District13 schreef:
Isa
Met een bonkend hoofd loop ik door het bos, al dagenlang was ik aan het lopen en nog geen enkele mens ben ik tegengekomen. Ik zucht diep en laat me op mijn knieën vallen, mijn hoofd bonkt als een gek, mijn keel is droog en mijn benen kunnen het niet meer aan. Als ik nu dood zou gaan zou het me niet eens meer boeien, alles fijner dan deze vervloekte wereld, de dood die je telkens achtervolgt er zal nooit een eind aan komen dat heb ik al geleerd. Elke keer komt de dood weer en neemt nog iemand mee en nog iemand, maar wanneer neemt de dood mij mee? Ik sluit mijn ogen en voel hoe een traan over mijn wang rolt, wat zal mijn vader wel niet van me denken? Toen de walkers kwamen kon ik mijn mensen niet helpen, ik rende weg en liet hun aan hun lot over, ik was laf en moet er nu zo voor boeten. Ik open mijn ogen als ik gegrom hoor, ik kijk op en zie 3 walkers in de verte aan komen lopen. Zelfs als ik mezelf wilde verdedigen zou ik het niet kunnen, ik heb geen wapen en weg rennen lukt me niet meer, de kracht heb ik er niet voor.