Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG War Love
Ladybambi
Internationale ster



Damion
"Jammer zeg ik en kijk haar aan. "Damion Raydow" zeg ik, mijn mensennaam gebruikend. Sins mijn verandering was ik verplicht de achternaam 'Blood' aan te nemen, maar het lijkt me niet handig die nu te zeggen. Dan weet ze meteen wie ik ben en vertrouwd ze me niet meer. "En wie is deze heks?" vraag ik dan nieuwsgierig.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Ik knik even, het was geen bekende vampiernaam dus ik weet nu ook niet wie zijn familie is. "Catherina, Catherina Elena Carter." Mompel ik dan rustig. "Je mag me Elena noemen." Zeg ik dan rustig. Het maakte me niet zoveel uit hoe mensen me noemde. Ik heb eigenlijk geen de waarom ik hier nog met hem sta, misschien uit nieuwsgierigheid, daarnaast lijkt hij me ook helemaal niet zo gevaarlijk.
Ladybambi
Internationale ster



Damion
Ik kijk haar aan en maak een lichte buiging voor haar. "Aangenaam kennis te maken, Elina" zeg ik rustig tegen haar en kijk haar weer aan. "Je doet me aan een andere heks denken. Heb je toevallig een Karin in je familie?" vraag ik. Karin was een meisje dat ik als kind had leren kennen. Voor ik werd gebeten waren we goede vrienden. Daarna heeft ze me laten vallen als een baksteen, juist op het moment dat ik een vriend nodig had. Maar het is ook wel logisch. Ik ben tenslotte een vampier. Wie zou een vampier niet in de steek laten? Ondanks dat we al sinds de luiers vrienden waren.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



"Elena." Verbeter ik hem rustig als hij me Elina noemt. "Karin.." Mompel ik even nadenkend. "Geen familie maar onze moeders zijn vriendinen." Knik ik rustig. Als dat maar de Karin isdie hij bedoelde, Karin is zelf geen heks Maar haar moeder wel. Ik weet niet hoe het komt maar ze wilt graag magie kunnen beheersen en net zoals haar moeder en ik, een heks zijn. Wat ik moeilijk te begrijpen vindt, het kan soms zo uit de hand lopen met magie. Het beheersen van magie kost oefenen, heel veel oefenen.
Ladybambi
Internationale ster



Damion
Ik kijk Elena aan. "Neem me niet kwalijk, Elena" zeg ik tegen haar als ze me verbetert en knik klein als ze zegt dat Karin geen echte familie is, maar haar moeder wel. Spijtig. Ik had haar graag nog even gesproken, maar dan zou Karin nu ook al bijna 70 jaar zijn, dus ze zou me vast niet meer herkennen. "Als we het over de zelfde hebben, was ze vroeger wel een heks. Ze is alleen door een of andere spreuk haar krachten verloren" zeg ik rustig tegen haar.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



De manier van praten trok me ergens wel aan. Er waren tegenwoordig weinig jongens die zo tegen een meisje praatte. Ik zet maar even een zwakke glimlach op. "Dat wist ik niet." Zeg ik even verward. Dus ik zou ook mijn magie ooit kunnen verliezen. "En over hoeveel jaar geleden praten we dan?" Vraag ik dan rustig.
Ladybambi
Internationale ster



Damion
Even denk ik na over haar vraag. "Ik ben nu ongeveer 50 jaar een vampier, dus laten we het op 52 jaar of zo houden" beantwoord ik haar vraag. Ze leek een beetje verward. Het is zeker nooit bij haar opgekomen dat verkeerd gebruik van haar magie, haar haar krachten kan kosten? Ach overal zit risico aan vast. Helaas
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Ik heb dat nooit over Karin geweten, ik vond het idee ook altijd raar dat haar moeder wel een heks was en zij niet. Ik strijk rustig een plukje achter mijn oor waarna ik hem aan kijk. "Waneer is het de laatste keer dat je haar sprak? Vraag ik dan geïnteresseerd. Ik laat mijn tong even langs mijn onderlip glijden.
Ladybambi
Internationale ster



Damion
Ik bijt op mijn lip als ze die vraag stelt en voel mijn scherpe vampiertanden in mijn lip prikken. "De dag dat ik als vampier wakker werd, 50 jaar geleden." zeg ik tegen haar.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Ik luister naar hem en kijk dan rustig weg als mjn telefoon af gaat. "I'm sorry." Mompel ik even zacht en haal mijn telefoon uit mijn tasje. Moeder, ze maakte zich ook altijd zorgen als ik even weg was. Ik neem rustig op en hou mijn telefoon aan mijn oor terwijl ik Damion aan kijk. "Ja, ik kom zo thuis." Zeg ik als ze zegt dat ik lang weg ben. "Oke." Knik ik even, ook al kan ze het knikken niet ziet. Ik hang dan rustig op. "Bezorgde moeder." Knik ik dan rustig naar hem.
Ladybambi
Internationale ster



Damion
Ik kijk naar haar mobiel en haal een hand door mijn haren heen. Tegenwoordig heb ik ook een mobiel, maar ik vind het maar een onding. Zo irritant. Toch kan ik het niet laten om even te lachen om haar opmerking over haar bezorgde moeder. "De mijne was vroeger ook heel bezorgd. Ik ben blij dat er toen geen mobieltjes bestonden" zeg ik tegen haar en kijk haar aan. "Zie ik je nog eens?" vraag ik aan haar.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



Ik glimlach even zwakjes als hij moet lachen en hou mijn hoofd een stukje schuin als hij dat zegt. Ik grinnik even. "Ja hoor.." Zeg ik dan rustig als hij me dat vraagt. Mijn moeder had ongelijk over vampiers, niet elke vampier was slecht. Als Damion zo slecht was had hij de risico genomen om me mee te nemen of bloed van me gedronken. 
Ladybambi
Internationale ster



Damion
"Dan zie ik je later wel weer" glimlach ik even naar hem. "En oppassen met die magie he, voor je je krachten per ongeluk verliest" zeg ik tegen haar en loop rustig de bosjes weer in, maar hou haar in de gaten zodat ik haar straks makkelijk kan volgen.
Stillkidrauhl
Straatmuzikant



"Komt goed." Grinnik ik waarna ik me rustig omdraai. Ik loop op een rustige tempo naar mijn huis toe. Hij heeft gelijk, ik moet voorzichter worden. Wel blijven oefenen natuurlijk en het magie proberen te beheersen. Ik haal even een hand door mijn haren terwijl ik rustig verder loop en wel eens om me heen kijk.
Ladybambi
Internationale ster



Damion
Vanaf een korte afstand blijf ik haar volgen, maar zorg er wel voor dat er altijd een boom of grote struik tussen ons in zit. Ik volg haar op haar geur en haar voetstappen. Stap, stap, stap, krak. Een klein takje hoor ik onder haar voeten breken. Niet heel groot of stevig. Het geluid zou een normaal mens van deze afstand nooit gehoord kunnen hebben. Zeker niet met al het getjilp van de vogeltjes om me heen. Ze voelen dat ik een monster ben. Een vampier, toch zitten ze niet te flippen zoals andere dieren. Vogels weten dat ze niet op mijn menu staan. Niet vaak tenminste, of ik moet echt honger hebben. Ze hebben gewoon heel erg weinig bloed. Laat staan voedzaam bloed.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste