Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ self doubt, is the anchor that keeps*

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:

Self-doubt,
is the anchor
that keeps our ship
from sailing.

gelieve niet te reageren

Bucky Gabriel Jones
21
Captain of the Seven Deadly Sins

He cared about what they thought
their opinions the bars from his cell
he stopped believing in his own mind
making him their prisoner after all.

En jij mag beginnen <3 @Kittenpainfull

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

Kaia Quinn Adams
Captain of The Mayflower Murderer
20 years old

Sometimes it feels like I've got a war in my mind
I want to get off, but I keep ridin' the ride
I never really noticed that I had to decide
To play someone's game or live my own life
And now I do
I wanna move
Out of the black
Into the blue

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het was een unieke kans die Kaia niet had kunnen afslaan, een grotere bemanning en groter schip van kapitein Henry Morgan. Het enige wat ze daarvoor moest doen was hem kapitein Jones brengen. Toen Kaia het verzoek had geaccepteerd klonk dat wel wat makkelijker dan het daadwerkelijk bleek te zijn maar ze zou het niet zo makkelijk opgeven. Kaia had nu ongeveer een half jaartje haar eigen schip met bemanning, het was niet veel en het feit dat ze een vrouw was maakte het dan ook niet makkelijker. Ze werd niet serieus genomen laat staan dat andere schepen en kapiteinen haar zagen als een bedreiging. Een vrouw met kleine bemanning en klein schip, het klonk dan ook niet bepaald intimiderend. Toch liet Kaia dit haar niet stoppen, ze zou iedereen laten zien dat ze zeker wel serieus genomen moest worden en de kans die kapitein Morgan haar gegeven had speelde daar een groot gedeelte in. Dan zou ze niet alleen een groter schip krijgen en meer mannen die na de vrouw zouden luisteren maar daarnaast zouden andere kapiteinen ook meteen weten dat kapitein Morgan, een groot en belangrijk man op het moment als het ging om het leven op zee, wel vertrouwen had gehad in Kaia en dat zou meteen ervoor zorgen dat ze serieuzer genomen zou worden. Voor dit zou ze natuurlijk wel eerst het verzoek van de man moeten voltooien anders zou ze meteen iedereens verdenkingen over haar skills bevestigen en zo zou ze het zichzelf alleen nog maar moeilijker maken. Hoe dan ook kon ze deze missie niet laten falen, het was van levensbelang dat het goed zou gaan.
Een paar dagen geleden had Kaia woord gekregen dat Jones gesignaleerd was op de havens van Nassau. Nu, een paar dagen later, had ook zij haar schip bij Nassau staan. Haar schip had niet al te ver gestaan van die van Jones, natuurlijk ook niet te dichtbij anders was ze bang dat het zou opvallen of er verdacht uit zou zien. Een paar dagen had ze het schip van de man in de gaten gehouden, achter een soort routine te komen zodat ze wist wanneer ze het best haar slag kon slaan. Een paar avonden was genoeg geweest om te weten dat een groot aantal van zijn mannen hun avonden besteedde in de kroeg of het bordeel van Nassau wat betekende dat er ‘s avonds niet veel mannen overbleven om het schip te verdedigen. Dan waren er nog elke avond drie mannen op de wacht. Als ze langs deze drie mannen kon komen zonder dat er te veel lawaai gemaakt werd of ze alarm zouden slaan dan was ze al zo goed als binnen bij Bucky zijn kajuit. Dat zou alleen wel het lastigste worden, langs die drie mannen komen zonder dat anderen op The Seven Deadly Sins hen zouden horen. Toch was het zo ver om de poging te wagen. Met een kleine sloep gevuld met Kaia en vier andere mannen roeiden ze richting het schip, proberen om niet op te vallen want dan was het al helemaal klaar geweest.
Voorzichtig klommen de 5 personen de zijkant op van The Seven Deadly Sins tot ze bijna aan de rand van het dek waren. Nu was het de bedoeling dat ze de drie mannen die de wacht hielden zo dicht mogelijk hun kant op kregen zodat ze ze in de stilte van de nacht konden ombrengen. Om hier voor te zorgen gooide Kaia een kleine steen die ze had op het dek, dit zorgde ervoor dat alle drie de mannen deze kant opkwamen om te kijken wat het was. Zodra ze alle drie in de buurt waren was het tijd voor de vijf personen het dek op te springen en zo snel mogelijk met hun zwaarden de mannen om het leven te brengen voor ze ook maar enig geluid uit konden brengen. Natuurlijk ging het wel wat minder soepel dan dat, ondanks ze hun handen voor de monden hadden van de mannen kwam er alsnog een gedempte schreeuw van hen vandaan. Om te voorkomen dat Jones ook maar iets kon wat hun hele plan zou omhalen bewogen ze met z’n allen naar zijn kajuit. Deze stormden ze binnen en zodra de kapitein gespot was waren de vier mannen die Kaia meegenomen had al naar hem toegelopen om hem beet te pakken. “Bring him to our launch.”

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Al enkele dagen stond het schip gepaard bij de haven van Nassau. De reden waarom had hij nog niet aan zijn crew verteld, maar de mannen leken hier niks tegen te hebben sinds zij zich elke avond met alle plezier bezopen dronken bij de lokale kroeg. Bucky had liever niet dat zij dit deden maar met dat soort dingen trokken ze zich eigenlijk niks aan van hun kapitein. De jongen dronk zelf namelijk geen alcohol, hij hield er van om altijd bij te blijven en strak te blijven, hij kon het niet hebben dat hij dronken op het schip zat en ze bestolen werden, maar dat hij met zijn bezopen kont er niks aan kon doen. Scherp blijven was Bucky zijn go-to strategie. Hij hoopte dat zijn crew dit over zou nemen maar helaas was een groot deel van hen toch eigenwijs. En als Bucky er iets van wilde zeggen werd er al vrij snel aan hem verteld dat hij er niks over kon zeggen omdat hij er geen ervaring mee had. Hij dronk niet dus hij kon ook niet weten hoe het was om dronken te zijn. De mannen probeerde hem ook vaak genoeg wijs te maken dat ze scherp genoeg waren na een paar glazen drank, maar Bucky wist wel beter. Natuurlijk waren zij niet scherp, ze maakte zichzelf niet mee als ze bezopen waren maar Bucky, helaas, wel. En vaak genoeg om te weten dat de mannen dan absoluut niet scherp waren. Zijn crew luisterde altijd naar de jongere kapitein, altijd behalve als het om alcohol en dronken zijn ging. Maar daar had Bucky zich inmiddels al wel bij neer gelegd. Hij had ook bijna kunnen regelen waarvoor ze in Nassau waren en als hij het goed had zouden ze de volgende dag bij dageraad al kunnen vertrekken.
De avond was best rustig verlopen waar Bucky verrassend blij mee was. Hij had enkele mannen op het dek staan om alles in de gaten te houden terwijl hij in rust in zijn kajuit kon werken. Hij was bezig met het ontcijferen van een nieuwe kaart, waarom hiervoor mannen op het dek moesten staan was vrij logisch voor hem. Hij kon niet hebben dat iemand zomaar binnen zou stormen om zijn kaart en al zijn werk mee te nemen. Dat zou altijd kunnen gebeuren dus hij moest goed op zijn hoede blijven.
Zachte geluiden van buiten zijn kajuit namen voor enkele secondes zijn aandacht maar hij ging er al vrij snel van uit dat het wellicht wat van zijn mannen waren die dronken terug op het schip waren aangekomen. Hoewel hij zijn oren lichtelijk gespitst hield focuste hij zich toch maar op zijn kaarten.
Diep in concentratie werd de deur plots open geramd en kwamen er vijf mensen binnen, andere piraten. Nog voor Bucky iets kon doen werd hij door vier mannen vast gepakt. Hij merkte echter al vrij snel dat ze niet voor zijn kaarten waren gekomen, maar voor hem. Dit kwam door de woorden die de vrouw in de kamer zei. "You're not bringing me anywhere," zei Bucky eigenwijs en hij trok een van zijn armen los waarmee hij gelijk uithaalde naar de andere mannen. Hij werd echter al vrij snel weer stevig vast gepakt. Maar Bucky was niet zo slim, op een bepaald gebied dan. De meeste zouden schreeuwen, zodat de crew zou komen en het onmogelijk was voor de vijf piraten om hun kapitein mee te kunnen nemen. Maar Bucky gaf om zijn crew en hij wilde het niet riskeren dat zij gewond zouden raken nu en zeker omdat er wel een mogelijkheid was dat zij niet met genoeg waren om de piraten te kunnen stoppen, hij wist namelijk niet hoeveel van zijn mannen vertrokken waren om te gaan drinken. Als er maar drie anderen waren overgebleven was de kans klein dat ze het zouden redden tegen deze piraten, en daarom besloot Bucky toch wel wijs om niet te gaan schreeuwen. Maar gewoon zelf weer terug te vechten en te proberen los te komen uit de stevige grip van de vier mannen.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Natuurlijk had Kaia niet verwacht dat de kapitein in kwestie snel op zou geven of zich zelfs zomaar zou laten overgeven maar dit betekende niet dat ze er op gehoopt had. Het was valse hoop, dat wist ze zelf ook wel maar er was eigenlijk toch een soort lichte teleurstelling gemengd met irritatie bij het zien van het tegenstribbelen van kapitein Jones. “They never just give up, do they?” Kwam er zuchtend uit Kaia haar mond. Gelukkig leken de mannen die ze meegenomen had de jonge kapitein al snel weer in hun greep te hebben. Niet dat hij nu wel leek op te geven, natuurlijk gaf hij nog niet op, natuurlijk deed hij opnieuw net zo hard zijn best om weer los te komen. Hij kon doen wat hij wou maar uiteindelijk zou hij zichzelf wel uit vermoeien aangezien vier man tegen een niet geheel eerlijk was. Een beetje geïrriteerd keek Kaia toe naar de jonge kapitein. Er waren niet veel kapiteinen van hun leeftijd, beide waren ze aardig jong. Daarom kon Kaia het niet helpen om een beetje respect voor de man te hebben, net zoals zij had de jongeman al vroeg een schip en bemanning weten te bemachtigen die naar hem luisterde. Zoiets was niet makkelijk en als je eenmaal het schip had, dan kon je de bemanning ook wel hebben maar dan moesten ze je ook nog genoeg respecteren om naar je te luisteren en te doen wat je hen commandeerde. Dat was in zichzelf ook niet makkelijk, een jong iemand als kapitein werd gewoon simpelweg niet serieus genomen. Dat had Kaia zelf ook maar goed genoeg gemerkt, naast het vrouw zijn was haar leeftijd ook iets wat erg in de weg had gezeten. Uiteindelijk waren het ook twee dingen geweest die ze had kunnen gebruiken in het helpen van het krijgen van haar schip, zo slim was ze dan wel geweest in haar reis naar de top. Dat was iets waar ze best trots op was, niet zo zeer de manier waarop ze haar positie gekregen had maar meer dat ze wist haar nadelen in haar voordeel te kunnen gebruiken.
Zodra de mannen een goed genoege grip leken te hebben besloot Kaia maar een stap opzij te doen, op deze manier gaf ze haar mannen de ruimte om de kapitein mee naar buiten te sleuren zodat deze uiteindelijk in de sloep kon belanden. Uiteraard zou Bucky Jones het hier niet bij laten, daar was Kaia op voorbereid, genoeg op voorbereid hoopte ze maar. Kaia hield een hand op het handvat van haar zwaard terwijl ze de mannen achterna liep naar de sloep. Op het dek waren nog de drie mannen te zien, deze besloot ze maar gewoon te laten liggen. Het zou te veel moeite zijn om ervoor te zorgen dat deze niet langer hier lagen. Even keek ze toe naar hoe de mannen ervoor zorgde dat Bucky in de sloep terecht kwam.”Arthur, Mark, you two hold him down.” Commandeerde ze terwijl ze ook haarzelf de sloep inkreeg. Dan konden de andere twee beginnen met het terug roeien naar hun eigen bood. Zelf nam Kaia plaats tegenover Arthur en Mark die dus tussen hun in de kapitein Jones hielden. “Hello.” Ze zei het nogal nonchalant en simpel, bijna alsof er niks aan de hand was.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Na een tijdje besloot hij te stoppen met tegenstribbelen, dit was niet omdat hij opgaf, maar omdat hij wel slimmer was dan de meeste. Hij wilde niet veel zeggen, maar het was vrij duidelijk dat een hoop piraten weinig hersens hadden en niet wisten hoe ze dat kleine beetje dat ze wel hadden moesten gebruiken. Intelligentie was een van zijn wapens geweest op zijn weg naar de top, dat en het feit dat hij nooit zomaar gevaar opzoekt. Het klinkt wellicht laf maar het was gewoon een slimme zet. Een schip ziet een ander schip waarschijnlijk al van kilometers verderop aankomen varen en heeft dan alle tijd om zich voor te bereiden op de verdediging en aanval, daarnaast verlies je meer mannen als je vaker andere schepen aan valt. In plaats daarvan zorgde Bucky ervoor dat hij en zijn mannen altijd paraat stonden om een plotse aanval tegen te kunnen gaan. Als ze aan het varen waren dan. Deze piraten hadden hem op een zwak moment weten te grijpen, maar het was oké. Bucky wist dat zijn mannen zonder hem konden, en zijn rechter hand zou de kaart af kunnen maken en de sporen na kunnen gaan, daar was hij zeker over. Zolang ze maar niet voor Bucky zouden komen zoeken vond hij alles best.
Hij liet zichzelf gesleept worden naar de sloep waarin hij vervolgens door twee mannen vast gehouden werd, Mark en Arthur heette ze, geloofde hij dan. Dit was al de eerste fout, tegen vier mannen die hem vast hielden kon Bucky natuurlijk niet op, dat was gewoon geen eerlijk gevecht. Maar twee mannen? Dat kon hij wel. En dan zeker op een sloep. Hij zou hen met gemak overboord kunnen gooien. Hij zou hun kapitein, hij ging uit dat het meisje dat was, zelfs overboord kunnen gooien dan. Maar iets in hem weerhield hem daarvan. Hij had ongewenst toch wel respect voor de vrouw die nu tegenover hem zat. Ze leek niet veel ouder dan hij zelf was, wat al een hoop zei. Maar als vrouw was het ook wel een grote prestatie om de kapitein van het schip te worden. Velen zouden waarschijnlijk er van uit gaan dat ze haar weg naar de top geneukt had maar Bucky zou dat niet geloven. Hoe vreemd het ook klonk, mensen hadden dat van hem ook gedacht en hij wist hoe vervelend dat was geweest, hij kon zich niet voorstellen hoe rot het voor haar was. Daarnaast wist hij dat de meest succesvolle piraten kapitein ooit een vrouw was geweest, een Chinese prostituee die 1500 schepen bezat en 80000 zeelieden voor zich had werken. Bucky wist wel beter dan neer kijken op een vrouw terwijl niemand zou bestaan zonder vrouwen. Anders dan anderen kon Bucky vrouwen zeer erg respecteren, en hij had zijn mannen ook geleerd hetzelfde te doen, wat er wel tot leed dat dezelfde mannen erg vaak met vrouwen naar bed gingen als ze dan aan een stad stonden. Zoals nu bij Nassau. Vrouwen leken respectvolle mannen gewoon veel leuker te vinden dan die vieze oude kerels die vrouwen als vuil behandelde, wat Bucky natuurlijk erg goed kon begrijpen. Hij zou ook liever een respectvolle vrouw hebben dan een die hem als vuil behandelde. Hij ging er eigenlijk van uit dat iedereen dat wel wilde, maar toch leken mannen het niet te begrijpen dat ze dan ook gewoon respectvol naar vrouwen moesten zijn.
Hij keek met gespleten ogen op naar de vrouw voor zich die hem plots begroette. "Hi," zei hij wat onverschillig, niet zeker wat er precies aan de hand was. Ze hadden hem genomen maar zijn waardevolle werk niet? Het klopte gewoon niet, waarom zouden ze hem mee willen nemen? Het was niet alsof hij nu voor haar zou werken en zijn crew wist wel beter dan voor zijn leven gaan betalen, geld zouden ze er dus ook niet mee vangen. Hij had zijn crew namelijk vaak genoeg duidelijk gemaakt dat ze nooit geld voor hem zouden moeten betalen, hij zei dat geld meer waardevol was dan zijn leven, want zo dacht hij er echt over. Daarnaast vertrouwde hij andere piraten ook niet, dan zouden ze geld betalen en zouden de andere piraten Bucky alsnog van de loopplank gooien, zo ging het altijd.
"Would you mind telling me why you just stole me? You took me without my duffle, so are ya gonna feed the fish with me or what?" Veel zin om te wachten tot ze zou vertellen wat ze met hem ging doen had hij niet dus hij besloot er maar gewoon naar te vragen, hij was niet een heel geduldig persoon in dit soort situaties.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Zodra Kaia als laatste plek genomen had in de sloep begonnen de twee van de mannen met het roeien terwijl de andere twee hun best deden om de kapitein in hun midden goed vast te houden, al leek hij het vechten toch al wel iets opgegeven te hebben. Dat betekende niet dat ze de man gewoon los zouden laten, dan zouden ze het hem al helemaal makkelijk maken om zichzelf vrij te krijgen. Al was het gevecht nu ook al eerlijker geweest dan dat het een paar seconden geleden geweest was. Nu werd hij nog maar vastgehouden door twee mannen, die hij misschien toch wel aan kon. Ondanks dit leek het er op dat Jones het toch maar niet leek te proberen, wat ook wel verstandig was. Al was het de bedoeling dat Kaia de jongeman levend af zou leveren aan kapitein Morgan, dus al zou Bucky nu beginnen met tegenstribbelen, het was niet alsof ze zonder de twijfel de jongen zouden ombrengen. Daar had Kaia niks aan en dan ging ze ervan uit dat ze de hele bemanning van Jones achter haar aan had. Als ze er überhaupt ooit zouden erachter komen wie hun kapitein meegenomen had. Het enige wat ze hadden achtergelaten waren drie dode mannen op het dek en misschien zag de kajuit van Bucky er nu iets wat rommelig uit wat bewijs zou zijn dat hun kapitein meegenomen was in plaats van dat hij vrijwillig weggegaan was, dat en het feit dat er geen sloep weg was van hen. Eigenlijk ging Kaia ervan uit dat de bemanning van The Seven Deadly Sins slim genoeg was om erachter te komen dat hun kapitein meegenomen was, wat ze met deze informatie deden zou haar niet heel veel interesseren. Sowieso schatte ze de kans niet groot dat ze zouden weten door wie.
Natuurlijk kwamen er vragen, dat was te verwachten. Als dit Kaia gebeurd was dan zou ze ook vragen hebben, al zou ze zichzelf wel iets feller inschatten dan de man voor haar nu was. Even stil bekeek ze hem, hij zag er goed uit voor een piraat. Niet zoals de typische oude vieze mannen die er alles behalve het kleinste beetje verzorgd uitzagen. Ergens was ze verbaasd door hoe goed de jongen eruit zag, ze was niet gewend dat iemand die een piraat was er zo fatsoenlijk uit kon zien, beter dan gewoon fatsoenlijk eigenlijk. Na de jongeman na een paar seconden stil bekeek te hebben wist ze niet zeker of ze hem maar meteen moest vertellen wat de bedoeling zou zijn of dat het slimmer was om hier nog mee te wachten. Ze had geen idee wie Bucky was en dus had ze geen idee hoe hij zou reageren op het horen van het nieuws en al helemaal als ze met maar vijf man op een sloep zaten. Dan was het toch was slimmer om te wachten tot ze Jones op het schip hadden om hem zijn lot te vertellen. “Don’t worry, you won’t be food just yet.” Stelde ze de man gerust. Eigenlijk wist ze niet wat er met de jongeman ging gebeuren de seconde dat ze hem afgeleverd had maar ze ging er niet van uit dat het veel goeds was. "I'll tell you once we're back on my ship."
Voor een kleine seconde keek Kaia over haar schouder om te kijken of ze al bijna terug waren op hun eigen schip. Daar zou haar bemanning wachten zodat ze zo snel mogelijk hun vertrek konden maken. Ze had iedereen er al op voorbereid dat zodra Kaia terug was met iedereen dat ze dan zo snel mogelijk moesten vertrekken terwijl het nog donker was zodat niemand het door zou hebben en ook zodat niemand tijd zou hebben om door te hebben dat hun het schip waren met kapitein Jones. Aangezien de twee schepen niet al te ver van elkaar stonden hadden de twee mannen de sloep al aardig snel bij het schip gekregen. “Alright boys, get him up there.” Dan zou Kaia hem uit zijn lijden kunnen verlossen en hem kunnen vertellen wat het precies was, waarom Kaia perse Bucky Jones moest hebben.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Zoals Bucky al wel had kunnen verwachten kreeg hij alles behalve een duidelijk antwoord op zijn vraag. Het boeide hem niet dat hij nu nog geen vissenvoer werd, hij wilde gewoon weten wat er aan de hand was. Als hij nou gewoon wist wat zijn lot zou zijn zou hij het ook minder erg vinden om gewoon mee te werken, nu wist hij niet wat hij kon verwachten. Zeker met piraten kon je zoiets nooit weten. Ze konden hem mee nemen in de hoop geld van zijn crew te krijgen, of omdat hij grote competitie was die ze uit de weg wilden ruimen, of wellicht wilden ze hem op aar schip als slaaf houden, dat hij het lastige en rotte werk zou uitvoeren. Misschien wilde ze hem wel hebben als haar eigen speeltje voor de lol, wilde ze de enige andere jonge piraat hebben, sinds de rest allemaal vieze oude en onverzorgde mannen waren. Er waren zo veel opties, voor zover hij wist namen ze hem mee als eten omdat ze kannibalen waren, maar dat leek hem onlogisch, dan konden ze iedereen wel mee nemen, dan zouden ze niet iemand mee nemen waarvan het zeker was dat de vermissing op zou vallen. Misschien hadden ze hem wel mee genomen als orde van een ander, was er iemand anders die hem uit de weg wilde ruimen en wisten ze helemaal niet wat zijn toekomst zou worden. Hoe dan ook, zodra hij het wist zou hij ervoor vechten om het niet te laten gebeuren. Hij zou zelfs zijn eigen leven nemen om hen het plezier van hem vermoorden weg te nemen. Of hij zou eigenlijk eerder proberen zijn eigen dood te faken zodat hij gewoon verder kon leven zonder dat ze achter hem aan zouden komen, maar dat was wel wat lastiger gedaan dan gezegd volgens hem.
Een diepe zucht rolde over zijn lippen en hij keek even om zich heen. Hij wilde niet gaan schreeuwen sinds hij niemand anders in mogelijk gevaar wilde brengen, maar het leek er wel op dat hij zich niet alleen uit deze situatie kon redden. Kort trok hij een van zijn armen gewoon heel soepel los om even aan zijn kin de krabben en zijn haar rustig uit zijn gezicht te wrijven. Hij plaatste zijn arm toen gerust terug in de eerdere positie waardoor de man hem weer, lichtelijk verbaasd, vast pakte. Bucky wist wel dat terug vechten nu geen zin had, maar dat betekende niet dat hij niet even aan zijn jeukende kin kon krabben en zijn haar uit zijn gezicht kon halen. Anders zou hij zich er aan gaan ergeren en daar had hij ook geen zin in. Hij moest zijn energie besparen. Wellicht kon hij 's nachts weg sluipen als iedereen sliep. Dan zou hij overboord springen en weg zwemmen. De meeste mensen konden niet tegen die koude temperatuur, maar Bucky was oorspronkelijk Russisch en was daar ook opgegroeid, hij was zo erg gewend aan koude temperaturen dat hij 's winters nog in een korte pantalon zou lopen. Hij had een grotere kans op overleven in koud water dan de meeste. De enige manier waarop hij dan nog kon sterven was als hij aangevallen werd door een haai maar die kwamen op bloed af en voor zover hij wist had hij geen open wonden op zijn lichaam. En dat zou ook zo blijven tenzij er nu een gemaakt werd door de andere piraten.
Ze waren na een korte tijd aangekomen bij het schip en onder commando van de kapitein werd Bucky door de twee mannen, Arthur en Mark, als hij het zich goed herinnerde, het schip op gezeuld. Toen de kapitein zelf en de andere twee mannen ook op het schip waren begonnen ze vrijwel gelijk te varen. Bucky kon wel vertellen dat dit niet een random actie was maar dit ook echt gepland was. Ze namen hem mee op het moment dat hij bijna helemaal alleen was en vaarde gelijk bij aankomst op het schip weg. Dat moest wel gepland zijn en nu begon Bucky zich alleen maar erger af te vragen waarom ze hem zo perse wilde. Wat was er nou bijzonder aan hem voor deze mensen? Hij kende hen niet dus waarom zouden zij hem kennen?
"Alright so now that we're on your ship, it would be very kind if you could please tell me why you're taking me? Not that I mind or anything 'cause it sure has been a lot of fun the last few minutes but I'm just very curious." Met praten was Bucky best een licht persoon. Zelfs tegen mogelijke vijanden zoals deze vrouw deed hij niet zijn uiterste best om stoer te lijken en groter te lijken. Hij zei gewoon wat hij wilde zeggen en probeerde niet al te serieus te zijn door er ook nog een beetje een grapje van te maken sinds hij zelf grapjes altijd wel kon appreciëren, in elke situatie wel eigenlijk. Hij wist echter niet of deze vrouw ook zo was.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het wat goed om te weten dat de bemanning van Kaia precies wist wat ze moesten doen en het niet lang geduurd had voor het schip onderweg geweest was en de haven van Nassau al steeds verder weg leek te verdwijnen. Niet dat Kaia anders verwacht had van haar mannen maar toch liet het haar goed voelen. Haar bemanning was niet veel groter dan 17 man, wat normaal was voor een kleine bemanning maar toch had Kaia liever een grotere bemanning en daar kon Bucky Jones voor zorgen, het enige wat ze moest doen was de jongen afleveren en dan zou ze van kapitein Morgan er 30 man bij krijgen en een groter schip. Dat zou haar zoveel helpen om op de kaart te komen als een goede kapitein en daar had ze nu haar zinnen dus ook op gericht. Al zou Bucky waarschijnlijk niet blij zijn met het horen van het nieuws. Ze kon de charmes van de man wel waarderen, dat ondanks de situatie hij nog steeds erg geestig en gevat kon zijn. Een kleine glimlach verscheen dan ook op Kaia haar gezicht, al probeerde ze deze wel te onderdrukken om de man niet het genot te geven dat hij haar aan het glimlachen kreeg. “I’m happy to hear that you’ve enjoyed yourself these last minutes because you’re going to be here for a while.” Kaia liep wat meer richting de man af. “Because now that you are in my possession I have to sail towards Isle of Man where captain Morgan will be waiting for us.” Dat zou nog wel even varen zijn, ondertussen zouden ze ook geheid tussenstops moeten maken om voorraad weer bij te vullen en even tot rust komen. Haar bemanning kennende zouden ze ook niet zo lang op zee kunnen blijven zonder een kroeg of bordeel te zien, die twee plekken waren een soort tweede huis voor de mannen. Kaia zette haar ogen even op Arthur waarna even naar Mark. “You can let him go now.” Mompelde ze zachtjes waarna ze meteen haar hand voorzichtig op het handvat van haar zwaard plaatste voor het geval de man het gevecht aan zou gaan. Op deze manier zou ze zo haar zwaard naar voren kunnen halen.
Eigenlijk wist ze niet of Bucky enig idee zou hebben waarom kapitein Morgan hem moest hebben, of er iets was tussen de twee wat lang speelde of dat kapitein Morgan zomaar iemand uitgekozen had. Natuurlijk was ze wel nieuwsgierig, hoe kon ze dat niet zijn. Hopelijk zou Bucky haar kunnen helpen met het beantwoorden van deze vraag maar als hij geen idee had waarom Henry Morgan hem moest hebben dan werd het al snel moeilijk om er deze vaart achter te komen. Ook kon Kaia niet helpen om haar af te vragen of Bucky ooit van haar gehoord had in een kroeg of door andere mannen. Ze was geen grote kapitein, bij lange na niet, dus haar naam was waarschijnlijk niet zo bekend maar toch was ze benieuwd of er verhalen rondgingen over de nieuwe vrouwelijke kapitein.
Het leek er op dat Kaia nogal wat vragen had en ze kon niet anders dan verwachten dat ook Bucky wat vragen zou hebben voor haar. Misschien was het een idee om de jongeman mee te nemen naar haar kajuit om daar dit gesprek voort te zetten in plaats van tussen alle drukte van de mannen die dit schip zo ver mogelijk van de haven probeerde te krijgen. “So, shall we continue this conversation in my cabin?” Het was niet zo zeer een vraag dan dat ze bedoelde dat de man achter haar aan moest lopen naar haar kajuit. Voorzichtig begon ze dan ook een paar stappen te zetten maar stopte dan even en keek afwachtend achterom naar Bucky tot de jongen in de achtervolging zou komen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De woorden van de vrouw kwamen wel hard aan. Kapitein Morgan. Het zou ook niet anders zijn hé? Altijd weer hetzelfde verhaal. Bucky was zelfs teleurgesteld dat hij niet voor een andere reden mee genomen was. Hij had veel liever een persoonlijk speeltje of eten geweest dan mee genomen voor kapitein Morgan. Hij had zijn goede redenen hiervoor, waar hij niet zo veel over praatte. Eigenlijk wist niemand waar de fete tussen de twee mannen vandaan kwam. Ze hadden elkaar eigenlijk altijd al gehaat. Bucky wist echter wel waar het vandaan was. En hij was ook zeker dat hij of hier weg zou komen, of kapotein Morgan zou vermoorden voor de kapitein Bucky iets aan kon doen.
Ondanks dat de woorden hard waren aan gekomen wist hij geen emotie op zijn gezicht te houden. Hij wilde niks weg geven van zijn haat naar de kapitein en zijn haat naar deze situatie sinds gevoelens zwakte toonde en als hij nu zou moeten vechten zou hij geen zwaktes getoond willen hebben. Dan zou hij net zo goed direct geëindigd kunnen worden.
Hij had echter wel vragen voor deze vrouwelijke kapitein. Waarom ze dit deed was een van die vragen. Het was ook wel de belangrijkste vraag. Waarom deed ze dit voor Morgan? Was zij zijn vrouw? Zijn geliefde? Verwachtte zij dat Morgan haar een gunst zou verlenen? Wat zou die gunst dan zijn? Rijkdom? Een gelukkig leven? Bucky haatte het dat hij hier niks van wist maar hij zou wel vragen kunnen stellen dacht hij. Hij verwachtte dat zij wellicht ook vragen had. De kans dat Morgan haar de reden had verteld om Bucky aan hem te leveren was klein tot nihil. Ze zou er vast nieuwsgierig naar moeten zijn. Wellicht kon hij zijn informatie omruilen voor informatie van haar. Dat sou best een goede deal zijn, al wist hij niet of hij nu echt in de positie zat om te kunnen onderhandelen over informatie.
Hij keek op door de woorden van de vrouw, wetende dat het geen vraag was liep hij rustig maar achter haar aan richting te kajuit. Hij kon de blikken van wat mannen op zich voelen branden, zich afvragend waarom ze naar hem staarde. Hij begreep al wel snel dat het best een logische reden was. Hij was immers een erg jonge kapitein en hij was de reden dat ze al deze moeite hadden gedaan om hem te halen. Waarschijnlijk vroegen ook zij zich af waarom Morgan hem zou willen hebben. Kapitein Morgan was namelijk vrij wijd bekend over de zeeën, iedere piraat kende de man zijn naam. Bucky was ook al vrij bekend onder de piraten, hij was ook best groots en had een groot schip met een brede crew, wat een van de redenen voor Morgan’s haat naar Bucky. Maar dat boeide hem eigenlijk niet veel.
Na even lopen kwamen ze in de kajuit van de vrouw aan. Bucky hield zijn blik op haar gericht, twijfelend of hij gewoon kon gaan praten. Hij besloot het maar gewoon te doen. “So what’s your name? And why are you taking care of Morgan’s dirty jobs?” vroeg hij zwak fronsend. Hij hoopte dat ze gewoon antwoord zou geven en niet moeilijk zou doen, dan zou hij ook gewoon rustig antwoord geven op haar vragen.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het leek er op dat Bucky al wist dat hij Kaia maar gewoon moest achtervolgen, wat Kaia alleen maar blij maakte. Alhoewel hij ook niet veel anders kon dan luisteren naar Kaia en meelopen, als hij dit niet deed dan zouden de bemanning van Kaia er wel voor zorgen dat hij luisterde en dit wist de man zelf ook waarschijnlijk wel. Het leek er op dat hij eigenlijk tot nu toe wist dat het voor iedereen het makkelijkste was als hij gewoon meewerkte.
Bij de deur van de kajuit gooide Kaia deze open zodat ze beide naar binnen konden lopen. Ze hadden nog niet naar binnen gestapt en de jongen begon alweer met het stellen van vragen. “You’re a curious one, aren’t you?” Een kleine lach volgde haar vraag terwijl ze plaats nam in de stoel. Tot nu toe had ze nog alleen maar vragen uit de jonge kapitein zijn mond horen komen, wat begrijpelijk was maar toch kon Kaia het niet laten om het een beetje grappig te vinden hoe Bucky elke kans pakte om een vraag te stellen. Eigenlijk wist ze niet of ze zelf ook zo zou zijn of dat ze zich misschien toch iets defensiever op zou zetten en dus wat feller zou reageren op alles. Als Kaia geen controle had over een situatie dan werd ze al snel boos of geïrriteerd, ze kon het simpelweg niet hebben als iets niet ging op de manier zoals zij het wou en dan zou ze dus boos worden. In haar ogen leek de kapitein voor haar nogal kalm te blijven maar iedereen was anders natuurlijk en dus zou niet iedereen zoals Kaia reageren. “Take a seat.” Ze maakte een handgebaar naar de stoel die aan de andere kant van het bureau stond. Zelf zette ze haarzelf iets rechter in de stoel, haar benen sloeg ze over elkaar heen en haar handen had ze gevouwen in elkaar op haar buik rusten. “And close the door behind you if you don’t mind.”
Het leek er dus op dat Bucky geen idee had wat de naam van de vrouw was, al was het te verwachten toch was ze een soort van teleurgesteld. Het was onmogelijk om na een halfjaar kapitein te zijn al gekend te worden en dat wist ze ook wel maar toch had ze voor haarzelf de lat hoog liggen. Wat betekende dat ze na een half jaar toch eigenlijk al wel bekend wou zijn en nu dat dit niet het geval was leek ze toch een beetje teleurgesteld in haarzelf te zijn, alsof ze meer had moeten doen om haar naam naar buiten te krijgen. Al zou deze taak voor Henry Morgan ervoor zorgen dat haar naam bekend zou worden, het zou ervoor zorgen dat mensen eindelijk wisten van kapitein Kaia Adams en dat was voor haar genoeg motivatie om mee te werken aan Henry zijn verzoek, ondanks ze geen idee wist waarvoor het was. “The name is Captain Adams, Kaia Adams.” Stelde ze zichzelf dan toch maar voor. “And you are Bucky Jones.” Voegde ze toe om de jongeman te laten weten dat zijn naam bekend was bij haar, al wist hij dat misschien al wel. “And does it matter to you why my motives are for taking care of Henry his dirty job’s?” Ze was daadwerkelijk nieuwsgierig of het wat uitmaakte voor de jongeman. Misschien dacht Bucky dat hij haar meer kon betalen als Kaia hem zou laten gaan en misschien kon hij dat ook wel, als dit het geval was dan zou Kaia zonder enige twijfel de jongen laten gaan maar het leek haar sterk dat Bucky haar meer kon geven dan dat kapitein Morgan dat kon. De man had haar een groot aanbod gedaan, eentje waarvan de man waarschijnlijk wist dat Bucky niet overheen kon, of in ieder geval moeilijk overheen kon bieden. Dit moest Jones zelf ook haast wel weten, het kon niet anders, de jongen leek slim genoeg om te weten dat Morgan veel te bieden had. Vandaar dat Kaia dus nieuwsgierig was naar waarom hij wou weten wat de reden was dat Kaia ingegaan was op het verzoek.
Al was tot nu toe Jones de enige geweest die vragen gesteld had, zelf had Kaia ook wat vragen en die zou ze ook zeker wel stellen. “So, my turn.” Sprak ze nonchalant voor ze zou beginnen met het stellen van de vragen. Een paar vragen waren al beantwoord voor haar, zoals waar hij vandaan kwam. Het accent van hem had al wel verklapt dat hij van Rusland kwam, net zoals het accent van Kaia ondertussen al wel aangegeven zou hebben dat ze van nature een Brit was. Ook de leeftijd was duidelijk, of het was in ieder geval duidelijk dat de jongen erg jong was net zoals zij zelf. De naam van hem was ook al bekend voor haar. Alle basisinformatie was eigenlijk al een beetje bekend. “Why does captain Morgan want you so bad?” Dat was toch wel het eerste wat ze zich afvroeg.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Kort haalde hij even zijn schouders op al wist hij wel donders goed dat hij zeer nieuwsgierig was. Hoewel hij wist dat het niet zozeer een hele slechte eigenschap was zou hij het niet zo snel toegeven. Hij stelde graag veel, soms ook te veel, vragen en wilde het liefste alle informatie weten over een situatie, niet omdat hij dan controle had over de situatie maar omdat hij gewoon nieuwsgierig was en er niet van hield als zijn hoofd vol zat met vragen. Toch was nieuwsgierig zijn soms ook erg goed en had het hem schatten en geld opgeleverd. Er waren genoeg plekken of schatten geweest die hij niet zonder zijn nieuwsgierigheid had kunnen vinden. Al was het ook vaak de reden geweest dat anderen hem zat waren geworden en zijn hoofd er af wilde halen, maar dat gebeurde de laatste tijd gelukkig ook niet zo heel vaak meer.
Als een brave puppy luisterde Bucky naar de bevelen die hem opgegeven waren en hij sloot de deur rustig waarna hij naar de stoel toe liep en hier al vrij snel plaats op nam. Hij hield zijn blik hierna enkel op de vrouw voor zich gericht. Hij hoopte dat ze zijn vragen ging beantwoorden en ook antwoorden gaf waar hij iets aan had. Er waren veel redenen waarom mensen iets voor Morgan zouden doen. Er was iets in hem dat hoopte dat hij haar gewoon iets beloofd had en dat ze niet zijn vrouw was. Hij had gewoon het gevoel dat zij zo veel beter verdiende dan Morgan was. Hij was een rot man en Bucky wist dat als een van de beste. Er was geen enkele vrouw die Morgan verdiende, iedereen verdiende beter en Bucky zou Morgan nog niet aan zijn grootste vijand toewensen, behalve Morgan zelf natuurlijk. Niet dat hij er een probleem mee had om met zichzelf op gescheept te zijn, de man hield meer van zichzelf dan van wie dan ook. Ook dat wist Bucky beter dan wie dan ook.
"I sure am, it's a pleasure to meet you," knikte Bucky ook al was de manier waarop ze elkaar leerde kennen niet echt een pleziertje, dat betekende niet dat hij onbeleefd moest zijn en zoiets niet zou zeggen. Daar was hij toch te goed voor opgevoed door zijn moeder, vond hij dan. Haar naam herhaalde hij even een paar keer in zijn hoofd.. Kaia Adams. Hij zou het sowieso onthouden, al was hij niet de beste in namen onthouden. Gezichten was hij veel beter in. Maar hij zou wel zorgen dat hij haar naam zou onthouden, zo aardig was dat dan wel weer.
Hij fronste even zwakjes bij haar antwoord, het was niet het antwoord waar hij op gehoopt had, maar hij begreep wel dat ze niet meteen gewoon antwoord gaf, hij zou het ook niet gedaan hebben, waarschijnlijk. "Uh well it actually does matter to me yes. It's important for me to know why you do his dirty job so I can better understand your relationship with him and what I have to do to make sure you won't actually bring me to that bastard," zei hij met een vriendelijke glimlach naar Kaia. Hij zou er zeker alles voor proberen om haar zo ver te krijgen hem niet af te leveren aan Morgan, dat was duidelijk voor hem. Wat hij ook moest doen hij zou het in ieder geval proberen.
Kort keek hij op toen de vrouw zei dat het haar beurt was, al had hij wel verwacht dat ook Kaia haar vragen zou hebben. De vraag die ze hem stelde was ook zeker verwacht, het was hem vrij duidelijk dat dat een van de overduidelijke vragen zou zijn. "Henry and I go way back, he probably wants to kill me, or use me and then kill me. I'll end up dead either way, maybe, who knows he'll have a sudden change of heart," zei Bucky wat schouderophalend. Hij verwachtte niet dat Henry hem terug wilde hebben om in zijn crew te hebben, maar wie weet deed Henry wel gewoon al deze moeite omdat hij zijn zoon terug wilde.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Kaia hield haar blik op de jongeman terwijl hij precies deed zoals ze hem verteld had, de deur dichtdoen en plaatsnemen. Als Kaia zelf niet beter wist dan had ze nooit gedacht dat de man een gijzeling was op het schip, zo leek het er eigenlijk helemaal niet op. Het was goed om te weten dat ze toch de juiste man op haar schip meegenomen had, niet dat ze daar niet zeker van was maar om de bevestiging van Bucky zelf te horen was toch maar even goed om te weten. Het zou nog wat geweest zijn als ze de verkeerde kapitein op haar schip had, of als ze helemaal geen kapitein had maar gewoon een piraat had van de bemanning van Jones. Hoe dan ook, dit was niet het geval. De man die nu voor haar zat was gewoon Bucky Jones geweest wat betekende dat ze al weer een stap dichter in de buurt was van haar doel om groot te worden tussen alle piraten. Waarom dat bekend worden zo belangrijk was wist ze zelf ook niet zo erg, het zou hoogstwaarschijnlijk iets te maken hebben met hoe haar ouders nooit in haar geloofde, naast het feit dat piraten gezien werden als de grootste soort crimineel, als echt het laagste van het laagste vonden haar ouders ook dat piraten iets was voor mannen en een vrouw hoorde niet thuis op de zee, laat staan dat een vrouw een groot bekende kapitein kon zijn. Haar hele leven wist ze zeker dat ze piraat wou zijn en het liefst een kapitein maar tegelijkertijd kreeg ze ook haar hele leven te horen dat dit niet mogelijk was en dat haar ouders het niet wouden hebben, dit gaf haar uiteindelijk alleen maar meer motivatie om te gaan voor wat ze zo graag wou hebben. Dus nu zat ze hier, tegenover de persoon die er uiteindelijk voor zou zorgen dat ze weer dichterbij was waar ze zo hard voor gewerkt had.
Een beetje verward maar ook arrogant hefde Kaia een wenkbrauw op. “So my relationship with captain Morgan concerns you?” Niet dat er echt een relatie was tussen de twee, behalve het feit dat Kaia dit verzoek van hem gekregen had, hadden de twee nog nooit eerder gesproken. Het was dan ook wel een beetje wonderbaarlijk dat Kaia degene was die hij had aangesproken, waarom wist ze zelf ook niet helemaal. Ze had alleen in de kroeg gezeten wanneer de man op haar was afgestapt. Meteen had hij gevraagd of zij de nieuwe kapitein was waar hij verhalen over gehoord had, dit had er natuurlijk meteen voor gezorgd dat Kaia geïnteresseerd was in wat de man tegen haar te zeggen had. Daarna had hij haar dus het aanbod gedaan wat ze niet kon afwijzen. “But you won’t convince me, but alright if you want to know so badly, he is going to pay me with a bigger crew and ship.” Kaia besloot maar gewoon eerlijk te vertellen wat haar dreef tot het doen wat ze deed. Het was niet alsof Bucky haar daadwerkelijk kon overhalen om nu weer om te draaien en hem terug te brengen naar zijn eigen schip. Zo makkelijk zou dat niet gaan.
Kaia raakte alleen maar meer nieuwsgierig naar wat er gaande was tussen de twee mannen. Het antwoord wat Bucky haar gaf hielp dus niet echt met haar nieuwsgierigheid, het liet het alleen maar groeien. “Go way back?” Bracht ze dan ook uit met de extreme interesse duidelijk in de toon van haar stem te horen. Natuurlijk was het antwoord van dat de jongeman om het leven gebracht zou worden door Henry niet fijn om te horen maar ze had ergens ook niet heel veel anders verwacht. Ook kon ze er wel mee leven, ze had toch niks met de jongen en zij zou alleen maar voordeel hebben uit het halen van het verzoek. “Well then.. still a pleasure to meet the person who is literally sailing you to your death?” Een speelse grijns kwam van haar gezicht, al was het simpelweg wel zo. Kaia zou een groot deel uitmaken van het einde van Jones zijn leven.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Een zachte lach verliet Bucky zijn lippen bij het zien en horen van Kaia haar reactie op zijn antwoord. Ze leek erg verontwaardigd wat hij toch behoorlijk grappig vond. "Well yes it does actually. Anyone's relationship with that barbarian concerns me," zei hij schouderophalend. Dat had natuurlijk wel zijn redenen. Als Kaia hem nu verteld had dat zij Henry zijn vrouw was was hij er meteen vandoor gegaan, nadat hij natuurlijk de waarheid had verteld over haar man. En als hij er niet vandoor was gegaan zou hij zichzelf wel om het leven gemaakt hebben, dan gaf hij Henry dat genoegen tenminste niet en zou zij er ook snel achter komen dat zaken doen met een grote piraat een van de domste zetten ooit was. Natuurlijk werden er veel dingen beloofd, piraten hadden grote woorden maar hielden zich hier haast nooit aan. En liegen was voor een man als Henry een gemakkelijke zaak. Het zou Bucky niks verbazen als de man Kaia ook om het leven zou brengen nadat hij Bucky brutaal vermoord had. Of hij zou zijn belofte gewoon niet na komen, daar was de man ook aardig goed in. Bucky herinnerde nog goed de keren dat hij zijn moeder beloofde niet meer weg te gaan, die beloftes had hij ook nooit kunnen houden. En de belofte om altijd terug te komen had hij ook niet waar kunnen maken. Bucky haatte hem nog voor dit, maar dat had hij de afgelopen jaren aardig goed al laten merken, niet dat hij daar ooit mee zou stoppen.
"Can't blame a bloke for trying," zei hij schouderophalend op het eerste. Hij zou heus wel proberen haar over te halen, al zou dit lastig zijn. Haar antwoord verraste hem ergens wel. Hij had nooit verwacht dat ze zoiets zou doen enkel voor een grotere crew en een groter schip. Maar hij kende haar dan eigenlijk ook helemaal niet. Hij zelf zou nooit zo een deal maken. Een crew krijgen van iemand anders was toch minder dan mannen zelf overhalen bij je crew te komen. Een schip krijgen van iemand anders was toch minder dan zelf een groter schip bouwen of kopen. Hij voelde zich alsof hij zelf iets moest doen anders kon hij er niet trots op zijn. Als hij mannen zelf vond wist hij al dat deze mannen hem zouden respecteren en zijn regels zouden volgen, anders zouden ze niet mee gaan. Als hij mannen van een ander kreeg zouden deze mannen niet akkoord gegaan zijn met het respecteren van hem als leider en het opvolgen van zijn regels, dan waren ze waarschijnlijk uitgekozen en gedwongen hem als kapitein op te nemen. Zo iets zou hij eigenlijk nooit willen, maar ergens kon hij het wellicht ook wel weer begrijpen. Het was natuurlijk makkelijker een crew en schip te krijgen dan er hard voor te moeten werken. Natuurlijk moest Kaia er ook werk voor doen, maar een kapitein afleveren aan een ander was toch minder lastig dan werken voor een grote crew en een groot schip, vond Bucky dan. "So in return for my life you'll get some more men to listen to you and a bigger ship to have your men on? I know I'm not a king but I hoped my life was worth more than just that," zei hij toch wel met een kleine frons. Toch liet het hem weer zien hoe weinig Henry eigenlijk om hem gaf. Dat zou hem vermoorden wel makkelijker maken, als hij die kans zou krijgen tenminste.
"Yeah like a long way back, at least twentyone years," knikte Bucky wat nonchalant, zacht grinnikte hij hierna wel. Hij wist niet of hij Kaia nu al wilde vertellen wat Henry was voor Bucky, hij had het gevoel dat dat nog niet nodig was. Kaia zou er niks aan hebben als ze wist dat Henry Bucky zijn vader was, het was nutteloze en onnodige informatie dus Bucky had ook niet sterk het gevoel dat hij het perse moest vertellen. Het zou de situatie namelijk niet echt veranderen. Kort haalde hij weer zijn schouders op. "Well I suppose that everyone has to die some day. I'll accept my fate but don't think I'll go down without a fight," zei Bucky haar. Hij zou er alles aan doen om te zorgen dat ze hem niet bij Henry zou brengen, en als dat allemaal mislukte zou hij er alles aan doen om Henry zijn leven te nemen en dan zou hij de zeeën af jagen om Kaia terug te vinden en haar te laten zien dat ze een fout gemaakt had door te sollen met een Jones, wellicht zou hij zelfs haar leven nemen, maar dat was een zaak voor de toekomst. Iets waar hij nu nog niet aan wilde denken. "Why do you want to know why Henry wants me? I mean, why didn't you ask him before you took the job? Or do you just don't care about other people at all?" vroeg Bucky toch wel nieuwsgierig. Hij vroeg zich ook af of het wellicht wel zou uitmaken dat Henry zijn vader was. Hij wist niet hoe Kaia was, maar Bucky zou voor geen goud een kind terug brengen naar zijn of haar mishandelende ouder of ouders. Dan zou hij het kind liever zelf onder zijn hoede nemen. Dan was Bucky natuurlijk geen kind meer, maar hij werd nu wel tegen zijn wil in terug gebracht naar zijn mishandelende ouder die zijn leven zou nemen, waar Kaia ook van wist. Maakte het haar dan echt zo weinig uit? Of dacht ze dat Bucky het verdiende, dat hij Henry iets ergs aan gedaan had en daardoor deze straf helemaal verdiende.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het begon er op te lijken dat wat er ook tussen de twee kapiteinen speelde, ze waren nogal gehecht aan elkaar. Wat ook erg duidelijk was was dat het niet een goed soort gehecht aan elkaar was, de twee leken nogal een eindeloze rivaliteit te hebben met elkaar. Het liefst wou Kaia zich er niet al te veel in mengen maar daar was het nu toch al te laat voor. Het was nu al duidelijk geworden voor Kaia dat door het accepteren van het verzoek ze haarzelf midden in de situatie gezet had, of ze dit nu gewild had of niet. “I see…” Mompelde terwijl ze wat naar voren leunde, haar voorarmen plaatste ze op het bureau. “Not to worry, there is no relation between me and the captain. Just me doing his dirty work.” Na het verzoek voltooid te hebben was Kaia klaar met Henry Morgan, dan hoefde ze niks meer met de man te maken hebben. Oudere mannen die alles behalve er verzorgd uitzagen waren niet zo haar type. Daarnaast was het moeilijk voor een piraat om überhaupt een relatie en leven met iemand te beginnen, je leven was op zee en daar kon een relatie gewoon niet echt bijkomen, daar had je dan nauwelijks tijd voor. De mannen op zee die wel een relatie hadden waren dan ook vaak niet in gelukkige relaties tenzij ze het leven van piraterij achter hen lieten om samen te zijn met hun geliefde. Dat was niet iets wat Kaia in haar toekomst zag liggen en dan al helemaal niet voor iemand als kapitein Morgan. Het was simpel, na Bucky gebracht te hebben zou Kaia haar nieuwe schip en bemanning in ontvangst nemen en dan zou ze haar eigen weg weer gaan.
Een kleine sympathieke grijns ontstond in de hoek van Kaia haar mond. “I suppose I can’t.” Ze kon wel waarderen dat Bucky ondanks alles niet de hoop leek op te geven. Ze had geen idee hoe hij van plan was om hier levend uit te komen zonder een gevecht aan te gaan en zelfs als hij dat deed dan kwam hij niet levend van het schip af aangezien hij dan een bemanning van 17 man aan moest gaan. Volgens Kaia leek er niet echt een uitweg voor de jongen te zijn maar daar zouden hun meningen wel verschillen. “Sorry to break your heart like that but I didn’t set the terms, I just accepted them.” Nonchalant haalde Kaia haar schouders op terwijl ze haar armen van het bureau haalde en achterover leunde.
Dat waren zeker wat jaren geleden terug, eigenlijk ging Kaia er meteen van uit dat 21 jaar terug dus betekende dat hij de man al kende vanaf zijn geboorte. Dit konden meerdere dingen inhouden, dat de mannen familie waren, dat Morgan een vriend van de familie was en er waren nog genoeg andere diverse opties die het zo konden laten zijn dat de twee mannen zich al 21 jaar kende. Eigenlijk wist Kaia niet zo goed hoe ze moest vragen dat het zo liet zijn dat Bucky al een kennis was van Morgen sinds zijn geboorte en dus besloot ze het voor nu maar bij te laten. Als ze wist hoe ze verder moest vragen dan zou ze de vraag wel stellen. “That is a lot of years.” Een heleboel vragen leken ineens van Bucky te komen, vragen die Kaia eigenlijk niet had verwacht al waren de vragen wel logisch en had ze ze moeten verwachten. “I want to know what it’s all for, you know?” De eerste vraag was eigenlijk wel de makkelijkste vraag om te beantwoorden. “I just took the job without asking questions, seemed like the smartest thing to do.” Om kapitein Morgan te ondervragen leek nogal dom, hij was degene die haar een kans gaf die ze maar al te graag zou aannemen, dan kon ze het niet bedenken om de man allerlei vragen te stellen waar hij waarschijnlijk toch geen zin had om op te antwoorden. De derde vraag was toch wel het moeilijkst, al was de vraag ook best simpel. Natuurlijk gaf ze om andere mensen maar ze wist ook dat ze dit soms het beste aan de kant kon zetten als het betekende dat ze dichter bij haar doel kon komen. Hoe moeilijk dit ook was, soms was het nodig. “It doesn’t matter how much I care about other people, I can’t let it stop me from getting what I want.” Dat was het antwoord waar ze uiteindelijk op geëindigd was, al was ze niet helemaal tevreden met het antwoord.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Het was ergens toch wel een geruststelling om duidelijk te horen dat ze geen relatie had met Henry, geen enkele relatie. Bucky zou niemand een relatie met die man toewensen. Niet alleen doordat de man een piraat was en relaties hebben als piraat waren haast onmogelijk, maar het was ook gewoon een vreselijke vent. Bucky kon niet hard genoeg expressen hoe erg hij de man verafschuwde. Het maakte hem echter niks uit, wellicht was verschrikkelijk wel haar smaak in mannen, daar ging hij dan niks aan doen. Het waren zijn zaken ook helemaal niet. Hij besloot er toen ook maar niet verder op in te gaan.
Klein knikte Bucky bij haar woorden. Hoe weinig hoop er ook was hij zou niet opgeven, opgeven was een woord dat niet in zijn woordenboek stond. Ook als alle hoop verloren leek en het er op leek alsof hij geen plan meer had zou hij onverwachts uit de hoek komen, hij zou altijd wel een manier vinden. En als die manier van de boot springen was, dan was dat maar zo. Als hij dan stierf was het tenminste niet door zijn eigen vader. "Oh it won't break my heart. If all he'll give for my life is a ship and a crew that means he doesn't need me that bad. Otherwise the offer woud've been bigger. Unless he figured you'd do it for such a small offer." De gedachte gang van Bucky was ingewikkeld en klopte niet helemaal meer. Wellicht had Henry haar als gulzig gezien en ging hij er van uit dat zij voor een kleine beloning een grote taak voor hem wilde doen, dan kostte het hem minder dan het hem waard was, sinds het toch altijd een gierige piraat bleef. Bucky zou er wel achter komen als hij dan toch daar op het schip belandde, en anders zou de vraag onbeantwoord blijven maar dat maakte hem ook niet zo heel veel uit want dat zou betekenen dat hij niet op het schip zou komen en dus zou ontsnappen.
Eenentwintig jaar was niet zo heel lang in zijn ogen, hij vond zichzelf ook nog behoorlijk jong. Maar het was toch best een lange tijd om iemand te kennen. De meeste mensen waar hij nu mee om ging kende hij pas drie of vier jaar, dat was dan toch wel weinig vergeleken met eenentwintig jaar. Maar hij vond haar opmerking niet belangrijk genoeg om er op te reageren, het was ook niet nodig om er op te reageren. Het was immers geen vraag of antwoord, gewoon een opmerking.
"I'm not that sure if you actually want to know. If you knew why you might even wish you never asked. And why would it matter to you anyway? Once you get your ship and crew you'll forget aabout me and this deal and go live your life again. It won't matter anymore then so why would it now?" Bucky begreep niet echt waarom ze het wilde weten. Het was niet alsof het haar gedachte echt zou veranderen en meer anders kon er toch niet gebeuren. Of ze bracht hem naar Henry of ze veranderde van gedachte en deed het niet. Er waren nu maar twee opties en een daar van had weinig tot geen kansen op gebeuren.
Kort fronste Bucky. Hij begreep haar logica niet echt, maar voor hem was dat dan ook absoluut niet duidelijk. "Are you proud of yourself captain? Proud that you'll take another humans life just so you can get something nice for yourself? Would you kill a man to get a nice suit that you like? Would you let someone else kill a woman just so you can get some more cargo?" vroeg Bucky fronsend. Wellicht was het een beetje een confronterende vraag maar hij vroeg het zich wel oprecht af. Want nu liet ze iemand sterven om iets te krijgen wat ze wilde, in die situaties zou ze hetzelfde doen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld