Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg || Met LadyStardust

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:

Met

Eva
Jij: Jongen + Begin

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:

Alastor
21
Can summon lightning
Basically anything high voltage

Mijn begin komt in het bericht hieronder

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Blaren op zijn voeten maakten zijn passen moeilijk, zeker nadat hij een tijd geleden het normale pad achter had gelaten voor modderige paadjes door het bos. Een zware tas op zijn rug maakte zijn reis alleen maar moeilijker. De hele dag was hij bezig geweest met zijn goederen verkopen, om zo geld te verdienen en ondanks de zaken goed gingen, leek zijn tas niet lichter te worden.
Jaren geleden liet hij zijn ouderlijk huis achter, niet direct om merchant te worden, maar om meer van de wereld te zien. Het was hem zeker gelukt, en nog nooit had hij zo prettig geleefd, tot zijn geld op begon te raken en hij een baan moest zoeken. Hij wilde niet vastzitten aan een baan waarbij hij niet kon reizen, dus een merchant worden leek zijn beste optie. En tot de dag van vandaag had hij geen spijt. De vrijheid die het bood was voor hem essentieel geworden. Nooit zou hij een vaste plek zoeken waar hij kon blijven, dat wist hij van zichzelf, maar een slaapplaats voor de nacht leek hem wel prettig.
Waar hij precies was wist hij niet, en even stond hij stil om om zich heen te kijken. Hij was omring door bomen en toch liep hij over een zichtbaar pad. Alastor had het vermoeden dat hij onderweg was naar een stad of dorp, anders was er geen pad dat ertoe leidde. Kleine hoeveelheden rook kwamen uit zijn mond, van zijn sigaret, vooraleer hij zijn schouders een keer ophaalde en verder liep. Zo lang kon het niet meer duren.
Alsof de goden hem gehoord hadden, belandde hij in een dorpje. Het was anders dan wat hij had gezien bij voorgaande dorpen, al was alles goed voor hem op het moment. Hij was moe, uitgeput. Na enkele minuten rond te hebben gelopen in het dorp, gezocht naar een slaapplaats voor de nacht, kwam hij aan bij een gebouw, het woord dat erop stond vertelde hem genoeg. Zonder aarzeling liep hij het hostel binnen.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Eva
Een drukke dag zorgde voor vele taken, geen enkel moment heb ik de kans gekregen om even tijd voor mezelf te nemen tot nu. Ik had al mijn taken verricht en geniet van het moment, mijn vader had altijd echter zo zijn manieren om mijn momentje voor mezelf te verpesten door weer nieuwe taken. "Eva, help jij even een gast? Ik moet achteren wat regelen." Een zucht verlaat mijn mond toch doe ik wat er mij gevraagd word. Onze hostel betekend alles voor mijn vader en hij neemt het daarom erg serieus, hij had het overgenomen van zijn vader toen het nog niet zo goed liep maar met de hulp van mijn moeder werd het een goed geregelde hostel. Na het overlijden van mijn moeder was het hostel het enigste wat hem aan mijn moeder herinnerde en richtte hij zich er 100% op. Het kon allemaal natuurlijk erger en daarom ben ik blij dat hij zich op iets positiefs heeft gericht, in het begin leek het even fout te gaan en was ik bang dat hij zich in de drank zou verdrinken maar hij pakte zich op en ging verder met iets wat hij en mijn moeder hebben opgebouwd. Toch wil ik hier niet voor de rest van mijn leven blijven, ik hou van mijn vader en ik hou van dit hostel en ik werk er graag maar het liefst wil ik de wereld rondreizen en verschillende plekken zien. Vertrouwen dat het ooit zal lukken heb ik niet.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Zijn sigaret had hij buiten gedumpt, voordat hij het gebouw betrad. Het was er rustig, niet omdat er weinig mensen waren, maar de sfeer die er hing. Het was er fijn, dat kon Alastor zich zo al wel indenken. Traagzaam liep hij richting de balie, om te vragen of ze nog een slaapplaats voor hem overhadden. Er leek niemand te staan, al had Alastor geduld. Dat had hij tijdens zijn reizen wel geleerd. Hij had ADHD, wat geduld hebben niet gemakkelijk maakte voor hem. Het was een van de redenen dat hij zijn thuis had verlaten, het werd te klein voor hem. De wereld rondreizen maakte hem kalmer, in vergelijking met het hyperactieve kind dat hij vroeger was.
Hij keek even om zich heen, gezien of er al iemand was. Een enkeling liep er rond, al liepen ze allemaal aan de andere kant van de balie, dus verwachtte hij niet dat ze hier werkten. 'Excuse me.' Sprak hij, gehoopt dat het iemands aandacht zou trekken. 'Anyone here?' Volgde hij zijn uitspraak, wachtend op reactie.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Eva
Ik loop de ontvangsthal in en zie inderdaad een onbekende gast voor de balie wachten. Hij is vast weer een reiziger die een slaapplaats zoekt zoals bijna al onze gasten. Ik loop naar de balie toe en ga erachter staan. "Hey, welcome." Groet ik de jonge man. "Sorry for the wait, can I help you?" Vraag ik en glimlach beleefd. Vroeger vond ik het erg moeilijk om gasten te helpen en deden mijn ouders het meestal, maar na het overlijden van mijn moeder zijn er natuurlijk meer taken voor mijn vader en kan hij niet altijd de gasten helpen. Eerst stotterde ik erg veel en werd ik rood bij elke knappe gast, ik was een jong meisje met weinig ervaring wat verwacht je dan ook. Ik weet zeker dat als ik nog het zelfde meisje als vroeger was mijn wangen zouden gloeien, de onbekende gast is zeker niet lelijk. Er komen veel jonge mannen langs het hostel, ze waren nog jong en op reis, vaak kwamen ze alleen en verlieten ze het hostel met een meisje.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Een meisje stond voor hem, volledig onbekend. Een paar helder blauwe ogen keken hem aan, onderwijl zijn ogen afgingen naar het rode, in een zeker opzicht bruine, haar dat over haar schouders viel. Even bleef hij stil, voor enkele seconden niet geantwoord op haar vraag. Hij knipperde een paar keer en glimlachte toen naar het meisje. 'Yeah, I was wondering if there is some room available for me.' Sprak hij toen. Alastor was een makkelijke prater, dat moest ook wel als handelaar. Haar leeftijd kon hij niet schatten, al leek ze in de buurt van hetzijne te liggen. Geen zekerheid kon hij er echter bij hebben.
Zijn vingers tikten snel op de balie, een vrij irritant geluid veroorzaakt, puur omdat het klonk alsof hij zenuwachtig was. Dat was immers het geval niet, sinds hij enkel wachtte op het antwoord of hij blijven kon of niet.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Eva
Ik trek mijn wenkbrauwen aan als ik het gevoel heb dat hij me aanstaart, ongemakkelijk ga ik met mijn hand door mijn lange haren. Als hij vraagt als er nog een vrije kamer is bijt ik op mijn lip. "Most of the rooms are actually occupied." Stel ik de jongeman teleur, en ergens voel ik me ook een beetje schuldig om hem teleur te stellen, wie weet hoeveel hij wel niet gelopen heeft en de volgende hostel is echt een heel eind verderop. "There is actually a room available but it's just not in good condition." Vertel ik, het was vroeger een kleine opslag ruimte maar het staat nu al jaren leeg, echt leeg. Maar ik vond toch dat ik het moest vertellen in het geval hij oké was met zo iets, een dak boven je hoofd is voor sommige al meer dan genoeg.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Zijn glimlach trok weg bij het horen van het nieuws. Hij zou opzoek moeten naar wat anders. Hopelijk voor hem was de eerst volgende hostel niet al te ver lopen, sinds het al laat was en hij moe was van zijn lange trip. De woorden die ze vervolgens sprak gaven hem echter wat meer hoop. 'Anything is fine, I wouldn't mind if you let me sleep on the floor.' Sprak hij lachend, vooraleer hij haar weer aankeek en even glimlachte.
Iets aan haar was anders dan de meiden die hij had gezien gedurende zijn reizen. Iets klopte niet helemaal. Toen srong het tot hem door. Was hij nog wel in zijn eigen land? Hij had immers niet opgelet tijdens het lopen, wie weet was hij in het gebied van de elven.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Eva
Ik moet lachen als hij zegt dat hij het zelfs niet erg vind om op de grond te slapen. "Fine, I'll show you your room. Payment is at departure." Vertel ik de jongeman en pak de sleutel van het kamertje, zelf ben ik altijd tegen betaling na vertrek geweest maar mijn vader vond het belangrijk omdat het een gevoel van vertrouwen gaf aan de gasten. Gelukkig is het niet eerder voorgekomen dat er iemand is vertrokken zonder te betalen. "Dad, can you take over? I'll show our new guest his room." Vraag ik aan mijn vader die even aan het praten is met een goeie vriend en vaak terugkomende gast. Mijn vader knikt waarna ik achter de balie vandaan kom en de jongeman vraag mee te lopen. "When I said bad conditions I meant empy. But I'll get some blankets for you." Vertel ik wanneer we bij het kamertje zijn aangekomen. Ik steek de sleutel in het slot en open de deur. "My name is Eva by the way. If you have any questions you can just ask them." Zeg ik waarna ik hem voorzichtig bekijk. Nu ik hem helemaal kan zien zie ik dat hij nogal verschilt van onze gewoonlijke gasten, hij is veel langer en breder. Iets wat je niet vaak ziet in het koninkrijk, het zou toch niet zijn dat hij een mutant is? Het komt niet vaak voor dat mutanten door ons koninkrijk reizen door de spanning tussen onze twee koninkrijken.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Hij glimlachte, hij hoefde niet meer verder te lopen. Blij was hij zeker, sinds hij de rust wel kon gebruiken. 'Thank you.' Sprak hij vrolijk. De betaling zou hopelijk geen probleem worden, sinds hij genieg verdient had in de afgelopen paar dagen. Alastor had nooit veel nodig, een plaats om te slapen, eten en drinken waren voor hem al genoeg. Nooit had hij kunnen begrijpen hoe mensen zoveel geld nodig hadden kunnen hebben. Leven was immers simpel, zeker als je geen vaste verblijfplaats had. Hij hoorde haar praten, al besteedde hij er geen aandacht aan. Het waren immers zijn zaken niet. Al gauw leek ze weer op hem gericht te zijn, hem gevraagd om mee te lopen, wat hij deed.
Hij bekeek het kamertje en liet een lach horen bij haar uitspraak. 'It's fine, I've had worse.' Hij had buiten geslapen op meerdere gelegenheden en een paar keer in de regen. Dit was luxe vergeleken met die omstandigheden. Hij draaide zich naar haar toe en glimlachte opnieuw. 'I'm Alastor, nice to meet you.' Ze was zo klein en smal. Het was niet zoals hij gewend was. Normaal waren ze langer, soms iets breder, maar zij niet. Hij merkte dat hij bekeken werd, waarschijnlijk omdat zij merkte dat er iets niet aan hem klopte. Het begon alsmaar meer tot het door te dringen dat hij niet langer in zijn eigen land was.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Eva
Een zacht lachje ontsnapt mijn mond als hij verteld dat hij wel erger heeft gehad, dan moet het wel heel erg geweest zijn. "We serve breakfast, lunch and dinner in the dining hall but if you just crave something you can ask it too, it's all inclusive. " Vertel ik. Wanneer hij zich naar me omdraait stelt hij zich voor als Alastor. "Nice to meet you too Alastor." Zeg ik en glimlach beleefd. Alastor is geen bekende naam onder mijn mensen, natuurlijk kan het een unieke naam zijn maar door zijn uiterlijk denk ik niet dat hij van hier komt. Ik bekijk hem met frons en twijfel als ik erover moet beginnen, wie weet hoe hij zal reageren, misschien zal hij het niet leuk vinden dat iemand weet dat hij van hier komt, sommige reageren nogal fel. Maar ik moet hem waarschuwen, het kan immers erg gevaarlijk zijn om hier rond te reizen als mutant, door de die er heerst tussen onze landen kunnen sommige elfen wel eens iets doen en zeggen waar ze later spijt van hebben. Ons land is gewoon geen goede plek om te zijn als mutant op dit moment en je moet als mutant altijd op je hoede zijn. "Look, I have no problem with who you are but you should always be on guard. Not everyone here likes your people."

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Alastor lachte even, een vriendelijk geluid bracht het bij hem altijd weer. Hij knikte bij het aanhoren van de woorden die ze sprak, veel honger had hij niet, en anders had hij zelf nog eten bij zich. Zijn tas had hij al op de grond gezet, vooraleer hij zich weer tot het meisje richtte. Natuurlijk had hij al door dat hij niet in het juiste gebied was, sterker nog, het verbaasde hem dat ze hem niet meteen wegstuurde. Hij hoorde hier niet, zoals hem al vaak verteld was. Morgen zou hij terugkeren naar zijn eigen koninkrijk, sinds hij hier in constant gevaar was. Verdwaald was hij zeker, maar hoe moeilijk was het nou om de weg terug te vinden naar het land van de mutanten. Hij had immers kaarten genoeg, al wist hij niet zeker of ze ook klopten. Meestal dwaalde hij maar wat rond. Het waren haar woorden, die hem op lieten kijken en ietwat verbaasd achterlieten. 'My people... Of course, I'll be out the door first thing in the morning.' Bij elk ander was hij wat bozer geworden zodra de iemand over het volk waar hij vandaan kwam als 'zijn mensen' maar ditmaal had hij geen zin in problemen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld