CreepDoll schreef:
Myrle:
Ik had met grote ogen Alexia aan gekeken toen ze mij mee vroeg naar deze gala. Ze wist dat ik er liever niet heen ging, maar omdat ze smeekte, wat ze niet toe wilde geven, had ik ja gezegd. Het was dan ook echt iets waar ik dus totaal niet wist wat ik er voor aan moest trekken. Gelukkig had zij mij geholpen en zat ik nu, naast Alexia, op de stoel "Pff, ik weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden." fluisterde ik nog net op tijd voordat er werd gesproken wie er nog zou gaan spreken. Het was de prins, maar ik was meer aan het kijken om mij heen tot Alexia mij aan stootte. Geschrokken keek ik haar kant uit, maar meteen keek ik richting het podium en mijn mond viel letterlijk open. Snel sloot ik deze en keek verward terug naar Alexia. "Dit meen je niet." fluisterde ik en hield mijn hand voor mijn mond. Dit kon ik gewoon niet geloven. Een week geleden, zaten wij, gewoon nog geen meter van hem af. Of meer, ik zat met mijn rug zowat tegen hem aan, ik had nog tegen hem gesproken, of meer gezegd dat het niet erg was.
Als hij klaar was straks, wilde ik Alexia even alleen spreken, dit kon gewoon niet waar zijn.
Elliot:
Nog even, en Tyler kon het podium op, zoals altijd zou ik op een plek gaan staan zodat hij mij kon als het even niet lekker liep. Ik snapte dat dit altijd nog best lastig was om te doen, spreken voor iedereen. Maar toch zou hij het moeten doen in zijn ééntje. Ik legde mijn hand op zijn schouder en glimlachte. "Ik weet dat je het kan, en zoals altijd zal je het goed doen." glimlachte ik en gaf hem een schouderklop.
Niet veel later hoorde ik de man spreken die Tyler op riep. Snel liep ik naar de plek toe en knikte nog voordat hij het podium op ging. Eenmaal op de plek, liet ik mijn ogen de zaal over gaan, hier kon ik perfect iedereen zien.
Meteen kwam er een applaus als Tyler het podium opstapte. Weer liet ik even mijn ogen over de zaal gaan, tot ik op twee dames bleef hangen. Iets kwam mij bekent voor aan deze twee, maar ik kon het even niet op mijn lippen leggen. Maar al snel herkende ik ze en schudde kort mijn hoofd.
Myrle:
Ik had met grote ogen Alexia aan gekeken toen ze mij mee vroeg naar deze gala. Ze wist dat ik er liever niet heen ging, maar omdat ze smeekte, wat ze niet toe wilde geven, had ik ja gezegd. Het was dan ook echt iets waar ik dus totaal niet wist wat ik er voor aan moest trekken. Gelukkig had zij mij geholpen en zat ik nu, naast Alexia, op de stoel "Pff, ik weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden." fluisterde ik nog net op tijd voordat er werd gesproken wie er nog zou gaan spreken. Het was de prins, maar ik was meer aan het kijken om mij heen tot Alexia mij aan stootte. Geschrokken keek ik haar kant uit, maar meteen keek ik richting het podium en mijn mond viel letterlijk open. Snel sloot ik deze en keek verward terug naar Alexia. "Dit meen je niet." fluisterde ik en hield mijn hand voor mijn mond. Dit kon ik gewoon niet geloven. Een week geleden, zaten wij, gewoon nog geen meter van hem af. Of meer, ik zat met mijn rug zowat tegen hem aan, ik had nog tegen hem gesproken, of meer gezegd dat het niet erg was.
Als hij klaar was straks, wilde ik Alexia even alleen spreken, dit kon gewoon niet waar zijn.
Elliot:
Nog even, en Tyler kon het podium op, zoals altijd zou ik op een plek gaan staan zodat hij mij kon als het even niet lekker liep. Ik snapte dat dit altijd nog best lastig was om te doen, spreken voor iedereen. Maar toch zou hij het moeten doen in zijn ééntje. Ik legde mijn hand op zijn schouder en glimlachte. "Ik weet dat je het kan, en zoals altijd zal je het goed doen." glimlachte ik en gaf hem een schouderklop.
Niet veel later hoorde ik de man spreken die Tyler op riep. Snel liep ik naar de plek toe en knikte nog voordat hij het podium op ging. Eenmaal op de plek, liet ik mijn ogen de zaal over gaan, hier kon ik perfect iedereen zien.
Meteen kwam er een applaus als Tyler het podium opstapte. Weer liet ik even mijn ogen over de zaal gaan, tot ik op twee dames bleef hangen. Iets kwam mij bekent voor aan deze twee, maar ik kon het even niet op mijn lippen leggen. Maar al snel herkende ik ze en schudde kort mijn hoofd.