Forum

Mijn jeugd is niet echt je van het geweest. Door alle gebeurtenissen is er een klein meisje die misschien wel te weinig liefde heeft gekregen, overgebleven. Laten we in een vogelvlucht door mijn leven gaan. Het begon met het spontane overlijden van mijn opa. Hij was echt mijn rots. Thuis waren er veel spanningen en ruzies en vluchtte daarom naar mn opa en oma. 2009, een dag na mijn verjaardag zie ik mijn vader voor mijn ogen in elkaar zakken. Hij had een hartinfarct en dat heeft hem bijna het leven gekost. Het had niet langer moeten duren voordat hij in een ziekenhuis bed was beland. Na een lange tijd van revalidatie, besloten mijn ouders uit elkaar te gaan. Tegenslag na tegenslag zorgde ervoor dat ik belandde in een depressie en angststoornis. Toen leek er licht in die donkere tunnel te zien: ik leerde mijn ex kennen. Het leek allemaal zo perfect maar niets leek zoals het was. Hij ging vreemd en manipuleerde mij. Gelukkig heb ik afstand kunnen nemen van de toxic relatie. Nu ben ik nog steeds aan het werken aan een betere ik. 

Mijn look weergeeft dit verhaal op een bijzondere manier. In deze tijd heb ik veel gehad aan muziek en met name Justin Bieber. Vandaar dat ik een koptelefoon aan heb en een merch item van Justin Bieber. De regen laat mijn neerslachtige gevoel zien die mijn hele leven aanwezig is. Verder heb ik een knuffel vast omdat ik daar al mijn tranen in kwijt kon. Mijn make-up is over heel die beer te vinden, maar dus ook op mijn gezicht. Maar misschien ook wel een teken van gemis: het gemis van liefde. Ik voel me vaak alleen en ben bang om verlaten te worden. De persoon die achter mij staat representeert het masker dat ik heb naar de buitenwereld. Ik moest gewoon uitstralen dat ik dat vrolijke, blij meisje ben. Terwijl ik dat eigenlijk niet ben. Ik verlang naar het licht, vandaar de lichtenslinger om mij heen. en blijf toch positief. Ik verlang naar de toekomst en naar een betere ik.