Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Love that we cannot have

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Het afgelopen halfuur had Allison lopen stressen in haar hotelkamer, omdat ze zichzelf niet heel erg lang de tijd had gegeven om zich klaar te maken. Het liefst deed ze haar haren en make-up opnieuw, maar daar was geen tijd voor. Ze kon het dus alleen een beetje bijwerken en nét iets extra opdoen, maar meer dan dat kon niet. Ze moest zich immers ook bekommeren over haar outfit en daar was ze nog wel het drukste mee bezig geweest. Ze had inmiddels al vier jurkjes aangehad, maar toch iedere keer weer wat anders uitgekozen. Samen met Julian zou ze naar een feestje gaan en normaal gesproken wist ze dan wel wat ze aan moest doen, maar dat waren niet dit soort feestjes. Dit was waarschijnlijk honderd keer zo duur en hier kende ze ook helemaal niemand. Ze wilde er dus absoluut leuk uit zien, maar wat was leuk? Het leek wel alsof alles in haar koffer ineens niet meer leuk was. Het ene was te saai, het andere was veel te veel van het goede. Zelfs met een paar drankjes op voelde ze zich gestrest, tot ze uiteindelijk maar besloot om bij haar eerste keuze te blijven. Wat boeide haar het ook? Julian hoefde haar niet leuk te vinden en zij hem ook niet. Het moest gewoon gezellig zijn en haar kledingkeuze boeide dan niet zoveel. Dus trok ze het lichtroze jurkje weer aan. Die zat wel aardig strak om haar lichaam heen, maar was wat langer dan de andere jurkjes die ze had meegenomen. En ze had liever dat mensen dan haar rondingen konden zien dan dat ze niet eens fatsoenlijk zou kunnen bukken omdat je dan alles kon zien. Snel trok ze ook andere schoenen aan, want hier moesten wel hakken bij. Daar had ze vandaag, net zoals alle andere dagen, ook wel op gelopen omdat het netjes eruit zag, maar die ze op haar werk droeg waren saai. Dat waren simpele zwarte. Nu kon ze zich wat meer opdoffen en zo nu en dan hield ze daar wel van.
Nadat ze zich had omgekleed, haar haren en make-up had gedaan en de andere dingen die ze ook nog moest doen om zichzelf klaar te maken checkte ze of ze haar telefoon, creditcard en ID bij zich had. Meer had ze niet nodig. En natuurlijk de pas om de deur van haar hotelkamer straks weer te openen, maar die had ze gelukkig ook bij zich. Vervolgens liep ze haar hotelkamer uit, richting de lift. Alle spanning die ze vanochtend had gevoeld was nu wel uit haar lichaam. De drank had daar waarschijnlijk ook aan meegeholpen, maar het eten was oprecht gezellig geweest en dus boeide het haar niet heel erg veel of hij haar op deze manier zag. Ze zag er alsnog wel netjes uit, maar wel wat meer zoals ze er buiten werktijd uit zou zien en dat zou zonder drank op misschien een beetje raar zijn. Nu interesseerde het haar echter niet meer. Bij de lift zag ze hem al staan, dus liep ze met een zwak glimlachje erop af. "Hi! Are you good to go?"

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
In gedachten verzonken staarde Julian naar zijn schoenen terwijl hij wachtte op Allison, maar lang duurde dat niet. Zodra hij haar stem hoorde keek hij op, en duwde zichzelf van de muur waar hij tegenaan leunde. Hij moest zijn best doen om niet naar haar te staren, maar kon zichzelf niet tegenhouden om zijn ogen vlug over haar lichaam te laten glijden. “You look stunning,” zei hij toen met een glimlach terwijl hij op het liftknopje drukte. “And yes, I’m ready to go.” Beantwoorde hij nog vlug haar vraag terwijl ze wachtten op de lift. Misschien was het de alcohol die hem zo liet gaan, al was er niks verkeerd met de woorden die hij zei. Een van de meest aantrekkelijke dingen aan een vrouw vond hij zelfverzekerdheid, en als je dat uitstraalde dan maakte het niet eens uit wat je aanhad. Op zo’n manier had hij Allison natuurlijk nog nooit bekeken, omdat ze natuurlijk altijd op het werk waren. Maar nu haar zo zag, gaf hij toe dat ze een aantrekkelijke vrouw was. Al zei hij dat niet hardop.
Niet veel later gingen de liftdeuren open en stapten ze in een lege lift, maar de weg naar beneden duurde vrij lang gezien het feit dat ze bij verschillende verdiepingen moesten stoppen en de lift voller en voller werd. Steeds verder werden ze naar achter gedrukt totdat ze niet anders konden dan tegen elkaar staan. Toen ze eindelijk op de begane grond stonden nam Julian dan ook opgelucht een teug adem. “Oh God, I’m so sorry you had to go through that,” zei hij terwijl ze naar buiten liepen. “I hope I didn’t damage your personal space too much,” hij gaf haar een speelse knipoog en opende daarna een van de taxi deuren, van een van de taxi’s die voor het hotel stond te wachten. Nadat Allison was ingestapt, stapte hij zelf aan de andere kant in en gaf het adres door aan de chauffeur. Het was eigenlijk puur toeval dat zijn vrienden in de stad waren, aangezien hij ruim van te voren al wist dat hij een zakenreis ging maken. Hoe dan ook zouden ze er gewoon gebruik van maken en werden ze niet veel later voor een nachtclub afgezet. Er stond een een enorme rij voor de deur, maar aangezien ze op de gastenlijst waren gezet mochten ze daar voorbij en bij een vip ingang naarbinnen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
De woorden die uit Julian’s mond kwamen had ze niet helemaal verwacht te horen, maar het was lief! Ze had dan ook wel een klein beetje haar best gedaan om er leuk uit te zien en als dat dan werd gezien was dat fijn, toch?! Vandaar dat ze moest glimlachen toen hij haar het complimentje gaf. “Thank you! You look good too.” Daar was geen woord van gelogen. Daarentegen vond ze dat ze sowieso niet mocht klagen met het ‘uitzicht’ dat ze altijd had. Julian was zeker geen lelijke man. Sterker nog, Allison vond hem enorm knap. Altijd al. Maar ze had normaal gesproken helemaal geen tijd om daar over na te denken, dus deed ze dat ook niet. Nu was dat toch anders en aangezien hij haar een compliment had gegeven mocht zij ook best kijken. Dat vond zij tenminste.
Het was bomvol in die lift, maar Allison had geen last van claustrofobie. Ze vond het dus ook niet vervelend of zo. Ze vond het eerder grappig dat ze nu een soort van tegen haar baas was aangedrukt, omdat het ook wel weer heel onschuldig was. Ze kon ook niet anders. Hij was niet de enige waar ze tegen aan stond, omdat het zo druk was geweest. “Oh, yeah, you should be really sorry. This definitely ruined my entire night,” plaagde Allison hem toen. “And yes, you did. You should be sorry for that as well!” voegde ze er nog aan toe. Daar kon ze toch ook gewoon niet serieus op reageren? Ze wist in ieder geval niet hoe.
Tijdens de korte rit in de taxi keek Allison naar buiten. Niet dat er heel veel te zien was, maar ze kon moeilijk Julian of die taxichauffer de hele tijd aanstaren. Dat wilde ze wel, want dat was dan eigenlijk nog interessanter om naar te kijken, maar ze kon zich inhouden. Eenmaal bij de club hoefde ze niet eens te wachten. Dat was haar nog nooit overkomen. Normaal gesproken moest zij gewoon achteraan in de rij aansluiten. “Wow, can we go clubbing more often? I never get to skip the line!” zei ze met een lachje. Soms stond ze wel een uur in de rij! En waarom ze dan ook eigenwijs bleef wachten was iets wat ze zelf ook niet helemaal snapte.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Wanneer Allison over de rij begon liet hij zijn blik nogmaals over de menigte glijden. Inmiddels was het een gewoonte geworden om voor alle rijen voorbij te gaan dat hij haast was vergeten dat het een luxe was voor de meeste mensen. Een lachje speelde rond zijn lippen. ''Oh well, skipping the line isn't the best part about clubbing in style.'' Vertelde hij. Hij kon zich wel herinneren dat hij wel eens stiekem uitging toen hij jonger was. Hij ging dan met een groep vrienden naar clubs waar ze met een valse ID kaart binnen kwamen, in clubs die zo vol waren dat ademen zelfs een luxe werd. Wat hij daar achteraf zo leuk aan vond snapte hij niet, maar het had wel iets spannends dat ze tegen de regels ingingen en de hele nacht aan het feesten waren terwijl hun ouders dat niet wisten. Nu kon hij niet meer uitgaan zoals de normale mensen, zeker niet als Chloe erbij was. Dan zouden ze continue aangesproken worden, en het was slecht voor het beeld dat de media van hen had. Maar dan nog, hij zag zoveel voordelen in het uitgaan tegenwoordig dat hij ook niet meer terug zou willen. De rij overslaan was een ding, maar binnen werden ze behandeld alsof ze van adel waren. Hij kon zich voorstellen dat dat indruk maakte op Allison, voor haar was natuurlijk alles nieuw.
Hij rijkte zijn hand naar haar uit. ''Trust me, you'll want to go clubbing with your boss every week if you experience what it's like.''
De muziek die binnen hard door de speakers knalde dreunde zachtjes door naar buiten, wat ervoor zorgde dat hij er nog meer zin in kreeg.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison wist even niet wat ze daarop moest zeggen. De rij skippen was niet het beste? Wat kon er dan nog beter zijn? Ze kon zich voorstellen dat het er daarbinnen wat minder ‘heftig’ aan toe ging, maar ze wist echt niet wat ze kon verwachten. Normaal moest ze altijd zichzelf door een hele menigte mensen wurmen om bij de bar te komen. Je kon ook nooit fatsoenlijk dansen, want daar was vaak geen plek voor. Ook hadden velen daarbinnen geen manieren en zaten er soms willekeurige mannen aan haar, wat ze vaak verre van prettig vond. Ze verwachtte dat zoiets hier niet ging gebeuren, maar dat wist ze niet. “You’re making me curious,” grinnikte ze daarom dus ook. Ze had oprecht geen flauw idee en voelde zich nu ook wel een beetje dom. Daarentegen moest hij snappen dat zij dat soort dingen nooit kon doen, dus dit was zeker een bijzondere ervaring voor haar.
Even verward keek ze naar zijn hand die hij naar haar had uitgerijkt, maar ze pakte die vervolgens vastbesloten vastpakte. “I’m honestly down!” zei ze toen met een lachje. Het was wel een beetje gek, maar dat boeide haar niet. Ze had nu gewoon zin in een leuke avond en ze zou zeker niet zeuren over het feit dat ze nu de hand van haar baas vasthield. Het was een knappe man, dus daar zou ze nooit over klagen! “And since I’m such a fun person to go out with you’d be down too,” grapte ze. Allison was over het algemeen wel iemand die met veel mensen kon omgaan. Ze had een vlotte babbel en was niet bang aangelegd. Waarschijnlijk zou ze vanavond ook wel met iemand aan de praat raken. Ze hoopte alleen niet dat iemand naar haar baan zou vragen, want dat kon misschien rare reacties uitlokken. En als het wel gebeurde zou ze ook gewoon eerlijk zijn. Niemand kende haar toch.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Met Allison aan zijn zijde liepen ze de club binnen, terwijl de muziek steeds luider werd. Bij de garderobe vroeg een dame om hun jassen aan te nemen dus gaf hij zijn eigen jas over evenals die van Allison. Hij betaalde voor de kaartjes en stopte deze in zijn portomonnee en draaide zich daarna om naar Allison, daarna liepen ze samen de club binnen. Hij moest een bandje dat hij om zijn pols had laten zien om in de VIP ruimte te komen, evenals Allison, dat een level hoger zat dan de gewone dansvloer, maar vanwaar je kon uitkijken op de mensen die wel op de dansvloer stonden. Er waren meerdere VIP ruimtes en meerdere zalen, maar in deze ruimte stond er een bar, er was een dansruimte, en er waren comfortabele zitplekken. Het was niet moeilijk om zijn vrienden te herkennen, aangezien ze de enige anderen waren in de VIP ruimte. Hij begroette zijn vrienden enthousiast, gaf de dames een snelle knuffel en draaide zich vlug om naar Allison. ''I brought a friend, actually. This is Allison. Allison, these are my friends, Joel, Ric and Delano, and the girls, Elyne, Maisy and Jennifer.'' Zijn vrienden reageerden enthousiast en de dames overspoelden Allison direct met complimenten. ''Oh my God, I love your hair!'' - ''Where did you get that dress? I love your figure!'' - ''We should take pictures together!''
Hij kon zich voorstellen dat dat nogal overwelmend kon zijn als je dat niet gewend was, want voor hun was het een gewoonte. Alsof hij bang was dat ze achterover zou vallen van alle aandacht legde hij voorzichtig een hand achter haar rug. ''What would you like to drink? I heard they make amazing cocktails here...'' Vroeg hij haar.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Binnen keek Allison vrijwel meteen om haar heen. Zelfs hier beneden zag het er een stuk mooier uit dan de clubs waar zij meestal naartoe ging. Ze ging tegenwoordig niet meer zo vaak, maar als ze dan ging waren het geen high end clubs of zo. Dat hoefde voor haar ook niet per se. Desondanks keek ze haar ogen uit. Al helemaal toen Julian haar meenam naar een VIP ruimte. Een ruimte waar ze normaal gesproken nooit zou komen. Het zag er gewoon ontzettend mooi uit en het liefst wilde ze haar verbazing uitspreken, maar daar zou ze zich toch een beetje dom bij voelen. Hij was dit gewend en ze moest ook niet bij ieder klein ding wat opmerken. Dat werd vervelend. Er was overigens niet eens tijd om dat te doen, want al snel werd ze voorgesteld aan Julian’s vrienden. Ze kon niet meer de namen onthouden, maar dat was logisch. Het waren er meteen zes! Bovendien leek iedereen ineens wel heel enthousiast, dus was ze even van haar stuk geslagen. Dat voelde echter ook als niet-sociaal overkomen, dus besloot ze om de dames maar net zo vrolijk te bedanken. Dit was ze echter totaal niet gewend. Haar vrienden waren helemaal niet zo. Haar vrienden waren ontzettend lief, maar niet zo overdreven of zo? Ze waren misschien wat dat betreft ook wat meer verlegen. Niemand in deze groep zag er echter zo uit. En waarschijnlijk waren dit allemaal succesvolle mensen in hun werk, dus dan konden ze dat ook niet zijn.
