Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG | Kansloos in de liefde
Ophelia
Straatmuzikant



Waarschuwing: Dit verhaal bevat aanstootgevende inhoud en grof taalgebruik. 
_____________________________________________________________________________________

Hallo, leuk dat je terecht bent gekomen bij ons verhaal. @QueenOfLights en ik werken aan een verhaal over Jade. Jade heeft verkering met Tygo maar de gevoelens dat ze bekeken word door een ander beginnen steeds meer op realiteit te lijken.

QueenOfLights
Landelijke ster




Jade Bakker (17)

"Ready.... set... go!". De docent zwaait met de vlag in de lucht en de meiden om me heen sprinten van hun startblok. Mijn benen verstijven en ik voel mijn koude wangen opgloeien. Met moeite probeer ik mijn evenwicht te houden door de topjes van mijn vingers tegen het rode asfalt te drukken.

"Wat is er met jou de laatste tijd? Eerst al te laat komen en nu niet eens sprinten" Schreeuwt de bijna bejaarde man naar mij. Dat hij nog op onze school mag werken. Vorig jaar ging het verhaal rond dat een leerling hem tegen kwam op een chatsite, waarbij hij dingen bij zichzelf deed. Sommige jongens proberen hem er mee te pesten, maar hij deelt dan sprint-rondjes uit. Sinds Koen de laatste keer 50 rondjes heeft moeten lopen, is het erg stil met de opmerkingen. Zal het echt gebeurt zijn?

Ik raak zo verstrengeld in mijn gedachten dat ik vergeet mijn evenwicht te houden. Meneer Pieters zijn glanzende schoenen staan nog geen 10 centimeter van mijn ogen vandaan. Hij steekt zijn hand uit en trekt mij omhoog. "Sorry," Ik veeg de viezigheid van mijn kleren, "ik moet gaan". Ik ren van het sportveld en stap de vochtige kleedkamer in. Na een halfuur onder de douche te hebben gestaan en me hebben klaargemaakt, zit ik eindelijk in de aula. Het is woensdag, en dat betekend date night met Tygo! Ik druk op bellen en wacht op zijn stem. "Hey babe, Ik ben klaar met school, kan je me ophalen?"

@Ophelia 
Ophelia
Straatmuzikant




Tygo van Laak (20)


''Heb je niet nog les?'', klinkt er aan de andere kant van de lijn. Een teleurstelling overrompelt me, waarom zegt hij nou niet gewoon dat hij me nu op wil halen. Hij weet dat ik de laatste tijd niet lekker in mijn vel zit. Mannen zijn allemaal het zelfde, geen twijfel aan. ''Lieverd, reageer nou even. Ik zeg het echt niet omdat ik jou tot last wil zijn ofzo. Ik wil gewoon het beste voor je.''. Ondanks dat ik net gedoucht heb begint het zweet weer op te dagen, de laatste dagen heb ik gewoon constant het idee dat ik bekeken word. Een gevoel dat ik niet alleen ben maar in de gaten gehouden word, maar de bevestiging kan ik nergens vinden.... ''Ik zit gewoon niet zo lekker in mijn vel, heb de gymles geskipt, maakt niet uit toch? Of hou je niet zo van die curvy models'', ik grinnik terwijl ik het zeg. ''Haha, zolang je maar mijn curvy model bent, ik kom er aan.''


@QueenOfLights 
QueenOfLights
Landelijke ster



Een gifgroene verlaagde volkswagen golf komt aanrijden en slipt nog net niet als hij keihard op de rem trapt. "Jezus man, doe die muziek zachter, ik schaam me dood" zeg ik en stap snel in. Met getuite lippen leunt hij naar me toe. Ik geef hem een kus terwijl ik de radio zachter zet. De vingers die over mijn been strelen jaagt warmte door mijn lichaam. 

In de verte zie ik in een flits een zwarte vaag de heg in duiken. Ik schud mijn hoofd en stel mijn ogen nog een keer scherp. Stond er nou iemand? "Hallo?", ik schrik er van als Tygo met zijn hand voor mijn gezicht zwaait. "Vind je dat goed?" zegt hij. "Sorry, wat?" Ik kijk nog eens naar de heg waar de schim stond. "Of we naar mijn huis gaan?". "Ja tuurlijk.." zeg ik nogsteeds afgeleid.

Aangekomen bij de rommelmarkt dat hij zijn kamer noemt, plof ik tussen de vieze stapel was, hopend te landen op de bank.
Ik hoor Tygo beneden in de keuken rommelen. Waarschijnlijk komt hij straks met twee grote mokken thee en popcorn. Ik spring van de bank en pak zijn telefoon om netflix op te starten. Super handig zo'n chromecast, die moet ik thuis ook hebben. Ik druk de netflix app aan en laad de nieuwste films. Wanneer de films tevoorschijn komen komt er een appje binnen. 

-Jammer dat je zo snel weg moest. Ik hoop dat je oma snel weer beter wordt <3-

Huh?

@Ophelia 

Ophelia
Straatmuzikant



''Waar kwam Tygo in godsnaam vandaan'', vraag ik mezelf af. Maar voordat ik mezelf nog meer vragen kan stellen komt Tygo al binnen. ''Hee babe, ik merk aan je dat je niet zo lekker in je vel zit.. Dus ik heb iets lekkers voor je gemaakt.'', zegt hij terwijl hij twee grote koppen chocolademelk op de tafel zet. ''Wat lief!'', zeg ik opgetogen. ''Hoe gaat het trouwens met je oma? Ik zat me net ineens te bedenken dat we het de laatste tijd helemaal niet meer zo vaak hebben over haar...'', vraag ik. 

''Oh oma, ja nouja ja. Ouwe mensen he. Maar ik bespreek het thuis wel, ik kom hier voor leuke dingen. Zoals jij! Welke film gaan we kijken.'', zegt hij. Waarom wimpelt hij het onderwerp nou weg, Tygo bespreekt altijd alles met me en nu niet? Ik neem de warme mok in mijn handen en breng mijn lippen naar de drank die mij terug brengt naar het zorgeloze gevoel van vroeger. Wat zou het toch fijn zijn om even weer terug te kunnen in de tijd. Toen jongens nog gewoon smerig waren. De telefoon van Tygo begint weer te trillen. Ik probeer mijn oog op het scherm te richten maar hij is me voor en draait de telefoon om voordat ik het kan lezen. Bij nader inzien begin ik toch een beetje het gevoel te krijgen dat er misschien weinig is veranderd aan jongens. 

''Hou je iets voor me achte..'', ik word onderbroken door een overheersende boze stem. ''Jezus Jade, hoe kun je godverdomme zoiets aan mij vragen? Het is Sophie, mijn buurmeisje, een kind van twaalf. Hoor je me het is een fucking kind. Doe eens normaal, ben je ongesteld ofzo?''. Ik weet niet wat ik moet antwoorden. De manier waarop hij zijn stem verheft snoert mij de mond. 


@QueenOfLights 
QueenOfLights
Landelijke ster



Ineens komt het tot mijn gedachte dat het heel raar is dat hij er meteen van uit gaat wat mijn gedachte is.
"Wat reageer je heftig, ik vraag alleen maar of je iets voor me achter houdt" Ik probeer hem te kalmeren door een hand op zijn been te leggen. "Sorry liefje, ik wordt de hele dag al overspoelt met onnodige vragen." hij legt zijn hand op mijn wang en wrijft met zijn duim over mijn huid. "Het is al goed. Laten we deze kijken" Zeg ik en knik mijn hoofd richting de film die ik klaar had gezet. 

Tijdens de film blijft mijn gedachte hangen bij Tygo's uitbarsting. Was het verstandig om zelf een stap terug te zetten? Of had ik boos op hem moeten worden? Can't fight fire with fire, right? Misschien kan ik er later nog een keer op terug komen.
Voor nu moet ik lekker genieten van de film en natuurlijk de chocolademelk, die mijn handen al aardig heeft opgewarmd.

Ik wordt wakker door Tygo's stem, maar het is niet naar mij gericht merk ik als ik wat meer bij bewustzijn kom. Ik kijk om me heen. De lichten op straat zijn aan, het begint donker te worden en ja hoor, de film is afgelopen. Hoelang heb ik geslapen? Maar nog belangrijker, met wie is Tygo op de gang aan het bellen.

@Ophelia 
Ophelia
Straatmuzikant



Ik kijk op de klok,19:00. Fuck, jezus, hoe krijg ik het voor elkaar. Terwijl het besef van tijd tot me komt begin ik me steeds meer te beseffen. Tygo heeft dit gesprek niet met zomaar iemand. Ik hoor hem zeggen ''Ja, ik kom zo naar je toe, ze slaapt nu dus ik moet nog ff zeggen dat ik naar huis ga. Dan zie ik je dan, kan niet wachten!'' Ik voel me verward. Moet ik nu boos worden of is het toch slecht om aan te nemen dat hij vreemd zou gaan? Waarom zou hij in godsnaam vreemd gaan. We hebben al een jaar verkering en bovendien hebben we samen zoveel meegemaakt.

Ik neem het besluit om naar de gang te lopen en Tygo te confronteren, maar als ik de deur open zie ik Tygo niet meer. Ik loop naar beneden en roep zijn naam:''Tygo, waar ben je? Zit je op de wc?''. Ik hoor niets terug. Ik begin te twijfelen aan mezelf. Was hij hier überhaupt, droomde ik dan alles? Als ik uit het raam kijk zie ik de de groene auto uit de oprit verdwijnen. Wat een hondse streek dat hij zo weg gaat. Ik pak mijn telefoon om hem te bellen maar ik zie in mijn scherm een appje staan. ''Hee lieverd, ik weet dat je de rust even nodig had dus ik liet je lekker uitslapen. Mijn moeder belde, blijkbaar mijn avond om te koken. xx''

@QueenOfLights 
QueenOfLights
Landelijke ster



"Huh? Maar we zijn op woensdag altijd samen. Waarom zou je nu ineens naar je ouders moeten? En door weeks?". Ik voel de woede door mijn lichaam razen. "Ja, uh, dit keer...". Zonder aarzeling onderbreek ik hem, "En Ik weet hoe je tegen je moeder praat, dat is zeker niet hoe je net aan de telefoon praatte". Ik hoor hem zoeken naar de juiste woorden, wat mij nog bozer maakt. Ik druk hem weg en gooi mijn telefoon op de bank als ik net zijn kamer weer in loop.

Hoe kan het zijn dat hij mij zo in zijn kamer achter laat. Ik plof neer op de veel te instabiele bureaustoel en gooi mijn benen omhoog. Wat moet ik nu? Naar huis lopen? Betalen voor de bus? Ik heb helemaal geen geld, nadat ik die berg aan schulden heb moeten afbetalen. Mhm, zal ik in zijn computer kijken naar aanwijzingen? Straks is er niks aan de hand en ben ik de psycho stalker girlfriend.

Ik doe toch zijn laptop aan en probeer zijn wachtwoord te kraken. Na 10 keer het verkeerde wachtwoord ingetypt te hebben is zijn laptop voor 10 minuten geblokeerd. Kut. Ik besluit alles af te sluiten en toch naar huis te lopen. Bah, het regent. Wat een kut dag.

@Ophelia 
Ophelia
Straatmuzikant



Ik open de deur en sta direct oog en oog met mijn moeder. Ze weet direct dat er iets aan de hand is. Als een doorweekte  zielige straatkat kijk ik haar aan. Ze zegt niets en loopt naar me toe. Haar warme armen omarmen mijn koude natte lichaam en ik kan niets meer dan huilen. Ik moet vreselijk huilen. ''Wat is er aan de hand lieverd'', zegt mijn moeder na enkele tijd. Ik probeer de woorden uit te brengen maar ik voel me alsof ik fout zit, mag ik dit überhaupt wel zeggen.. Slaat het ergens op? ''Ik denk dat Tycho dingen voor me achterhoud, ik denk dat hij niet meer van me houdt'', zeg ik snikkend tegen mijn moeder. 

''Lieverd, het zal toch wel meevallen?'', zegt ze tegen mij. Ik begin totaal aan mezelf te twijfelen. Zal het dan toch aan mezelf liggen. Het is waar dat ik altijd al moeite heb gehad op het gebied van vertrouwen, maar deze keer voelt het oprecht zo fout. Ik voel me eenzaam met mijn gedachten want niemand zal begrijpen hoe ik me voel. Alle negatieve gedachten zijn voor mij teveel en ik kan niets meer dan huilen. Maar moet ik me nu schuldig voelen om mijn boosheid en verdriet, of gaat hij echt vreemd? ''Wat heeft Tycho gedaan?'', vraagt mijn moeder. ''We waren in zijn kamer, zijn studentenkamer. En hij was constant afwezig, druk met zijn telefoon. En ineens werd hij gebeld en glipte hij zonder iets te zeggen weg.. Ik wil niet dat hij me op deze manier achterlaat. Ik wil niet alleen zijn.''

@QueenOfLights 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld