Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Fire burning sky

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Kijk eens wie daar binnen kwam gelopen. De nummer één sfeerverpester van het koninkrijk. Ida balde haar hand samen en het blauwe vuur verdween net zo snel het gekomen was. "Als ik het me correct herinner zei hij dat ik mijn krachten in toom moest houden. Wat niet gelijk staat aan niet gebruiken. Het was niet meer dan een kleine demonstratie." Wie weet zou ze hem zodanig op de zenuwen kunnen werken dat hij weigerde haar langer te volgen. Al was dat gezien de onderhandelingen ook niet het beste plan. Echter in die paar momenten die ze samen hadden doorgebracht, had ze reeds zo'n afgunst jegens hem ontwikkeld, maar wie weet. Misschien moest ze hem gewoon een kans geven. Volgende keer dat hij haar alleen liet, zou ze zeker eens bij de overige magiërs haar oor te luisteren leggen over wat voor persoon Marten precies bleek te zijn.
Nu Marten was gearriveerd, leken de overige magiërs in tweestrijd te staan. Ida wist niet precies in hoeverre ze met de kroonprins overheen kwamen, maar hij was alleszins geen onbekende, zij wel. "Denk je dat het mogelijk zou zijn dat ik vanavond hier eet. Ik zou niets liever willen dan aan de akkoorden beginnen, maar het lijkt erop dat jou familie nog een beetje moet wennen aan mijn aanwezigheid en omgekeerd kan ik zeker hetzelfde zeggen."

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten keek haar aan, en ook naar de andere magiërs. 'Er valt vast wel wat te regelen.' zei hij toen. Hij wilde niets liever dan haar zo ver mogelijk uit de buurt van zijn familie houden, zeker nu hij nog steeds niets over haar wist. 'Ik kan je ook verplaatsen naar een kamer alleen voor jou, dan heb je geen last van de rest hier. Of is het wel gezellig, een beetje met vuur spelen met elkaar.' Hij trok zijn wenkbrauwen op en liep de grote kamer in richting Ida. 'Ik zou die grote mond van je maar in bedwang houden, zo makkelijk kom je niet van me af en ik vertrouw je voor geen cent.'
Vroeger was Marten niet zo hard en kil. Hij had altijd een sterke wil gehad en stond altijd op voor zijn rechten, maar onredelijk was hij nooit geweest. Maar nu zijn plicht als kroonprins steeds belangrijker werd en hij straks zelfs zijn vader op zou moeten volgen, moest hij wel harder worden. En al helemaal tegen mensen, wezens, zoals zij. Ze is en bleef een monster. 'Ik heb sowieso nog wat vragen voor jou, maar die bewaar ik nog wel voor later.' Waarom hadden ze zijn zusje aangevallen? Waarom vielen ze zijn volk aan? En nog wel meer dingen die hij wilde weten...

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Dat je me niet vertrouwt hoef je niet te zeggen. Het valt vrij duidelijk op. Het bevalt me hier wel in deze toren, met deze mensen. Op korte tijd heb ik al heel wat bijgeleerd over uw land en gebruiken. Nemen jullie werkelijk iemands kracht weg wanneer deze weigert zich bij deze groep aan te sluiten? We waren net aan het stuk over windwalkers gekomen, hoe deze ooit in opstand waren gekomen. Jammer genoeg kwam u net binnen voor het einde, maar ik ben er zeker van dat u dat verhaal ook wel kent. Stel dan gelijk ook u vragen, als antwoorden toch datgene zijn wat u zoekt. Laat me wel vertellen dat die antwoorden misschien niet altijd even leuk zullen zijn om te horen." Ze vouwde haar benen over elkaar en legde haar handen op haar jurk in afwachting. Waarom wachten als ze ook nu de confrontatie aan konden gaan. Wat momenteel tussen hen speelde was een soort machtsstrijd. Ida wilde niet voor hem onderdoen en ook Marten wilde zich de alfa tonen.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten beet zijn kaken op elkaar, hij sloeg geen meisjes, maar god wat wilde hij haar graag slaan nu. En hard ook. Maar dan kwam hij in de problemen bij zijn vader en met haar volk. 'Waarom vielen jullie mijn zusje aan, en niet zeggen dat het niet zo was want dat meisje spreekt de waarheid, altijd,' siste hij. 'Was het omdat ze de prinses was? Dat jullie haar dood wilden hebben? Weer iemand van de koninklijke familie minder?' Hij liep dichterbij en ging recht tegenover haar staan. 'Ik wil een eerlijk antwoord.' Het hele verhaal over de Windwalkers negeerde hij, ja daar had hij van gehoord en dat verhaal kende hij maar al te goed, maar daar had hij nooit wat mee te maken gehad, hij was nog erg jong toen dat plaats nam. Ze waren een grote bedreiging, had zijn vader hem verteld. Dat was ook de reden waarom Marten zo goed getraind werd, nog steeds, zodat bedreigingen hem weinig deden en hij ze aan kon.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ida bleef onbeweeglijk zitten. Vooraleer ze van wal stak nipte ze van haar thee, kwestie van de spanning wat op te drijven. "Mag ik je vragen hoeveel je zusje zich van de aanval herinnerd? Waar het plaatsvond? Wanneer? Hoe en vooral hoe de daders eruitzagen? Mijn volk is niet gigantisch, maar het is onmogelijk om iedereen elke seconde van elke dag in het oog te houden. Laat ik je tevens verzekeren dat in het onwaarschijnlijke geval dat wij achter de aanval zaten, dit niet was om de koninklijke familie uit te dunnen. Ze is een kind. Ze vormt geen bedreiging. Als we jullie wilden raken dan zouden we je vader of nog beter jou als doelwit hebben gekozen." Hij kon zoveel beschuldigingen gooien als hij wilde. Zolang ze geen vast bewijs zag, zou hij haar niet kunnen overtuigen. "Indien ze daar bereid en emotioneel klaar voor is wil ik zeker met haar gaan praten. Nu we toch samen zijn is het onze taak alle onderlinge onduidelijkheden en misverstanden uit de weg te helpen toch?" Opnieuw bracht ze haar kopje thee naar haar lippen om er van te drinken. Ze had meer aandacht voor haar drank dan voor de kroonprins.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
'Ik denk niet dat ze je wilt of durft te zien. Zag je haar blik niet in de grote zaal en ze jou zag? Het arme kind is doodsbang en dat is allemaal jullie schuld. Jullie hebben mijn zusje haar leven verwoest en daarvoor zullen jullie allemaal boeten!' Hij was steeds dichterbij gekomen en sloeg de thee uit haar handen. 'Ik praat tegen je, kreng. En als ik tegen je praat wil ik dat je luistert. Maribelle is doods en doodsbang, elke nacht. Ze durft niet alleen te slapen dus komt ze mijn slaapkamer binnen, of ik die van haar omdat ze me roept. Ik troost haar, ik vertel haar dat alles goed komt, dat alles nu oké en veilig is en dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Maar toch wordt ze elke nacht gillend en huilend wakker van een nachtmerrie over de aanval. Ze was niet eens op jullie terein, ze was in onze tuinen...' Hij haalde even diep adem en werd weer wat rustiger, niet breken, hij mocht niet breken waar zij bij was. Maar als hij zo aan zijn zusje dacht, was het moeilijk om stoer te blijven en je groot te houden. 'Ik geef om haar, meer dan om wie dan ook in de wereld... En dat laat ik me niet afpakken door een achterbakse heks uit het moeras die het nogal hoog in haar bol heeft.'

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Het kopje kletterde op de grond en barstte in schreven uiteen. Thee verspreidde zich over Ida's jurk. Ze mocht van geluk spreken dat de drank al een beetje was afgekoeld. Gedurende Martens tirade bleef haar gezicht een emotieloos masker, ook al had hij zonet haar jurk verpest. Nadat hij zijn monoloog had beëindigd, stond ze op, hun gezichten slechts enkele centimeters van elkaar verwijderd. Vuur tintelde in haar vingertoppen. Wat zou ze het graag gebruiken, maar ze moest zichzelf beheersen. Nu toch nog alleszins. "Ida is mijn naam, niet kreng, niet heks, Ida, drie simpele letters. Als jij denkt de pretentie te hebben daarboven te staan dan vergis je je kroonprins. Ik herhaal het nogmaals en zal het blijven herhalen, die aanval op je zus, daar hadden wij niets mee te maken. Nooit hebben we ook maar de kans gekregen ons woongebied te verlaten. Daarbij het is heel erg wat er met haar gebeurd is, maar ga de straat op, vraag het iemand hier in deze toren. Mocht het nog niet tot je zijn doorgedrongen, het is oorlog. Iedereen heeft wel familie die of gewond is, of dood, daar zal je je ooit bij neer gaan moeten leggen."

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
'Sla niet zo'n toon tegen mij aan, kreng,' siste hij tussen zijn tanden door en hij balde zijn vuisten. 'Mijn zusje weet heel goed wat er toen gebeurd is, dat zal ze nooit vergeten en het was een monster uit jullie stam. Misschien als jij een betere leidster was geweest had je geweten wie van je volk het woud verlaten had.' Hij keek in haar ogen. Ze schoten vuur, letterlijk. Als hij haar zover kreeg haar magie te gebruiken, dan kon hij haar opsluiten in een cel in de kerkers. Zijn vader had hem niet voor niets deze rol gegeven, om over haar te waken was iets wat vertrouwen kostte en dat vertrouwen had zijn vader dus in hem, dat mocht hij niet ten schande maken, niet aan zo'n miezerige dame die dacht dat ze heel wat was. Zijn nagels sneden in de palmen van zijn hand zo hard als hij zijn vuisten dichtkneep.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"En waarom niet. Misschien wordt het wel eens tijd dat iemand jou op je plaats zet." Ze drukte haar vinger tegen zijn borst. Bij het horen van een sissend geluid haalde ze hem snel weer weg. Op zijn kleding zat een kleine zwarte vlek, verbrande stof een vingertop breed. "Als jullie willen vechten doe dat dan niet in de toren." Een magiër kwam tussenbeide. Ze ging tussen hen in staan. "Ik weet dat jullie elkaar verachten, maar doe dit ergens anders. De toren is opgericht als een plaats waar magiërs samen komen, leren van elkaar. Jullie status kan me gestolen worden, die vete tussen jullie zal niet hier uitgevochten worden." Ida was nog lang niet uitgepraat. Echter ze voelde het vuur in haar branden. Ze moest zichzelf kalmeren voor het zou uitbarsten. Onbeweeglijk bleef ze staan, haar blik strak op de kroonprins gericht. Wegkijken, zich omdraaien, ze zag het als een teken van zwakte, iets waar ze niet aan zou toegeven.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten keek haar strak terug aan en beet zijn kaken op elkaar en toen naar de vrouw die er tussen kwam. 'U heeft het recht niet zo tegen mij te praten, de volgende keer dat zoiets gebeurd laat ik je levenslang opsluiten.' Daarna keek hij boos terug naar Ida. 'Ik ze je bij het eten.' zei hij kwaad en stormde toen de toren uit. Hoe graag hij ook zijn magie wilde gebruiken, hij moest zich inhouden. Hij was oprecht blij dat die vrouw ertussen was gekomen anders waren er hele erge dingen gebeurd... Hij stormde boos de gangen door naar de trainingszaal en zuchtte diep. Hij moest zijn woede kwijt, dus moest hij maar gaan trainen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ida trok zich terug op haar kamer. Er stond een kaart op een tafeltje. Al was er meer nodig dan een simpele kaars om al haar frustratie op uit te werken. Een vlammetje aan en uit doen was allesbehalve genoeg. Ze had nood aan wat frisse lucht. In haar thuisland was ze vrijwel altijd buiten. De stad intrekken was geen mogelijkheid. Het zou haar niet verbazen moest ze een menigte met fakkels en hooivorken achter zich aankrijgen. Het paleis zou toch wel een tuin hebben. Of ze daar alleen heen mocht, was niet haar probleem. Zij kon er niets aan doen dat haar zogenaamde bewaker steeds de benen nam. Ze schreed door de gangen van het paleis. Verloor zichzelf in de marmeren vloeren en gedetailleerde schilderijen van vroegere vorsten. Uiteindelijk bereikte ze de begane grond en daar de deur die toegang bood tot een prachtige binnenplaats. Alhoewel, Ida vond het niet zo mooi. Alle natuur, elke plant, boom en heg. Het was zo netjes bijgewerkt, piekfijn gesnoeid. De natuur zelf leek hier niet zijn eigen gang te mogen gaan.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Maribelle zat bij haar raam op de tuin uit te kijken. Daar werd ze altijd rustig van. De mooie rozenstruiken en andere prachtige bloemen. De vergeetmenietjes van haar moeder... Maar toen ze de vrouw uit het moeras de tuin in zag lopen, hapte ze geschrokken naar adem. Mocht zij gewoon vrij rond lopen? Marten had beloofd haar in de gaten te houden en... Ze keek even achter zich en toen vlug weer naar buiten. Bang dat ze gezien werd, deed ze vlug het gordijn ietsjes meer dicht en keek langs het gordijn naar buiten om de heks goed in de gaten te houden... Zolang ze in de tuin was, was ze ver bij haar weg en zolang ze haar kon zien, hoefde ze niet bang te zijn.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Languit ging ze neerliggen op de bank. Haar jurk was nog altijd vuil door de gemorste thee. Niet dat het haar veel uitmaakte. Ze zou toch niet met de koninklijke familie dineren. In haar hand verscheen een kleine blauwe vlam die ze over haar arm en weer terug liet glijden. Ze speelde letterlijk met vuur. Een kil gevoel overviel haar. Iemand bekeek haar. Ze bracht haar handen bij elkaar, liet het vuur verdwijnen. Wantrouwig keek ze om zich heen en zag nog net een gordijn dichtschuiven. Het raam was te ver om erachter te komen wie daar zat. Misschien was het Marten die toch zijn job uitvoerden. Al kon het net zo goed iemand anders zijn. Ze hield er niet van stiekem in de gaten gehouden te worden. Het gaf haar een gevoel van onbehagen. Daarom verliet ze de tuin en trok terug het paleis in. Er waren nog genoeg kamers om te ontdekken. De keuken zoeken leek haar een goed idee, dat reizen had haar hongerig gemaakt.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Toen Maribelle de vrouw de tuin weer zag verlaten slikte ze en opende ze het gordijn weer. Als ze op haar kamer bleef, dan was ze veilig. Dan kon de vrouw haar niet vinden. Snel reed ze naar de deur en deed het slot erop.
Marten trok zijn blouse weer aan na zijn training en gooide even wat water in zijn gezicht om zich wat op te frissen. Hij rekte zich even uit en liep de gangen weer op, waar hij, wat een toeval, Ida tegen kwam. 'Waar denk jij naar toe te gaan?' vroeg hij en ging voor haar staan. Als ze het paleis aan het ontdekken was, dan moest hij haar volgen. Hij wist dat hij niet heel goed was geweest met het uitvoeren van zijn taak door zomaar weg te lopen en zijn eigen gang weer te gaan en daarom besloot hij dat nu recht te zetten. Maar ze maakte hem gewoon zo kwaad met haar bijdehante opmerkingen en arrogante blik!

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"De keuken. Zou je zo vriendelijk willen zijn me de weg te wijzen? Daarna kun je weer gewoon verder gaan met wat je doet als je niet op me past. Alhoewel misschien kan ik beter even van jurk wisselen. Daarjuist was er immers iemand zo onhandig er thee op te morsen." Ze was best benieuwd naar hoe ver ze Marten zou kunnen drijven. Het moment dat hij haar iets aandeed viel elke mogelijkheid tot een vredesakkoord in het water. Dan zou zij terugkeren naar haar land en de oorlog worden hervat. Mochten ze dan ooit oog in oog staan op het strijdveld, zou ze geen mededogen tonen, niet het minste beetje. Al gold omgekeerd hetzelfde. Zichzelf voor één dag in toom houden lukte, maar dit proces zou nog lange tijd aanslijpen. Hoelang tot ze haar geduld verloor? Hoelang zou ze zijn hooghartige gedrag kunnen verdragen?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld