Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO // You call me monster.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn ogen opende zich weer om haar wederom aan te kijken. "I know you do, but angel suits you.. but what's the real name?" Hij gaf haar een knikje en glimlachte maar die verdween weer toen haar stem wat arrogantie en sarcasme begon te bevatten. "Bad guy huh, you don't even know half of how bad I am." Hij rolde zijn ogen "So if you know what a gun is for, why would you ask?" Hij likte zijn lippen en wreef in zijn ogen. Hij zag hoe ze langzaam haar weg richting de vloer baande en niet veel later ging zitten. Het voelde raar om iemand anders in zijn kamer te hebben en hij moest er zeker aan wennen. Grote kans dat ze morgen toch weer weg was dus voor één dag zou hij het wel kunnen overleven. Hij lag in het midden van het bed. Hij wist zichzelf namelijk ook niet echt houding te geven in dit alles.
"it's not that I can sleep either but you know, it's for the idea." Hij sliep zo ongelofelijk slecht, had alles al geprobeerd maar niets hielp. Drank, slaappillen of gewoon wachten totdat hij omviel van de slaap. Hij had geen idee wat of wie hem zou kunnen helpen met slapen maar het was iets waar hij al een aantal jaar mee zat. Dit zorgde er ook vaak voor dat hij 's ochtends niet te genieten was omdat hij gewoon erg moe was. Hij werkte enorm veel en voor zijn gevoel kreeg zijn lichaam niet echt de rust die hij nodig had. "You're a tough one Angel, barely see girls like you." complimenteerde hij haar. Het was echt zo. Hij kwam vaak in aanraking met mooie vrouwen die te dom waren om en gesprek te voeren. Ze hadden vaak alleen hun looks mee en de mannen in de gang vonden dat prima. Het ging hen echter toch alleen maar om een avondje seks maar Justin was hier heel anders in.

"Now get in bed, the floor is way too hard."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Alys." Zijn glimlach zag ze verrast aan, voor even een glimlach terug getoond vooraleer ze beide hun vrolijkheid ietwat leken te verliezen. Het was het beetje irritatie wat hij aan haar gaf, dat haar ertoe aanzette haar strakke gezichtsuitdrukking terug te laten keren, ondanks dat het amper te ontkennen was dat het amuserend was hem zo te zien gedragen. Lichtjes schudde ze haar hoofd in zichzelf. "Figured mobsters had more sense of humor, that's all." Voor haar was het allang opgevallen dat de jongen meer serieuze neigingen bevatte dan dat hij waarde hechtte aan sarcasme, de precieze manier waarop Alys altijd probeerde een situatie gemakkelijker te maken. Blijkbaar zaten ze daarin anders in elkaar.
Hoogstwaarschijnlijk had Ivan haar de gewenning opgeleverd haar slaap vooruit te schuiven. Zoals hij nachtenlang wakker bleef en zijn vechtkunsten oefende in de kelderruimte van het industriepand, zo bleef zij verloren naar het plafond staren net zomin wanneer Nicholas weg was, zijn afspraken gepland na middernacht. Het was als thuiskomst om weer aan haarzelf te voelen hoe ze haar ogen door het donkerte heen liet glijden naar zijn plafond. Alsof ze voor een paar minuten dacht weer in haar eigen slaapruimte te zijn, voor hoe lang het ook mocht duren tot zijn stem een acuut einde maakte aan haar droom. Ze weergaf een zachte zucht als instemming. "I guess so, huh." Haar vingers speelden enigszins verstrooid met zijn t-shirt. Ze voelde haar mondhoeken enkele millimeters omhoog trekken, een kleine, zwakke grijns laten ontstaan nadat hij uit het niets een compliment liet horen. "I hear that a lot," vertelde ze, opzij geleund om tegen de wand aan te kunnen zitten. Zijn opmerking negeerde ze met opzet. Ze was hem geen verklaring schuldig waarom ze het vertikte in het bed te gaan liggen, of hij dit van haar achtte of niet, hetzelfde voor het opvolgen van zijn bevelen. Daarbij, al had ze op willen staan en naast hem willen liggen, gaf haar lichaam haar hier geen wilskracht bij mee. Ze kon het eenvoudigweg niet voor elkaar krijgen op te staan. Duf kantelde ze haar hoofd naar links, het laten liggen tegen het gesteente met een paar ogen dat enkel naar voren kon staren.

"Ever thought about leaving everything behind?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn vermoeide ogen waren op haar gericht. Het gevoel van slaap drong langzaam zijn lichaam binnen maar hij vocht er tegen. Hij had nu eindelijk een gesprek met haar en dat wilde hij zo vasthouden. Hij wilde haar dingen vragen en naar haar levensverhaal luisterde. Want zoals als eerder werd gezegd, iets in haar trok hem enorm naar haar toe. Gemengde gevoelens over het meisje spookte door zijn hoofd. Haar vraag zorgde ervoor dat hij nadacht. "Have I thought about it, yes. Would I ever do it, no." Hij likte kort over zijn lippen waarna zijn hand even door zijn warrige haren gleed. "They raised my like their own, I would and could never ever turn my back on them and leave them behind. They have done so much for me and without them i'd be on the streets. My parents kicked my out when I was 14 and I was lucky that John found me rather quickly and took me under his wing. They taught me everything they know and I don't know better than to live here. I'm forever grateful for what the boys did to me. I mean later on I do want a family of my own. A lot of the boys are alone and are planning to stay alone but that's not really what I want. This life is dangerous and family will be a target for enemies but I want kids badly.."
Het feit dat hij zo zichzelf open en bloot gaf zei al genoeg. Hij voelde zich om de een of andere rare reden wel op zijn gemak bij haar. Hij had het gevoel alsof ze hem niet veroordeelde omdat zij zelf ook niet het makkelijkste leven had. Ook zij verdiende haar geld namelijk niet op een eerlijke manier. "You know, we can always use a badass like you in here." Hij lachte zacht en pakte van zijn nachtkastje een flesje water waarna hij het opendraaide. Hij draaide de dop eraf en nam een grote slok.

"God I forgot to ask, are you hungry or thirsty, my bad... i'm a bad host."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Of ze zich vereerd moest voelen nu hij haar vraag zonder tegenspraak wilde beantwoorden, wist ze niet. Ze kende hem tenslotte niet lang of goed genoeg om te kunnen bepalen of het 'anders' voor hem was. Of hij gewend was vragen uit het niets aan te nemen ofwel ook maar te praten met een vreemdeling over persoonlijke zaken, want was dat niet wat ze voor hem was? Radeloos kon ze zich amper noemen, toch ze toegeven moest dat het apart aankwam en eigenlijk merendeel plotsklaps dat hij dan ook werkelijk de moeite nam haar dromerige woorden goed op te nemen. Ze had allesbehalve een verhaal als de zijne verwacht te horen; immers hadden haar broers haar genoeg ervaring op laten doen om enkel scheldwoorden voor zich te zien of weigering, zodra het op het privé-leven aankwam.
"You're a different one, bad guy," mompelde ze suffig terug. Nadenkend over zijn plannen zakte ze weg tegen het ijselijke gesteente, haar benen omslachtig tegen zich aangedrukt in de hoop om een warmte te doen ontstaan. "Sorry to hear about the stuff with your parents though. Wish I could tell you otherwise than giving it straight, but they kinda really suck." Het was al te laat voor medelijden. Net zomin als dat haar hoofd ernaar stond er langer over na te denken hoe zijn leven een moeilijke wending had genomen, had ze hier ook niet zoveel ervaring mee, of ze het had over het begrip ouders opzich of het bemoedigen van anderen. De hare hadden ook geen poot uitgestoken en hiervoor had Alys zelf ook geen steun gevonden om hiervoor goed te maken, dus in staat hem ermee te helpen was niet. "I've always thought about it. Have done it many times, but the past catches up, whether you want it to or not." Ze was er nergens mee verder gekomen, dus het was te bedenken dat ze het ooit op zou geven en haar zinnen zou zetten op het leven wat ze had. Mocht het verleden haar niet inhalen dan deden haar broers dit wel. Op zijn vraag keek ze op uit haar gedachten. "No, I don't need anything. Not hungy."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Gapend keek hij op waarna hij even zijn hand voor zijn mond sloeg om het gapen te verbergen. Hij wreef even door zijn waterig ogen die zo waren ontstaan door het gapen. "I'm not your typical bad guy no, I am different but that makes me special." Hij greens en hief zijn wenkbrauwen even waarna hij ze weer liet zakken. "Yeah they suck but I still care about them.. Sometimes I walk past their house by night to ya know see whatsup." Hij zuchtte en zette zijn waterflesje terug op zijn nachtkast waarna hij zijn kussen wat rechter op zette tegen het hoofdsteun. "The past sucks yeah but I live by day, the past is the past and it's done and you can't change a thing about it."
Knikkend op haar vraag sloeg hij wederom de dekens open. "Get in the bed, the floor is uncomfortable and your ass will be like a stone tomorrow." Hij klopte op het bed en keek haar aan. "We can even watch movies all night I don't care, sleeping isn't really my thing. I'll even give you my ipad so you can play games but sit on the bed." Zelfs hij wist dat de vloer niet fijn was om op te zitten laat staan als je in slaap viel. Hij nodigde haar daarom ook uit in zijn bed. Hij was niet zo harteloos om haar op de grond te laten zitten, desnoods zou hij ruilen zodat zij in bed kon. Hij pakte de afstandsbediening en zette de tv aan waarna hij meteen op netflix sprong. Hij had sowieso altijd moeite om überhaupt al in slaap te komen dus een aflevering van zijn favoriete serie of gewoon een film waren altijd noodzakelijk voor hij in slaap viel. Hij ging helemaal rechtop zitten en knipte zijn nachtlampje aan waarna hij uit zijn nachtkastje een afstandbediening pakte voor het licht. Gemakkelijk knipte hij het kamer licht uit om vervolgens de twee nachtlampjes aan te laten.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Special, you say? Someone in here has got some ego." Zijn grijns zag ze vanuit haar ooghoeken verbreden, met voldoening in het bed gelegen waarnaast zij een afstand op had gebouwd tot aan haar eigen slaapplek. De vloer claimen als haar rustplaats voor die nacht deed ze met genoeg zelfvertrouwen, geen verleiding gevoeld om alsnog haarzelf neer te laten vallen naast Justin in het bed, evengoed ze wist dat ze wel betere slaap had kunnen pakken op een andere locatie dan de koude vloeren van zijn slaapkamer. Meerdere keren zuchtte ze in zichzelf, onhoorbaar doordat het grotendeels binnensmonds plaatsvond, en zakte ze dieper weg tegen het muuroppervlak onderwijl ze afwezig wat van zijn spreken opving. "Well, I sure as hell wouldn't have done the same for mine," prevelde ze zacht, stug haar oogleden laten zakken om geen andere emotie tegenover hem over te brengen. "Can't figure out why I should."
Een doffe stroom van koele lucht, zacht een weg langs haar heen gebaand, wekte haar uit een kleine paar minuten van dromen. Had haar teruggetrokken uit een klein beetje rust dat wat zwak opgebouwd was, om haar ertoe te verplichten zoekend om zich heen te kijken. Bestuderend naar waar het vandaan kwam, naar wat de jongen had gedaan zodat ze weer als klaarwakker was, maar anders dan een opengeslagen deken gepaard met zijn vragende blik werd haar niet gegund. Afwachtend alsof hij al doorhad dat ze verlangde naar een beetje steun van een prettige matras en alleen maar kon toekijken naar het moment waarop Alys toe zou geven, waar ze haar koppigheid tekort mee deed. Toegeven moest ze, weifelend en krampachtig gelopen naar de vrije plek, maar met waardigheid ging het niet. Ze rolde zelfs voor een moment met haar ogen door irritatie richting zichzelf.
"You better pick out a good one." De dekens trok ze voorzichtig over haar heen, haar handen in het laken begraven om de verstopte warmte tegen zich aan te kunnen voelen. "I might not have popcorn to aim at the tv-screen but believe me, I'll find something to throw if it's gonna be bad."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn gezicht betrok in een geamuseerde uitdrukking terwijl hij met de afstandsbediening over de films en series gleed. Hij wilde eigenlijk iets van actie of horror kijken en hij dacht dat zij dat ook wel goed zou vinden. Hij haalde nogmaals zijn hand door zijn haar. Dit was net zoals het likken van zijn lippen altijd al een tik voor hem geweest. Hij deed het al van kinds af aan en zo nu op dagelijkse basis ook wel een aantal keer per dag. Zijn ogen gleden nogmaals van de tv naar haar waarna hij keek hoe ze richting het bed liep en erin kroop. Hij trok de dekens net zoals haar wat hoger op waarna hij gaapte.
`My movie choices are always good so don´t doubt me on that one.` Hij greens en klikte een actie film aan maar wel met enigszins wat romantiek. Hij keek haar aan voor goedkeuring waarna hij op play drukte. ´Oh and you sure as hell are not going to throw anything at the tv or i´ll kick you out of my room.` Wederom sierde een grijns zijn lippen waarna hij naar zijn nachtkastje leunde en het deurtje opende. Hij rommelde wat in het kastje en trok er niet veel later een aangebroken zak popcorn uit. Hij opende de zak op zijn gemak en nam er een handje uit waarna hij de zak naar haar uitstak. `What´s a movie without popcorn, right?" Hij at de popcorn op zijn gemak op terwijl hij naar de film keek. Hij vond de film tot nu toe prima alleen het feit dat alles er zo nep uit zag irriteerde hem. Hij wist als geen ander hoe een overval of schietpartij echt ging en dat lieten ze altijd maar halve bak zien in de film.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn zelfvertrouwen over de keuze van films liet haar in zichzelf lachen. Hij schilderde zich af als een professional, datgene wat ze met wantrouwen aanhoorde maar toch niet kon laten om een beetje mee te grinniken. Het zou beter voor hem zijn als hij voor een goede film koos. Mocht hij zijn lovende woorden niet nakomen, dan zou zij zeker haar belofte tot werkelijkheid maken; iedereen die haar een beetje kende wist dat Alys meende wat ze vertelde, of het met humor bedoeld was of bloedserieus. "Hm, we'll see about that." Toekijkend hoe de slaapkamer traag maar zeker verlicht werd door het opgestarte televisiescherm, zakte ze enigszins verder weg tegen de achterleuning van het bed. Zijn redenering over het uittrappen van de ruimte zodra ze ook maar iets haar hand deed verlaten richting het beeld betwijfelde ze dermate dat ze het lachwekkend vond om het aan te horen. Alsof hij dacht haar met een dreigement iets te moeten maken, als zijzelf degene was wie haar nachturen besteedde in de vechtring voor haar geld. Hij moest eerder angst hebben voor haar dan andersom, iets wat Alys ook openbaar maakte toen ze hem een voortreffelijke grijns teruggaf, in plaats van terug te deinzen. "Kick me out, of your room? Oh please, we both know you won't get me away that easy, Justin. Might even get your ass kicked by a girl during the fight, if you dare to try." Plagend gaf ze een kort fluittoontje weer, enkele seconden voortgeduurd vooraleer ze haar lippen weer op elkaar perste. Hij wist nog niet half hoe fel ze kon zijn als haar woede ernaar stond.
"Have to admit. I've spent my nights worse than here in your room," lispelde ze. Voorzichtig pakte ze iets popcorn uit de door hem uitgestoken zak, ze langzaam één voor één in haar mond gestopt. Veel at ze nooit. Ze had de gewenning om te overleven op weinig middelen sinds zij ook zo de rijkste niet was en tijden van schaarste had gekend, makend dat Alys wat tegenzinnig leek te zijn in het naar binnen werken van het kleine beetje eten in haar hand. Daarbij zat haar focus meer op de film dan haar eigen eetgewoontes. Bij het aanzien van een romantisch moment was het meisje erin verdiept geweest, in gedachten de stof van de lakens al spelend door haar vingers laten glijden. "How cute..," kwam haast onhoorbaar naar voren, tegen haarzelf gemompeld zonder hier besef van te hebben.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn ogen volgde elk beeld op tv. Het werd echter wel steeds lastiger voor hem om het snelle beeld te volgen aangezien hij erg moe was. Hij wist dat hij eigenlijk zijn nachtrust moest pakken vandaag maar hij wilde om de een of ander reden niet gaan slapen. Hij keek af en toe naar haar. Ze was erg mooi en hij voelde zich zeker aangetrokken tot het meisje. "Me? getting my ass kicked? Nah angel i'd beat your pretty ass up." Hij greens en zakte wat verder weg onder de dekens om wat te gaan liggen. Hij gaapte en wreef in zijn ogen waarna hij zuchtte. "My room is pretty cosy isn'it. This is literally the only place where I have privacy. I go to my room a lot when i'm mad. I have a bad temper, so you'll find some holes in the walls tomorrow."
Hij lag nu helemaal op het matras. Zijn ogen vielen af en toe al dicht maar telkens opende hij ze met moeite, vechtend tegen de slaap. "I haven slept for 48 hours i'm fucking drained so sorry if I pass out on you." Hij vond het best vreemd en opvallen dat hij zomaar in slaap zou vallen met een vreemde in zijn kamer. Wie weet wat ze hem aan kon doen, of de anderen. Hij nam zeker een enorm risico en dit zou hij morgen vast nog van de anderen horen. Hij schudde de gedachten van zich af, het zou hem alleen maar wakker houden 's nachts. Hij wreef in zijn ogen en knipte zijn nachtlampje vast uit. Zijn ogen vielen steeds vaker en voor langere tijd dicht. "I hope you can catch some sleep angel." Mompelde hij zacht waarna hij toch moest toegeven aan de slaap. Zijn ogen sloten zich nu voor een langere tijd. Zijn ademhaling rustig en zijn lichaam ook na 2 lange drukke dagen, eindelijk tot rust.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Don't get too confident about that one, macho," vertelde ze hem met een suffige grijns. Slaperigheid verzonk nergens in haar. Geen gewicht voelde ze in haar dat haar het onmogelijk maakte haar ogen open te houden, nog altijd klaarwakker in het bed gezeten onderwijl ze zijn stem steeds vaker miste in de omgeving. Nog geen blik hoefde ze ervoor opzij te werpen om aan de jongen te merken dat hij met elke verlopen seconde verder weg leek te zakken, haar interesse er niet op gezet hem in de gaten te houden, aangezien het allesbehalve nodig was. Alleen al zijn zwijgen dat om de paar minuten wel weer voorbijkwam vertelde genoeg over zijn hunkeren naar rust.
Zelf had ze geen fragment van de film meer verder in de gaten gehouden, haar focus er niet langer toe kunnen verleggen het verhaal in haar hoofd rond te laten malen, erop volgend dat ze verder afgleed in het bed. Nu was het de matras waar haar rug aan grensde in plaats van het donker geverfde hout aan het uiteinde van het bed. Onopgemerkt had Alys haarzelf begraven onder de warme dekens, haar hoofd neergelegd op het kussen dat liefdevol tegen haar wang drukte. Uit aanwenning verstrengelde ze haar vingertoppen in de zachte stof. "It ain't that bad, no," antwoordde ze wat terughoudend. "And no need to apologize. I'll survive." Door het donker heen zocht ze naar zijn ogen, naar de bruine kleur die ze eerder met wantrouwen had bekeken maar nu enkel met nieuwsgierigheid wilde vinden. Ze waren gesloten geweest. Zozeer bij elkaar geknepen dat ze misschien niet anders kon dan ze nergens meer te kunnen zien, desondanks ze hier de moeite toe deed.
Het nachtlampje had hen het licht afgenomen toen hij het uit had geklikt. Met het horen van zijn laatste woorden keerde Alys dan toch haar rug naar hem toe, hun gesprek horen vervagen tot een doodse stilte intrad in de ruimte. Haar oogleden daalden met tegenzin. Een rand van het bed opgezocht waar ze roerloos bleef liggen, het hoofdkussen verloren in haar armen geklemd om het tegen haarzelf aan te drukken, een leegte achtergelaten waar ze haar hoofd op legde; het koude matrasovertrek.

"I hope so too.."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Het was inmiddels tien uur 's ochtends. Justin was al lang en breed wakker en zat beneden op de bank. De jongens werden om zes uur naar beneden geroepen voor een spoedoverleg. Nu, vier uur later zaten ze echter nog in gesprek. Hij was nog enorm moe en hij haatte dit soort overleggen. Vaak schoten ze er niet veel mee op omdat iedereen door elkaar schreeuwde en ze dus zo niet tot concrete punten kwamen die er wel toe deden. "Justin, why the hell did you bring a girl in?" Hij stak zijn sigaret op en keek Nate aan. "You better fucked her sore bro." Kaatste Jason terug waarna hij zuchtte. "She was hurt and bleeding on the streets, I took her here because I didn't want her to get raped and no she's sleeping in my bed and I didn't touch her, i'm not a monster like you all are." Hij zag hoe Jason en Nate hem kwaad aankeken. Het boeide hem niet veel, geïntimideerd raakte hij namelijk niet snel, nee, daar was wel wat meer voor nodig.
"Justin, we can't let her leave. She can tell the cops about us and i'm not having that shit. "John nam een sok van zijn koffie en keek naar hem. "I mean she can work for us? She's a prizefighter, the girl got some fists to throw." Hij haalde zijn schouders op en gooide de afstandsbediening tegen Drake aan toen iedereen begon te lachen. "A girl, in our gang. Fuck sake are you on drugs Bieber?" Hij nam een grote trek van zijn sigaret waarna hij zijn hoofd schudde. "Believe me or not, but she can help us more than ya'll think and i'm going to prove it.' Hij stond op waarna hij de woonkamer verliet om naar boven te lopen om te checken of het meisje al wakker was.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Schaduwen keerden weer over het gesteente. Lichtstralen werden afgestoten, niet langer het bleke van de huid laten zien aan de buitenwereld, een donker overzicht achtergelaten waar ze momenten geleden nog een lichaam dacht te hebben gespot. Geluiden suisden niet doorgaand door haar gehoor, haar oren buitengesloten van het geschreeuw en de velen die zich om haar heen verzameld hadden. Geen ander gestalte kon ze nog langer in haar ooghoeken waarnemen. Een golf van shock was het dat haar compleet overnam en haar meer dan ijzig stil liet staan, indien ze met grote ogen voor haar uit staarde.
De wittige kleur kon haar niet langer baten. Niet zozeer had ze de concentratie om op te letten wie het werkelijk was die ze voor zich zag liggen, maar wél hadden de silhouetten van elkander om haar heen had Alys tot opgejaagd laten voelen; hoewel ze elk maar met de seconde een meter dichterbij leken te komen, voelde ze zich angstaanjagend naar in het bijzijn van men die ze niet zien, noch horen kon.
Het waren hun schimmen die haar zicht uiteindelijk haast teniet lieten gaan tegenover het vage licht wat ze vlak daarvoor nog toegereikt kreeg. Meer en meer zwart bleek zich voor haar blikveld verzameld te hebben, haar pogingen om het slachtoffer in de ogen te kijken dat zich in dezelfde ring als haar bevond compleet afgekapt.
Als verloren vervaagde alles om haar heen. Het waren slechts herkenbare twee stemmen die Alys terugbrachten en verder bezig leken te houden, schor op de achtergrond naar voren gedrongen indien ze zichzelf aan de kant geduwd voelde worden om haar evenwicht uiteindelijk grofweg te verliezen. Als machteloos voelde ze haarzelf verder en verder weg raken van het middelpunt; koele grond bevond zich onder haar, een verstijvende temperatuur die des te meer haar kracht om op te staan van haar wegnam, maar haar bewustzijn leek met de harde klap te zijn terugkeerd. Het waren haar twee broers wiens geschreeuw haar met geweld hadden bedwongen. Verzamelend om het lijf van een steeds meer verduidelijkt meisje, van waar ze hun tranen van vergrotende afstand nog kon horen terechtkomen op het grondoppervlak, zag ze Nicholas en Ivan staan. Daar, liggende tussen een mensenmassa, vormde zijzelf het aandachtspunt waar men ontsteld zijn oog op liet vallen. Roerloos, een rood aangezicht gecreëerd wat zij allen vol berouw bekeken, daartegenover haar huid als sneeuw uitstond tegenover haar verschrikte ogen; het leven zat niet langer in haar tengere figuur verstopt, maar had plaatsgemaakt voor niets anders dan een alsmaar voortdurende leegte.

Een kerm van angst siste door haar op elkaar gedrukte lippen door. Hitte klampte tegen haar voorhoofd, enkele druppels zweet een weg voelen banen langs haar ooghoeken, waar ze haar handpalm haastig langsheen haalde. In een fractie zat ze rechtovereind. Het nare gevoel dat zich in haar opstapelde gaf haar de neigingen over te geven, het beetje water van gisteravond naar boven voelen komen in haar keel, niettemin haar mond geen doorgang wilde vormen om alles eruit te laten komen. In plaats daarvan zonken haar tanden van streek in haar lip weg. Haar versnelde ademhaling galmend door de lege, vreemde kamer indien Alys haar armen wat schichtig om haar knieën sloeg. "It wasn't real..," lispelde ze voorzichtig tegen zichzelf, haar ogen nogmaals gesloten om de rust weer te laten keren. "Just a bad dream.."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn voetstappen waren het enige hoorbare in de gang. Hij liep traag naar zijn kamer. Hij zou vanzelf zien of ze al wakker was of dat ze nog sliep. Ze lag in ieders geval wel te slapen ook al zei ze nog zo stug dat ze totaal niet moe was en vast niet snel zou slapen. Hij pakte de deur klink vast en voorzichtig opende hij de deur om naar binnen te stappen. Hij keek naar het bed en zag haar rechtop zitten. Ze ademde snel en ze zag er slecht uit. Hij liep naar haar toe en ging op bed zitten. "Hey, are you okay?" Hij pakte voorzichtig haar handen vast en keek haar aan. "Come one. breath, take slow deep breaths like me" Hij deed een paar keer met haar mee in de hoop dat het haar wat zou kalmeren. Hij gaf haar een flesje water aan waarna hij opstond om naar zijn kast te lopen. Hij trok er een shirt uit en een broekje waarna hij weer naar haar toe liep.
"Would you like a shower?" Hij keek haar met enig medelijden aan omdat hij aan haar kon zien dat er iets niet goed zat. Echter vroeg hij er niet naar omdat hij van zichzelf wist dat hij dit ook totaal niet fijn vond. Hij had ook vaker nachtmerries en die waren vaak ook erg realistisch en confronterend. Hij wist dan niet goed wat hij moest doen en ergens zou hij het dan wel fijn vinden als er iemand voor hem zou zijn, misschien dat zij het daarom ook wel kon appreciëren. Hij likte kort over zijn lippen waarna hij omhoog kwam. Hij wees naar de zwarte deur aan de rechter kant. "That will take you to the bathroom, in case you don't want to shower you can come downstairs with me. You can decide."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het liefst had ze het niet willen horen. Hoe de voetstappen dichter naar haar toekwamen, hoe haar eenzame verblijf in de kamer werd verstoord door nog een ander persoon dan alleen zijzelf. Graag had ze haar ogen weer gesloten om in alle stilte, vrede en rust haar slaap terug te krijgen zoals ze deze nodig had, maar Alys kon het onmogelijk anders laten verlopen. Ze kon er niets aan doen dat dezelfde jongen van gisteravond zijn eigen slaapkamer betrad. Het was immers zijn ruimte, zijn thuis, waar ze die nacht doorgebracht had. Ze had het maar te accepteren dat hij binnenviel in een kwestie van een paar minuten, zelfs al kon ze niet anders dan zijn ogen vermijden en zwijgzaam voor zich uitstaren, wat haar inmiddels gewoon geworden was.
Haar handen werden zachtjes vastgepakt. Weggegleden van haar knieën, van de zachte stof die ze tot kort nog in haar greep gevoeld had. Zonder te aarzelen was hij naast haar komen zitten. Of ze waardering hiervoor moest laten zien ofwel zichzelf meer terug moest trekken kon Alys zich niet bedenken, maar toch hoorde ze zijn woorden zonder tegenspraak aan. "I'm fine." Haar ademhaling verzachte lichtjes. Ze pakte het waterflesje van Justin aan wat hij in alle haast nog ergens weg had gegrepen, hetgeen wat ze enigszins trillend aan haar lippen zette. Waarom ze precies weigerde naar hem opzij te kijken wist ze niet, desondanks haar opwellende gevoel van ongemakkelijkheid. Hij hoorde haar niet zo te zien.
"Yeah-.. I should take a shower." Het plastic tussen haar vingers liet ze naast zich neervallen, niet langer de behoefte gehad om nog wat te drinken. "Thanks." Ze volgde met haar ogen wat traag zijn arm. De zwarte deur waar hij naar wees was waar ze bij bleef hangen, kijkend naar de duistere kleuren alsof ze hier nog nooit bij stil had gestaan. Het nam haar een tijdje in voor ze zijn voorbeeld opvolgde door op te staan en dit gebeurde dan ook langzaam, de dekens weifelend van haar lichaam afgeslagen om uiteindelijk haar voeten met de grond in aanraking te laten komen.
"After this, I won't bother you anymore," mompelde ze nog, voor even opzij kijkend naar Justin met een zwakke glimlach. "I promise." Daarna liep ze met haar rugzak in haar hand door naar de uitgang, haar stemgeluid afgedwaald tot er niets anders meer te horen was in de gang behalve de deurklink van de badkamerdeur, die ze voorzichtig opende.

>> Ze had er wel eens beter uitgezien. Alys wist met het kijken in de spiegel zeker dat ze er niet bepaald mooi bijliep, met een oversized t-shirt van haar broer en een van de jeans die ze de vorige dag nog snel uit haar kast getrokken had voor ze het huis had verlaten. Haar zorgen lagen evenmin niet bij de kleding die ze droeg, maar het feit dat haar huid slecht uit was geslagen na het gevecht van gisteren. Haar knokkels zagen bont en blauw, hetzelfde gold voor haar armen voor hoever deze bloot waren door het shirt, en als ze een rok aan had gehad hadden haar benen er precies hetzelfde uitgezien. Met haar gezicht mocht ze nog van geluk spreken. Op een paar plekken waar ze getroffen was bevond zich nog opgedroogd bloed en haar oog was enigszins blauw, maar buiten dat zag het er nog redelijk genoeg uit voor haar om zich te durven vertonen buiten de badkamer alleen.
Voorzichtig was ze de trap afgelopen, de bovenverdieping verlaten nadat ze gezien had dat de jongen niet meer in zijn slaapkamer te vinden was geweest. Ergens was ze bang om mensen te storen. Om een kamer binnen te lopen waar ze niet komen mocht of om onverwacht enkelen wakker te maken door het gekraak van de trap. Het luidruchtige gepraat in de woonkamer maskerde het echter een beetje. Ze was opgelucht om te horen dat er genoeg lawaai was voor haar om niet degene te zijn die anderen ten laste was geweest, al nam ze dit terug zodra aan het einde van de gang de deur opende, denkend dat ze Justin daar vinden zou; het werd gelijk doodstil.
Wat ongemakkelijk stapte ze naar binnen. "I- ehh.. I think it's time for me to leave."

outfit^^ maar dan zonder bril en met sneakers c:

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
De geur van wiet, drank en koffie hing duidelijk aanwezig in de woonkamer. Het was vroeg in de ochtend en de groep was bezig met het plannen van de dag. Verschillende dingen moesten afgehandeld worden vandaag. Drugsdeals, wapenhandel en er moesten nog drie mensen opgezocht worden. Deze drie mensen waren hen geld verschuldigd, veel geld. Echter was het moeilijk om bij hen in de buurt te komen. Ze kende namelijk iedereen van de gang dus een gesprek zou algauw achterdochtig overkomen en een overval trok weer teveel aandacht. Hij nam een slok van zijn koffie en stak een sigaret op, zijn eerste van vandaag. Hij nam een grote trek en blies de rook uit terwijl hij luisterde naar de jongens voordat hij ze onderbrak. "You do know that we have a fighter upstairs who can be perfect for the job" Hij nam nog een trek van zijn sigaret en hoorde enkele jongens vloeken of ze spraken hem tegen. "What do you mean, Bieber" Hij keek op naar Marcus en haalde zijn schouders op. "Like I said, we have to keep her here since she knows to much, so why don't we use her" Hij pakte zijn koffiemok en nam een grote slok. "We can use her body, you know" Hij keek naar de jongens die grenzen en in hun handen wreven. "Not like that fucking idiots, we aren't going to use her as our slut, no. What I meant is, she can go to the Delario's, she can seduce them and when the timing is right she can knock them out. We stay close to the building, let's say a few blocks away, so when she knocked them out, we can come and finish what she started." Hij nam een laatste trek van zijn sigaret waarna hij deze uitdrukte in de asbak.
Net op dat moment kwam Alys de kamer in lopen. Hij greens en schudde zijn hoofd. "Come here angel, we have to talk about something" Hij greens en klopte naast zich op de bank, wachtend tot ze zou gaan zitten. Hij signaleerde naar Bruce, zodat hij de deur kon afblokken met zijn lichaam. "You see, you know to much love, you know what we do, where we live, you can call the cops and we'll be in much trouble. So you're going to stay here, whether you like that or not.It's not like someone is waiting for you on the outside anyways." Hij likte zijn lippen. "But we will give you two options, the first one is, staying in our basement, every day, every night. Food is limited and you'll go and have fun down there. Second is, you work for us. We can use you for our business. You get to live here, free food, free whatever and we'll also pay you. Our money is yours.' Hij keek haar aan en greens.

"So what's is it going to be, option one, or two?"

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld