Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - you call me monster

Account verwijderd

schreef:
Morte was absoluut niet verbaasd door de vraag die hij haar nog gesteld had. Haar antwoord had ze even afgewogen. Dacht hij echt dat iemand met haar look en uitstraling nooit een vriend had gehad? Het was niet alsof ze haar hele vriendenkring was afgegaan en meer dan 100 mannen had gehad, maar er waren er een paar. Drie relaties om heel specifiek te zijn en dus drie vorige bedpartners. Aan zijn eigen uitstraling te zien, had hij er zelf veel meer gehad. Waarom hij er voor haar belang aan hechtte, was een beetje belachelijk in haar ogen.
“I had three relationships before you. Therefor three partners. I do regret those relationships,” zei ze nog voor het binnengaan van de ruimte.
ze had oprecht spijt van die relaties, maar liefde maakte blind. Helaas had het geen nut om uit haar fouten te leren, want ze wandelde recht in een nieuwe val. Ditmaal met haar ogen open. Met een brede glimlach en een knik begroette ze de ouders ttoen ze passeerden. Het was duidelijk dat dit niet de entre was die iedereen verwacht had. Er gleed zelfs een goedkeurende glimlach over de lippen van zijn vader, die duidelijk de uitstraling had van een nooit tevreden man. Zijn moeder daarentegen zag er gezelliger, maar ook heel schijnheilig uit. Die klapte triomfantelijk en enthousiast in haar handen bij het binnenkomen.
”Your father seems rather pleased with our entrance,” merkte ze op en hield haar bijna handen boven tafel zoals het hoord. Daarbij nam ze de gelegenheid op zacht even haar hand op de zijne te leggen. Met dit toneeltje wou ze iedereen aan haar kant krijgen. Ze moest geliefd worden binnen de familie, zeker als er veel broers waren waar hij tegenop moest boksen, ze wou dat hij het lievelingetje werd en daarbij ging ze helpen.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Hij knikte om de woorden van het meisje. Het aantal wat het meisje opnoemde viel mee te leven. Al had hij geen keus. Al betekende het wel dat hij het meisje zoals de andere vrouwen zag. Niets minder dan leedvermaak. Haar volgende woorden negeerde hij verder. Het boeide hem ook vrij weinig. Hij wou verder niets over haar verleden te horen krijgen, en dat zal hij het meisje nog wel duidelijk maken. "Marcus" sprak Gabriel kort uit, hij noemde zijn vader altijd bij zijn voornaam om verschillende redenen. Hij zag hem bijvoorbeeld niet als vader door bepaalde zaken uit het verleden en het heden. "You're a lucky man Gabriel, you have the most beautiful women by your side. I know I told you that Alberto was the one to have her as his wife but why not take my youngest and most handsome son." kwaad fronste Gabriel. Meende zijn vader dit? oké hij moest toegeven dat het meisje niet geheel lelijk was, maar hij was alles behalve blij met de gehele situatie. "Marcus, are you fucking insane, you know how I feel about girls and I might even choke her in my sleep, why can't Alberto do it, what did the son of a bitch tell you." Even keek hij op naar het meisje waarna hij naar de woorden van zijn vader luisterde. "Alberto didn't do anything, it was my own choice, now man up and listen to your old man or you'll regret it.." Bij het horen van het feit dat zijn moeder in haar handen klapten gingen zijn haren overeind staan. Hij wilde zo enorm graag een keukenmes door haar borst steken de seconde dat hij haar zag maar dan zou hij zelf ook in een plas bloed op de grond eindigen. "How amazing" gromde hij zijn vader toe. De hand van het meisje rusten op de zijne waarna hij zijn vingers in de hare verstrengelde. Hij kon het maar het beste van maken. Het zou de gehele situatie verder niet veranderen mocht hij hier met een lang gezicht aan tafel zitten. Zijn vader knipte in zijn vingers waarna al snel de butler aan kwam lopen, waarna hij al gauw richting de keuken vertrok. Vast om te kijken hoe het ervoor stond met het eten. Zijn vader was namelijk niet een geduldig persoon, al helemaal niet richting de tafel uit. Nee. Het liefst had hij alles voor zijn neus staan, bij binnenkomst. De bediendes voor zijn voeten uitgerold. Geheel onrealistisch dus.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte nam het niet persoonlijk dat hij kwaad was dat ze met elkaar opgescheept zaten. Ergens was ze blij dat hij zo reageerde. Onbewust vormde hij een front met haar door hun vingers te verstrengelen op het moment dat zijn ouders het bloed vanonder zijn nagels haalden. Zo hoorde het ook te zijn. In een huwelijk binnen hun stand moesten ze ervoor zorgen dat ze alleen elkaar hadden om binnen de familie op te vertrouwen. Het ging een harde noot zijn om te kraken, maar het leek niet onmogelijk om dit te doen werken.
”You have a wonderful son when we’re alone, Marcus. I am delighted,” glimlachte ze naar zijn vader, met een vleugje homur excuseerde ze subtiel voor zijn gedrag. De kans dat hij haar effectief wurgde in haar slaap was nihil, dat ze niet samen zouden slapen dat was iets meer geloofwaardig.
Zij was alleszins loyaal aan Gabriel vanaf nu en was niet van plan om met anderen samen te zweren tegen hem. In de plaats daarvan zou ze hem blijven ophemelen, ook al was hij niet bepaald het zonnetje in huis of een liefdevol persoon, maar tot nu toe behalve zeuren en dreigen, had hij ook nog niets misdaan.
Tot nu toe had ze al enkele dingen ontdekt. Gabriel moest zichzelf bewijzen terwijl hij duidelijk nog niet klaar was voor een ‘volwassen’ leven. Hij had een bloedhekel aan zijn moeder en leek zijn vader al evenmin te kunnen verdragen. Bovendien had hij een paar broers die hij niet vertrouwde. Daarnaast had hij weinig tot geen respect voor vrouwen en ze vroeg zich af of zijn moeder daar voor iets tussen zat, misschien was zij wel vaker ontrouw geweest. Alleszins zou ze nog moeten proberen afrekenen met een hele horde aan meisjes.
Alleszins hoopte ze dat hij een feest zou aankondigen, want dan kon ze heel veel mensen leren kennen uit zijn wereld en had ze wat meer zicht op de situatie waarin ze zich bevond. Ondertussen voelde ze zijn vaders voeten net iets te dicht naar de hare schuiven onder tafel, vast niet per ongeluk.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Hij liep naar het dressoir waar verschillende drank flessen stonden. Hij opende de whiskey fles en nam een enorme slok waarna hij de fles vast hield en plaats nam langs het meisje. Tot nu toe ging alles goed, al kon dat zo in een slag veranderen. Hij vertrouwde zijn vader niet. Toen hij zag wat er gebeurde stond Gabriel kwaad op en gooide zijn telefoon kapot tegen de muur. Hij liet een schreeuw en trapte tegen zijn stoel waarna hij nog 2 slokken whiskey nam. De fles kwam met een klap terecht op de grond. In de woonkamer trok hij kwaad het welbekende schilderij van de vrouwen van de muur waarachter een van de zoveelste kluizen zaten. Hij opende de kluis en pakte er een nieuwe telefoon uit die hij in de auto wel zou instellen. Hij had altijd een voorraad telefoon aangezien hij ze vaak uit woede kapot gooide. Hij had op zijn gemak de telefoon geïnstalleerd en nummers erin gezet. De belangrijkste nummer kende hij uit zijn hoofd. "For fuck sake" gromde hij met een kwade ondertoon. Fijn dit, kon hij ook nog eens kijken of zijn vader zijn vrouw niets aandeed. Zijn irritatie level zat hoog en hij schonk zijn vader een waarschuwende blik. "She's going to be my wife very soon." Hij keek kort naar Morte en likte zijn lippen. Hij wist wel dat ze beleefd zou zijn en hem niet tegen zou spreken. Tuurlijk verwachtte hij nog tegen spraak van haar maar ze zag er goed gemanierd uit en hij wist dat ze zich netjes zou gedragen tegenover zijn ouders. Hij greep haar hand vast en trok haar zachtjes van de stoel af waarna hij de eetzaal uit liep op weg naar de grote trap. Het was vandaag erg stil in huize Bilazo. Normaal was er altijd wel geschreeuw of gelach hoorbaar maar nu was het ijzig stil. Hij liep de grote trap op richting zijn kamer. Hij moest hiervoor eerst langs de kamer van 6 van zijn andere broers waarna hij eindelijk bij zijn deur aankwam. Hij opende zijn slaapkamer deur en trok haar mee naar binnen waarna hij haar hand losliet. "I want to apologise for my dad and my behavior. but, dont trust a single bone off that men. stay as for away from him as you can since I know that look he had in his eyes" Hij meende wat hij zei over het feit dat hij zijn vader niet vertrouwde. "Since your going to be my wife soon, its for your own safety. I dont want anyone toch you, and please tell me when either one of them try" Hij zeker wist dat ze veilig was in zijn kamer, als nog zou hij zijn eigen broers vermoorden als ze bij haar in de buurt kwamen.

"Common lets find a place where we can have dinner. because I am not staying here"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte schrok oprecht van de telefoon die de kamer door vloog en moest zichzelf even herpakken. Als het op haar aankwam, bleek zijn lontje echt kilometers langs te zijn. Want ze had haar fair share van hem uitdagen wel al gehad in de eerste momenten. Tegenover zijn vader was zijn lontje abnormaal kort. Toen hij bij het terugkeren naar de tafel gezien had dat zijn vader subtiel avances probeerde te maken richting haar, vloog zowel zijn telefoon, stoel als een fles in de rondte. Het meest bizarre aan het tafereel was dat hij meteen een nieuwe telefoon voor zichzelf nam en er al dingen in tikte. Wat haar wel opluchtte was dat zijn woede tegen geen enkele persoon gericht was. Toen hij zijn vader heel duidelijk grenzen tegenover haar mee gaf, sloop er een glimlach om haar lippen. Hij meende het wat hij zei, dat hij over haar veiligheid zou waken. Ook al volgde daarna opnieuw zijn vervelende zenuwtrek van het lippen likken.
"Good evening," groette ze haar toekomstige schoonouders nog voordat ze vertrok.
Na zo'n enorme woede-uitbarsting, nam Gabriel haar hand verbazingwekkend zacht vast. Met een klein gebaar moedigde hij haar aan om op te staan uit haar stoel, dus volgde ze ongedwongen zijn handeling. Ze gaf hem groot gelijk dat hij haar weghaalde uit de klauwen van zijn vader, voor hij echt kon toeslaan. In de hal sloeg de stilte weer toe. Het leek alsof het huis levenloos was en desondanks dat er hier hordes personeel rondliepen, hoorde ze nergens iemand bewegen. De gehele weg naar de slaapkamer, hield hij haar hand beet. Voor iemand die zo bruusk praatte, had hij bijzonder zachte handelingen tegenover haar.
"You don't need to apologize, I don't blame you for his behaviour. And yours was truly justified. I will inform you if any person dares to disobey your orders and touch me."
Morte koos haar doelbewust, ze zou hem inlichten als iemand haar aanraakte, omdat dat tegen zijn bevelen inging, niet omdat dat haar op haar ongemak bracht. Hoe meer tijd ze met hem doorbracht, hoe sneller het beeld van zijn eerste indruk aangepast werd. Hij was verre van perfect, maar ze zag er nu wel hoop in. Zolang hij haar werkelijk niets aandeed, kon ze hier wel mee leven.
"Lead the way," zei ze toen hij voorstelde om weg te gaan en ergens anders te eten.
Als dit om gelijk welke andere persoon had gegaan, had ze hem met een aanraking proberen kalmeren, maar iets in haar zei dat enige affectie tegenover hem zijn humeur alleen zou verslechteren. Dus raakte ze hem verder niet aan en liet die keuze aan hem over.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Loyaliteit waren verboden terrein. Althans, volgens hoe hij het geleerd had. Ze waren onnodig, wellicht te misleidend, om je druk over te moeten maken. Zodanig onbelangrijk dat het beter was om dit vermogen los te laten en je te focussen op al het andere, waar geen wanen voor nodig waren om het voor je te kunnen zien. Echter was het een onmogelijk iets om jezelf op te trainen. Het bleef als een noodzakelijke gewoonte aanwezig in zijn hoofd, een kracht die te groot was om te stoppen noch erover na te denken. Tegen de tijden dat hij doorhad dat hij zoals gewoonlijk weggedreven was van de realiteit, was het al te laat geweest. Tijden die ook nu weer in het heden te pas kwamen hij zat met zijn gedachten overal behalve waar ze moesten zijn. Het was alsof hij amper uit die trance kon wederkeren. Het was wederom het meisje die hem een handje moesten helpen om bij de werkelijkheid te blijven. De macht en invloed van een vrouw was immens.
De woorden van het meisje bracht nog enkele seconden van blijdschap naar voren, vooraleer het genadeloos onderbroken werd door een hels gevoel. Een benauwd gevoel was alles dat hij ervoor terugkreeg. Een ontbreken aan gedachten naar deze die normaliter zijn hoofd tot een chaos maakten, en nu enkele sporen van het verleden achter hadden gelaten om zich op te richten. Een teug lucht bleef zonder meer vastzitten in zijn keel, hem het ademen voor seconden lang moeilijk gemaakt. Zweetdruppels baanden zich een weg langs zijn huid naar beneden, een warmtegevoel uit het niets verschenen om hem compleet verschrokken achter te laten. Wat er gebeurde, was iets wat hijzelf amper tot niet wist te bevatten. Enige tijd bedacht hij zich dat hij een aanval kreeg of zojuist was getroffen door paniek, zonder enige reden. Daarnaast had hij geen tijd om zich ervan te ontdoen en over de oorzaken na te denken.Traag wende hij zich naar het meisje en bedankte het meisje. "Where do you wanna go?" wist hij uiteindelijk uit te brengen. "Do you wanna change your clothes to something more casual?"

Account verwijderd

schreef:
Morte was verbaasd over zijn reactie. In haar ogen was er vrijwel niets gebeurd. Zijn vader had niet eens de kans gehad om meer dan twee zinnen uit te spreken, of om effectief iets meer te misdoen dan een subtiele aanraking en dat had Gabriel al tot ontploffen gebracht. Dat zou voor haar absoluut geen reden zijn om te ontploffen, laat staan om de ruimte te verlaten. En toch stonden ze hier. Het moest een immense impact gemaakt hebben op hem, want hij stond haast verstijfd voor zich uit te staren. In zijn blik kon ze zien dat hij hier niet meer aanwezig was. Zijn ogen staarden langs haar weg naar onbekende beelden voor haar.
Het was pas toen ze tegen hem gesproken had, dat alles nog erger werd. Ze leek hem even uit zijn trance gehaald te hebben, waar ze in de plaats paniek werd achtergelaten. Gabriels adem stokte en ze zag kleine zweetdruppels op zijn voorhoofd parelen. Even was ze overtuigd dat hij in elkaar zou zakken en een regelrechte paniekaanval ging krijgen. Gelukkig bleek dit uiteindelijk niet het geval. Toen hij enkele woorden eruit perste, ging ze hem niet tegenspreken. Hij zei niets op een bevelende toon, maar als hij iets aanraadde, dan zou ze dat doen.
"I will know an adress not too far away from home. If you call the driver, I will tell him the adress. First I'm going to chance. You should too," moedigde ze hem zacht aan en streek langs zijn arm voor ze zichzelf terugtrok in haar inloopkast.
Ook al zou hij haar kunnen zien, ze liet de deur naar haar inloopkast open. Het was niet zozeer dat hij haar in de gaten moest houden, zij moest hem in de gaten kunnen houden. Het laatste wat ze wou was dat hij een zenuwinzinking kreeg en onbereikbaar was op de dag van hun ontmoeting. Zijn harde persoonlijkheid was duidelijk een façade voor veel dieperliggende problemen die heel zwaar op hem door wogen. Opnieuw liet ze haar jurk van haar lichaam afglijden om deze in te ruilen voor een simpeler exemplaar. Mocht Gabriel nog opgefrist raken, kon ze hem later op de avond misschien nog overtuigen om een verschijning te maken op haar sociale media. Het zou haar volgers gek maken. Met zijn mooie krullen en innemende glimlach - mits wat moeite- zouden ze hun eerste indruk samen er één maken om niet te vergeten.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Een korte knik schonk hij de dame met de woorden wat ze uitsprak. Fijn. Hoefde hij daar alvast niet een te denken. Zijn hand reikte vervolgens naar zijn broekzak waar hij zijn mobiel uit zijn zak haalde, en de chauffeur belde. Toen alles geregeld was liep hij richting de kledingkast waar hij na binnen stapte. Zijn kleding liet hij van zijn lichaam glijden waarna zijn hand langs de kledij strook. Een zucht rolde over zijn lippen, met zijn zoveelste poging om de vlinderstrik langs de kraag van zijn overhemd te binden. Het was zoal een werk dat hem niet lag. De opgerezen wenkbrauw van zijn broer was nog met gemak te zien van meters afstand. Hij zat hem te bespotten. Mogelijk vanbinnen af te schilderen als een grote idioot, maar meer dan dat was ook niet nodig geweest. Vooraleer de jongen ook maar een woord uit had kunnen spreken, had hij hem uit voorzorg afgekapt. "Yeah, yeah. I know, I suck at suits and stuff. Don't even say a word about it." Een uitspraak die enkel opgegaan was in rook door het hoorbare gegrinnik. "No, I wasn't going to say that," claimde hij met vrijwel geen twijfel. "Just surprised you'd even think about wearing a suit. What happened to you, Are you sick?"
"I'm sure he is. He even wears nice shoes" Hem geen kans gegeven om ook maar een uitspraak kenbaar te maken, kwam er vanachter een van de muren een bekend gedaante vandaan. Verschenen uit het niets, de zolen van zijn nette schoenen krakend over de vloeren van het huis geklonken. Met een grijns wendde Gabriel zich tot de mannen. Hij keek toe hoe hij zijn handen verborg in zijn zakken, een van de nonchalante gewoontes die hij nog altijd voortzette, en doorliep tot het midden van de kamer waar hij zijn stilstand vond. "You finally changed your mind and decided to marrying that girl" Iets waarop hij afzonderlijk zijn schouders wat achteloos ophaalde. De gesproken spot viel van zijn stemgeluid af te leiden, maar geen vijandelijke neigingen werden door hem vertoond om hem de mond te snoeren. Zijn handen haalde hij weg van de vlinderstrik, na het nog kort strakgetrokken te hebben, om ze in zijn broekzakken te laten glijden. "Don't get too proud. If it weren't for the family business, I'd be happy to walk around alone and get drunk all by myself." zei hij. Waarna hij zijn blik op de jongedame richtte. "Are you ready to go? they are waiting on us outside"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte had zij vrij snel omgekleed in een elegant, nachtblauw jurkje en leunde in de deuropening. Haar houding was meer nonchalant nu ze voorlopig alleen waren. Daar kwam al snel verandering in. Haar blik volgde Gabriel tot in zijn eigen inloopkast en toen hij met zijn rug naar haar stond kon ze uitgebreid alle littekens op zijn rug in zich opnemen. Hij moest veel geleden hebben om zo een bezaaid landschap aan oneffenheden te verzamelen. Nu ze dit had gezien, verbaasde het haar niet dat hij zo'n moeilijke persoonlijkheid had. De broer die hij eerder Romeo had genoemd, kwam de kamer ingestapt met een knipoog gericht aan Morte die hij als eerste zag. Ze beantwoordde de onschuldige knipoog, aangezien Romeo naar zijn broer opkeek en dat niet met afgunst deed, met een glimlach en een knikje. De twee begonnen wat plagend elkaar uit te dagen, tot Marcus opnieuw de kamer instapte. Marcus begroette ze niet met een glimlach, hij kreeg slechts een knik als begroeting. Ze nam een jas van een kapstok en hing die om haar schouders.
"If you'll excuse us Marcus, we have a marriage to celebrate. A new generation."
Met die woorden zette ze hem subtiel op zijn plek, dat hij oud begon te worden en het tijd was voor een nieuwe generatie. Toch kon hij ze moeilijk beledigend opvatten, het was de waarheid en ze zorgde er wel voor dat ze het met een glimlach meedeelde om de sfeer niet te doen omslaan. Het enige wat een nieuwe generatie ook ging betekenen, waren kinderen. Dat was iets waar haar hoofd voorlopig nog niet naar stond en hoe hard ze allemaal erop gingen aandringen, voorlopig ging ze haar lichaam niet verkopen als broedhen. Eerst dit huwelijk en al de rest waren zorgen voor later.
Als ze het zich goed herinnerde, was Romeo daarnet om een ring voor haar gegaan dus onder het toezicht van de vader, strekte ze haar hand naar de jongeman uit met een glimlach.
"I believe you have something for me?"
Met een duidelijk gebaar wenkte ze Romeo dichter om haar het doosje te geven. Als zijn vader zekerheid wou dat dit ging werken, kon hij het krijgen. Ze had het zichzelf al eerder beloofd, hij ging Gabriel niet meer kleineren, zij zou ervoor zorgen dat al zijn spottende woorden terug gespuwd werden in zijn gezicht door de bewijzen dat haar toekomstige man, veel beter was dan Marcus over hem dacht. Met het doosje in haar hand en haar arm door die van Gabriel gehaakt, verliet ze de kamer en liet ze Marcus daar achter met de volgende zoon die hij kon pesten nu Gabriel geen optie meer zou zijn binnenkort. Nu wou ze meer dan ooit een groot feest om het erin te wrijven dat Marcus Gabriel verkeerd ingeschat had.
"You should stop belittling me in front of your father. Do you want him to treat you as a spoiled child or as a man?" zuchtte ze wel tegen Gabriel. Als hij steeds ging herhalen dat hij liever niet met haar getrouwd was, boycotte hij zichzelf. Zag hij dat niet eens in? Het was niet stoer of krachtig om te liggen zeuren dat hij liever nog naar de hoeren ging dan zichzelf te verbinden.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Een lach werd aan hem verduidelijkt van beide kanten, al dan het het meisje was waar hij voor even zijn pupillen bij liet steken. Haar uiterlijk was voor hem niet meer dan uitdagend geweest. Een manier om zijn aandacht te houden voor haar figuur en uitmuntende, perfecte rondingen, in plaats van haar te zien als elkander. Een jurk die haar zo precies sierde dat elk beetje van haar strakke lichaam uitkwam, doch het zo deed lijken dat ze het onbewust had gedaan. Nachtblauw en aansluitend, ondoordringbaar en toch zo openlijk tegelijk, hoewel ze er geen diepe inkijk in creëerde als ze voorover boog. De stof viel als genoten langs haar lichaam. Een goedgekeurde grijns volgde, alhoewel deze duidelijk tot zijn broer gericht was, waarop hij zijn vingers langs haar zij liet rusten. Met zijn arm in de arm van het meisje gehaakt verlieten de twee de ruimte.
"You should stop belittling me in front of your father. Do you want him to treat you as a spoiled child or as a man?" zuchtte ze wel tegen Gabriel, wat hem met zijn ogen liet rollen. Wellicht had ze gelijk, al wat had ze van hem verwacht? Dat hij de situatie zou accepteren? Een zucht rolde hierdoor over zijn lippen. De dame had gelijk, mocht zijn vader hem serieus willen nemen zou hij zijn houding moeten veranderen. Hij knikte hierdoor ook instemmig op haar woorden. "You are right. I will handle it next time" Altans, hoopte hij. Niet wetend hoe hij zou reageren, bij de volgende ontmoeting met zijn ouders. Enkele minuten laten kwamen ze uit bij het voertuig, waar hij de deur voor het meisje open hield waarna hij zelf in de auto plaatsnam. Toen het meisje de plaats van de bestemming door had gegeven kwamen ze niet veel later bij het gebouw aan. Waarop de chauffeur de deur voor het tweetal opende. Hij bedankte de man kort en pakte de hand van het meisje vast, waarna hij haar naar binnen leidde.Een ongelooflijke drukte werd weergevonden in een ruimte die, anders dan anders, versierd door lichten en decoraties. Bloemstukken trokken de aandacht van velen weg als het aankwam op de plaats. De felle kleuren vrolijk glinsterend in de spotlights die eens om de zoveel tijd weer rondgingen en bleven haken bij de aardig chique geklede gasten, waarvan hijzelf er een was. Iedereen leek zich er prima te vermaken. Niemand bleef hangen bij de ongemakkelijkheid die Gabriel zou ervaren mochten zijn ouders op zijn verzoek zijn ingegaan. Wat niet het geval was. Ze waren met zijn tweeën. Een gelegenheid om elkaar beter te leren kennen. Hoe de dame werkelijkheid in elkaar zat. Hun grijns zo onovertreffelijk groot dat het zelfs aan de andere kant van de ruimte nog gezien had kunnen worden, zodra iemand zijn of haar blik op hen liet vallen. Gabriel, vergezeld door een vrouw. Haar hand in de zijne geslagen en zo haar dicht bij hem gehouden, makend dat de kans om haar kwijt te raken minuscuul klein was geworden. Uit zijn vrije hand werd een beker met whisky aan hem overhandigd gevuld tot aan het randje, daarentegen niet zozeer een gebaar wat hij zonder meer dacht af te moeten slaan, dronk hij van de aangeboden drank. Al snel werden ze naar een tafel begeleid waar hij de stoel voor het meisje naar achter trok, als uitnodiging dat ze plaats kon nemen.

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte knikte even naar Gabriel. Hopelijk kon hij zich aan zijn woord houden en haar in het bijzijn van zijn ouders niet langer als een vervelende pest behandelen. Ze gaf het adres door aan de chauffeur en was benieuwd of dit naars Gabriels wens zou zijn. De jongeman leek uiterst moeilijk te behagen. Opnieuw sloot zijn hand zich om de hare heen en het voelde na een hele dag van dezelfde handeling herhalen, al meer vlot aan. Ze kreeg geen akelig gevoel meer bij de aanraking met zijn huid en ze kneep zelf zacht haar hand om de zijne heen.
Het interieur van het restaurant was eerder vrouwelijk, maar het bleek dat Gabriel hier niet onbekend was. Het verbaasde haar. Zelf kwam ze hier wel vaker en haar oog was nooit op Gabriel gevallen. Zo bleek dat eerder de kans hadden gehad om te ontmoeten, maar die blijkbaar onbewust ontlopen hadden. Nu ze hier wel met hun twee alleen waren, hadden ze eindelijk de kans om elkaar echt te leren kennen. Geen regeltjes die overlopen moest worden, geen bedreigingen, dit was een neutrale omgeving waarbij ze alle vrijheid hadden om te bespreken wat ze ook wouden. Bovendien wachtte er thuis niemand op hen en hadden ze alle tijd van de wereld.
Met een glimlach begroette ze de gastheer die Gabriel al voorzien had van een passend drankje en vroeg hem zelf of ze een mocktail mocht, voor haar stond er vanavond alleen een non-alcoholisch drankje op het menu. In het bijzijn van haar toekomstige man, wou ze het niet riskeren om onberekend gedrag te vertonen na wat alcohol. Ze was nog steeds op haar hoede. Om het gesprek in gang te zetten, dacht ze na over iets dat haar nauw aan het hart lag.
"Gabriel, I know I'm supposed to hand over my phone. But as you might know, I have an imperium on social media. Would you be bothered to just bug my phone or hand me a new one with your consent so I can remain in touch with my followers? I do like some proper media attention, only good one ofcourse," glimlachte ze naar hem en bedankte hem omdat hij al de hele avond galant de stoel voor haar verschoof.
"Plus it would be a shame that no-one will see my handsome groom," voegde ze er nog aan toe met een meer ondeugende glimlach. Er zou toch iets van spanning tussen hen moeten ontstaan, wilde ze binnenkort mentaal klaar zijn om zich volledig aan hem te geven.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
Een slok van zijn drank werd achteloos in haar bijzijn genomen. "Tell me, why you are so desperate to remain in touch with your followers, and I may think off it" Zijn concentratie gebruikt om er ergens een herkenningspunt in te vinden, al was het tevergeefse moeite geweest. Ze was net zozeer een onbekende voor hem als hij voor haar bleek te zijn. Het plezierde hem, hoe ze hem dingen weergaf en toch zoveel geheimen overhield om zijn nieuwsgierigheid aan te lokken. Zijn humeur vertoonde in een kwestie van een paar seconden geen tekenen van verveling meer. Integendeel een hint van zijn goede, vrolijke stemming was bij hem weer te vinden. Aan zijn zwakke glimlach verraadde hij al snel dat het hem amuseerde hoe ze, zonder zichtbare zorgen over haar toekomst dacht. Het kon als een wonder beschouwd worden dat hijzelf zich niet langer in zijn droomwereld waagde, maar zich hechtte aan het realistische beeld voor zijn ogen. Een gewoonte overstappen was en bleef een vreemd idee. Hij had de gewenning om zich te snel af te laten leiden door zijn wanen en zich eerder te vermaken in een onwerkelijke omgeving, dan zich te focussen op wat zich er echt om hem heen afspeelde, iets waar hij nu echter geen moeite mee leek te hebben om dit te verbreken. Gekluisterd aan het nieuwe gedaante voor hem, kon hij niet anders dan zich interesseren in alle vragen die haar komst met zich meebrachten. Haar uiterlijk stemde haar af vergeleken met de rest. Maakte dat het meisje compleet in het middelpunt stond met een stralend uitzicht, van top tot teen. Zij werd een van de aanwezigen waar hij juist zijn ogen amper van af zou kunnen houden. Hoe het met hem in dat opzicht zat was nooit echt een onderdeel van zijn zorgen geweest, maar met haar mededeling over zijn eigen verschijning kwam hij erachter dat ze hem meer dan eens bekeken had de afgelopen paar minuten. Hij grijnsde lichtjes. "For what it's worth, you ain't that bad yourself." stil nam hij plaats op de stoel tegenover het meisje. Al snel werden de twee vergezeld door de bediening wie de menukaarten overgaf, en de jongen al snel met zijn neus in de kaart verdween. Zoekend naar wat hij wou bestellen. "You can order everything you want, bdw"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:

"I know it sounds silly and maybe a bit desperate. But I do make a lot of money with it, and I mean a lot. You know my father is broke, I am certainly not broke. Plus I have control over mostly everything I post, it helps me manage my appearance to the public in a positive way. If I hadn't done that, we wouldn't be sitting here because I would be some broke rich girl trying to live up to high society standarts."
Morte glimlachte warm terug naar Gabriel toen hij ditmaal veel vlotter haar uiterlijk complimenteerde. Al hoefde hij dat niet luidop te zeggen, ze wist zelf ook wel dat ze er goed uit zag. Mogelijks wat magertjes, zoals hij al aan had gegeven, maar ze deed wel genoeg hoofden omdraaien als ze in een ruimte stapte. Dat was hier ook het geval. De menukaart klapte ze open voor ze haar verhaal verder zette. Hopelijk stond hij het haar gewoon toe, want ze hoopte oprecht nog altijd dit als job te houden, naast hem gelukkig maken en op die manier het huishouden te ontlopen. Echt op de verre toekomst gericht was dat ook gewoon praktisch. Als ze ooit een kind zouden hebben, wou ze haar lichaam absoluut niet met nutteloze dingen zoals de was doen belasten.
"Some people might think it's shallow, to strive for perfection in the public eye. I don't see it that way, I'm good at being perfect. Even your family thinks so, otherwise they wouldn't have paid my parents to seek a perfect bride for you," grijnsde ze naar hem.
Sommige oude bekenden omschreven haar als kil en berekend. Iets wat zij verre van perfect vonden. Zij vond het haar kracht. Alles ging normaal volgens haar plan en ze had extreme controle over haar leven nodig. Daarom was een online leven onderhouden zo makkelijk voor haar, ze kon alles tot in de details uit plannen. Ze hoopte dat in dit leven ook verder te kunnen zetten. Want als ze hoofdzakelijk de controle over zichzelf in Gabriels handen zou moeten leggen, zou ze gek worden. Gelukkig begon ze dit huwelijk als iets positiefs te zien, want uiteindelijk hadden haar ouders haar een groot deel controle afgenomen. De laatste keer dat ze dat hadden gedaan door haar een eerste keer ver weg op een internaat te steken, had ze er anorexia en een zware medicatieverslaving aan overgehouden. Dat pad wou ze niet nogmaals betreden. Al had ze het nog niet helemaal achter zich kunnen laten op bepaalde vlakken. Haar extreme sportroutine in combinatie met strakke geplande maaltijden, liet ze zelden los. Etentjes was iets waar ze zich normaal op voorbereidde, maar in haar hoofd had ze alles voorlopig kunnen loslaten. Wetende dat dit een periode zou worden van extreme aanpassingen.
"You should relate to that, don't you strive to be seen by everyone around you?"
Voegde ze er nog aan toe voor ze haar menukaart dichtklapte. Als er iemand naar perfectie streef, dan was hij het wel. Anders zou de jongeman niet zo hard lijden onder het feit dat niemand hem zag zoals hij wou gezien worden. Hij legde veel druk op zichzelf.

Dumb
YouTube-ster

dumb schreef:
"I´ll get you a new phone. And I wanna know who you are talking with" Dat hij niet echt wist waar ze op doelde met haar woorden, bleef binnensmonds. Hij had simpelweg geen zin om ernaar te vragen en door te gaan over iets dat volgens hem dan anders niet erg boeiend was. Ieder mens was tenslotte uniek ook hij nam hier deel aan sinds niemand dezelfde interesses en karaktereigenschappen zou tonen, in combinatie met zijn uiterlijk. Haar gelach gaf hem de kans om zijn enigszins vrolijke bui te vertonen. De oprechtheid waarmee het meisje haar glimlach deed ontstaan, maakte dat Gabriel zich dan toch op zijn gemak voelde. Ze had zijn blikken van de menigte afgehaald en, al dan misschien zonder werkelijke bedoelingen, hem beetje bij beetje laten genieten. Het toegeven was dan wel een andere zaak, ze maakte zijn avond met haar aanwezigheid ergens wel goed. Het stof viel als gegoten langs haar lichaam. Een stof die aaneensloot aan haar taille en mede deed blijken hoe een figuur als de hare uitblonk vergeleken met de rest, maar toch geenzins duidde op de arrogantie om het te laten zien in de spotlights. Hetgeen wat haar karakter hoe dan ook daarentegen wél waarmaakte. Het feit dat ze zichzelf als perfectie zag, haalde een dubbel gevoel bij de jongen naar boven. " You're one of those, huh?" Als vanzelf dronk hij nog wat uit de beker. Vanaf het moment dat ze haar interesse in hem weergaf door hem te vragen te stellen, begaf ze zich op glad ijs. Al was het een kleine vraag geweest, gevormd door haar antwoord. Iets wat de jongen duidelijk niet gewend was, was als mensen interesse in hem toonde als was het op dit moment meer een kleine vraag naar nieuwsgierigheid. Het uitbrengen hoe hij in elkaar zat of iets kleins over zijn eigen verleden was ook voor Gabriel verboden terrein. Gegevens die ze, voor zover hij kon weten, voor jarenlang nog in haar hoofd rond had kunnen laten spoken zodra hij het bekend had gemaakt. Toch liet hij zijn uitstraling al snel verzwakken, zijn lippen stapvoets weer gevormd tot een glimlach. "Its more like my dad wants too" Haar bijzijn kwijtraken was een risico die hij voor nu wilde vermijden. Hij vond het ronduit vreemd dat ze zich zo op durfde te stellen, dat ze het aandurfde om naar hem te vragen, iets dat in zijn thuisplaats allesbehalve gedaan werd. Het genot bleef echter dit keer wel achter. Lichtjes wist hij toch te grinniken, zijn hoofd enkele millimeters geschud uit vermaak. De vergane zweem van verschillende geuren, onder andere eten, zweefde door de lucht. Hij besloot hierom te vragen of ze haar bestelling wist. "Do you already know what you want?"

@Shinde

Account verwijderd

schreef:
Morte knikte even bedankend toen hij haar wel een nieuwe telefoon beloofde. Behalve haar assistent en haar moeder zou ze waarschijnlijk toch niemand anders spreken, dus daar hoefde hij zich geen zorgen om te maken. Dat het hem verder weinig boeide, viel haar wel op en dat verbaasd haar allerminst. Hij was een man, plus was absurd gesloten. Logisch dat haar bezigheden niet konden deren. Wat haar wel opbeurde, was dat hij haar alle aandacht schonk. Zijn blik was op haar, of haar lichaam gevestigd en dat fleurde haar wel op.
"You don't seem to want to tell a lot about yourself. Do I need to stop asking about your life?" vroeg ze hem toen hij alles leek te ontweken dat aan hem gericht was.
Gezien de littekens en de vreemde verhouding tussen hem en zijn familie, verbaasde het haar op zich niet. Veel dingen wou ze ook niet prijsgeven over haarzelf. Al vielen haar job en hobby's daar niet onder. Daarover praatte ze graag. Als je niet over jezelf kon praten, dan praatte je over anderen en ze was niet zo een roddelaar. Haar leven draaide om zichzelf en dat hield ze graag zo. Ze was zo perfectionistisch dat ze onder de druk zou doorgaan als ze zich teveel met andere bezighield en die allemaal probeerde te overtreffen.
"Oh and I choose the same here. Can't do anything wrong with a ceasar salad. Or do you want to choose for me tonight?" stelde Morte voor aan Gabriel, dat zou hij vast wel aannemen.
Ondertussen was haar humeur volledig opgeklaard, hij begon om haar te lachen en leek eindelijk wat te ontspannen. Tenminste als het over haar ging en niet over zijn verleden. Al hoefde ze daar niet te veel over te weten voorlopig, ze wou hem eerst in het heden leren kennen. Pas daarna was het misschien fijn om te weten hoe hij tot die persoon gevormd was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld