Orpg- we both have some issues - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg- we both have some issues

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Wij weten, jij niet.

Ik:
Melissa Luna Bordeaux-17

Jij:
Boy+begin

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

Dakotah Kealan Cooper
18 years

I started smoking again
Guess I missed coughing my lungs up every morning
Needed anything to keep me breathing
To prevent my blood from bleeding
I started smoking again

I started loving again
Thought when I lost that will to live I could never feel again
I'll give it one more shot and let someone in
I started loving again

begin volgende stukje

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Met moeite had Dakotah zich vanochtend uit bed kunnen krijgen. Het liefst was hij eigenlijk gewoon niet komen opdagen maar zijn ouders hadden hem voor de zoveelste keer weer uit het bed geforceerd. Hij was al te vaak niet komen opdagen op school en als hij nog vaker lessen zou spijbelen zou het niet lang meer duren voor hij helemaal niet welkom meer was op school. Hij vond dat eigenlijk wel als een goed plan klinken maar helaas voor hem waren zijn ouders het niet daar niet mee eens en besloten ze toch wat harder te worden in het opvoeden van hun zoon. Ze hadden hem verteld dat als hij nogmaals zou spijbelen dat hij dan uit huis gezet zou worden en al wist Dakotah niet of ze het echt meende, hij had ook geen zin om erachter te komen of ze die gevolgen echt zouden doorzetten. Dan zou hij maar elke dag naar school gaan, al had hij ‘s ochtends nog steeds heel erg moeite met het op staan nog steeds en was de dwang om te spijbelen nog steeds erg groot, zijn ouders herinnerde hem elke ochtend maar graag aan wat de consequenties zou zijn. Eigenlijk zou Dakotah het niet erg vinden als hij niet meer thuis zou wonen, weg van zijn vader en moeder, alleen het enige probleem wat hij dan had was dat hij dan niet een plek had waar hij dan wel kon verblijven. Natuurlijk kon hij misschien een paar weken bij vrienden verblijven maar op lange termijn zou hij geen plek kunnen regelen.
Uiteindelijk was Dakotah toch maar in zijn auto gestapt en richting school gereden. De jongen was wel blij dat hij een auto had om mee naar school te komen, dan hoefde hij niet de bus te nemen of met de fiets gaan. Dat was dan wel een voordeel. Gelukkig had de school ook een groot genoege parkeerplaats dat alle studenten om hun auto’s kwijt te kunnen dus het was niet alsof hij bij aankomst lang moest zoeken naar een plek. Zo ook deze ochtend had de jongen al snel een lege plaats gevonden voor zijn auto. Dakotah parkeerde zijn auto en maakte zijn weg naar binnen. De jongen was aardig laat op school, de meeste leerlingen waren er al maar de lessen waren nog niet begonnen. Dakotah liep door de gangen onderweg naar het lokaal, al werd zijn aandacht al snel omgeschakeld naar wat anders. Terwijl hij door de gangen liep viel zijn blik op Melissa. Melissa was een goede vriendin van hem, dat was ook maar alleen omdat ze buren waren en als kinderen waren opgegroeid. Als ze elkaar nu zouden leren kennen was de kans dat ze weer vrienden zouden worden veel kleiner. De twee waren zo anders geworden in de afgelopen jaren, compleet tegenovergestelde van elkaar. Zodra Melissa in zicht was begon Dakotah zijn pas wat te versnellen. “Hey Melissa.” Zijn stem was aardig goed te horen door de gangen. Dakotah liep naar Melissa die bij haar kluisje leek te staan. “Goedemorgen zonneschijn.” Ditmaal verlieten de woorden zijn mond toch wel iets zachter dan eerder. Dakotah haalde een hand door zijn haar en leunde tegen de kluisjes aan. Melissa was een van de weinige mensen in deze school die Dakotah wel kon uitstaan, over het algemeen sloot de jongen zich nogal af van de mensen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Melissa werd rustig wakker en dacht aan Jason. Ze kende hem al een paar jaar. Haar grote liefde sinds de brugklas. Hij was lief en keek altijd naar haar en zij naar hem. Zijn blonde haren die prachtig in model zaten en die mooie blauwe ogen die haar altijd aan keken met een bijpassende mooie grijns. Maar hij zou haar nooit leuk vinden. Zij was een goed meisje, deed nooit wat verkeerd en dronk ook niet, maar hij was een badboy. Hij dronk en smoked best veel. Het boeide hem niet als hij te laat kwam in de les en deed voetbal op een hoog niveau. Hij had ook soms wat botsingen met haar beste vriend. Hij was ook een badboy net zoals Jason, maar ze waren iets anders. Er liep een zucht rond haar lippen en stond op om haar aan te kleden. Ze trok een high waisted witte jeans aan met een roze topje. Ze trok een nette trenchcoat er over en liep naar beneden. Ze trok sneakers en vertrok lopend naar school. Het was 20 minuten en het maakte haar hoofd leeg. Eenmaal op school pakte ze haar boeken en sloot haar kluisje, verderop in de hal stond Jason met een vriend te lachen. Ze keek er naar terwijl ze tegen de kluisjes aan leunde. Ze werd uit haar gedachten gehaald door haar beste vrienden en glimlachde lief naar hem. 'Hey. Goed geslapen?' Vroeg ze lief aan hem.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Een beetje nonchalant haalde Dakotah zijn schouders op als antwoord op de vraag die Melissa hem gesteld had. Op zich had hij goed geslapen, niet dat hij heel veel uren slaap gekregen had maar de uren die hij binnen gekregen had daarin had hij ook zeker goed geslapen. “Op zich.” Voegde Dakotah maar toe aan zijn schouders ophalen. Waarom hij besloot deze woorden toe te voegen aan zijn lichaamstaal wist hij zelf ook niet zo goed, het was niet alsof door dat te zeggen het heel veel opklaarde. “En jij?” De vraag was meer uit beleefdheid, al gaf Dakotah veel om Melissa het was niet alsof de jongen echt interesse had in het feit of ze vannacht goed geslapen had. Het was niet echt informatie waar hij wat aan zou hebben. “Nog lekker gedroomd over je grote vriend?” Dakotah gebruikte deze kans maar meteen om Melissa een beetje te plagen over de jongen die ze zo leuk vond. Dakotah vond het wel schattig hoe zijn beste vriendin de jongen zo leuk vond, al zou hij het haar zo gunnen dat ze durfde op de jongen af te stappen, actie te ondernemen, er gewoon voor te gaan. Dakotah had haar al wel eens vaker aangemoedigd om op de jongen af te stappen maar het was niet alsof er echt ooit iets van gekomen was maar dat betekende niet dat Dakotah zou stoppen met de meid aan te sporen om naar hem toe te gaan. Ook al wist hij zelf ook wel dat hij het niet altijd even goed kon vinden met de jongen maar dat zou Dakotah niet stoppen, hij zou nog steeds zijn beste vriendin helpen met de jongen te krijgen als dat iets was wat haar blij zou maken. Soms kon Dakotah intimiderend overkomen, zeker als je hem niet kende, dan kregen mensen al snel het beeld voor hem van deze slechte jongen die niets goeds betekende maar eigenlijk had de jongen zijn hart toch wel op de juiste plek zitten. Dit gold al helemaal voor de mensen waar hij om gaf en Melissa viel zeker wel in de categorie van mensen waar Dakotah om gaf.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld