ORPG // This pain will make sense to all thos - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // This pain will make sense to all thos

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:

This pain will make sense to all those who failed to notice.

Een orpg met @Idris .
Gelieve niet te reageren als lezer zijnde.

Mijn personage:
Ivar Christopher Robinson // 24 years old

“Make sure, that
the reasons you give yourself,
don’t turn into regrets.”

—

Aan jou de eer te beginnen 🖤

Account verwijderd

schreef:
Kesya Clarissa Marlon - 22
Haar ogen keken vanonder haar hoed naar het witte huis recht voor haar. Een brok zorgde ervoor dat ze niet meer kon ademen. Wat had ze deze plek totaal niet gemist. Kesya was niet blij om terug te moeten keren naar huis, maar haar man had het zo gewild. En zijn wil was wet. Ze had haar vakantie in Parijs moeten stopzetten en daar had Kesya enorm veel spijt van gehad. Parijs was in haar ogen en enorm mooie stad en ze had er met plezier nog enkele dagen verbleven. Alleen vond haar man dat helemaal geen goed idee. Gevolg was dat de volgende dag er een koets voor haar woning stond die haar kwam ophalen. En nu was Kesya hier weer. Terug waar ze altijd was..
Op haar 18de verjaardag had haar vader haar het droevige nieuws verteld. Haar ouders hadden geen geld meer, dus hadden ze hun dochter aan een zekere Fabien Marlon uitgehuwelijkt. Kesya had dit met de tranen in haar ogen tot zich door laten dringen en vanaf die dag was ze nooit meer oprecht gelukkig geweest. Fabien was een lieve man, maar van liefde was er geen spraken. Toch niet langs Kesya's kant. Ze voelde zich totaal niet aangetrokken tot hem, ook al was hij niet zo lelijk. Haar ouders hadden hem niet gekozen vanwege zijn uiterlijk, maar ze hadden gekeken naar de rijkdom die hij bezat. Fabien was een rijke man met veel landgoed. Hij was daarnaast ook nog eens geïnteresseerd geweest in Kesya en haar ouders hadden dit als een geweldige kans gezien. Niet veel maanden later had het huwelijk plaatsgevonden en met een gebroken hart had Kesya deze dag doorstaan. Op haar gezicht was er sinds die dag geen vreugde meer te bekennen en het leek wel of haar ouders al haar waardigheid hadden afgenomen. Toch wist ze zich doorheen de donkere dagen toch te amuseren. Haar kamermeisje was een aardige juffrouw die de zin van het leven nog niet had opgegeven. Gelukkig had Kesya haar nog anders zou haar leven er heel triestig uit gezien hebben. Terwijl Kesya schilderde, zat Samantha vaak te breiden in een stoel op Kesya haar kamer. De twee vrouwen konden het goed met elkaar vinden en samen deden ze dan ook wel eens dingen die vrouwen van hun stand niet konden doen. Kesya hield met heel haar hart van paardrijden en dit deed ze dan ook vaak. Ze deed dit in de vroege uurtjes van de dag en bekeek meestal op een heuvel achter hun huis naar de zonsopgang na een ontspannende tocht. Ze keerde dan steeds snel terug voor haar man Fabien wakker werd en iets zou doorhebben. De deur die open gaat en een stem die haar naam riep, zorgde ervoor dat Kesya uit haar dagdromen werd gehaald. Haar lippen vormden een glimlach, een oprechte lach. In de deurpost stond een vrolijke Samantha, maar Kesya haar lach verdween meteen als ze achter het meisje Fabien zag verschijnen. Zijn haar zat volledig in de war, zijn ogen stonden dof en zijn lippen strak. Er hing onweer in de lucht, dat voelde Kesya. Alleen wist ze niet wat ze verkeerd had gedaan, maar dat zou ze al snel te horen krijgen.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Die ochtend kostte het Ivar moeite om uit bed te komen. Het was nog donker buiten, maar er was al genoeg leven op straat. En zo was dat elke ochtend, als hij wakker werd in het dorp waarin hij woonde. Het was hem uiteindelijk gelukt om uit bed te rollen en de kleren aan te trekken die hij had klaargelegd. Hij nam een stuk fruit mee voor onderweg, maar bleef niet langer treuzelen en zorgde ervoor dat hij naar zijn eerste bestemming ging. Voor een redelijk bedrag hield hij de tuinen bij van de rijke mensen. Het waren geen mensen waar hij graag mee omging, maar tuinieren was iets waar Ivar goed in was en hij wist er goed mee te verdienen. Iets wat hij begonnen was als hulp van zijn vader, had hij sinds een aantal jaar alleen overgenomen. En zo kwam hij dagelijks terecht in de mooie tuinen terwijl hij een kijkje in het leven kreeg van de mensen van de andere welstandsklasse.
Nadat hij klaar was met zijn werk bij de eerste bestemming, ging hij verder naar het huis dat een eind verderop stond. Het was een van zijn favoriete plekken om te komen, want de man van het huis, Fabien Marlon had de tuin volledig aan hem overgelaten. Kennelijk interesseerde het de man weinig hoe de tuin eruit zag, als het er maar netjes bijlag, en hier ging Ivar met al zijn fantasie aan de slag. Hij was begonnen met het aanleggen van allerlei soorten bloemen en planten die voor geur en kleur zorgden. Het terrein had een grote achtertuin, wat vooral grasveld was met hier en daar wat bomen en struiken. Soms zat hij in de schaduw van de tuin, terwijl hij nadacht over de opties die hij nog had om de tuin te verbeteren. Hij had wel wat creatieve ideeën in zijn hoofd, maar misschien moest hij dat eerst met de man van het huis overleggen voordat hij eraan begon.
Zodra hij op het erf kwam liep hij als vanzelfsprekend richting de schuur om wat gereedschappen te pakken, waarna hij als eerste begon met het onkruid weghalen uit de voortuin. Wellicht zou hij vandaag een voorstel kunnen doen aan de man, bedacht hij, en zo ging hij te werk.

Account verwijderd

schreef:
Kesya
Terwijl de mannen achter haar druk bezig waren met het uitladen met haar koffers, keek ze haar man strak aan. Kesya was er zeker van dat ze zijn regels niet had overtreden dus de boosheid die zijn ogen uitstraalden, begreep ze helemaal niet. Haar rokken hield ze vast terwijl ze de stenen trap opstapte en voelde de ogen van Samantha en Fabien op haar gericht. Ze knikte beleefd naar haar kamermeisje en trok een mondhoek op zodat ze licht grijnsde. Haar mand vond het niet fijn als Kesya vriendschappelijk omging met het personeel. Alleen zag zij de mensen die ook in het huis rond liepen, niet als personeel. Zo behandelde ze hen ook niet. Kesya had altijd de mensen altijd enorm gewaardeerd en had het een enorme luxe gevonden dat voor haar het tafel werd gedekt en dat ze mee werd geholpen om zich aan te kleden. De korsetten die ze vaak droeg, waren ook niet echt eenvoudig aan te brengen dus vaak was Kesya de hulp die Samantha aanbood enorm dankbaar. Haar man daarentegen kon de mensen die onder hem stonden, nooit bedanken. Daar had ze het in begin enorm moeilijk mee gehad, maar na talrijke ruzies had Kesya ondervonden dat het geen effect had. Fabien was een man die zichzelf enorm hoog inschatte en iedereen die enorm hem stond, bekeek hij vol afschuw. Een totaal niet aantrekkelijk eigenschap van hem. 'Welkom thuis, schat.' hoorde ze Fabien zeggen. Kesya bekeek hem, recht in zijn bruine ogen. Ze knikte en er verscheen en zwakke glimlach op haar gezicht. Hij drukte zijn dunne lippen op haar volle lippen en ze voelde een rilling langs haar rug heen kruipen. Ze stapte verder het huis in en plukte voorzichtig haar hoed van haar hoofd. Het gevolg was dat haar lange, zwarte haren over haar schouders vielen en ze de rozengeur rook van haar shampoo. Kesya stapte naar de grote ramen heen die uitzichten boden over de enorme tuin. Ze fronsde haar wenkbrauwen. De tuin zag er anders uit. Fabien stond naast haar en keek zwijgend naar hetzelfde uitzicht. 'Wat is er met onze tuin gebeurd?' vroeg Kesya met een bazige toon. Ze draaide zich voor de helft naar haar man toe. Ook al hadden vrouwen niet veel insprak, toch was ze altijd al enorm bazig en arrogant geweest. Daarom hadden vele mannen niet met Kesya willen trouwen. Ze was het soort vrouw die je niet in de hand kon houden. 'Ik heb een tuinman ingehuurd, ik vond de tuin verwaarloosd en dat schrok sommige klanten af.' Een tuinman.. Een zucht rolde over haar lippen. Rijke mensen gooide het geld uit de ramen en gaven hun een luxe dat ze niet eens nodig hadden, terwijl wat verder de mensen stierven vanwege de honger. Kesya haalde nonchalant haar schouders op. Het interesseerde haar niet echt. Zonder na te denken, gaf ze een ruk aan de glazen deur en stapte ze naar buiten. De lucht die gevuld was met een heerlijke geur van bloemen stroomde haar longen binnen en langzaam begon ze te wandelen in de tuin. Haar naam weerklonk achter haar en al snel haalde Fabien haar in. Hij bood haar zijn arm aan, die ze na een twijfelende blik toch aannam. 'Vertel me over Parijs, mijn liefst.' Daar gingen we dan...

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld