Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ What a journey

Account verwijderd

schreef:
Phil Johnson - 23

Other
Internationale ster

Other schreef:
Lauren duwde de deur van haar baksteenoranje auto open en stapte uit. Het stresseerde haar dat ze geen stress had voor deze job. Elke normale persoon zou nu op zijn benen staan te trillen. Het was geen dagelijks gebeuren dat iemand Phil Johnson ontmoette, laat staan voor hem mocht werken als assistent. De man had wel zijn reputatie verworven als één van de meeste begeerde artiesten van het moment. Het verbaasde haar dan ook dat zijn manager Jake O'Neill haar had aangenomen. Lauren had dan wel wat ervaring als assistente van belangrijke mensen, maar ze was nog jong. Haar ogen gleden over het hypermoderne gebouw voor haar. RM Music, het platenlabel van Jake. Ze hadden hier afgesproken om elkaar te ontmoeten, contracten te ondertekenen en haar eerste dag te starten. Ze wist niet of Phil er zelf zou zijn. Lauren liep rustig naar de receptie en glimlachte vriendelijk aan de oudere vrouw. "Goeiemiddag, ik heb een afspraak met Jake O'Neill?," vroeg ze terwijl ze haar ogen even over het interieur van het gebouw liet glijden. Ze was in haar leven nog nooit in zo'n modern gebouw geweest. "Ah juist, wat is je naam?," vroeg de receptioniste haar terwijl ze haar telefoon opnam. "Lauren, Lauren Evans," stelde ze haarzelf voor. De dame aan de balie typte een nummer in. "Mr. O'Neill, ik stuur Lauren Evans naar uw kantoor." Ze knikte naar haar. "Je kunt zijn kantoor vinden op het 10de verdiep liefje, veel succes." Lauren knikte en bedankte haar kort voordat ze zich naar het kantoor begaf. Okay, misschien kwam de stress nu toch wel wat naar boven. Lauren bestudeerde haar outfit snel in de spiegels van de lift en liet haar handen glijden over de donkerblauwe blouse en jeansbroek die ze aanhad. "You look good..." mompelde ze even bemoedigend tegen zichzelf. Een vrolijk geluid liet haar weten dat de lift zich nu op het juiste verdiep begaf. Lauren klopte kort aan op de deur van het kantoor.

@Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Al vroeg in de ochtend ging de wekker van Phil af. Een lichte zucht verliet dan ook zijn lippen. Hij was helemaal vergeten dat hij vandaag al vroeg een afspraak had met zijn manager. Gelukkig was hij zo slim geweest om een alarm in te stellen. Hij kende zichzelf goed genoeg en bereidde zich dan ook altijd voor zodat hij dit soort dingen niet zou voorkrijgen. Zijn manager kon zo pissig worden wanneer Phil te laat kwam op afspraken, en dus probeerde hij maar altijd op tijd te komen, om de gemoederen wat te sussen. Hij stond op uit bed, liep gelijk naar zijn badkamer toe en besloot een warme douche te nemen. Daar kon hij van genieten, en hij nam hier dan ook graag zijn tijd voor. Eenmaal kleer droogde hij zich af, bracht zijn haar in model en kleedde zich om. Ontbijten zou hij niet doen. Dat deed hij sowieso niet vaak, en hij hoopte ook gewoon om tegen de middag terug te zijn en wat te kunnen eten. Hij liep gelijk naar beneden toe en glimlachte tevreden toen hij zag dat de vrouw die zijn huis onderhield al bezig was. Zelf had hij daar allemaal weinig tijd voor. Tot zijn 18de had hij een vrij normaal leven gehad. Gewoon rustig. Hij trad af en toe op met zijn bandje waar hij de drummer in was, tot ze op een avond bezoek kregen van een label die hen wouden aannemen. Hij had dan ook een tweetal jaar met hen shows gedaan, tot dat niet meer werkte. Hij was echter niet bij de pakken blijven zitten en werkte nu meer als freelancer. Hij had zijn eigen shows waar zijn fans naar konden komen, maar hij speelde ook voor andere artiesten die hem konden boeken voor hun shows. Hij vond het prima zo. Hij kon zowel zijn eigen nummers doen als een andere artiest begeleiden. Het perfecte leventje, dat zeker. 'Kan je de tuin doen vandaag? Ze komen daar morgen kijken om iets nieuws aan te planten. Ik ben even naar een afspraak, maar ik zie je straks nog wel', zei hij met een knikje tegen de vrouw, waarna hij vertrok. Het was een korte rit met de wagen en voor hij het wist kwam hij aan bij het gebouw. Hij was te laat, daar was hij zeker van. Hij wist niet hoe het kwam want hij had nochtans behoorlijk zijn best gedaan om op tijd te zijn. Gelukkig scheelde het ook niet veel en als hij zou aankomen zou het hoogstens een tiental minuten verschillen met het afgesproken uur. Hij stapte uit zijn wagen eenmaal hij deze geparkeerd had en liep gelijk naar de ingang van het gebouw toe.

Other
Internationale ster

Other schreef:
"Kom binnen," hoorde ze de stem van Jake zeggen. "Ah, Lauren, ga maar zitten, dan haal ik de documenten boven." zei Phils manager terwijl haar hand schudde. Lauren nam plaats aan de enorme tafel en glimlachte vriendelijk. Ze mocht Jake wel, hij was een vriendelijke man. Ze had al een paar keer met hem gebeld aan de telefoon en ze snapte dat Phils manager het beste met hem voor had. "Phil is te laat, maar ik denk at hij hier gauw wel moet zijn," mompelde Jake terwijl hij iets op zijn gsm intypte. Lauren knikte. "Geen probleem, dus dit zijn de contracten die ik moet tekenen?" vroeg ze terwijl ze de bundel even overlas. "Ehe, deze eerste bundel gaat over het feit dat alles wat binnen Phils privéleven gebeurd, onder het beroepsgeheim valt. Indien er toch iets wordt uitgelekt naar de pers, vrees ik dat we je voor het gerecht moeten slepen," legde hij uit met een grijns. Lauren wist echter maar al te goed dat het geen grap was. Ze was nooit van plan geweest iets te lekken naar de pers toe. Wat Phil in zijn dagelijkse leven uitspookte, hoorde privé te blijven. "Mocht er iets aan de hand zijn met Phil, bel je mij, niet de pers," voegde Jake eraan toe. Lauren knikte nogmaals en las aandacht het contract door, waarna ze haar handtekening op het onderste lijntje zette. "Ik denk dat dit voor zich spreekt, maar het is niet de bedoeling dat Phil aan het daten slaat, dus als er één of ander model in zijn huis verblijft, gelieve dit voor jezelf te houden. Lauren begon toch wat medelijden te krijgen met de drummer. Ze kon zich niet bedenken hoe moeilijk en abnormaal zijn leven was. Ze hoopte dan ook dat ze wat van die druk kon wegnemen. "Als Phil hier is, kunnen jullie elkaar wat ontmoeten en kan hij je een rondleiding geven in zijn huis en je slaapkamer." merkte Jake op toen Lauren de documenten over huisvesting bestudeerde. Aangezien ze verwachtten dat Lauren altijd voor Phil zou klaarstaan, hadden ze afgesproken dat ze enkele maanden bij hem zou inwonen. Het huis van de artiest was waarschijnlijk toch zo groot, dat ze elkaar niet altijd zouden zien. Lauren was gewend om met anderen samen een appartementje te delen, maar dit was toch wel iets anders. "Misschien kan je straks wel iets voor hem koken?" vroeg Jake, haar bestuderend terwijl ze de rest ondertekende. "Ja, als hij dat wil, geen probleem," antwoordde Lauren met een glimlach. Ze kookte graag. Waarschijnlijk had ze dat van haar vader, die een japans restaurant had. Ze keek op toen de deur van het kantoor openging. "Ah, eindelijk, Phil, ontmoet je nieuwe assistente, Lauren."
@Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij zuchtte toen hij zijn mobiel al voelde trillen. Meende hij dit nu? Phil besloot er dan ook gewoon niet naar te kijken. Hij moest gewoon vlug naar binnen en dan was hij er. Hij zou dan ook geen bericht sturen nu om dat te bevestigen, dat zou onzin zijn. Hij opende de deur en glimlachte tevreden toen hij Maggie, de vaste dame achter de balie zag zitten. 'Jake verwacht je al lieverd, je kan maar beter snel gaan', zei ze zachtjes lachend. Het was zo een lieverd, en op de een of andere manier deed ze hem wat aan zijn grootmoeder denken. 'Komt voor elkaar', zei hij met een knipoogje en eenmaal bij de lift drukt hij op de knop. Verbazend genoeg was deze eens voor een keertje snel, en hij was dan ook al snel op de juiste etage. Jakes kantoor, daar moest hij wel vaker komen om iets te bespreken en hij was het dus al meer dan gewend. Jake kwam hem ook wel gewoon vaak thuis opzoeken, maar Phil vond het zelf gewoon aangenamer om vergaderingen en overleggen hier te doen. Ondanks het soort leven wat hij had was hij toch wel ergens wat op zijn privacy gesteld. Met vrienden hangen deed hij meestal bij hen thuis, dames nam hij ook niet zomaar mee naar zijn thuis. Hij koos er meestal voor om mee naar hun plek te gaan. Enkel zijn huishoudster was er altijd om het huis net te houden, te koken. Voor de rest moest hij ook niemand thuis hebben. Zijn familie kwam genoeg langs, en meer had hij niet nodig. Hij opent de deur van het kantoor en kijkt op naar Jake, die druk in de weer is met een stapel papieren. Zo was het altijd wel. Phil liet zijn blik van Jake naar de dame voor hem glijden en hij gaf haar een vriendelijk knikje. 'Lauren, bedankt om te komen. Phil', stelde hij zichzelf voor, waarna hij het kantoor in liep en plaatsnam op een van de stoelen. 'Ik had je een bericht..'. Nog voor Jake zijn zin kan afmaken weet Phil hem al de mond te snoeren. 'En dat heb ik gezien, maar ik was al aangekomen dus veel zin had dat niet meer. En ja ik ben op tijd vertrokken, dat kan je bij Suzy checken als je me niet gelooft. Zo een big deal is het niet', reageerde Phil. Hij glimlachte toen er een man met een drankje voor hem aankwam. 'Bedankt', zei hij met een glimlach en hij nam een slok, waarna hij zijn blik door de kamer liet glijden, en vervolgens de dame voor hem even bekeek. 'En wat houdt dit nu eigenlijk precies in, het hele assistent gedoe?', vroeg hij, terwijl hij wat op zijn stoel schoof. Hij zag niet in waarom het nodig was. Hij had het gevoel dat alles wel goed ging, maar Jake stond er op.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Lauren snapte meteen waarom zoveel meisjes een gigantische crush hadden op de drummer. Hij was niet mis. Onder zijn shirt kon ze duidelijke lijnen zien. De sfeer in de ruimte veranderde van zodra hij de kamer in wandelde. Ze prutste even met de pen die op tafel lag en glimlachte toen ze de twee mannen hoorde kibbelen over het feit dat hij even te laat was. "Nou, precies voor zaken zoals deze, zij zal je schema bijhouden en zorgen dat je overal op tijd raakt," gromde Jake even. "Daarnaast kookt Lauren voor je, aangezien je de helft van de tijd vergeet te eten wanneer je bezig bent met muziek." voegde zijn manager eraan toe. Lauren bestudeerde Phil terwijl Jake uitlegde wat haar job zou zijn. Het was moeilijk om zijn reactie af te lezen, waarschijnlijk omdat hij zo getraind was zijn emoties onder controle te houden voor de pers en interviews. Ze was nieuwsgierig naar wat hij dacht. Het was vreemd dat hij nog niet precies wist wat haar taak inhield. Lauren dacht dat Jake hem er al wat verder over had ingelicht. "Eigenlijk zal ze je helpen bij alles waar je hulp nodig bij hebt, waaronder zaken plannen, bestellen, de pers aanspreken, ...," somde de man op. Lauren ging wat rechter zitten toen Jake even verontschuldigend naar haar keek. "Nu, Phil, ik wil niet dat je dit verkeerd opneemt, maar Lauren zal er ook voor zorgen dat die drinkgewoontes van je wat veranderen," kondigde manager aan. Lauren keek verbaasd op. Hé, daar had ze niets van gehoord. "Sorry?," vroeg ze verward. "Wel, als ik het rechtuit moet zeggen, jij neemt het glaasje te veel uit zijn handen," gaf Jake toe terwijl hij knikte naar Phil. Ze hield haar hoofd schuin en fronste. Wat was ze, zijn persoonlijke rehab-coach? "Sorry, Jake, maar ik denk niet dat je dit echt eerder hebt vermeld?" vroeg Lauren, de frons permanent op haar gezicht. "Geen probleem, ik heb je vorige jobs al bekeken en ik ben er zeker van dat het je lukt." Lauren wisselde wat ongemakkelijk van positie terwijl ze vanuit haar ooghoeken naar Phil keek. "Daarom dat ik heb geregeld dat ze bij jou zal wonnen voor de komende maanden, die slaapkamers van je staan toch altijd leeg."
@Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Phil zuchtte onhoorbaar bij de woorden van Jake, en hij nam nog een slok, waarna hij het glas weer op tafel plaatste en zijn armen over elkaar sloeg. 'Als jij even realistische uren zou doorgeven en niet altijd zo zou klagen, dan zou ik uit mezelf op tijd kunnen komen. Maar dat heb ik ook niet voor het kiezen. En dat eten, dat zal ik zelf wel bepalen', zei hij. Hij schudde zijn hoofd even. Hij moest zich niet zo opwinden. Het zou meevallen. Hij hoopte in ieder geval dat het mee zou vallen, want hij hield normaal niet van mensen die hij niet kende meteen in zijn eigen huis. 'Bedankt om toe te zeggen, dat waardeer ik. Het is geen makkelijke job lijkt me', zei hij tegen de dame. Het was niet haar schuld dat Jake zo deed, en hij wou het dan ook niet op haar afreageren, al voelde hij zich niet helemaal goed bij de situatie en hoe het zo verliep. Net wanneer hij vrede wilt nemen met de situatie, hoort hij wat Jake vervolgens zegt, meende hij dit nu? 'Je zou voor minder een probleem krijgen met een manager die de hele tijd in je nek staat te hijgen en beslissingen voor je maakt zonder overleg! Ik ben klaar hiermee, ik ga naar huis', zei Phil, waarna hij opstond van zijn stoel, en het glas dat hij eerder had gekregen leegdronk. Hij wou geen minuut langer bij Jake zitten, en eenmaal thuis zou hij de dame wel snel overtuigen dat het niet zo zou gaan. Dat ze hem kon helpen, zoals werd opgedragen, maar dat hij nog altijd gewoon zijn eigen leven zou leiden hoe hij dat wilde. 'Lauren was het? We zijn klaar hier, we kunnen vertrekken', zei hij. 'En jou hoef ik de komende dagen niet te horen of te zien', zei hij, zwaar gefrustreerd richting Jake, waarna hij de deur openzwaaide en de gang in liep.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Lauren snapte Phils reactie wel, hij was immers een volwassene. Het was dan ook normaal dat hij zijn leven het liefst zou leiden zoals hij zelf wilde. Ze herkende wel hoe Jake zich druk maakte over Phil. Het deed haar denken aan haar oudere broer. Lauren schudde haar hoofd toen Phil haar aansprak. "Het lukt me wel," glimlachte ze. Ze was het al gewend om soortgelijk werk uit te voeren. Als Lauren eerlijk was, was ze eerder bezorgd om Phil. Ze wist dat hij haar waarschijnlijk als een soort babysitter zag, wat totaal niet haar bedoeling was. Dit was echter het beeld dat Jake van haar schetste. Ze schrok even op toen Phil plots opstond en haar aansprak, waarna ze opstond en verontschuldigend naar Jake knikte en de ruimte verliet. Jake liep best wel op een stevig tempo door de gang en Lauren deed haar uiterste best om hem bij te houden. "Phil?," vroeg ze zacht terwijl ze zijn schouder aanraakte om zijn aandacht te krijgen. Ze wachtte tot hij stilstond om hem aan te kijken. "Het spijt me, Jake gaf de indruk dat hij je al had geïnformeerd," legde ze uit. Ze voelde zich zelf niet helemaal goed over de situatie. "Als ik had geweten dat je er niet okay mee was, had ik de contracten niet ondertekend," gaf ze toe. Ze voelde zich ongemakkelijk door het hele gebeuren. Ze prutste aan de documenten die ze nog steeds in haar handen hield. "Ik beloof dat ik je privacy respecteer en je niet teveel zal proberen lastig te vallen...beschouw me maar als een extra hulpje," zei ze met een kleine glimlach, de hele toestand wat proberen luchtiger te maken. Het feit was dat ze ook nergens meer naartoe kon nu. Lauren had haar appartement al verhuurd en haar spullen stonden reeds in de koffer van haar volkswagen.
@Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Aan een goed tempo liep hij door de gang. Hij wou hier zo snel mogelijk weg zijn en gewoon naar huis gaan om te ontspannen vandaag of wat te gaan drummen. Hij hield niet van al die administratieve zaken, en al zeker niet als het dingen waren die hem regels zouden opleggen. Hij kon Jake wel een mep gegeven hebben op dit moment, maar dat zou niets uitgehaald hebben, en hij besloot dan ook gewoon weg te stappen van de situatie. Soms was dat nu eenmaal beter dan je eigen wil doordrijven. Hij keek om toen hij een tik op zijn schouder voelde en zag dat het Lauren was. Hij snapte wel dat dit voor haar ook niet ideaal was, en dat zij ook maar gewoon moest luisteren naar Jake. 'Ik weet het dat doet hij altijd, het was niet alsof ik dit niet zag aankomen. Het is niet jouw schuld', zei hij. Dat was het laatste wat hij wilde, dat zij zich slecht zou voelen door daden van Jake. 'Laten we het gewoon hierop houden. Je kan me helpen in huis en alle zaken die Jake daarnet opsomde. Voel je thuis in mijn huis, doe je werk zoals jij het wilt, maar ga me niet de les spellen. Ik heb geen probleem, zoals Jake dat wilt laten uitschijnen en ik heb daar dan ook geen hulp bij nodig. Het enige waar ik me op focus is mijn muziek', zei hij. 'Als we dat overeen kunnen komen zullen er geen problemen zijn. Dan gaat alles soepel verlopen', zei hij. Hij draaide zich weer op en stapte rustig verder, aan een kalmer tempo nu. 'Je kan met mij mee rijden of gewoon volgen. Het is geen lange rit van hier en de weg is ook vrij simpel', zei hij. Hij drukte op de knop van lift en wachtte tot deze opende.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Lauren knikte toen hij zei dat het niet haar schuld was en beet kort op de binnenkant van haar wang. Ergens wist ze dat hij gelijk had. Het zou echter niets veranderen aan het feit dat ze zich wel ongemakkelijk zou voelen in zijn huis, alsof ze er niet hoorde. Ze was zeg maar de indringer en dat snapte ze. Lauren zou haar best blijven doen om het hem zo makkelijk mogelijk te maken en geen last te worden, maar toch nog haar werk doen. Ze knikte toen Phil haar uitlegde dat ze haar werk kon doen, maar dat ze hem niet de les moest gaan spellen. Lauren wist niet of hij een probleem had of niet, maar ze zou haar uiterste best doen om hem gewoon zijn leven te laten leven. Misschien zou het haar de kans wat bieden om zelf door te gaan met tekenen en schilderen. Ze kon haarzelf wel bezighouden als hij besloot dat hij zo weinig mogelijk met haar om zou willen gaan. Voor haar was het belangrijk dat ze deze maanden zou kunnen afronden en eventueel kon Jake nog beslissen om het contract niet te verlengen. Ze zuchtte bijna opgelucht toen hij zijn tempo wat vertraagde. Lauren keek hem aan toen hij meldde dat ze kon meerijden met hem en knikte. "Ik volg wel, anders staat mijn auto hier nog en ik denk dat het misschien makkelijker is als ik mijn spullen niet naar jouw auto moet verplaatsen," gaf ze toe. Ze stapte de lift uit en keek op toen de vrouw aan de balie Phil naar zich toe riep. Wat ongemakkelijk bleef ze staan terwijl Phil naar de dame toe ging om te praten. Rustig stak ze haar documenten in haar handtas en wachtte geduldig op Phil. "She seems kind," merkte Lauren op toen Phil eenmaal terug was. Ze glimlachte vriendelijk naar de dame en stak haar hand ort op, waarna ze hem volgde naar buiten.
@Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Eenmaal de lift was aangekomen stapte hij dan ook in, en voor hij het wist waren ze op het gelijkvloers aangekomen, klaar om te vertrekken. Met een glimlach liep hij naar de balie toe. 'You seem stressed Phil, everything ok?'. Phil knikte geruststellend. 'Everything is fine. Jake is just a jerk sometimes, nothing new. See you later!', zei Phil tevreden, waarna hij met Lauren naar de uitgang van het gebouw liep. 'She's one of the normal people that work here. I have no idea how she keeps up with all Jake's shit', zei hij schouderophalend. Je moest best wel sterk in je schoenen staan om voor Jake te kunnen werken. Hij had een verschrikkelijk karakter, en Phil kon zich dan ook niet voorstellen hoe het moest zijn om echt administratief werk voor hem te moeten doen. Eenmaal buiten stak hij de straat over en wees naar zijn auto. 'My car is over there. You can just follow with your car. I don't live that far from here so it won't be hard', zei hij met een knikje. Hij was nog steeds wat verveeld door de hele situatie, het zat hem niet helemaal lekker maar hij probeerde er zo weinig mogelijk aan te denken, en het zo weinig mogelijk zijn humeur te laten verpesten. Hij had vanavond een feestje gepland bij hem thuis met wat vrienden en vriendinnen, in lange tijd had hij nog eens mensen uitgenodigd thuis, en daar keek hij dan ook naar uit. Meestal deed hij dat niet en het was dus weer eens wat anders, zijn huis openstellen voor anderen. Gelijk stapte hij in zijn wagen, en wachtte geduldig tot ook zij er zou zijn. In zijn achteruitkijkspiegel hield hij in het oog of ze eraan zou komen ,zodat hij dan zou kunnen vertrekken.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Lauren wreef wat ongemakkelijk over haar arm toen hij zei dat hij niet wist hoe de vrouw omging met Jake's shit. Blijkbaar was hij dan toch niet de beste manager. Zo leek Phil hem toch te zien. Lauren zuchtte lichtjes en knikte toen hij zijn auto aanwees. Wel, dat was toch wat anders dan het brakke karretje dat zij zelf had. Ze was vrij zeker dat wanneer hij te snel zou rijden, haar auto dat niet zou kunnen volhouden. "Okay, I'll just follow you then", knikte ze.
Eenmaal in de auto haalde Lauren eens diep adem. Het was best wel stresserend, haar eerste dag. Ze wist dat ze ongewenst was, wat ze snapte. Dit zorgde er echter voor dat ze zich niet bepaald gemakkelijk voelde over de volledige situatie. Lauren startte haar auto en volgde Phil naar zijn huis. Hij had gelijk, hij woonde inderdaad niet ver. Ze hadden ook het geluk dat er niet veel volk op de weg was.
Eenmaal aangekomen stapte Lauren uit en heulde haar koffer uit de auto. Haar ogen gleden over het gebouw voor haar. Het was, op zijn minst gezegd, impressionant. "Nice house," merkte ze op met een glimlachje. Lauren stak haar haar in een kort staartje. "You must have a lot of people working here right?" vroeg ze nieuwsgierig. Ze wilde toch wel wat voorbereid zijn op het feit dat ze elke dag wel wat mensen zou tegenkomen in zijn huis, zeker nu ze haar wel even zou blijven. Lauren glimlachte naar Phil, waarbij ze opmerkte dat de man toch wel wat intimiderend was. Hij was dan ook een stuk langer dan hem, en best wel gespierd, waarschijnlijk door al het drummen. 'Im sorry about this situation," Lauren kon het niet laten om nogmaals haar excuses aan te bieden, het rotte gevoel bleef maar in haar hoofd spoken.

@Mararosa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld