Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || I could keep waitin' for you

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

I could keep waitin' for you
In the spot we always wait
In the city, on the park bench
In the summer, on the pourin' rain
Honey, don't ignore me
I just wanted it to be the same

orpg met @shawnmendesx

Dakotah Kealan Cooper
19 years

I started smoking again
Guess I missed coughing my lungs up every morning
Needed anything to keep me breathing
To prevent my blood from bleeding
I started smoking again

I started loving again
Thought when I lost that will to live I could never feel again
I'll give it one more shot and let someone in
I started loving again

Shawnmendesx
YouTube-ster

shawnmendesx schreef:
Faye Taylor Galbero.
18 years.

De zomervakantie was voorbij en vandaag was de eerste dag van school. Ik had school zelf niet gemist maar mijn vrienden wel. Ook had ik mijn beste vriend Dakotah gemist. Ik had hem al een paar dagen niet gesproken en dat was eigenlijk niks voor ons. Wij waren 2 handen op een buik. Wij waren eigenlijk altijd samen en dat verklaarde ook waarom wij het zo goed met elkaar konden vinden. Ik pakte mijn tas alvast en deed de boeken die ik nodig had voor vandaag erin. Ik pakte mijn telefoon en keek even hoe laat het was. Ik moest opschieten, anders kwam ik nog te laat ook. Ik pakte mijn oordopjes en rende de trap af. "Mam ik ga" zei ik. "Is goed lieverd, veel plezier" zei ze en ik liep de deur uit. Ik deed de garagedeur open en pakte mijn fiets. Ik reed de oprit af en deed een muziekje aan. The Truth van James Arthur. Dat was op dit moment 1 van mijn favoriete liedjes. Ik moest elke dag ongeveer 10 minuten fietsen naar school. Soms fietste ik ook wel eens met wat vriendinnen maar vandaag was ik alleen. Dat vond ik eigenlijk niet echt erg. Dan kon ik ongestoord muziek luisteren en muziek was mijn antwoord op alles. Eenmaal aangekomen op het schoolplein, zette ik mijn fiets in het hok en draaide mij om. Ik zag Dakotah al staan en liep er naartoe. "Hey" zei ik zacht en gaf hem een knuffel. "Je leeft nog" zei ik voor de grap, doelend op dat we elkaar lang niet gesproken hadden.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Dakotah had nogal van de vakantie genoten maar helaas was de vakantie dan toch voorbij. Het was tijd voor hem om weer vroeg op te staan en zijn best te doen weer optijd op school te komen. Voor zover Dakotah wist waren de klassen hetzelfde gebleven als vorig jaar, wat goed uitkwam want dat betekende dat hij ook dit jaar weer bij de meeste lessen, als niet alle lessen, bij zijn vriendengroep in zou zitten en dan vooral zijn beste vriendin Faye. Faye en hij hadden toch wel de beste band samen dan de rest van de groep. Al hadden hij en Faye de afgelopen paar dagen niet gepraat, wat misschien nog klonk als een groot probleem en eigenlijk vond Dakotah het dat ook niet maar hij wist wel dat het voor hun twee apart was om een paar dagen niet gesproken te hebben. Vandaag zou daar een einde aankomen aangezien hij niet anders kon dan Faye zien vandaag en dus meteen ook spreken, er zou geen kans zijn dat hij haar kon ontlopen, zelfs als hij zou willen, wat niet het geval was.
In de ochtenden kwam Dakotah altijd al moeilijk uit bed maar na een gezellige zomervakantie die van hem nog wel wat langer geduurd had mogen hebben was het nog eens extra moeilijk. Het was hem uiteindelijk toch gelukt en het had niet lang geduurd voor hij in zijn auto gestapt had en richting school gereden was. Halverwege het vorige schooljaar had hij eindelijk het geld bij elkaar voor zijn droomauto, een witte land rover defender, hij had het altijd zo prachtige auto gevonden en na lang gespaard te hebben had hij hem dan uiteindelijk kunnen kopen. Sinds de dag dat hij zijn auto had was hij ook alleen nog maar met de auto op school gekomen. Het had ervoor gezorgd dat hij later uit zijn bed kon komen en daar had hij ook volledig gebruik van gemaakt. Zo ook de eerste schooldag weer.
Eenmaal op school kon hij gemakkelijk zijn auto kwijt op de parkeerplaats die school aangelegd had. Er waren altijd genoeg plekken, Dakotah had dus ook nog nooit problemen gehad met zijn auto er kwijt te kunnen. Na zijn auto stil gezet te hebben pakte de jongen zijn rugzak en liep van de parkeerplaats richting de schoolingang. Daar kwam hij al snel Faye tegen, of het was meer omgekeerd, Faye was hem tegengekomen, zelf had hij beste vriendin nog niet eens gezien. “Hallo daar.” Er verscheen een brede glimlach op het gezicht van de jongen bij het zien van Faye. “Jij ook, zie ik.” Dakotah begon weer te lopen zodat hij en Faye samen naar het lokaal konden lopen waar ze les hadden. “Heb je nog wel genoten dan van je laatste paar dagen vakantie?” Hij had eerlijk geen idee of ze nog iets gedaan had of dat ze net zoals hem eigenlijk alleen een beetje thuis gebleven was. Ook op verschillende social media platformen had hij niks meegekregen, niet omdat ze er niks opgezet had maar meer omdat hij zelf het niet echt in de gaten had gehouden. Dus heel eerlijk had hij geen idee of ze wat gepost had of niet en daarbij meteen ook of ze nog iets gedaan had of niet.

Shawnmendesx
YouTube-ster

shawnmendesx schreef:
Ik glimlachte toen Dakotah vroeg of ik nog iets gedaan had de laatste paar dagen van de vakantie. "Ik ben nog een paar dagen naar Zweden geweest" zei ik zacht. Zweden stond altijd al op mijn lijstje om naartoe te gaan en dat had ik Dakotah vaak genoeg verteld. Wij bespraken eigenlijk alles. Wat dat betreft leken wij net broer en zus. Dakotah voelde ook echt een beetje als mijn broer, aangezien ik zelf geen broers of zussen had. We kwamen ook regelmatig bij elkaar thuis. "En jij?" vroeg ik aan hem. "Heb jij nog iets gedaan de laatste dagen?" Ik keek even kort op mijn telefoon en zag dat er een mailtje binnen kwam. Het was van onze coach. Ik opende de mail en keek even naar Dakotah. "Moet je kijken" zei ik en liet mijn telefoon aan Dakotah zien. "We krijgen een nieuw meisje in onze klas vandaag" zei ik en beet op mijn lip. Ik vond het altijd vervelend als er nieuwe mensen bij ons in de klas kwamen. We hadden nu net een klik met elkaar en dan kwam er opeens weer een nieuw iemand. "Ik hoop dat ze een beetje aardig is en niet zo'n arrogant meisje" zei ik zacht. Ik was zelf totaal niet arrogant en dat haatte ik dan ook bij anderen. Samen met Dakotah liep ik richting het lokaal en iedereen zat al op zijn plaats. Ik keek het lokaal rond en trok Dakotah mee naar 2 tafels links achterin die nog vrij waren. Ik zette mijn tas op de grond en keek even de klas rond. "Is dat die nieuwe?" vroeg ik zacht, doelend op een blond meisje me een neuspiercing en zwarte kleding aan. Ze zag er een beetje apart uit, niet zoals de standaard meisjes in onze klas dus in dat opzicht was het wel een verrassing. "Welkom bij de eerste les na de zomervakantie. Om ons geheugen weer even op te frissen, wil ik dat we elkaar weer even leren kennen. Vertel even hoe je heet en hoe oud je bent" zei de docent en ik keek even de klas rond. We begonnen aan de linkerkant, waar wij ook zaten. Na de 6e persoon was het mijn beurt. "Ik ben Faye en ik ben 18 jaar oud" zei ik en keek even naar het nieuwe meisje. Ze keek mij doordringend aan, zelfs een beetje angstaanjagend. Gelukkig zat ik naast Dakotah en hij zou mij wel beschermen als ze iets met mij wilde uithalen.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Dakotah was blij om te horen dat Faye naar Zweden geweest was, hij had vaak haar verhalen aangehoord van hoe ze daar graag heen wou. Hij wist dus hoe leuk het voor haar geweest moest zijn dat ze daar heen kon. “Ik heb niks gedaan behalve in bed liggen en beetje muziek gemaakt.” Dakotah speelde gitaar, niet professioneel of in een band maar meer gewoon voor zichzelf in zijn eigen kamer, puur als hobby. Natuurlijk leek het hem leuk om er later echt zijn baan van te kunnen maken maar hij wist dat de kans erg klein was dat zoiets succesvol kon worden en zijn ouders herinnerde hem daar ook maar vaak genoeg aan. Ze bedoelde het natuurlijk niet gemeen, hun wouden ook alleen maar dat hun zoon een comfortabel leven kon leiden en brood op tafel kon krijgen en hun zagen dat gewoon niet gebeuren als Dakotah de muziekindustrie inging. Dat betekende niet dat Dakotah het niet alsnog deed als hobby terwijl hij zich probeerde te bedenken wat hij dan wel met zijn leven kon en wou doen. Terwijl ze richting het lokaal liepen keek de jongen mee op het scherm van Faye, daarop was een mail te zien met het nieuws dat er een nieuw meisje in de klas was gekomen. “Komt vast wel goed.” Probeerde Dakotah haar gerust te stellen waarna hij met zijn hand hard over Faye haar hoofd wreef.
In het lokaal hoefde Dakotah niet zelf naar een plek te zoeken aangezien Faye al snel een plek achterin gezien had en hem aan zijn arm meetrok. Terwijl Dakotah even gefocust was op zijn telefoon hoorde hij de stem van Faye weer, hij keek op en volgde haar blik naar een meisje wat hij niet eerder gezien had. “Denk het wel, he?” Het meisje had hij nog niet eerder gezien dus Dakotah wist het haast wel zeker dat dat het nieuwe meisje was, tenzij iemand uit hun klas ineens heel erg veranderd was over de zomervakantie. Wanneer de les begon stopte Dakotah zijn telefoon weg zodat hij natuurlijk goed kon opletten. Aandachtig luisterde de jongen naar hoe de klas zich begon voor te stellen. “Naam is Dakotah, Dakotah Cooper. Ben 19 jaar oud.” Vertelde hij nonchalant nadat Faye haarzelf had voorgesteld.
Uiteindelijk had bijna de hele klas zich voorgesteld, behalve op het meisje wat vanaf vandaag nieuw in hun klas was. Nu was het toch haar beurt. “Ik ben Kenna Smith, 19 jaar.” Haar naam was dus Kenna. Dakotah keerde zijn aandacht tot Faye die naast hem zat. “Dus? Wat vind je van Kenna tot nu toe?” Er zat een soort grappende toon in zijn stem. Zo net had Faye gezegd dat ze gehoopt had dat het nieuwe meisje aardig was, tot nu toe kon je natuurlijk nog niet echt een mening vormen over de persoon, dat leek Dakotah althans. “Misschien kunnen we haar zo uitnodigen bij de pauze?” Stelde de jongen voor. Het meisje was qua uiterlijk toch aardig zijn type en aangezien ze nieuw was vond ze het misschien wel fijn als er mensen waren die haar hun zouden uitnodigen.

Shawnmendesx
YouTube-ster

shawnmendesx schreef:
"Heb je nog eigen liedjes gemaakt?" vroeg ik zacht aan Dakotah, aangezien de les was begonnen. Ik wist dat Dakotah veel met muziek bezig was en hier ook iets mee wilde doen later. Ik hoopte dat het hem ging lukken, mijn steun had hij sowieso. Ik keek Dakotah even aan toen hij vroeg wat ik tot nu toe van Kenna, het nieuwe meisje, vond. "Ze ziet er aardig uit" zei ik zacht tegen hem en keek hem even aan. Ik knikte toen Dakotah vroeg of we haar konden uitnodigen voor in de pauze. "Ja, dat kunnen we wel doen. Nieuwelingen vinden het toch spannend en als ze niemand kennen, zitten ze ook zo alleen. Dat is zielig" zei ik en keek weer naar de docent die verder ging met de les. Na ongeveer 45 minuten was de les voorbij en mijn blik ging weer naar Kenna, die haar tas aan het inpakken was. Ik keek even kort naar Dakotah en stond toen op. Ik gooide mijn tas op mijn rug en liep naar het tafeltje waar Kenna zat. "Hoi" begon ik. Ik zag Kenna opkijken en glimlachen. "Hoi" zei ze terug. "Kom je in de pauze anders bij ons zitten?" vroeg ik en keek even om naar Dakotah. "Kunnen we elkaar een beetje leren kennen aangezien we bij elkaar in de klas zitten" zei ik en keek Kenna vragend aan. "Ja, is goed. Gezellig. Hebben we nu gelijk pauze of hebben we een andere les?" vroeg ze. Ik ontgrendelde mijn telefoon en pakte het rooster erbij. "We hebben nog 1 les, Engels en daarna hebben we pauze. Loop je anders mee naar het volgende lokaal?" vroeg ik en zag dat Kenna knikte. Ik keek even kort naar Dakotah. "Ga je ook mee?" vroeg ik. Ik keek nog even op mijn telefoon en deed hem al vrij snel weer in mijn broekzak. "Waar woon je eigenlijk?" vroeg ik aan Kenna. "Ik woon hier ongeveer 20 minuten vandaan met de fiets" zei ze, waarna ik knikte. Dan woonde ze bij mij in de buurt.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Dakotah schudde met zijn hoofd als antwoord of hij nog bezig geweest was met enige liedjes gemaakt te hebben. “Alleen maar half afgemaakt spul, niks bijzonders.” Antwoordde de jongen nonchalant. Zo begonnen de meeste van zijn liedjes eigenlijk wel, dan maakte hij een stuk of vijf of zes halve liedjes en dan liet hij deze voor een tijdje liggen en dan ging hij hier later weer mee verder, dan zouden ze vanzelf wel een keer een echt liedje vormen. Niet dat hij er dan uiteindelijk iets mee kon behalve voor Faye spelen of soms voor de andere vrienden als ze een keer met de gehele vriendengroep samen waren. Behalve dat ging zijn muziek eigenlijk niet veel verder, hoe graag hij ook zou willen. Natuurlijk kon hij beginnen met het op social media plaatsen, hopen dat het opgepakt zou worden maar Dakotah was te bang om dat te doen, niet dat mensen het slecht zouden vinden maar meer omdat hij bang was dat zijn vader het zou vinden en zou denken dat hij er een carriere van probeerde te maken, waar hij dan geen ongelijk in zou hebben maar dat mocht zijn vader absoluut niet weten. “Wat ben je toch aardig dat je haar toe laat.” Lachte Dakotah, daarna was het tijd om op te letten in de les. De les was eigenlijk 45 minuten maar het voelde alsof het bijna twee uur lang doorging, op een gegeven moment leek het haast wel eindeloos door te gaan.
Na 45 eindeloze minuten was de les toch voorbij en was het tijd om door te gaan naar de volgende les. Al leek Faye niet snel genoeg haar weg naar Kenna, het nieuwe meisje, te kunnen maken. Voordat Dakotah haar achterna ging pakte hij rustig zijn tas in en liep daarna richting de twee meiden toe die aan het praten waren. Hij kwam halverwege het gesprek achter Faye staan. Faye leek geïnteresseerd door te vragen over Kenna’s leven. “Zullen we dit maar doen terwijl we naar het lokaal lopen?” Vroeg de jongen lachend en nam Faye mee aan haar arm waarna ook Kenna uit het lokaal volgde. “Is het nog een beetje uit te houden als nieuwe leerling?” Glimlachte Dakotah naar Kenna, die knikkend antwoord gaf op zijn vraag. “Op zich wel.” Hoorde Dakotah haar nog toevoegen aan het knikken. “Gelukkig maar, als je ooit vragen hebt kun je vast wel bij mij of Faye hier terecht.”

Shawnmendesx
YouTube-ster

shawnmendesx schreef:
"Wil je anders een keer een liedje over mij maken?" vroeg ik plagend. Ik was wel benieuwd wat Dakotah dan zou schrijven. Ik had nog nooit iemand een liedje voor mij zien maken dus dit was mijn kans. Ik glimlachte even naar Kenna toen we richting het volgende lokaal liepen. "Waar komen jullie dan vandaan?" hoorde ik haar vragen. "Ik moet ongeveer 10 a 15 minuten fietsen naar school. Woon in een klein dorpje hier vlakbij" zei ik en keek even naar Dakotah. "Meneer hier komt dagelijks met de auto, een witte land rover defender" zei ik lachend. Ik zag Kenna geïnteresseerd naar Dakotah kijken. "Dat is mijn droomauto" hoorde ik haar zeggen. Ze hadden nu al iets gemeen, dat ging nog wat worden dit schooljaar. "Heb jij eigenlijk een vriend?" vroeg ik toen aan haar. Ze keek mij even aan en schudde haar hoofd. "Jij wel?" vroeg ze. Ik keek even vanuit mijn ooghoek naar Dakotah en toen weer naar Kenna. "Ja, hij zit hier niet op school maar woont aan de andere kant van Nederland" zei ik zacht. Ik vond het vervelend dat we zo ver weg van elkaar woonden maar dat kon niet anders op dit moment. Hij woonde nog thuis en kon nog niet een eigen huisje krijgen en ik zat nog op school waardoor ik liever ook thuis bleef wonen aangezien dat dichterbij was. We zagen elkaar nu echt maar een paar keer in de 2 weken. Soms zelfs langer. Meestal probeerden we om het weekend af te spreken. Dan kwam hij naar mij toe of ik ging naar hem met de trein. "En jij?" vroeg Kenna toen aan Dakotah. "Heb jij een vriendin?" vroeg ze er achteraan. Ik keek even naar Dakotah en lachte even. Wat betreft meisjes kon Dakotah vrij geheimzinnig zijn soms. Soms kreeg ik er helemaal niks van mee en soms was hij zo enthousiast dat hij alles aan mij vertelde. Ik wist daarom ook niet op hij nu een vriendin had.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Dakotah kon het niet laten om om Faye haar idee te lachen. “Misschien heb ik al wel stapels liggen met geheime liefdes liedjes die allemaal stuk voor stuk om jou gaan.” De opmerking werd gevolgd door een speelse duw die Dakotah aan Faye gaf. Eigenlijk was het niet waar en hij hoopte maar ook dat Faye niet te naïef was en hem dus niet serieus zou nemen. Dakotah zijn liedjes gingen over van alles en nog wat, soms schreef hij uit persoonlijke ervaringen en soms schreef hij gewoon een soort fictie, iets wat niks met hem te maken had. Al was hij persoonlijk wel trotser op de liedjes die voortkwamen uit persoonlijke ervaringen, daar was hij dan toch net iets meer aan gehecht.
Dakotah lachte een beetje ongemakkelijk toen Faye vertelde over hoe hij elke dag zijn auto naar school nam, hij kon niet helpen om een beetje zich te schamen tegenover Kenna, hij had gewoon een beetje het gevoel alsof overkwam als een lui persoon. Al werd deze schaamte al snel weggenomen wanneer Kenna aangaf dat zijn droomauto ook haar droomauto was. “Grapje zeker? Ik houd van dat ding, heb er al voor gespaard voor ik überhaupt met me rijbewijs was begonnen.” Dakotah had eigenlijk nog nooit veel mensen ontmoet die hetzelfde over zijn auto dachten als dat hij dat deed.
Met een kleine grijns luisterde Dakotah toe naar hoe de twee meiden het hadden over vriendjes. Dakotah had nog nooit het vriendje van Faye ontmoet al was hij wel erg benieuwd naar de jongen en hoopte hij toch wel een keer of hij de jongen een keer kon zien. Hij was wel benieuwd wie de jongen was waarmee zijn beste vriendin in een relatie was. Terwijl Dakotah erg geïnteresseerd was in het gesprek van de meiden, helaas was het te verwachten dat de vraag ook naar hem gekaatst werd. “Wie zegt dat ik niet een leuk vriendje thuis op me heb wachten?” Vroeg Dakotah met een grijns, al was de vraag ook half serieus. Misschien had Dakotah ook wel interesse in jongens, wist Kenna veel. “Maar nee, geen vriend of vriendin.” Dakotah besloot toch maar gewoon de vraag te beantwoorden in plaats van een beetje irritant de vraag te ontwijken. Na hij toegaf alleen door het leven te gaan bekeek hij Kenna even van top tot teen en eindigde het met een glimlach naar Kenna.
Na een beetje door het gebouw gelopen te hebben kwamen de drie dan toch aan bij het lokaal van de volgende les. “Kenna, anders ga jij naast mij zitten, dan kan jij voor ons zitten Faye.” In het lokaal, zoals in de meeste lokalen, stonden de tafels per twee naast elkaar in rijen. Dakotah nam plaats aan een stel tafels achterin het lokaal en keek naar Kenna die plaats naast hem nam, zoals hij zelf ook voorgesteld had. “Dat vind je toch niet erg, Faye?”

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld