Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
Orpg || Avec LadyStardust
LadyStardust
YouTube-ster



Na enige minuten in stilte te hebben gezeten, hoorde hij voetstappen, kort gevolgd door een stem die hem maar al te bekend voorkwam, het was zijn vader. 'Livius, I have some things to do, take care of the household while I'm gone.' Werd hem verteld, Livius, wie even opkeek van zijn boek, knikte even, om zich vervolgens weer terug te keren naar de geschreven woorden voor hem. De deur opende en sloot weer voordat hij de woorden goed tot zich door had kunnen laten drinken. Enkele slaven waren met zijn vader meegegaan, al waren en nog altijd genoeg om Livius' elke vraag en taak te gehoorzamen. Hij was bereid veel zelf te doen, wat niet bepaald bij de opvoeding paste die hij had gehad. Hij hield zichzelf geaard, hij was nog geen senator, enkel pas vandaag niet langer een kind. Hij had geen recht om zich beter te voelen dan de meeste mensen sinds hij nog niets had gedaan wat hem enige extra waarde gaf dan de andere inwoners van de stad. Het was pas als hij iets had gedaan wat de gemiddelde inwoner niet zou kunnen, dat hij volgens hemzelf, het recht had om zich beter te voelen dan anderen. Pas zodra hij zijn vaders taken had overgenomen of een hoge rang had in het leger, dat hij hier het recht op had, voordat dat gebeurd was, zou hij zich als een normaal persoon voelen en gedragen, althans, dat had hij zichzelf verteld. 
Het boek was verre van interessant, maar iets anders om te doen kon hij zo snel niet bedenken en hij wilde niet in het atrium zitten en niets doen. Een zachte zucht liet hij horen, zich toch maar gericht op de woorden die op de bladzijden geschreven stonden en zijn best gedaan om het interessant te vinden. Opnieuw hoorde hij voetstappen, ditmaal kon het zijn vader niet zijn, dus moest het wel een slaaf zijn. Hij keek niet op, niet geweten waarom. 

@NoOne 
NoOne
Straatmuzikant



Ze liep het atrium in en zag inderdaad dat haar nieuwe Dominus er was. hij leek erg geïnteresseerd in het boek, althans dat was de indruk die Naevia kreeg. Ze wist niet wat te doen of wat te zeggen, ze wist niet als hij haar zou vragen om een glas wijn of als hij het gewoon verwachtte van haar. Ze besefte dat het misschien slimmer was geweest als ze Sylvia om wat meer informatie had gevraagd over Livius, nu zou ze alles zelf moeten uitzoeken wat misschien voor irritaties zou kunnen zorgen. Ze haalde diep adem voor ze besloot om maar een glas wijn aan te bieden, ze legde het dienblad op een klein tafeltje midden in het atrium en schonk een glas vol met wijn. "Would you like some wine, Master?" Vroeg ze aarzelend, sommige Romeinen verwachtte geen enkele woord van een slaaf zonder hem of haar iets te vragen, en normaal zou Naevia ook niet zomaar spreken zonder dat iemand wat aan har vroeg maar op dit moment zag ze geen andere mogelijkheid.

@LadyStardust 
LadyStardust
YouTube-ster



Stemgeluid deed hem opkijken van zijn boek, deze gesloten zodra hij de slavin zag die ze net hadden gekocht. Hij wist niets van haar anders dan dat ze zijn lijfslaaf was. 'Yes, thank you.' Sprak hij, opgestaan van de stoel en naar haar toegelopen. Hij was toch al van plan op te staan om het boek weg te brengen, dus waarom zou hij blijven zitten om enkel de wijn aan te pakken? Hij stond inmiddels naast haar, haar even aangekeken en geglimlacht. 'What's your name?' Vroeg hij dan toch, om haar wat beter te leren kennen. Nooit eerder had hij een lijfslaaf gehad, dit enkel gekend van zijn vader die er meerdere had en weinig aandacht aan ze besteedde. De meesten leken vaak wat ongelukkig en het irriteerde Livius altijd iets, het onnodig gevonden dat ze zwaar ongelukkig zouden zijn. Zijn vingers tikten tegen het boek, deze nog altijd vastgehouden. 'And could you bring this book back to the study?' Zijn stem was kalm, om vriendelijk over te komen. Ze was nieuw, geen reden om zich nu al hard op te stellen tegenover haar. Toen pas drong zijn vraag tot hem door, voor kort een wat ongemakkelijke lach laten horen. 'You don't know where the study is, sorry, here come, I'll walk with you so you can do it by yourself next time.' Zijn vader zou hem hebben aangesproken op zijn gedrag, hem waarschijnlijk te vriendelijk gevonden tegenover een slavin die voor hen niets voor moest stellen anders dan een object. Zijn vader was echter niet hier, wat Livius genoeg vrede gaf om vriendelijk en kalm te spreken tegen de slavin. Hij gebaarde dat ze mee moest lopen, vooraleer hij zelf richting het studeervertrek begon te lopen, het glas wijn wat hij hoorde te ontvangen even tijdelijk uit zijn hoofd gezet. 
NoOne
Straatmuzikant



Naevia glimlachte  opgelucht na zijn reactie, hij werd niet boos of geïrriteerd, dat was een goeie teken voor haar. "My name is Naevia." Stelde ze zich voor nadat ze opkeek. Ze wilde het glas wijn aan haar Dominus geven maar hij was haar voor en vroeg haar een boek terug te brengen. Ze staarde naar het boek en probeerde zich te bedenken waar de studeerkamer was, ze zou het onderweg kunnen vragen aan een andere slaaf in de hoop dat iemand haar wel even snel de weg zou willen wijzen. "Yes please, it's all still new." Reageerde ze op zijn voorstel om de studeerkamer te laten zien. Ze wist dat zijn vader een senator was en hij in opleiding was om er een te worden, dat betekende dat hij mogelijk veel tijd doorbreng in zijn studeerkamer en dat betekende weer dat het belangrijk was voor Naevia om goed te weten waar het was en om ook mogelijk te weten wat ze wel en niet toegestaan was te doen in de kamer. "I'll make sure to know the villa by tomorrow morning." Beloofde ze haar dominus, en trok voorzichtig een beetje aan haar halsband waar ze nog erg aan moest wennen,  het zat strak waardoor ze het niet zomaar kon negeren, maar ze wist dat ze even moest doorbijten, over een paar dagen zou ze vergeten dat ze er überhaupt één om haar nek heeft.

@LadyStardust 
LadyStardust
YouTube-ster



Hij keek even achterom, haar aangekeken, de glimlach nog altijd te zien op zijn gelaat. 'Lovely name, where did it come from?' Hij praatte graag, wat voor haar inmiddels wel duidelijk was. Het was niet gebruikelijk voor een dominus om zoveel tegen een slaaf te praten, maar wat zou het ook, tegen wie moest hij anders praten? Traagzaam liep hij door de villa, geen haast gehad om haar naar het studeervertrek te leiden, hij had immers alle tijd. Hij had vandaag geen behoefte om te studeren, laat staan ergens naartoe te gaan. Er leek niets te gebeuren waarvoor ze uitgenodigd waren, dus deed hij rustig aan. Toch duurde het niet al te lang voordat ze aankwamen bij de ruimte waar hij haar naartoe zou begeleiden. 'Don't rush it, you're new here. I wouldn't mind it if it took you a little longer.' Hij wist dat het huis waarin ze woonden niet bepaald klein was en om als nieuwe slaaf alles te moeten kennen binnen een dag leek zelfs hem lastig. Daarbij was hij geduldig met mensen, nog altijd gewend geweest aan zijn kleine broertje waar hij veel tijd mee door had gebracht om hem het een en ander te kunnen leren, hiervoor moest hij geduld hebben, wat hij nog altijd bezat. Hij opende de deur en plaatste het boek terug op de plek waar hij het eerder vandaan had gehaald. 

@NoOne 
NoOne
Straatmuzikant



"My former master gave me this name by my birth, it came from my mothers name which was Nafisah which is a Arabic name." Vertelde ze, haar vader was onbekend wat vaak voorkwam bij slaven die ook in slavernij geboren waren. Zoveel maakte het Naevia uit dat ze haar vader niet heeft gekend, haar moeder overleed ook niet lang na de geboorte waardoor haar enigste familie de andere slaven waren, ze zorgden voor haar en ze mistte hun erg. Ze was bijna 5 toen haar moeder overleed, het enigste wat Naevia wist was da haar moeder ziek werd en het maar een paar dagen uithield voor ze overleed. Alles wat ze heeft geleerd in het leven heeft ze geleerd van de andere slaven of heeft ze geleerd door haar eigen fouten en een zweepslagen op haar rug. Vroeger maakte ze veel fouten maar nu wist ze wel hoe ze zich moest gedragen als slavin, de geschreven- en de ongeschreven regels wist ze maar al te goed. Maar juist doordat ze wist hoe een slavin zich moest gedragen verwarde haar nieuwe Dominus haar, hij was anders dan de meeste romeinen die ze tegengekomen is in haar leven, nog nooit was een vrije romein geïnteresseerd geweest. 
"Are you here often? Do I need to learn were everything is in here, Master?" Vroeg ze terwijl ze de studiekamer goed bekeek. Het was een nette kamer die goed georganiseerd leek. Als hij hier vaak zou zijn zou zij hier ook veel van haar tijd doorbrengen.
LadyStardust
YouTube-ster



'It's quitte a beautiful name.' Vertelde hij haar, zelf liep hij was door het studeervertrek. Hij spendeerde er graag tijd, maar het werd ook vaak bezet gehouden door zijn vader, wie er soms kwam om wat te lezen of bezig te zijn voor zijn werk. Zijn vader was drukker met alles dan hij, Livius had vaak zelf nog tijd gehad om naar het colosseum te gaan om gladiator gevechten bij te wonen. Hij had altijd goede plaatsen, al waren slaven er ten alle kosten verboden naar binnen te gaan, dus waarschijnlijk zou hij een paar dagen niet gaan. 'I'm just assuming Sylvia has already told you my name.' Vertelde hij haar, stilgestaan om zich naar de slavin toe te keren. Toch liep hij weer langs haar heen, richting de deur van de ruimte, om terug te kunnen lopen naar het atrium, wellicht naar de tuin. De vraag die ze hem stelde kwam wat laat bij hem binnen en voor hij de ruimte verliet antwoordde hij nog. 'I'm in here a lot, so it'd be nice if you knew it, yes.' En met die woorden verliet hij de studieruimte weer om terug te lopen naar het atrium, gezien hoe het glas wijn nog altijd op het dienblad stond. Verwacht dat ze wel achter hem aan was gelopen, begon hij opnieuw te spreken. 'Remember when I said I would like a glass of wine? You should've given it to me then and carried the book back to the study. But it's alright, this is how you learn.' Hij bleef kalm, ondanks ze een fout had gemaakt. Het was niets ernstigs en ook zeker geen reden voor hem om boos te worden, maar het zou fijn zijn als het niet opnieuw gebeuren zou. 

@NoOne 
NoOne
Straatmuzikant



"Thank you." Bedankte ze hem voor zijn compliment, zelf heeft ze haar naam nooit leuk gevonden. Door haar naam was bekend wie haar moeder was en werd ze altijd gezien als de dochter van Nafisah, terwijl ze zich zelf niet als de dochter van Nafisah zag, ze herinnerde haar moeder niet goed genoeg om haar als een moederfiguur te zien. Eerst stoorde het haar dat men automatisch aan haar moeder dacht bij het horen van haar naam maar ze was er na een tijdje gewend aangeraakt en hier zal niemand haar kennen door haar moeder. Ze knikte als bevestiging nadat hij ervan uitging dat Sylvia haar zijn naam al had verteld, Livius was een veel voorkomen Romeinse naam en zat al stevig in haar geheugen geprent, je Dominus zijn naam leer je snel omdat het vanzelfsprekend is. En zoals Naevia al dacht is hij dus best vaak in zijn studiekamer, ze zal zo snel mogelijk proberen te leren alle vaste plekken uit haar hoofd te leren van zowel het huis als zijn studiekamer. Ze wist hoe belangrijk het was om alles snel te leren omdat het van een lijfslaaf wordt verwacht en ze wilde graag laten zien dat ze haar nieuwe taak serieus nam, als lijfslaag kreeg ze vele nieuwe taken maar ook privileges, en ze wilde er graag het beste van maken. Zodra Livius de studiekamer uitliep kwam ze weer in beweging en volgde ze hem, zodra ze aangekomen waren in het atrium zag ze het dienblad met het glas staan en wist ze dat ze een fout had gemaakt. "I'm- My apologies." Stamelde ze en pakte snel het glas op om het aan hem te overhandigen, haar blik was beschaamd op de grond gericht.

@LadyStardust 
LadyStardust
YouTube-ster



Hij glimlacht enkel als antwoord op haar woorden. Veel praatte ze niet, wat te verwachten was van een slaaf. Ze waren nooit verteld dat het mocht, dus voor hem was het nog logisch en toch zou hij willen dat er iemand was in het huis wie ooit een normaal gesprek met hem aan zou gaan. Een gesprekspartner vinden was voor hem sowieso al moeilijk. Door zijn status waren mensen vaak bang om tegen hem te spreken, vrezend dat ze iets verkeerd zouden zeggen en hem beledigen zouden. Hij was om die reden dan vaak ook blij om iemand te ontmoeten wie tegen hem durfde te spreken en hem wilde vertellen wat ze dachten, ongeacht Livius' mening. Haar antwoord op zijn vraag had hij niet gezien, zich inmiddels alweer met zijn rug naar haar toegedraaid. 'It's Livius Aurelius Gaius, have it memorised by tomorrow, alright?' Ondanks zijn eindeloze geduld en van nature vriendelijke aard, wilde hij wel enkele doelen voor haar stellen, om haar niet voor te trekken bij de andere slaven. Ze was en bleef een slavin, wie toch naar hem zou moeten luisteren. Hij verwachtte dat ze op zijn minst zijn naam zou kennen, puur uit respect voor hem. Het glas wijn pakte hij van haar aan, dan toch opnieuw een glimlach laten zien. 'Making this mistake once is alright, but try to learn from it.' Hij wilde het haar te gemakkelijk maken, haar de vrijheid gegeven elke fout een enkele keer te maken, voordat hij maatregelen zou moeten nemen. Hij bekeek haar even, onderwijl hij wat van zijn wijn dronk. 'If you have any remaining questions about me or anything about the house and it's rules, now it the time to ask. From tomorrow forward, I will expect you to either know or ask another slave.' 
NoOne
Straatmuzikant



"Livius Aurelius Gaius." Mompelde ze zachtjes, het was geen moeilijke naam en ze wist dat ze het snel zou kennen, namen waren geen moeite voor Naevia, over het algemeen leerde Naevia erg snel wat haar altijd goed uitkwam. Ze knikte nadat hij haar vertelde dat fouten maken toegestaan is zolan het maar niet weer voorkomt, ze was opgelucht om te zien dat hij begripvol was. In het begin is het altijd wennen aan je nieuwe dominus en moet je eerst aanleren welke regels er bij hem gelden. "I do have one question, a request you can call it." Zegt ze zachtjes, wat ze wilde vragen is volgens vele ongepast voor een slavin om te vragen, daarom bereidt ze zich voor voor het mogelijke dat zal kunnen komen. "My former Mistress actually teached me how to read and write, and I'm still practicing but I'm getting better and better." Vertelde ze terwijl ze nerveus met haar handen speelt. "Am I allowed to keep on practicing, I promise it won't distract me from my tasks." 

@LadyStardust 
LadyStardust
YouTube-ster



Zijn naam hoorde hij achter zich uit worden gesproken, ervan uitgegaan dat ze hem probeerde te onthouden. Moeilijk was de naam niet, Livius was over het algemeen een veel voorkomende naam. Hij nam een slok van zijn wijn, onderwijl hij aanstalten maakte terug te lopen naar de tuin. Hij was immers graag buiten en veel om te doen, terwijl hij wachtte tot zijn vader terug zou keren of het eten klaar zou zijn, was er niet. Alles wat hij kon doen was lezen, leren of een beetje rondlopen. Sinds hij volgens hem al redelijk veel tijd doorbracht met leren, wilde hij vandaag gewoon buiten zijn, in de rust van de tuin. Het stikte er niet van de mensen, zoals buiten in de straten wel, het was er kalmerend voor hem. Zodra hij haar vraag hoorde, stond hij even stil, nagedacht over het antwoord. Een vraag als deze was hem nooit eerder gesteld door een slaaf. Een glimlach verscheen op zijn gelaat, hoe ze leek door te willen leren vond hij prachtig. Hij had het nooit eerder me gemaakt. 'Of course, and if you need any help, just ask me.' Antwoordde hij toen ook. 

@NoOne 
NoOne
Straatmuzikant



Ze pakte de karaf met wijn op van het dienblad en liep achter Livius aan, na haar vraag stond hij plots stil. Ze hoopte natuurlijk dat het mocht omdat er grote gevolgen waren op het beoefenen van iets zonder de toestemming van je dominus. Hoe graag ze het ook wilde, ze verwachte geen toestemming maar ze vond het vragen geen kwaad. "Thank you, thank you so much!" Bedankte ze Livius verrast na zijn toestemming, hij bood haar zelfs hulp aan als ze die nodig had. Haar ogen straalde van blijdschap, het idee om niet te mogen lezen baarde haar veel zorgen omdat ze het zo graag deed en niets liever deed. Naevia's vinger kleurde wit na het hard knijpen in de karaf wat kwam door haar enthoushiasme, ze wist dat ze haar enthoushiasme moest onderdrukken omdat ze bang was dat haar nieuwe dominus het niet zou begrijpen hoeveel het voor haar betekende.

@LadyStardust 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: