NeonLights schreef:Jupiler schreef:NeonLights schreef:
Ik wou van jongs af aan al juf worden. Van groep 1/2/3. Dat vond en vind ik nog steeds een hele leuke leeftijd enzo. Maar ik ben er ondertussen al wel achter dat dat helemaal niks is voor mij, haha. Ik loop momenteel stage in een woonzorgcentrum, waar ik voor nu nog aan de receptie zit i.v.m opdrachten die uitgevoerd moeten worden bij de receptie. En dit vind ik helemaal geweldig. Ik kom op het moment ook bij bewoners op de kamers. Al is dat nu alleen doordat er te weinig vrijwilligers. Maarja het contact met de mensen vind ik erg leuk.
Ik wil verder absoluut niet de zorg in. En dan doel ik meer op zorg dragen voor mensen. Dus wassen, aan en uit kleden, helpen met eten, in en uit bed helpen. Nouja al dat soort dingen, want dat is echt niks voor mij. Maar wat ik nu doe vind ik echt ontzettend fijn. Toch contact hebben met deze mensen, zonder er voor ze te zorgen zegmaar.
Klinkt wel echt leuk, om toch een beetje in contact te komen met de bewoners zo! maakt de baan toch wel weer net wat socialer inderdaad. Ik heb ongeveer hetzelfde met mijn baantje nu in het ziekenhuis haha. Ik hoef niks met de patiënten te doen, alleen 's ochtends langs de kamers (van sommige afdelingen) om bezoekerskaartjes op te halen, en vind het dan toch ook wel leuk als ze blij zijn om even een praatje te kunnen maken met je en even gezichten te kunnen zien.
Ja precies en dat is ook erg leuk! Ik heb op het moment dan ook wel een beetje geluk dat er te weinig vrijwilligers zijn, haha.
Ooh leuk! Gewoon lekker simpel, een gesprekje. Dat is juist zo leuk! En vooral nu hebben mensen dat nodig. Tenminste, dat merk ik op stage dan wel weer. Er zijn redelijk wat bewoners daar, en dan toch voornamelijk vrouwen, die alleen zijn. Hun man is al overleden of zit in het andere gedeelte van het gebouw waar de mensen wonen met dementie of wonen in een ander zorgcentrum voor mensen met dementie. Aan hun is, vooral de laatste tijd met de lockdown enzo, heel erg te merken dat ze toe zijn aan een praatje. Of in ieder geval iemand met een luisterend oor, zodat ze even alles eruit kunnen gooien. Zo heb ik de afgelopen 2 weken al redelijk wat emotionele verhalen aangehoord. Dat is dan wel ff pijnlijk soms om allemaal aan te horen. Maar ik ben blij dat die mensen mij daarvoor in vertrouwen nemen en dit bij mij kwijt durven. Maarja aan dat soort dingen is wel echt heel erg te merken dat mensen dus echt behoefte hebben aan gewoon, even gezellig, een praatje.
Wel heel fijn dat jij dan toch er even voor hen kan zijn op die manier inderdaad <3 Voel je wel echt dat je je nuttig maakt! Want wat moet het op dit moment eenzaam zijn voor veel bewoners, veel vrijwilligers die normaal spelletjes komen spelen of ze meenemen om te wandelen ofzo zullen er momenteel niet mogen komen denk ik? Moet echt wel zwaar zijn, is het toch fijn dat er iemand is om tegen te kletsen! 
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
20
