar niks meer. Mensen kenden haar verhaal niet en hoefde haar verhaal ook zeker niet te kennen. Lang geleden woonde ze hier al in Forks. Niet bij haar biologische ouders, maar bij een familie van de arts die mijn moeder behandelde tijdens haar bevalling. Haar moeder geloofde er niet in dat ze thuis veilig zou zijn. Haar vader zat aan de alcohol en was hier enorm aan verslaafd. Hierdoor werd hij heel agressief. Haar kinderjaren had ze hier dan ook door gebracht. Hoewel het niet van lange duur was. Toen ze een jaar of vijf was,werd ze weer terug gestuurd. Waarom wist ze nooit. Haar moeder overleed niet heel veel later aan een ziekte. Haar vader raakte nog erger verslaafd, maar weigerde om zich te laten behandelen. Dat kostte hem uiteindelijk zijn leven. Dat bracht haar hier. Omdat ze nog minderjarig was, was ze verplicht om een voogd toegewezen te krijgen. En haar voogd, een goede vriend van haar moeder, woonde hier in Forks. Vandaar dat ze haar laatste schooljaar hier af mocht maken.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Liam zijn wenkbrauwen gingen een stukje omhoog toen het meisje van het kantoortje opeens in zijn klaslokaal stond. Wat deed ze hier nou? Ze zat dus in zijn klas, mooi, had die misschien weer even iets om zich mee te vermaken. Toen ze de klas rond keek en haar ogen langer op Liam liet rusten wist hij al dat hij indruk had gemaakt. Het gemiddelde niveau qua uiterlijk was helaas in dit dorp de laatste paar jaren gezakt. In dit kleine dorpje kende iedereen elkaar dus het was logisch dat iedereen gelijk begon te fluisteren. Als hij wilde kon hij elk gesprek vanaf het begin tot het einde mee luisteren, zijn zintuigen waren gewoon ontzettend goed, zoals bij elke vampier. Op dit moment had hij er geen behoefte aan, hij kon makkelijk zelf wel invullen wat ze allemaal zouden zeggen. Hij moest dan ook toegeven dat ze bloedmooi was. Iedereen hier kende elkaar dus ze zal natuurlijk opvallen, met welk uiterlijk dan ook, maar Liam moest ook toegeven dat ze iets had. Of het iets goeds was dat ze had wist hij niet. Tot nu toe mocht hij haar nog wel, maar ze hadden ook nog amper woorden gewisseld, naja gewoon helemaal niks nog. Liam bleef het meisje aankijken totdat ze was doorgelopen. Liam was een gentleman maar hij was ook niet makkelijk. Hij hield niet van arrogantie en al helemaal niet van luiheid, ondanks dat hij zelf heel goed wist wanneer die even helemaal niks wilde doen en lekker wilde luieren.
Toen ze had plaats genomen en de docent zijn verhaal verder oppakte haalde hij even een hand door zijn haar en zuchtte zachtjes. Bij het raam zitten met die zon was niet het aller slimste maar gelukkig had deze school dubbel glas. Niet dat het de leerlingen of docenten iets boeit maar ooit zal een vampier wel deze school hebben bezit en dat hebben aangepast. Liam zakte een beetje onderuit en opende zuchtend het boek. Lekker zuchten tijdens de lessen, nog een reden waarom de leraren eigenlijk altijd wel een hekel aan Liam hadden.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail was al snel afgeleid van de uitleg die de docent aan het geven was. Ze was een goede studente, begreep haar niet verkeerd. Ze moest hoge cijfers hebben, mocht ze toegelaten willen worden tot de studie die ze wilde doen. Hoge cijfers verhoogde de kans op toelating tot een goede universiteit. Toch was ze niet super geïnteresseerd in de geschiedenis. Het was iets in het verleden en het was iets wat daar hoorde te blijven. Kort schudde ze haar hoofd en wierp een blik op het raam. Het was een zonnige dag. Iets wat niet vaak voor kwam in Forks en war ze enorm van kon genieten. Ze hield ervan om buiten te zijn. Frisse lucht deed haar altijd goed. En het gaf haar de ruimte om goed na te denken. Een wandeling door de bossen van Forks leek haar dan ook geweldig. Iets waar ze enorm veel van kon genieten. Zachtjes beet ze op haar lip. Misschien dat ze vandaag een wandeling zou maken. Een glimlach verscheen er rond haar lippen bij de gedachten. Ze richtte zich weer tot de docent en probeerde te volgen waar hij het over had. Toch was ze al snel weer afgeleid. De manier van lesgeven stond haar niet echt aan. Het was behoorlijk saai en op die manier kon ze haar aandacht er maar moeilijk bij houden. Toch krabbelde ze zo nu en dan wat in haar schrift om zo de indruk te wekken dat ze daadwerkelijk aan het opletten was. Dit zorgde ervoor dat ze vaak een klein beetje op de achtergrond verdween. Docenten die haar geen vragen stelde. Daar hield ze van. Ze had geen zin om op die manier op te vallen. Zeker niet op haar eerste dag. Sowieso niet. Zacht beet ze op haar lip en bladerde wat in haar boek. Het gefluister was minder, nu de docent aan het woord was, maar het was niet geheel verdwenen. Wat er precies gezegd werd, wist ze niet. Ze kon het simpelweg gewoon niet volgen. Aan de ene kant wilde ze het maar al te graag weten, maar aan de andere kant ook weer niet. Wat mensen tegenwoordig te zeggen hadden, sloeg vaak helemaal nergens op. Zeker niet als het over andere personen ging. Vaak was het voor eigen vermaak. Om zichzelf beter te voelen. Of om zich simpelweg bezig te houden, wanneer hun eigen leven behoorlijk saai was. Ze moest eerlijk zijn dat ze er zelf ook aan mee had gedaan. Op haar vorige school was ze behoorlijk populair geweest. Nu ze daarom opnieuw moest beginnen vond ze alleen maar vervelend.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Liam voelde alweer de blikken van de docent in zijn rug branden. Gelukkig sprak hij hem vandaag niet aan, hij had daar toch zo'n hekel aan. Vooral omdat je lastig er weer tegenin kon gaan. Zo goed was Liam dan weer wel opgevoed. Toen de bel ging ontsnapte er een opgeluchte zucht uit Liam. Een uur is echt lang voor hem. Eigenlijk was hij er alweer klaar mee voor vandaag, maar laat hij een goed begin van dit jaar doen en gewoon een hele dag blijven op deze school. Liam stopt zijn boeken in zijn tas en gooit die weer over zijn schouder. Micheal roept Liam zijn naam en samen lopen ze richting de uitgang van het klaslokaal. Terwijl ik mensen voorlaat kijk ik naar het meisje. Ze was mysterieus, dat vond ik wel aantrekkelijk, maar voor de rest kon hij niet zo goed hoogte nemen van haar. Toen hij het meisje voor zich het lokaal uit liep lopen dacht die 'wat maakt het ook uit' en sprak haar aan. 'Hi, ik ben Liam, en jij?' Vroeg hij en keek haar even diep in haar ogen aan. Ondertussen liep hij door en probeerde een praatje te maken met hem. Op de een of andere manier kwam ze me zo bekend voor. Niet alsof ik haar eerder had ontmoet, nee alsof ze veel vaker in mijn leven was. Alsof ik al meer met haar had gedeeld. Terwijl ik haar aankijk denk ik goed na, waar kwam ze vandaan? Wie was? Waarom was ze hier?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld