Acnolgia schreef:
BRAM
"hee" zei de onbekende man. ik kon niet antwoorden, ik was helemaal sprakeloos door zijn prachtige verschijning. "gaat het, viel je op je hoofd?" hij begint me nu een beetje vragend aan te kijken, ik moet snel wat zeggen voordat ik mijn kans voor eeuwig verpest en hij denkt dat ik een loser ben. "uhh, ja, ik viel gewoon een beetje hard hahahaha, maar het gaat goed. sorry, ik had beter uit moeten kijken" ik voel dat mijn gezicht zo rood is als een tomaat en ik durf hem amper in zijn ogen aan te kijken.
Hij legde zijn hand op mijn schouder, waarvan ik een beetje schrok, en zei: "ah joh, ben je een nieuwe student? waar moet je zijn?" ik vertel hem het nummer van het lokaal en hij kijkt op met een glimlach. "ah, Bram Botermans? Ik ben je mentor." ik kon mijn oren niet geloven. waarom staat god me zo bij? ik geloof niet eens in hem. wat een geluk. hij wil een hand geven, maar ik doe mijn uiterste best om het niet aan te nemen, ook al wil ik zo graag. "coronamaatregelen, meneer" zeg ik zelfverzekerd.