Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O | Shiri shades darker

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Die grijns kon nooit iets goeds betekenen. Ze negeerde het, hij maakte haar belachelijk en dat wist ze. Weer kwam er een schreeuw over haar lippen. Hijgend keek ze hem aan. "stultus, et tu in me contra." Grijnzend keek ze hem aan. Mensen beledigen, dat kon ze wel. Stomme, zwakke mensen. Ze bekeek hem. "Jij zou nog geen spreuk herkennen, zelfs als zou die met je koning een ballade zou zingen over zijn spreukenbestaan. "

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine sloeg met de zweep in haar gezicht. 'Misschien niet, maar die toon van je bevalt me niet, termiet,' zei hij. 'Al moet ik zeggen, dat dit wel heel vermakelijk is...' Hij liet de zweep even voor wat het was. 'Maar goed, alleen maar een zweep is ook saai, niet? Laten we het wat variëren...' En toen, alweer, verscheen er een brede grijns. 'Ik zal zo lief zijn om je zelf iets te laten kiezen. Waar geniet jij het minst van, hm?'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Een harde gil van pijn kwam over haar lippen zodra hij haar gezicht raakte. Ze hapte naar adem en keek hem aan. Bloed druppelde over haar gezicht omlaag en viel van haar kin af. Ze bekeek hem, nog altijd kwaad en kil. Hij kon haar pijnigen wat hij wilde, ze zou weer helen en ze zou hem doden. Al was het het laatste wat ze zou doen. Bij de vraag keek ze hem even aan en begon te lachen. "Van mensen en in het bijzonder van jou." Beet ze hem toe en ze grinnikte even. "Vreselijk die mensen." Even sloot ze haar ogen moe en kreunde. Catharina wenste dat ze haar krachten kon gebruiken om zichzelf te helen.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
AAAAAH SORRY IK BEN GEEN 3 ORPG'S GEWEND OMG

Jermaine grijnsde. 'Het spijt me verschrikkelijk, uwe heksheid,' zei hij. 'Maar u heeft het met mij te doen. De enige echte Jermaine Hamilton, at your service.' Hij maakte een korte buiging, waarna hij haar weer gewoon een ouderwetse klap met de vuist gaf. Hij nam wat afstand van de heks. Zie je wel, het was een lelijk wicht. Alleen door een beetje handarbeid op het gezicht zag ze er meteen uit zoals heksen er uit hoorden te zien: bebloed. Hopelijk stervende. Jermaine pakte een doek en veegde het bloed weer van zijn huid af.
'Weet je, wij mensen vallen reuze mee,' vertelde hij. 'Wij zijn degenen die de hele tijd in angst moeten leven voor de vreselijke dingen die jullie ons aan deden, doen en kunnen blijven doen.' Hij schudde zijn hoofd met een sarcastisch lachje. 'Het is echt jullie eigen schuld dat dit zo had moeten uit pakken.' Het was hún schuld dat zijn vriendin daar nu was... Meteen voelde hij de woede in zich opborrelen. 'Het is jullie schuld...'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
WIL JE EEN PERSONAL STALKER, JE KAN ME INHUREN? @Shiri

Jermaine Hamilton, stomme man. Hij had moeten weten dat hij haar nooit zijn hele naam zou moeten geven. Een kleine grijns verscheen op haar gezicht, hoewel deze wat verkleinde door de vuist in haar gezicht. "Juist ja, ik denk dat jij te lang hier opgesloten hebt gezeten." Mompelde ze even en ze bekeek hem. "Ik zie de angst aan je af." Catharina keek hem aan en glimlachte toen weer even. "Gelukkig dat iedereen weet dat de mensen zijn begonnen, goden jullie zijn er zelfs trots op!" Rustig keek ze hem aan, ondanks het bloed en de pijn. Haar wil was niet zomaar gebroken door hem. "Wat denk je nou werkelijk? Dat ze iemand hier naar toe sturen die ze niet kunnen missen? Ze weten dat mensen niet te vertrouwen zijn, iedereen weet dat. Ik hoop dat wij ons ook niet aan onze belofte houden, dat het meisje ondragelijk lijdt. Goden, ik hoop het zo." Ze bekeek hem, hij was kwaad. De volgende afranseling zat eraan te komen en in stilte vroeg Cath zich af hoe ze die ging overleven.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
BEN JE EEN ENGE STALKER??

'Oh ik weet dat ze je kunnen missen,' zei Jermaine koud. 'Want heksen zijn zo koud en onverschillig. Ze vinden het niet erg om iemand van hun eigen soort op te offeren voor hun eigen profijt.' Hij kraakte zijn knokkels. Vervolgens greep hij haar bij de keel. 'En ik hoop voor jou dat ze haar helemaal niets doen. Want als dat zo is... dan... dan...' Hij duwde zijn hand keihard tegen haar keel, waardoor ze weer naar achter viel in haar stoel. Dan zou hij niet eens meer martelen. Dan zou hij een einde maken aan haar én haar hele volk. Hoe dan ook.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
OFCOURSE NOT!!! which is what a creepy stalker would say @Shiri

"Als je denkt dat dat het is." Ze grinnikte even en keek naar hem. "In de contracten heeft niets gestaan over opoffering." Ze keek hem aan en rolde even met haar ogen. "Ik ben gewoon op andere fronten zeer goed." Catharina keek hem met een grijns aan tot ze zijn hand om haar keel voelde. Ze kreunde even en hapte een beetje naar adem. Ze kon niet eens schreeuwen toen hij haar naar achteren duwde. Hard kwam ze terecht, waardoor ze moeizaam kreunde. "En wat als ze haar niets doen? Als een gast behandelen, wat geeft jou dan het recht om mij zo te behandelen? Denk je dat ze hier niet achter komen? Dat niet op haar uiten?" Cath kreunde even, haar lichaam begon pijn te doen, ondanks dat ze zoveel kon hebben.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine kneep zijn ogen samen tot spleetjes en trok de heks weer in één ruk omhoog aan haar arm. 'De uitgeleverde personen zouden in leven gehouden worden. Opoffering lijkt me dan nogal een breuk van dat contract, hm?' Hij liet haar weer los en liep een beetje door de kamer heen. Ha, alsof de heksen haar goed zouden behandelen. En alsof heksen een goede behandeling verdienden?
'Ik heb al het recht om te doen wat ik doe,' siste hij. 'Heksen zijn het ongedierte van deze wereld. Ze zijn onbetrouwbaar, vals en kwaadaardig. Altijd misleidend. Altijd bedriegend. Vervloekt, verduveld en verdoemd.' God, die zweep begon er weer héél aantrekkelijk uit te zien. 'Het is onze taak om deze wereld te verlossen van het tuig dat zich "heksen" noemt.' Jermaine streek met zijn vingertoppen langs het met leder verbonden handvat van de zweep. 'Er werd gebeden om een verdelger...' Hij pakte het handvat vast. 'En wij hebben die gebeden gehoord.'

HELP

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Catharina kreunde even en bekeek hem. "Schatje. Ze zouden haar goed behandelen, er zal haar niets tekort komen. Ze zal alleen de buitenste paleismuren niet verlaten. Zodra ze echter er achter komen wat er met mij gebeurd.. Oh jij denkt dat je martelt? Voor haar zal het nog duizendmaal erger zijn." Grijnzebd keek ze gem aan, er zat wat bloed in haar mond. "Hmm.. ja? Dat denk ik niet. Er is niets mis met ons. Jullie zijn gewoon een zwak ras." Cath bekeek hem even rustig en sloot haar ogen toen weer. "Goden.. Vermoeiend dit."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine haalde uit met de zweep, dit keer naar haar benen, een plek die hij nog niet gehad had. 'Ze komen er niet achter,' zei hij. Daar zou hij wel voor zorgen. 'Want eerlijk is eerlijk, de heksen zullen je toch niet komen halen. Ze waren moe van de oorlog, moe van de eindeloze gevechten...' Klap nummer twee. 'En ondanks wij zo'n "zwak ras" zijn, hebben jullie ons nooit kunnen verslaan.' Slag nummer drie, heerlijk in haar nek. 'Dus blijkbaar zijn we sterker dan jullie dachten? Slimmer in ieder geval. Want eerlijk is eerlijk...' Jermaine klopte tegen de deur, waarna er twee mensen binnen kwamen. 'Jullie zijn hier het meest vermoeiend.'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Een grom van pijn kwam uit haar. Ze keek naar hem en glimlachte. 'Dat ze niet voor mij komen betekent niet dat ze er niet achter kunnen komen." Cath kreunde en sloot haar ogen. De slagen waren scherp en pijnlijk. "Dat heeft met andere dingen te maken. Jullie planten jezelf voort als konijntjes.." mompeldd ze en ze keek naar hem. Verbaasd keek ze op toen twee mensen binnen kwamen. Nog meer? Ze wilde niet eens weten wat hij van plan was. "Ik zou willen dat we zo vermoeiend waren."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine luisterde al helemaal niet meer naar het stuk ongeluk en gebaarde naar de twee mannen dat ze haar los moest maken. Echter lieten ze haar niet gaan en bonden ze haar handen doodleuk aan het plafond. 'Ik ben benieuwd hoe vaak dit konijntje moet slaan voordat je kleding van je lijf gescheurd is,' vroeg hij zich af. 'Wat gok jij? Hoeveel slagen hadden we nog over... iets van zes? Denk je dat het daarmee gaat lukken?' De twee mannen verlieten de kamer weer. Dit wicht was van Jem en Jem alleen. Als iemand haar zou breken, dan moest hij het zijn.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Catharina stribbelde fel tegen maar het had toraal geen zin. Haar handen waren aan het plafond gebonden en ze kon maar net haar tenen op de vloer staan. Ze trok een vies gezicht bij de gedachte dat huj haar zonder kleding zou zien. "Niets. Je denkt toch niet dat mijn kleren uitgaan voor iemand als jou." Siste ze kil en ze keek hem kwaad aan. "Misschien dat konijnen gewoon uit de kleren gaan voor elke man die ze maar tegenkomen en hun benen spreiden, maar wij hebebn nog eer." Siste ze en Catharina probeerde kos te komen of te staan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine haalde diep adem. 'Eer?' grijnsde hij. 'Daar kunnen we wel wat aan veranderen, aan dat waanbeeld van je.' Die zogenaamde "eer" zou haar haar ontnemen. Met een keiharde zweepslag, sloeg hij tegen haar rug. 'Dat was één,' zei hij. Hij was benieuwd hoeveel pijn dit al deed, al wilde hij het zelf niet voelen. Ha, waarom zou hij het willen voelen? Hij was niet helemaal gek. 'We gaan kijken hoe lang het duurt, hm?'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Cath keek hem aan. Waanbeeld? Hij moest haar niet laten lachen. Mensen hadden totaal geen eergevoel, niet eens een greintje. Ze schreeuwde het uit van de pijn en probeerde te intkomen. Het enige wat ze kon doen was een beetje wiebelen maar ze wilde niet breken. Ze wilde geen tranen tonen en hem smeken om te stoppen. "Ga je gang maar." Fluisterde ze en ze sloot gepijnigd haar ogen. Ze moest rustig worden, dit kon ze doorstaan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld