schreef:
Justin.
‘Sorry.’ Mompelde ik zachtjes, toen ik merkte dat ze schrok. Dat was niet mijn bedoeling uiteraard, om haar te laten schrikken. Kort schudde ik met mijn hoofd, toen ze zei dat alles okè was. Het was vrij duidelijk dat dat niet zo was, maar goed. Rosalie en ik kende elkaar niet zo goed, ondanks we elkaar wel al vrij lang kende. Ik had eigenlijk nooit echt de moeite gedaan om haar beter te leren kennen en zij ook niet om mij beter te leren kennen. Wel wist ik dat ze het heel goed kon vinden met Chaz, mijn beste vriend. Het was niet zo dat ik haar niet mocht of iets, dat absoluut niet. Het was gewoon zo dat ik meer met de jongens om ging, die ik al zo’n beetje mijn hele leven kende. ‘We might not know eachother that well.. But I can tell you’re not okay.’ Zei ik wat mompelend. ‘Just know that I’m here for you.’ Zei ik vervolgens. Haar dwingen om te praten over wat er aan de hand was zou ik niet doen, maar ik wou wel dat ze wist dat ik er voor haar was. Dat als ze erover wou praten, ze er gerust over kon praten met mij. ‘Nah, I couldn’t sleep.’ Zei ik. ‘Do you want some tea?’
@equalz