Ze keek om naar Julian toen ze een hand op haar rug voelde en hij aan haar vroeg wat ze wilde drinken. Zij wist echter totaal niet wat normaal was om hier te drinken. Meestal zat ze gewoon de hele avond aan goedkope wijn. Een cocktail zou niet eens in haar zijn opgekomen. “Surprise me!” antwoordde ze dus ook. Zo dekte ze zichzelf een beetje in vond ze. Ze kon ook niet even snel kijken wat die anderen hier dronken, want dat kon ze niet zien en dat zou er raar uitzien. “I like pretty much anything anyway,” voegde ze er nog aan toe. Ze vond ook bijna alles wel lekker.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
''Oh well, hard that will be easy then.'' Antwoorde hij haar, terwijl hij haar los liet. Joel vergezelde hem terwijl hij richting de bar liep en twee totaal verschillende cocktails bestelde. Joel bestelde nog een gin tonic en richtte toen zijn aandacht op Julian. ''So, how's life going? How's Chloe, why isn't she here?'' De vragen kwamen snel achter elkaar uit zijn mond en om zijn lippen schuilde een uitdagende grijns. ''Chloe is fine. She's working. Besides, the purpose of this trip is business. Allison works for me.'' Meer details over Chloe wilde hij niet geven, maar gelukkig was zij ook niet degene waar hij over door ging. ''Oh, great. She your secretary or something?'' Zijn nieuwsgierige ogen had hij inmiddels op Allison gericht. Die blik herkende Julian wel, maar op de een of andere manier beviel het hem niet. ''Yes, she is'' Antwoorde hij en hij draaide zich om naar Joel. Hij had inmiddels wel een reputatie opgebouwd wat vrouwen betreft. Het was onvoorstelbaar hoe hij er elke keer weer in slaagde om ze in bed te krijgen, maar het ging nu om Allison en daar was Julian niet van gediend. ''Cool. Nice view to have everyday,'' De barman zette de drankjes op de bar en Julian voldeed de betaling. ''Don't do it Joel, she's actually nice.'' Hij keek zijn vriend waarschuwend aan en gaf hem zjin drankje. Joel lachte enkel. ''Sure, if you say so.''
Julian wist niet zeker of hij hem moest vertrouwen, maar veel keuze had hij niet en ze liepen terug naar de rest. Daar kwam bij dat Allison waarschijnlijk veel te slim was om op Joel in te gaan. Zodra Joel in de gaten had dat Allison geen interesse in hem had zou hij zijn zinnen toch op iemand zetten die hem wel aandacht gaf, zo ging het altijd met hem.
''I've got one with peach and orange and this one is... With mint and lemon I guess. So which one do you prefer?'' Met een glimlach keek hij Allison afwachtend aan.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Julian liep weg om de drankjes te halen, dus richtte Allison zich weer op zijn vrienden. Iedereen behalve eentje waar ze nu alweer zijn naam niet wist, maar die jongen liep met hem mee naar de bar toe. “So how do you guys know each other?” werd haar gevraagd door één van de meiden. Natuurlijk. Ze was al een beetje bang voor deze vraag en dan met name op de reactie die ze zou krijgen, maar ze besloot om gewoon eerlijk te zijn. Het zou ook raar zijn als ze daarover ging liegen. Bovendien zag ze deze mensen toch vast nooit meer. “I actually work for him,” gaf ze dus ook eerlijk toe. “Seriously? Damn, lucky you, girl! I wish I was able to look at him everyday,” zei hetzelfde meisje die de vraag ook aan me had gesteld, waardoor ik even moest lachen. Ze kon inderdaad niet klagen, maar zo keek ze eigenlijk nooit naar hem. Dat was raar en dat hoorde gewoon niet. Bovendien zou ze hier nu al helemaal niet echt in meegaan, want dit waren vrienden van haar baas. Die konden alles doorvertellen. Zelfs met al die alcohol in haar lichaam kon ze dus nog wel een beetje helder denken. “I mean.. you’re free to join me every day!” antwoordde Allison dus ook met een lachje waarna ze haar schouders ophaalde. Dat was een redelijk neutraal antwoord.
Gelukkig veranderen ze het gespreksonderwerp voordat Julian en die vriend weer terug waren, want anders zou ze dat ook een beetje gek vinden. Er werd haar vervolgens gevraagd welke van de twee drankjes ze graag wilde hebben. “Hmmm, both sound very good but I’m thinking peach and orange today!” knikte ze. Beide klonken goed, dus het had haar eigenlijk niet zoveel uitgemaakt.
Nog steeds kon ze niet helemaal geloven dat ze op deze plek was beland. En dan nog wel met haar baas. Haar baas die er vanavond nog beter uit leek te zien dan normaal gesproken en voor vandaag wist Allison niet eens dat dat mogelijk was. Echter zou ze zich netjes gedragen. Hij had een vriendin en het was gewoon ontzettend ongepast. Gelukkig kon ze zich dat ook nog herinneren met alcohol in haar lichaam.
“So.. cheers?!”

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Julian handigde een van de cocktails over aan Allison en glimlachte. Het maakte hem toch niet uit welke smaak hij had, en ze proosten op een leuke avond. ''Cheers!''
De minuten streken voorbij als secondes, omdat het gewoon heel gezellig was. Julian wilde gewoon even vergeten dat hij en Allison eigenlijk collega's waren en daar slaagde hij in, en behandelde haar alsof ze gewoon een vriendin was van de vriendengroep. Het lukte hem om even te vergeten dat morgen gewoon weer een werkdag zou zijn, en ze over een week al elkaar weer gewoon op het kantoor zouden zien als collega's. Niks meer, niks minder.
Daarnaast was Julian blij dat zijn groepje haar direct accepteerde en overal bij betrok, al had hij niet anders verwacht. Voor anderen leek het groepje exclusieve mensen soms ontoegankelijk, omdat ze zichzelf in feite afzonderden van de rest. Maar eigenlijk was dat niet omdat ze niet met nieuwe mensen wilden omgaan, maar omdat het meestal mensen waren die je lastig vielen met vragen en foto's waar je niet op zat te wachten. Vooral omdat de meiden modellen waren, omdat Julian het bekende vriendje was van een van die modellen, en zo verder.
Er waren meer mensen in de VIP ruimte, sommigen bekend en sommigen gewoon erg rijk (of beide), en er was een dansgedeelte waar de groep zich na een poosje bevond, toen Joel kwam aanlopen met een schaal met shotjes. ''Time for shots, my friends!'' Riep hij enthousiast, boven de muziek uit. Julian beet op zijn onderlip terwijl hij twijfelde over de shotjes. Hij wist dat als Joel eenmaal begon met uitdelen er vrijwel meer zouden volgen, en shotjes was iets waar hij slecht tegen kon. Maar hij was al ver genoeg heen om die wijsheid te negeren en nam een shotje van de schaal, hij kon het immers niet laten staan. Zodra iedereen een shotglaasje had proosten ze opnieuw, en vlak voordat hij de sterke drank achterover sloeg maakte hij oogcontact met Allison.
Hij voelde de drank even branden in zijn keel, maar nog sterker voelde hij een soort aantrekking tot Allison, die alleen maar sterker leek te worden door de alcohol. Hij vond haar niet alleen een aantrekkelijke vrouw om te zien, ze had bewezen dat ze een enorm leuk gezelschap was en meer dan een collega kon zijn. En hoewel zijn gevoel enigszins schreeuwde dat die aantrekking fout was, kon hij zijn ogen bijna niet van haar afhouden en had hij bijna al zijn aandacht op haar gericht. Hij leek haast te vergeten dat hij een vriendin had, laat staan verloofd was, en als dat nu ook niet zo was, dan was hij waarschijnlijk honderd procent nu voor haar gegaan.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Hoe meer drankjes Allison dronk, hoe losser ze werd. Dat was altijd wel het geval en daarom dronk Allison meestal niet zo heel erg veel, maar ze kon nu echt geen drankjes afslaan. Ten eerste was het veel te lekker, ten tweede dronk de rest ook zo veel en ten derde was ze nu al te ver heen om nee te zeggen tegen een drankje. Ook het shotje pakte ze zonder twijfel op van de schaal die Joel vast had en binnen de kortste keren had ze de sterke drank al achterover geslagen.
Je kon bij Allison best goed merken wanneer ze eigenlijk teveel op had. Ze vond dan echt álles grappig, dus was ze non-stop aan het lachen. Iets wat sommigen enorm vervelend vonden, vooral als je dan helemaal geen alcohol op had. Ook was ze dan iemand die zelf ook graag de aandacht wilde en die zocht ze dan ook maar al te graag op. Zo was ze zonder alcohol helemaal niet. Dan was ze juist wat meer bescheiden, maar met drank op eiste ze graag alle aandacht naar zich toe. Wie ook maar wilde luisteren vond ze dan interessant en als ze eenmaal doorhad dat ze de aandacht had maakte ze daar ook graag gebruik van. Zo ook nu. Ze had echt wel door dat Julian naar haar had gekeken. Hij was niet de enige hier, maar ze vond hem eigenlijk wel interessant nu. Het was ook wel een beetje spannend? Het mocht namelijk niet en normaal gesproken hield zij zich graag aan de regeltjes, maar nu boeide het haar allemaal net iets minder. Natuurlijk zou ze zich alsnog willen gedragen, maar ze wilde nu ook graag zijn aandacht vasthouden en daarom stapte ze meteen op hem af. Een echt plan had ze niet, want daar kon ze nu toch niet over nadenken. Ook daarvoor was ze al te ver heen.
"Thank you for taking me here, sir," grapte ze daarom dus ook waarna ze haar armen om hem heen sloeg om hem een knuffel te geven. Over het feit dat hij dit misschien wel heel erg raar vond en hij haar kon wegduwen dacht ze niet na. Sowieso dacht ze nu niet zo heel veel na. Ze wilde gewoon genieten en niet veel hoeven nadenken. Als hij haar weg zou duwen zou ze de aandacht wel bij een ander zoeken. Desnoods bij iemand die nu niet bij deze groep stond. Morgen zou ze toch veel van deze avond niet meer weten, dus zou ze ook niet hoeven schamen voor eventuele acties die ze had gedaan.
"And you were right! I do want to go out with my boss now every week," zei ze met een lachje, omdat hij dat eerder vanavond had gezegd en dat had ze gek genoeg wel onthouden. Dat was natuurlijk ook een grapje geweest, maar ze wilde oprecht iedere week wel mee als het zo gezellig was als dat het nu was. Ze vond het met haar eigen vrienden ook heel erg leuk, maar dit was anders en dat was dan meteen boeiend. Met haar vrienden was ze al een miljoen keer uit gegaan en bij hen was het altijd zo dat ze eindstand vaak alleen naar huis moest gaan. Die gingen nog steeds iedere keer met iemand mee naar huis. Daar was Allison niet zo van, dus was zij vaak de enige die in haar eentje in bed belandde. Haar eigen bed. "Soooo how about we actually do that?" zei ze met een lachje. Dat kon volgens haar niemand serieus nemen, dus ook Julian niet, al zou ze er geen probleem van maken.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Zonder zijn ogen van haar af te halen zag Julian dat Allison op hem afstapte, en daar liep hij natuurlijk niet voor weg. Integendeel, zodra ze dichtbij hem stond en hem bedankte voor deze avond voelde hij plotseling haar armen om hem heen. Het kon hem niet schelen dat zijn vrienden erbij waren, dat ze het zagen, en zonder twijfel sloeg hij ook zijn armen om haar heen om het gebaar te beantwoorden. ''Thank you for coming with me, miss'' grapte hij terug, maar hij meende wat hij zei. De avond was anders verlopen als ze er niet bij was, de uitdagende sfeer die hij voelde zou er niet geweest zijn zonder haar en hij gaf zich er vrijwel aan over.
Toen ze hem gelijk gaf over een opmerking die hij eerder op de avond had gemaakt lachte hij zachtjes, het verbaasde hem enigszins dat ze het had onthouden aangezien ze zich beide al ver hadden laten gaan met alcohol, maar kennelijk was dit haar wel bijgebleven. ''See? I know I was right,'' zei hij zeer overtuigd van zichzelf, zodra ze weer tegenover hem stond al was de ruimte tussen hen erg klein. Hij had de neiging om haar hand vast te pakken en haar mee de menigte in te trekken, weg van zijn vrienden zodat ze met z'n tweeën zouden zijn tussen alle andere vreemde mensen, al wist hij dat dat fout was. Zijn andere innere zelf zorgde ervoor dat hij zichzelf uitdaagde om te kijken hoe ver hij kon gaan en het was als een tweestrijd die zich continue in zijn hoofd afspeelde, al zorgde de drank ervoor dat hij meer toeliet dan eigenlijk zou moeten.
''Allison, that's the best idea ever. Every Friday after work we should go out as a team. Except it will be just you and me, because I doubt the rest is interested in clubbing...'' Een speelse glimlach speelde rond zijn lippen terwijl hij dacht aan hun team dat eigenlijk voornamelijk uit oudere mensen bestond. Natuurlijk waren zijn niet geïnteresseerd in stappen, en zelfs als ze dat wel waren, waarom zouden ze dat willen?
''Actually... It will be a private party,'' begon hij toen te fantaseren, terwijl hij dichterbij kwam en min of meer een arm achter haar rug legde zodat hun lichamen nog dichter bij elkaar kwamen. ''And it will be just you and me, and the DJ,'' prevelde hij in haar oor. Hij was zich heel bewust van het feit dat hij gewoon met haar aan het flirten was, maar hij kon zichzelf niet laten. Als ze dat niet wou, dan was ze niet naar hem toegekomen, en hoewel hij wist dat dit echt niet kon, was zijn wil sterker en liet hij zich gaan zonder schuldgevoel, en drank was grotendeels de boosdoener.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Wat was ze opgelucht dat hij erin mee ging en niet heel ongemakkelijk of raar reageerde. Hij was gewoon op haar domme opmerking in gegaan door eigenlijk precies hetzelfde te zeggen en daar was ze blij om. Vandaar dat ze ook weer moest lachen, want met drank op vond ze eigenlijk alles leuk en grappig en was ze dus ook non-stop aan het lachen. Het boeide haar ook niet echt meer of hij dat vervelend zou vinden, want ze kon er oprecht niets aan doen. Ze vond het gewoon allemaal heel erg leuk! "You're very welcome," grinnikte ze daarom dus ook. Natuurlijk zou ze meegaan. Allison vond het sowieso lastig om nee te zeggen tegen haar baas dus dat was in eerste instantie de reden dat ze was meegegaan. Daarnaast hield ze wel van een feestje en zei ze daar eigenlijk nooit nee tegen. Als ze het niet leuk had gevonden zou ze gewoon vroeg naar huis gaan, maar dat zou vanavond niet meer gaan lukken. Het was niet eens meer zo heel erg vroeg namelijk.
Zijn lach vond ze aanstekelijk, waardoor ook zij weer moest lachen. "Hmmm, yeah, for once. I'm usually right," plaagde ze hem toen. Eigenlijk niet, want ze gaf niet vaak tegengas en deed meestal gewoon wat er van haar werd gevraagd. Heel af en toe had ze echter een idee en dit vond ze meestal dan wel goede ideeën en die deelde ze dan ook wel. Daarom zei ze dit ook, want hij had nooit iets van haar helemaal afgekraakt. Sowieso kreeg ze niet veel negatieve feedback van hem en daar was ze maar al te blij om.
"I would love to go clubbing with everyone older than fifty there. I bet that'd be an interesting night!" grinnikte ze, want ze kon zich gewoon niet voorstellen dat haar collega's nog uit zouden gaan. Die waren daar veel te oud en veel te degelijk voor. "But I'm down. Let's do it," knikte Allison vervolgens waarna ze heel formeel haar hand naar hem uitstak alsof ze dan een soort deal aan het maken waren. Ook dit was natuurlijk een dom grapje.
Hij praatte weer verder over hoe het toch geen feestje met het hele team zou worden, maar gewoon met hun tweeën en Allison merkte dat haar ademhaling wat sneller ging. Waarom wist ze niet eens, maar het idee vond ze toch wel een beetje spannend? Het was namelijk fout en het feit dat ze daar dan over dacht voelde ook al gewoon fout, maar het interesseerde haar voor heel eventjes niet zoveel. Hij kwam namelijk met het idee. Niet zij. "Hmm.." knikte ze toen goedkeurend. Ze zou het oprecht geen probleem vinden om hem iedere vrijdagavond te zien. Totaal niet. Het feit dat hij gewoon op het punt stond om met iemand anders te gaan trouwen was ze ook compleet vergeten, maar ze was nog wel genoeg bij zinnen dat ze wel wist dat ze niet te ver kon gaan. Dat kon gewoon niet. Het zou in ieder geval niet nu van haar kant komen, tenzij hij liet merken dat het niet erg was. "What would we do?" Dit leek wel een beetje op dirty talk te gaan lijken, al was dat niet eens per se haar bedoeling. Maar ook weer wel. Ook dat liet ze aan hem over. Hij mocht het opvatten hoe hij dat wilde en zijn antwoord daarop zou haar ook wat meer duidelijkheid geven.

Marlee
Landelijke ster

marlee schreef:
Julian had inmiddels al zijn aandacht op Allison gericht. De muziek die ze draaiden, de mensen om hem heen, Joel die opnieuw shotjes ging halen, alles ging aan hem voorbij en hij het enige wat in hem om ging was Allison en de zogenaamde toekomstplannen waarover ze het hadden. Ze had wel gelijk, het zou inderdaad als interessant zijn als ze met alle collega's uit gingen, alle oudere collega's op een leeftijd waarop je mensen nooit ziet uitgaan. De gedachte dat hij op een dansvloer als deze zou staan met hun, of aan de bar drankjes zou doen zorgden ervoor dat hij moest lachen. Zoiets leek hem zo onwaarschijnlijk dat hij oprecht de neiging had om het voor te stellen. Maar dat was waarschijnlijk alleen omdat hij nu al alcohol op had, en morgenochtend als hij weer nuchter zou zijn zou hij dat nooit meer overwegen. Bovendien wilde hij de serieuze zakenman blijven in de ogen van zijn collega's. Behalve voor Allison, want zij had hem inmiddels al van een hele andere kant gezien.
Toen ze hem verder vroeg wat ze zouden doen als ze daadwerkelijk een club voor zichzelf hadden, glimlachte hij even geamuseerd. ''Everything you can think of. Let the DJ play all your favorite songs, try every possible drinks the bar offers, pretend like tomorrow doesn't exist.'' Hij had zijn ogen op Allison gericht met een genegen glimlach toen hij doorkreeg dat er een camera op het tweetal werd gericht. Toen hij opkeek, zag hij dat het Elyne was die een filmpje aan het maken was. Het zorgde ervoor dat hij direct weer bij de realiteit was. Hij had liever niet dat ze camerabeelden van hem opnamen, wetend dat dat dan weer negatieve aandacht zou veroorzaken. Toch had hij geen tijd om er wat van te zeggen toen ze zich naar haar toe draaide, nog steeds met de camera in haar gezicht en daarbij Allison en Julian beide in het filmpje opnam. Het moment ging zo snel voorbij dat Julian nog net kon zien dat ze het in haar Instagram verhaal plaatste.
''Maybe its better if you remove that,'' zei hij nadat Elyne haar telefoon had weggedaan. Ze keek hem lachend aan, alsof hij een grap maakte. ''Why? We're just having fun, everyone should see that!'' Zei ze onbewust, terwijl Julian alweer aan het vooruit denken was. Hij was er in ieder geval zeker van dat Chloe vroeg of laat dat filmpje zou zien, en hem met vragen zou bekogelen wie het onbekende meisje was.
''Maybe we should go,'' stelde hij toen voor aan Allison. Hun moment was min of meer verpest doordat Elyne een camera in hun gezicht had gedrukt en daar zat hij niet op te wachten. Bovendien besefte hij zich dat ze toch niet al te lang konden blijven, de tijd ging razendsnel voorbij en morgenmiddag zouden ze weer aan het werk moeten. Hoewel hij dat zonet nog even leek te kunnen vergeten was hij daar zich nu weer goed van bewust.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Julian moest lachen en zijn lach klonk als muziek in haar oren. De daadwerkelijke muziek in de club stond hard, maar haar aandacht was nu op hem gericht en dus kon ze hem ook nog prima verstaan. En bovendien was het toch een grappig gezicht als al die oudere mensen in het bedrijf gingen stappen? Allison zou sowieso meegaan, gewoon omdat ze dat dan heel erg graag wilde meemaken. Dat zou een avond zijn om niet te vergeten. Net zoals deze, eigenlijk.
Allison wilde reageren, totdat Julian doorhad dat ze werden gefilmd. Ze had dat zelf helemaal niet doorgehad, maar voelde zich meteen niet zo prettig bij de gedachte dat iemand haar op beeld had gekregen. Ze kende haar ook helemaal niet zo goed, dus ze wist ook niet wat Elyne dan met die beelden zou doen. En blijkbaar had ze het meteen ergens op geplaatst, want anders had Julian niet gezegd dat ze het ‘er beter vanaf kon halen.’ Ze besloot echter haar mond daarover te houden, want niemand wist toch wie Allison was. Ook al zette ze het op haar Instagram of op een ander online platform, dan wist toch niemand wie ze was. Daar hoefde ze zich dus geen zorgen over te maken. Julian echter wel. Ze wist natuurlijk niet hoeveel Elyne had gefilmd, maar als Julian’s vriendin dit te zien kreeg wist ze dat zij niet heel blij zou zijn. Er was niks gebeurd en er zou ook niet iets gebeuren, maar toch zag het er vast en zeker niet geheel onschuldig uit.
Julian stelde voor om weg te gaan en daar kon Allison natuurlijk geen nee tegen zeggen. Ze voelde zich na het filmpje wel een beetje ongemakkelijk en ze moest ook gewoon luisteren. Bovendien zou het morgen weer een normale werkdag zijn en kon ze daar niet aan komen lopen met een flinke kater. “Yeah, good idea,” knikte ze toen met een zwak glimlachje. Ze vond het ook wel weer jammer om naar huis te gaan, maar ze vond het ook vooral jammer dat ze nu weer op een zakelijke manier met hem moest omgaan. Dat zou haar vanavond echter niet meer lukken. Daarvoor had ze veel te veel alcohol op, maar ze was zich er maar al te goed bewust van dat ze zich morgen weer netjes en professioneel moest gedragen en daar zag ze nu eigenlijk wel een beetje tegen op. Ze ging er namelijk niet vanuit dat een avondje als deze nog een keer zou plaats vinden. Hij vond dit waarschijnlijk ongepast en misschien was het dat ook wel een beetje.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld