Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
schreef:
// Met Daynty //
-----------------
Kieran (20):
Rennen. Rennen en niet achterom kijken. Dat is wat je leert als je in de wijken van Clayfell woont. Ook nu ben ik weer aan het rennen, deze keer met een brood in mijn hand. Er rent een wijkagent achter me aan maar ik ben een stuk sneller en behendiger dan hij. Ik ken elke straat, steeg, hoekje en muur hier in de omgeving en kan zonder veel moeite te hoeven doen de wijkagent afschudden.
Als ik onder de brug bij het kanaal tot stilstand kom hijg ik een tijdje uit en bekijk de buit van de dag. Een heel brood, daar kunnen mam en Dan weer een tijdje mee vooruit. Dan is mijn jongere broer van 15. De laatste tijd gaat het steeds minder goed met hem. Het hoesten wat eerst af en toe een kuchje was, is inmiddels rochelende hoestbuien geworden die minuten lang door kunnen gaan. Werk heb ik niet, niet nu ik zo'n slechte reputatie heb opgebouwd bij de autoriteiten, dus ik zal voor mijn familie moeten zorgen door te stelen. Ach, het houdt me ten minste fit.
Als er een half uur is verstreken sta ik op en loop ik rustig maar oplettend naar huis. De autoriteiten weten nog niet waar ik woon en dat wil ik graag zo houden. Door de steegjes sluip ik dichterbij en ik kom uiteindelijk door een luik onder de veranda omhoog en ga het huis binnen.
// Met Daynty //
-----------------
Kieran (20):
Rennen. Rennen en niet achterom kijken. Dat is wat je leert als je in de wijken van Clayfell woont. Ook nu ben ik weer aan het rennen, deze keer met een brood in mijn hand. Er rent een wijkagent achter me aan maar ik ben een stuk sneller en behendiger dan hij. Ik ken elke straat, steeg, hoekje en muur hier in de omgeving en kan zonder veel moeite te hoeven doen de wijkagent afschudden.
Als ik onder de brug bij het kanaal tot stilstand kom hijg ik een tijdje uit en bekijk de buit van de dag. Een heel brood, daar kunnen mam en Dan weer een tijdje mee vooruit. Dan is mijn jongere broer van 15. De laatste tijd gaat het steeds minder goed met hem. Het hoesten wat eerst af en toe een kuchje was, is inmiddels rochelende hoestbuien geworden die minuten lang door kunnen gaan. Werk heb ik niet, niet nu ik zo'n slechte reputatie heb opgebouwd bij de autoriteiten, dus ik zal voor mijn familie moeten zorgen door te stelen. Ach, het houdt me ten minste fit.
Als er een half uur is verstreken sta ik op en loop ik rustig maar oplettend naar huis. De autoriteiten weten nog niet waar ik woon en dat wil ik graag zo houden. Door de steegjes sluip ik dichterbij en ik kom uiteindelijk door een luik onder de veranda omhoog en ga het huis binnen.
