Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
Rye and Dork try Daylar for the 100th time
Duchess
Wereldberoemd



@Rye ik was vergeten dat je geen Shiri meer bent

dit is een ORPG wat betekent dat ALLEEN IK EN RYE reageren, thanks
Waarschijnlijk ook 18+, hier is je warning


oh yes

Faelar - 22 - halfling elf - probably also very annoying
Anoniem
Wereldberoemd



shirously how could you forget omg????

my baby:
Dayla - 19 - ras onbekend - probs very annoying 
Anoniem
Wereldberoemd



De zon kwam langzaam op aan de horizon. De rekruten zouden elk moment op moeten staan. Nog geen paar seconden nadat Dayla zich dit bedacht, hoorde ze een paar wekkers af gaan. Ze zag iedereen keurig netjes hun cabines uitkomen. Bijna iedereen. Ze fronste toen er uit een cabine één te weinig kwam lopen. Als de goede instructeur die ze was, liep ze naar het probleem en bekeek ze de situatie. Een snurkende elf. Dayla draaide zich om en liep de cabine uit om vervolgens terug te komen met een emmer water. De inhoud gooide ze over het paarse monster. 'Een hele goede morgen!' zei ze luid. 
Duchess
Wereldberoemd



Slapen was toch wel een van Faelars favoriete hobbies. Hij had wel geweten dat er hier van hem verwacht werd dat hij wat eerder opstond dan hij gewend was, maar dit was wel even anders wakker worden. Hij schoot met een ruk overeind en en haalde bijna gelijk een hand door zijn haar - hij haatte water. En erger dan water was nat haar. 'Dat valt anders nu al hartstikke tegen,' mompelde hij. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla bekeek de rekruut even goed. Hij leek ouder, wat niet vaak gebeurde. Meestal meldden mannen zich al aan vanaf zestien jaar, hij leek al ergens in de twintig te zitten. 'Als een beetje water je morgen al verpest, raad ik je aan om nu alvast je spullen te pakken. Zo niet: opschieten. Training begint over een uur en ik zou maar niet te laat komen als ik jou was.' Ze liep terug naar de deur. '29 minuten.' Vervolgens liep ze weer maar buiten. Ze kende zijn type, en hij zou het nooit lang volhouden. Dat wist Dayla zeker.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek haar even stil aan, en besloot bij deze dan maar vast dat hij haar niet mocht. En dat hij er alles aan ging doen dat te laten blijken. Misschien kon hij er nog plezier uithalen. Hij zuchtte zacht en wrong het water uit zijn haar. 'Ja, ja,' mompelde hij naar haar rug. Alsof hij zich ooit iets van tijden aangetrokken had... 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla besloot dat het tijd was om te ontbijten. Dit deed ze al jaren alleen, de andere instructeurs hier mochten haar niet. Verrassing. Dus zoals gewoonlijk zat ze alleen in de zaal aan tafel haar ontbijt te eten. Meestal nam ze een sinaasappel en wat brood met boter, terwijl de rest aan het vis en vlees zat. Als échte mannen. Zij was een vegetariër, dus dat ging 'm niet worden. En dat was nog een punt waarom niemand haar mocht, maar dat was een bijzaak die ze gewoon graag wilden noemen. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar deed het ondertussen allemaal maar rustig aan. Voor hij hier gekomen was, ontbeet hij nooit, omdat het simpelweg lastig was. Hij zorgde dus eerst maar dat wie-deze-persoon-ook-was zijn haar niet volledig geruïneerd had, voor hij zich in alle rust aan begon te kleden. Een uur was meer dan genoeg tijd. En zo niet, dan was dat ook niet erg; kwam hij iets later. Ook geen ramp. 
Anoniem
Wereldberoemd



Oh Faelar. Als je in Dayla's groep zit, dan heb je een probleem als je een paar seconden te laat bent. En natuurlijk zou hij in haar groep zitten, de rest had het maar makkelijk. Niet veel rekruten hielden het vol bij Dayla, maar degenen die het uit konden houden, waren dan ook wel de besten. Zelf was Dayla altijd ruim op tijd om iedereen op te wachten bij haar trainingsparcours, zo ook vandaag. Na haar ontbijt liep ze de zaal weer uit - de starende ogen in haar rug negerend - op weg naar haar domein. Het zag er niet heel anders uit dan die van de andere instructeurs, maar het verschil was dan ook voornamelijk de instructeur zelf. Dayla klom op één van de toestellen en ging daar rustig zitten. Nu nog wachten. 
Duchess
Wereldberoemd



Arme, Arme Fae nam echter zijn tijd. Hij was nieuw; hij had nog geen flauw benul van de straf die hem boven het hoofd zou hangen. Toen hij besloten had dat hij zijn haar niet verder redden kon, liep hij door naar buiten. Het was mooi weer - normaal zou hij op een dag als deze een grasveld opzoeken, gaan liggen, en de hele dag niet meer overeind komen. Als het een beetje helder was, 's nachts misschien naar de sterren kijken... Hij zuchtte diep en sjokte maar langzaam die kant op. Vanaf vandaag ging dat helaas anders zijn. 
Anoniem
Wereldberoemd



De groep van Dayla was zo goed als verzameld, maar torn het tijd was, miste ze één persoon. Ze haalde haar lijst tevoorschijn en begon heel ouderwets de presentie langs te gaan. Uiteindelijk kwam ze bij "Faelar Illiven". Geen reactie. Wie het ook was, diegene zou een mooi voorbeeld zijn. Nogmaals riep ze zijn naam. Hij was te laat. Veel te laat
Duchess
Wereldberoemd



Faelar kwam inderdaad mooi in zijn eigen tempo aangesjokt. Hij keek even op en stak nonchalant zijn hand in de lucht. 'Yup, hier.' Oh fijn. Zij weer. Dat ging nog leuk worden dan - zo'n beste eerst indruk had hij vast niet gemaakt. Zij gelukkig ook niet op hem, dat scheelde. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla beet op haar lip, geïrriteerd, maar ging verder met de presentielijst. 'Goed, nu iedereen er is...' begon ze. 'Mogen jullie allemaal beginnen met vijf rondjes rond het meer rennen omdat Illiven hier te laat was. Daarna beginnen we met het normale trainingsregiment. Illiven-' Ze gaf de halfling een vuile blik. '-voor jou het dubbele.' Ondanks alle opstandige kreunen en zacht uitgesproken beledigingen - die ze echt wel hoorde - vertrok Dayla geen spier. Als ze dit niet aan konden, waren ze simpelweg niet geschikt. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar fronste diep. Oh help, rennen. Hij liep inderdaad maar gewoon braaf met de rest van de groep mee, maar dat werd algauw achter de de rest aan lopen. Het was niet eens dat hij het niet wilde of niet de volle honderd procent gaf. Hij was dit soort dingen gewoon niet gewend. De halfling spendeerde al zijn vrije tijd aan slapen en wolken staren, hij had de conditie van een doperwt... 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla merkte dat na anderen al twee rondjes hadden gelopen, Faelar nog niet eens terug was van zijn eerste. Ze begon maar het rondje - in de andere richting - te lopen, om hem flink op zijn kop te geven. Het was vreselijk dat zij geen rekruten naar huis mocht sturen, ze mochten alleen op vrijwillige basis gaan tenzij ze wetten hadden gebroken of wat dan ook. Het was een idiote wet vond zij, maar Tathron wilde er niets van weten - niets van zijn meest vertrouwde adviseur. Toen ze Faelar halverwege had gevonden, kon haar blik misschien wel doden. 'Zeg, ga je nog rennen of denk je dat dit een wandelclub is?' sneerde ze naar hem. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek even op, volledig buiten adem. Hallo, hij deed anders zijn best? Dat zei voor hem al vrij veel! 'I-ik doe mijn best...?' bracht hij dan ook uit. Hij vond dat hij nog best een eind gekomen was; daar ging niemand verandering in brengen. Voor vandaag was hij best trots op zichzelf.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste