Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG| Don't want you in my bloodline {18+}

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:

Don't want you in my bloodline, just wanna have a good time.

18+

Alexis Cooper

Worked so hard, forgot how to vacation
They ain't never had the dedication
People hatin', say we changed and look we made it Yeah, we made it

Valerio Hendrich

Gold plated chain in my pocket
I could make it rain if I wanted to
She said, "You got drugs 'cause I want 'em"
Hell, no
I told you that money got to stop it

OrpgAccount
YouTube-ster

OrpgAccount schreef:

Rosa Muñoz

Ander Muñoz

OrpgAccount
YouTube-ster

OrpgAccount schreef:
Rosa
Om te zeggen dat Rosa zenuwachtig was voor haar terug keer naar Las Encinas was een zekere understatement. Haar afwezigheid leek wel oneindig lang te duren, iets waar ze zich erg aan stoorde, maar toen een week geleden het besef doordring dat ze weer terug naar school moest wist ze niet zo goed wat ze er van moest vinden. Haar hele leven lang hield ze van school, ze had nooit problemen met school en keek elke dag weer uit naar een nieuwe schooldag maar dat veranderde allemaal vorig schooljaar. Voorheen was ze een goede student, geen enkele docent had ook maar iets te klagen over haar en dat kwam niet doordat haar moeder de directrice is, nee het kwam allemaal door Rosa zelf. Het ging echter berg afwaarts toen Rosa zich gedwongen voelde om nog beter en beter te presteren op school, het was het enigste waar ze in kon uitblinken en zelfs dat werd niet meer opgemerkt door haar ouders die enkel en alleen aandacht leken te hebben voor haar talentvolle tweelingbroer Ander. Ze begreep het, hij had haar vaders talent van tennissen en begon steeds meer op niveau te komen, alle tijd en moeite ging naar zijn trainingen, maar hoe goed ze het ook begreep het deed ook pijn. Afgelopen schooljaar deed ze er alles aan om weer gezien te worden door haar ouders en begon ze harder te werken, beter presteren, maar wat ze ook deed het werd ongezien, tot ze brak. Ze at niet meer, kwam haar bed niet meer uit, sprak met niemand. Ze werd eindelijk weer gezien door haar ouders maar het was al te laat, ze wisten niet wat er aan de hand was. Ze stuurde haar voor een halfjaar naar Frankrijk waar ze in de bergen tot rust kon komen, maar nu ze terug is, is ze alles behalve rustig.

Ander
Het was het begin van een nieuw schooljaar en Ander had er meer zin in dan voorheen gaande jaren, hij vond het fijn dat hij zijn vrienden weer kon zien en wat minder hoefde te focussen op tennis, vooral nu dat zijn vader over niets anders kan praten. Het was allemaal een beetje gespannen thuis, zijn zus is weer terug en iedereen lijkt te doen alsof er niets gebeurt was voor haar vertrek naar Frankrijk. Op haar eerste dag terug wist niemand hoe ze zich moesten gedragen maar na een paar dagen leek alles weer normaal, je zou bijna niet kunnen zeggen dat ze weg was geweest. Ander liet het maar allemaal gaan en ziet zoals gewoonlijk hoe het allemaal loopt. Zijn moeder was duidelijk erg nerveus en sloot zich daarom telkens op in haar kantoor, ze had veel te doen voor het nieuwe schooljaar. En zijn vader was zoals altijd, hij kon niet ophouden over tennis. Blijkbaar zal hij dit jaar de nieuwe coach zijn van een bekende Amerikaanse tennisser, Ander vond het prima, wellicht zal zijn vader zich daar meer op focussen zodat Ander een pauze zal krijgen van al het tennissen.
"Alright, we're here." Klinkt zijn moeder vanachter het stuur. Ander kijkt uit het raam en ziet het bekende schoolgebouw. In de verte ziet hij zijn vrienden al staan. "Ready?" Vraagt hij aan zijn zus, waarna ze knikt en glimlacht, hij had geen idee als ze er echt klaar voor was maar hij moest haar maar vertrouwen.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Alexis

Alexis was al vroeg van huis vertrokken. Haar moeder had aangeboden haar naar school te brengen, maar Alexis had besloten dat ze liever een wandeling zou maken. Niet dat de school dichtbij haar huis was, maar zo bleef ze toch fit. Aan het einde van de dag zou haar moeder haar wel op komen halen om haar naar haar eerste training hier te brengen. Alexis was namelijk speciaal vanuit Amerika verhuisd naar Spanje om verder te werken aan haar carrière. Veel grote tennistoernooien vonden immers plaats in Europa en om dan steeds vanuit Amerika te moeten komen was best veel moeite. Daarnaast was haar een plek aangeboden in het Spaanse olympische team, nadat zij de jeugdcategorie van Wimbeldon had gewonnen. Het was altijd al Alexis haar droom geweest om mee te doen aan de olympische spelen, althans het was altijd al haar vader's droom geweest dat Alexis mee zou doen aan de spelen. Haar vader verbleef nog even in Amerika, die was bekend acteur en had daar nog wat werk te doen.
Een glimlach verscheen op Alexis haar gezicht toen ze een berichtje ontving van haar beste vriendin uit Amerika, Katy. -Hola, como estas? Goodluck on your first day at your school! Definitely fill me in if there are any cute spanish boys there. Miss you XOXO - las Alexis. Inmiddels was ze al aangekomen bij de luxe uitziende school. Het was zeker heel anders als in Amerika, ook die uniformen. Op haar oude school hoefde ze deze niet te dragen. Op school liep ze door de gangen opzoek naar het kantoor van de directrice. Daar moest ze namelijk nog op ontvangst gesprek en die zou haar alles uitleggen.

Valerio

Valerio zat naast Lu in de Porsche die bestuurd werd door hun chauffeur. Valerio had totaal geen zin om terug naar school te moeten. Zijn vakantie had bestaan uit veel feestjes met de benodigde drank en drugs. Behoefte aan de saaie lessen had hij dus totaal niet. Niet dat hij überhaupt van plan was om iets uit te gaan voeren. Door dat stomme systeem van 'the bellcurve', zou Valerio toch wel gaan zakken ondanks dat hij er misschien wel moeite voor deed. Dezelfde mensen hadden altijd dezelfde cijfers. Een systeem waar hij niks van begreep. Het was wel een goed excuus om toch niks te doen, hij zou immers toch wel een onvoldoende halen in tegen stelling tot zijn halfzus die de beste van de klas was en altijd een 10 haalde.
Gedurende de autorit was Lu alleen maar aan het klagen over een of andere jongedame die vandaag nieuw op hun school zou beginnen. Het was een of andere bekende tennisster uit Amerika die vandaag nieuw in hun klas zou zitten. Lu zou dan ook niet Lu zijn als ze zich niet meteen aangevallen voelde. In de auto was ze dan ook het hele instagram-account van de jongedame aan het doorspitten en was Lu van alles belachelijk aan het maken. Valerio greep toen op een gegeven moment haar mobiel van haar weg. "That's enough. We haven't even gotten back to school and you've already started competing," zei Valerio. "You probably don't even have to worry anyways. You know you are top of the class and the prettiest girl of the school. I'm sure some chick from the states won't come here and steal your spot. She's new so she probably won't even be able to speak our languages proberly," zuchtte Valerio. Al snel waren ze gearriveerd op school en sprong hij uit de auto. Pas toen gaf hij Lu haar telefoon terug. "See you in clas, sis. Try not to kill the new girl in the meantime," plaagde hij haar waarna hij de trappen op liep. Hij had deze plek totaal niet gemist.

OrpgAccount
YouTube-ster

OrpgAccount schreef:
Rosa
Ander vroeg haar nog als ze er klaar voor was, het liefst had ze nee gezegd en haar moeder gevraagd om haar weer naar huis te brengen, maar ze kon nu niet meer terug. Ze keek er zo naar uit om haar vriendinnen weer te zien en weer naar de lessen te kunnen, maar dat kwam doordat ze vergeten was waarom ze afgelopen schooljaar weg was gegaan. Maar nu ze het gebouw weer voor haar zag kwamen alle herinneringen als een klap terug. "Hija, I know it's a lot but try to stay calm, you've got a new year to try again." Zei haar moeder nadat ze de autodeur voor Rosa opende. ''I am calm, you dont have to worry about me mom.'' Zei ze waarna ze de auto uitstapte en de trappen opliep. "I hate that mom treats me like a little child." Mopperde ze, haar broer reageerde er echter niet op. "Ander?" Vroeg ze en draait zich om, een diepe zucht klonk er bij het zien van haar moeder en broer die nog bij de auto stonden te praten. Het eerste wat door haar hoofd ging was de gedachten dat ze het vast over haar hadden, daar zijn ze thuis allemaal zo goed in, doen alsof er niks aan de hand is en achter haar rug over haar praten alsof ze gek is. Rosa kon het niet ontkennen, het ging een hele lange tijd niet goed met haar, maar ze was nu beter, daar was ze overtuigd van. Ze schudde geïrriteerd haar hoofd en liep weg, ze wilde zich niet nu al druk gaan maken, dit jaar zal anders worden. "Rosa?" Hoorde ze een vertrouwde stem. "Carla!" Riep ze blij en omhelsde haar oude vriendin.

Ander
Het laatste waar Ander zin in had was een herhaling van vorig jaar, het was erg frustrerend dat het allemaal rondom hem gebeurde en toch geen enkele invloed kon hebben. Hij wilde dat zijn zusje gewoon gelukkig kon zijn en dat zijn ouders zich geen zorgen hoefde te maken en toch kon hij er niets aan doen behalve zichzelf gewoon te gedragen. Hij deed zijn best op de trainingen, ookal kon tennis hem op het moment niets schelen, en hij was zoals altijd de gemiddelde student. Zijn ouders verwachten gelukkig niet van hem dat hij aan de top van de klas stond, zowel zijn ouders als hijzelf wisten maar al te goed dat dat onmogelijk was. Net wanneer hij weg wilde lopen hield zijn moeder hem tegen. "Do you want me to be late on my first day?" Grapte hij. "You wont be on time actually, I need you to guide the new student and maybe introduce her to your friends." Hij keek zijn moeder vragend aan. "Which new student? One of the scholarship students?" Het verbaasde hem dat ze zich druk maakte over de nieuwe studenten met een beurs, ze keek er nog tegen op dat ze kwamen. "No, I'm talking about the American student, Alexis.'" Zijn mond vormde een 'o' vorm, natuurlijk hoe kon hij haar vergeten. "She is probably waiting for me, come." Vertelde ze tegen hem waarna ze samen naar haar kantoor liepen.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:

Alexis

Alexis keek om haar heen hoe iedereen elkaar enthousiast begroette. Het leek erop dat iedereen elkaar hier goed kende. Op haar High School was dat wel andere. Daar had je de vaste groepjes, maar waren er ook veel mensen alleen. De school was veel luxer als wat ze gewend was. Haar ouders hadden dan wel behoorlijk wat geld, maar zelf hadden ze haar waarschijnlijk naar een 'normale' school gestuurd. Het was dat het olympische team had aangeboden om voor haar school te betalen, deze school. Hier kon namelijk wel eens wat geregeld worden met trainingen of wedstrijden tijdens school. Aan de receptie had ze wel al haar kluisjessleutel gekregen. Nadat ze haarsporttas voor na school had ingedaan, liep ze naar het kantoor van de directrice. Deze was er nog niet dus moest ze even op een stoel wachten in de ruimte. Het was nog steeds vreemd om iedereen hier een andere taal te horen spreken. Blijkbaar was het ook nog eens een tweetalige school, maar dat was geen probleem. Op school hadden ze immers Spaans en Frans geleerd enen in de vakantie is ze hier ook op bijgebracht. Nu kon ze vloeiend Spaans en ook Frans. Na een tijdje kwam de directrice aangelopen samen met een jongeman. Alexis stond op van haar stoel en shudde de hand van de vrouw. "Welcome to Spain Alexis, and welcome to Las Encinas. It's an honour to have you at our school," sprak de vrouw. "Well thank you, it's an honour to be here," glimlachde Alexis.

Valerio

Valerio liep naar zijn kluisje waar hij zijn spullen in gooide. Vervolgens ging hij opzoek naar zijn vrienden. Een stukje verderop zag hij Guzmán staan die hij begroette. Langs hun liepen de dames langs. "Hola chicas," glimlachde Valerio naar Carla en Rosa. "Rosa, welcome back to the shitshow!" Grinnikte Valerio plagend. Als hij Rosa was geweest, was hij ver weg gebleven van de deze school. Het was misschien wel een luxe school, maar de meeste mensen die hier kwamen waren verschrikkelijk. Iedereen had immers geld en gedroeg zich daar ook naar.
Het moment van rust werd al snel verbroken door Lu die Guzmán om zijn nek vloog. "Well the vacation is officially over now," mompelde hij. Ze waren dan misschien net terug, maar hij kon nu al niet wachten om weer klaar te zijn met het jaar en met deze menen. Dat is dan ook precies de reden waarom hij dit jaar helemaal niks gaat uitvoeren. Misschien stuurt zijn vader hem dan weer terug naar zijn moeder. Dat was het doel.

OrpgAccount
YouTube-ster

OrpgAccount schreef:
Rosa
Als er iemand was die Rosa niet kon uitstaan is het Valerio wel. Ze had eerlijk gezegd verwacht dat hij misschien wel terug gestuurd zou zijn door zijn vader, in het halve jaar dat ze er vorig jaar was deed hij nooit iets aan school, behalve dan feesten natuurlijk. "Thankyou Valerio, I'm so happy to see you again." Bedankt ze de jongen en glimlacht nep naar hem. Ze schrikt op als Guzman bijna besprongen wordt door Guzman, vragend kijkt ze naar Carla die haar schouders ophaalt. Rosa wist dat er al heel lang wat speelde tussen de twee maar had geen idee dat het openbaar was. "Rosa? I did not expect to see you today!" Zei Lu waarna ze haar groette. "Weren't you lucky to be picked for an exchange trip?" In Lu's stem was een hint van jaloezie te horen. "Well, it was all last minute, some student who would actually fell sick, so they asked me." Loog Rosa, Ander had haar al op de hoogte gehouden over mogelijke vragen over een uitwisselingsproject, haar ouders hadden er blijkbaar alles aan gedaan om het echte verhaal achter gesloten deuren te houden. Het zou een echte schandaal worden als bleek dat ze eigenlijk gek was geworden zoals haar ouders het zagen, in hun ogen was Rosa gek en ziek, iets wat ze niet konden gebruiken. "Well dont get used to participating in exchangetrips, I will be the winner of the Florida exchange price." "We'll see Lu." Zegt ze en knipoogt naar haar vriendin.

Ander
Ander kon aan haar accent duidelijk horen dat Spaans niet haar eerste taal is, hij was wel erg onder de indruk van hoe gemakkelijk ze de taal sprak. "I would like you to meet my son, he will guide you on your first day. I would have loved to do it myself but if you will excuse me, I have some other appointments." Vertelde zijn moeder waarna ze wegliep en de twee alleen achter liet. "Hey, my name is Ander." Stelde hij zichzelf voor. "We have a class in 10 minutes, so if we go now we'll be fine, I can introduce you to some of my friends." Vertelde hij en begeleide haar door de gangen naar het klaslokaal. Af en toe bleef hij staan bij een paar belangrijke plekken, zoals de aula en de wc's en een paar automaten. "As you can see, the school is quite big, but you'll get used to it. How was your school in the states?" Vroeg hij terwijl hij een waterflesje kocht uit de automaat en daarna aanbod aan Alexis.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Alexis

Alexis keek naar de jongeman die naast de vrouw stond toen zij haar vertelde dat hij haar zou begeleiden. "Alexis," stelde ze zichzelf voor waarna ze met hem mee liep. "Wait are you Ander Muñoz? The person I'll be training with? I heard something about that my new coach is also the coach of the Spanish boys champion. That's you right?" vroeg Alexis aangezien zijn naam bekend had geklonken. De school was niet veel groter of kleiner dan haar oude school, maar alles zag er zeker wel veel luxer uit. Een goed voorbeeld was het enorme zwembad was er was. Bij hun hadden sommige scholen dat ook wel, maar die zagen er zeker niet zo goed uit als deze. "Similar, but yet different," knikte Alexis toen hij vroeg hoe haar oude school was. "My school in the States was huge too, but not as luxurious as this one. Everything looks so fancy here. Oh and by the looks of it, everyone seems to know eachother or something? It seems like a verry friendly place. My school definitely didn't used to be like that. It was a terrible place, people were fucking mean," legde ze uit. Ze schudde haar hoofd toen hij haar een waterflesje aanbod. "I'm good," zei ze waarna ze die van haar uit haar tas haalde en hier een slokje van nam. "But it's still weird to have to speak a different language. Definitely still have to get accustomed to that,"

Valerio

Valerio moest kort grinniken toen Rosa nep naar haar glimlachte. "Why the frouny face miss Muñoz? I was actually being nice," glimlachde Valerio. Hij wist dat hij af en toe wel eens sarcatisch of gemeen over kon komen, maar hij probeerde wel aardig te zijn tegen zijn vrienden. Hij moest immers deze school toch nog een tijdje overleven, daarom kon hij maar beter mensen te vriend houden. Zonder vrienden of althans, mensen waarmee je kon praten, zou het alleen nog maar erger zijn. "Oh please Rosa, can't you let Lu win that trip? I would love for her to go as far away as possible," merkte Valerio op waarna hij vals knipoogde naar zijn zus. Na dat gezegt te hebben kwam ook Polo bij hun staan die hun begroette. Het groepje was nu bijna weer compleet. Toen ook Ander hun naderde kon het feest weer beginnen. Hun hele groep was weer compleet en klaar voor het nieuwe schooljaar. "Ander, my bro!" zei Valerio die overdreven een arm om hem heen sloeg. Valerio kon vaak nog al een erg aanwezig zijn, dat was zijn ding. Veel mensen vonden hem daardoor irritant, maar dat kon hem niks schelen. Valerio zijn ogen vielen kort op de jongedame die met Ander was meegekomen. Dat moest vast die meid uit Amerika zijn waar Lu eerder nog over had zitten klagen. Voorzichtig keek Valerio dan ook de kant op van zijn zus. Dit kon nog wel eens interessant worden.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld