Arcade schreef:
Josephine worp haar laatste blik over haar schouder naar Flynn die het goed bleek te keuren dat Sebastian haar meenam. ''I - I talk you you later.'' bracht ze nog snel uit voordat ze samen met Sebastian door de deur was gegaan. Sebastian gaf zijn broer een knikje waarna hij zich, net zoals Josephine aan zijn zijde, zich omdraaide. Sebastian begon tegen haar te praten, maar niet over wat er zojuist binnen gebeurd was. ''So, i'm still wondering...what happened in the woods, exactly?'' De prins van Ierland en de prinses van Spanje liepen samen voor een moment zwijgend verder. ''I uh...'' begon Josephine haar zin. Toevallig liepen ze op dat moment de moeder van Sebastian tegen het lijf in de gang, en dat was weer een goed moment om onder Sebastian's vraag uit te komen voor haar. Vroeg of laat moest ze het toch vertellen, of tenminste, er een verhaaltje uit breien. Alleen wist ze nog niet precies hoe, wat en wanneer. Telkens had ze geluk dat ze mensen tegenkwam waardoor ze wat extra bedenktijd had. ''Princess Josephine''. Een vriendelijk figuur stond voor de 2, met haar ogen gericht op die van Josephine. ''Hi, sorry uhm we were about to...'' De kans om haar zin af te maken kreeg ze niet, wanneer de vrouw tot haar sprak. ''I'm the queen of Ireland.'' Josephine schrok even omdat ze zich realiseerde dat ze niet op de juiste manier sprak tegen haar. ''It is okay my dear.'' glimlachte ze terwijl ze inleunde om Josephine te begroetten met drie kussen op de wang. ''Sebastian, can i steal this pretty, wonderful and precious woman from you?'' Het eerste antwoord van Sebastian was een flinke zucht. Dat was ook wel te begrijpen, omdat hij zijn toekomstige echtgenoot voor de tweede keer al moest uitlenen aan iemand op de eerste dag dat hij haar ontmoette. ''Yes, you can mother. Just make sure you bring her back, ok?'' Josephine vraagde zich af waarvoor de koningin haar nodig had. Zou ze haar nu al op haar fouten gaan wijzen? ''Of course Sebastian. Walk with me, my dear.'' Sebastian keerde zich om om terug naar het feest te gaan toen Josephine de tegenovergestelde kant opliep met zijn moeder. Ze liepen samen de grote slingertrap op. Eenmaal boven aangekomen trof ze nog een lange gang aan waar ze zo weer zou kunnen verdwalen. Er hingen prachtige schilderijen aan de muren van landschappen. De koningin opende een deur aan het einde van de kamer en liet Josephine binnentreden. ''Well, this is your room for the next 2 months.'' Haar blik ging de kamer rond, en haar aandacht ging al meteen naar een prachtig, hemels bed omringd door sluiers. De lakens waren van fluweel, heerlijk zacht. ''Thank you so much.'' Is hetgeen wat Josephine erg indrukwekkend terug antwoordde. ''Princess Josephine, this is not exactly why i take you here with me. It's silence, without any company.'' Josephine keek verward de richting uit van de koningin die inmiddels op het balkon stond. Zou ze weten over het incident van vanochtend? Hoe zou zoiets zich zo snel kunnen verspreiden? Flynn en zij wisten het als enige, toch? Allemaal vragen schoten door haar hoofd, en een lichte paniek in haar ontstond. ''I heard that you leave the party with my son, Flynn when you danced with Sebastian?'' Haar aardige en vriendelijke blik bleek weg te trekken en te veranderen in een achterdochtige staar. Josephine bedacht zich dat ze had kunnen weten dat dit zou gebeuren. Ze wou de koningin geen onrealistische dingen laten denken, maar de waarheid boven water gooien was daarentegen ook geen optie. ''I...'' begon ze te stamelen.
@Kittenpainfull