Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG The dragonhunter and the dragonboy

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Bolin
Eigenlijk heb ik totaal geen idee welke les ik als eerste heb en daarom besluit ik rustig mijn mobiel te pakken. Aangezien er een wachtwoord in de drakentaal op staat, moet ik die eerst invullen wat best lastig is. De drakentaal heeft grotere woorden dan de normale mensentaal en sommige woorden zijn geen eens echte letters. Of kun je in elk geval niet met de letters invoeren. Hierdoor heb ik wat alternatieven in het wachtwoord moeten bedenken waar ik mij soms nog wel eens in verwar. Als ik uiteindelijk in mijn mobiel ben, open ik de app van het rooster wat ik erop gedownload heb en kijk rustig naar welke les ik heb. Het eerste uur heb ik gym en even zucht ik zacht. Ik ben dol op gym, begrijp me niet verkeerd, maar ben er niet zo dol op dat het direct het eerste uur al gym is. Dan liever het laatste uur of 1 van de laatste uren. Niet direct zo in de vroege ochtend. Toch pak ik rustig mijn gymkleding, die ik alvast in mijn kluisje heb gelegd, uit mijn kluisje en loop naar de jongenskleedkamer.
Eenmaal in de kleedkamer kleed ik mij rustig om in een wit shirt en een zwarte broek, waarna ik mijn ketting onder mijn shirt verstop. Ik wil niet het risico dat ik mijn ketting kwijt raak tijdens gym of dat hij gestolen wordt als ik hem af doe. Daarom verstop ik hem altijd in mijn gymkleding. Mijn ketting geeft mij niet alleen mijn gave, maar eigenlijk ook mijn levensenergie. Ik blij wel in leven zonder ketting, maar zal velen malen zwakker zijn dan normaal. In sommige gevallen is het zelfs bekend dat een amuletdraak zoals ik verlamt raakte nadat hij zijn amulet kwijt raakte. Iets waar ik echt geen zin in heb.
Eenmaal volledig omgekleed loop ik rustig de gymzaal in en wacht op de rest en de les die elk moment kan beginnen. Terwijl ik zit te wachten, voel ik opeens een dreigend gevoel op mij af komen. Alsof er iets niet helemaal klopt. Alsof er gevaar in de buurt is. Het is de zelfde soort energie die ik kreeg toen mijn ouders vermoord werden. De energie van een jager. Geschrokken kijk ik om mij heen, om te zien wie de jager kan zijn en zie Joys met nog een aantal meisjes de kleedkamer uitkomen. Zou een van hen de jager zijn? Het hoeft niet perse en waarschijnlijk zijn ze nog veel te jong. Misschien de gymdocent of zo? Die heb ik ook nog niet gezien. Even bijt ik ongemakkelijk op mijn lip, ik kan maar beter voorzichtig zijn in deze les. Gewoon voor het geval dat.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Joys

Nadat ik de school binnen was gelopen, liep ik direct door naar de gymzaal. Om eerlijk te zijn had ik geen zin, maar het moest wel omdat ik het al te vaak had gemist van wegen mijn grootouders. Als ik de kleedkamer in was gelopen, waren de meiden er ook al en ze keken mij verbaast aan dat ik er was, maar al snel begonnen we te praten over van alles. Ondertussen kleden we ons zelf om naar onze gym kleding. Het was het uniform van de school. Erg was het niet, maar het was niet al te flattering voor de meiden maar oke, kleding was kleding. Mijn spullen stopte ik goed in de tas en twijfelde even of ik mijn armband af deed. Als het in verkeerde handen kwam kon het goed fout uitpakken. Ik haalde diep adem en besloot het om het toch om te houden. Dan ritste ik mijn tas dicht met mijn kleding er bovenop gevouwen, schoenen netjes onder de bank enz.
Niet veel later liep ik met de meiden de kleedkamer uit en keek ik even rond, zoals ik altijd deed. Maar dit keer was het meer omdat ik de koude energie weer voelde van gisteren. Ongemerkt, tenminste dat hoopte ik, keek ik richting de nieuwe jongen, als hij merkte dat ik keek, glimlachte ik snel en richtte ik mij snel weer op de verhalen van de meiden. Ze hadden zoals gewoonlijk veel te vertellen. Af en toe lachte ik omdat Rosa weer begon over haar crush van de 3e klas. Hoofdschuddend liepen we naar de banken waar we op gingen zitten, wachtend tot de gymdocent ook binnen kwam en de les uit zou leggen. Maar ik had al zo'n voorgevoel dat het een soort van parkour zal worden en dat we dat binnen enkele minuten moesten afleggen.
Na een paar minuten kwam de gymdocent ook binnen en floot op zijn fluit. "Goedemorgen." zei hij en keek rond. "Goedemorgen meneer Conray." zeiden we in koor, want dat wilde hij graag. "Ah mevrouw Paine, je dacht weer eens op te komen dagen?" vroeg hij als hij mij opmerkte. "Ja meneer." zei ik meteen en hij knikte. "Mooi, want je moet veel doen vandaag om nog een voldoende te halen, maar ik weet dat je dat gemakkelijk lukt." zei hij. Ik knikte en haalde even diep adem als hij weg keek. "En ik zie een nieuw gezicht." zei hij dan als hij voor de nieuwe jongen bleef staan. "Mijn naam is Conray." zei hij en bleef hem aan kijken. "Ik hoop dat je wat conditie hebt, want we gaan het parkour klaar zetten." zei hij.. "Goed, als iedereen de spullen pakt en klaar zet zoals deze opstelling." ging hij verder en hield een papiertje omhoog. Deze liet hij even goed zien en al snel werden we verdeeld over de spullen en die gingen we dan ook pakken. Hier had ik dus totaal geen zin in.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Een warme energie van een ijsdraak?

Interessant haha.

Bolin
Snel kijk ik weg als Joys naar mij kijkt. Heel fijn, het is lekker opvallend dat ik naar haar kijk. Wat zou ze ervan denken? wat zouden haar vrienden ervan denken? Als ze de verkeerde richting op denken, dat ik haar leuk vind of zo, kan dat met een jager in de buurt grote problemen opleveren. Jagers denken niet aan de gevolgen, enkel hun doel en de zwaktes van hun doel. Ik wil niemand verder in de problemen brengen als het niet hoeft en daarom ga ik maar wat met mijn handen spelen als iedereen naast mij op de banken gaat zitten. Nog steeds vraag ik mij af wie de jager is. Ik moet diegene vinden voor diegene mij ontdekt en dat zal niet makkelijk worden. De nieuwe jongen is natuurlijk direct verdacht als jagers het zelfde kunnen voelen als wij. Als ze ons ook kunnen voelen.
Even slik ik zacht en kijk op als de docent ons aanspreekt en iedereen hem begroet. Aangezien ik hem niet bij naam ken, zeg ik gewoon goedemorgen meneer. Niet meer en niet minder. Niet veel later spreekt de docent Joyce aan en blijkbaar komt ze niet vaak in de gymles, als ze zo goed is als de docent laat doorschemeren, waarom komt ze dan nooit in de les? Als je goed bent, is dit toch een geweldige les? Ik moet mij altijd inhouden en daarom heb ik er een beetje een hekel aan, maar een mens hoeft dat tenslotte niet.
Al snel spreekt de docent mij aan en zegt dat hij hoopt dat ik wat conditie heb en knik klein. "Een beetje" zeg ik rustig en help vervolgens de klas met het opzetten van het parcours. Ik moet proberen ervoor te zorgen dat ik ergens halverwege of als laatste aan de beurt ben. Zo kan ik zien hoe de anderen het gemiddeld doen en er precies tussenin gaan zitten. Niet de opvallende modelleerling, maar ook niet de opvallende ramp. Gewoon neutraal. Als alles is opgesteld, ga ik dan ook mooi in het midden van de rij staan en wacht geduldig af.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
hhe oepsssss

Joys

Nadat alles klaar was gezet, gingen we allemaal weer aan de kant staan en keek de docent even goed of alles netjes en veilig stond. Dat gedaan, knikte hij en draaide zich terug naar ons om. "Opwarmen!" riep hij en al snel begonnen we rondjes te rennen. Samen met de meiden begon ik te rennen en al snel merkte één van de meiden mijn armband op en glunderde even. "Joys, waar kom je aan die prachtige armband?" vroeg Rose. "Gekregen." zei ik niet gelogen en glimlachte. "Oehhh van wie?" vroeg Lisa. Even lachte ik en keek haar aan. "Mijn grootouders, of meer eigenlijk van mijn moeder." zei ik en bekeek de armband weer even. Nog steeds kon ik het niet geloven dat ik nu een full dragonhunter was. "Dus je zegt dat die al oud is?' vroeg ze. Ik knikte. "Ja, gaat over van dochter op dochter." legde ik uit.
Na een paar rondjes gerend te hebben, moesten we oprekken en gingen in groepjes staan, deden wat rekoefeningen en moesten daarna weer gaan zitten. "Goed, luister, ik leg één keer het parcour uit en daarna moeten jullie afleggen zonder het te vragen. Als jullie hem allemaal afgelegd hebben, om de buurt natuurlijk, gaan we het op tijd doen." Enkele meiden hoorde ik zuchten en de jongens 'yes' roepen. Ik vond het zelf wel altijd leuk om te doen, maar moest mij zelf wel erg inhouden met dit soort dingen. Want deze trainingen had ik dagelijks met mijn grootvader. De gymdocent riep nog de volgorde en al snel, nadat we in een rij stonden, gingen we, als ze docent floot, het parkour af.
Nadat de andere voor mij geweest waren, was ik dus aan de buurt en keek even naar het parkour. Kort sloot ik mijn ogen en opende deze dan al snel om vervolgens het parcour af te leggen. De juiste volgorde had ik al een paar keer doorgenomen in mijn hoofd en legde het, dus zonder fouten, af. Wat natuurlijk dom was om te doen omdat de energie van een draak hier rond hing. Maar ik twijfelde nog steeds of het de nieuwe jongen was, want hij had een koude energie in plaats van een warme zoals iedereen hier.
Bij de laatste hindernis aan gekomen te zijn, wat een trampoline was met een mat er achter, moest je gewoon hoog springen en landen. Ik kon het gewoon niet laten om een salto te maken en netjes te landen op de mat.
"Pffff. natuurlijk moet ze weer zichzelf uit sloven omdat ze amper er is." hoorde ik één van de jongens mompelen, kort keek ik hun kant op, maar negeerde het verder en knikte naar de docent die terug knikte. Ze wisten eenmaal al dat ik goed was in gym, maar ze wisten niet dat ik elke avond trainde.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Een warming-up is voor mij pure tijdsverspilling. Als ijsdraak kan ik direct in beweging komen zonder risico op blessures, kramp of iets anders. Het risico vergroot juist als ik eerst een warming-up gedaan heb. Toch doe ik rustig mee aan de rondjes lopen en vervolgens de rek en strek oefeningen. Tijdens de warming-up valt het mij al op wat het gemiddelde gymniveau is op deze school. Eigenlijk iets lager dan op mijn oude school, al springt Joys er echt in uit. Meer dan de meeste jongens, terwijl die toch wel het sportiefste lijken. Even vernauw ik mijn blik dan ook, maar ontspan mij dan weer. Niets laten merken Bolin, dat levert alleen maar problemen op.
Al snel zijn wij klaar met de warming-up en gaan we weer in een rij staan, waarna de docent de parcour uitlegt en zucht zacht. Natuurlijk gaat het om tijd straks. Ik mag echt niet teveel op vallen. Dit parcour is super makkelijk, te gemakkelijk. Ik moet dan ook echt gaan oppassen dat ik niet te snel ga. Als Joys echt een jager is, zoals ik denk...
Ik word uit mijn gedachten gehaald als de rij kleiner wordt en ik bijna aan de beurt ben. Rustig kijk ik toe hoe Joys het parcour afrent en bijt op mijn lip. Ze is echt goed en die salto? Die was wel een klein beetje overdreven. Aan de bewegingen is het zeker dat ze de jager is. Een normaal mens kan dit niet zomaar. Zelfs de gymleraar zou dit waarschijnlijk niet eens kunnen en die heeft het geleerd.
Als ik aan de beurt ben, haal ik even diep adem en laat mijn blik kort over het parcour gaan, waarna ik begin. Om niet op te vallen, maak ik een paar kleine foutjes, bijvoorbeeld dat ik vergeet om langs 1 pion te zigzaggen. Een fout die anderen ook gemaakt hebben. Bij de rekstokken doe ik net alsof ik een stang mis, maar weet hem net voor ik val toch te grijpen en ga zo door tot de trampoline, waar ik een normale maar mooie sprong maak.
"Niet slecht meneer... uhhh Ice" zegt de docent tegen me en ik knik klein, waarna ik rustig weer achteraan in de rij ga staan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Joys

Ik stapte van de mat af en beet even op mijn lip, dit was eigenlijk iets te overdreven. Nu kon zeker een draak mij er uit pikken. Wat was ik dom bezig. Ongezien balde ik mijn vuist. Ik wilde enkel fouten maken, maar toch ging het vanzelf om het juist goed af te leggen. Soms haate ik mij zelf zo erg met dit soort dingen. Met een zucht ging ik op de bank zitten en leunde met mijn ellebogen op mijn knieën. Mijn hoofd liet ik rusten in mijn handen en keek naar de andere die het parcour aflegde. Dan was de nieuwe jongen aan de buurt. Met mijn ogen volgde ik hem tot hij klaar was. Zoals iedereen deed hij niet de juiste volgorde, maar toch, met enkele bewegingen, het leek zo soepel, veel te soepel. Weer beet ik op mijn lip en schudde mijn hoofd. Nee, hij kon het niet zijn, maar dan nog, de koude energie, wat op één of andere manier ook weer fijn aan voelde, liet mij erg twijfelen. Rose, Lisa en Mischa kwamen naast mij zitten en keken mij vragend aan. "Alles goed?" vroegen ze in koor. Zelf was ik even in gedachten en schrok daar uit. "Oh eh ja alles goed." zei ik en glimlachte naar ze. "Je leek even ergens anders te zitten." zei Mischa. "Oh ja, je weet dat toch ondertussen van mij dat ik vaak afdwaal met mijn gedachtes." zei ik even lachend. De meiden knikte en keken dan naar de laatste paar die het af moesten leggen.
Als iedereen klaar was, mochten we even snel wat drinken, maar moesten daarna weer terug in de rij staan om het dit keer op tijd te doen. "Goed Joys, dit keer niet te snel of perfect, maar normaal." zei ik tegen mijzelf en wachtte rustig tot ik aan de buurt was. Maar voordat ik aan de buurt was, viel degene voor mij met een flinke klap van één van de hindernissen waardoor we allemaal meteen naar die gene toe rende. "Oke iedereen, ruimte!" riep de gymdocent meteen en liep naar de jongen toe die was gevallen. Ik kon duidelijk zien dat de jongen zijn arm flink bezeerd had en stapte naar voren. "Zijn arm meneer, dat ziet er niet goed uit." zei ik dan en hurkte neer. Even keek hij naar mij, maar al snel naar de arm van de jongen en knikte. "Blijf bij hem, ik ga de ambulance bellen." zei hij. Ik knikte en ging achter hem zitten. "Iemand, water." vroeg ik en keek rond. "En een icepack." zei ik er achter aan.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Bolin
Hoewel ik veel 'veel voorkomende' fouten heb gemaakt, vrees ik dat ik toch iets teveel mijn best gedaan heb. Sommige dingen gingen echt voor geen meter, maar anderen gingen super soepel. Zou de jager mij ontdekt hebben aan die soepele bewegingen? Ik weet het niet, maar ik kan misschien maar beter ervoor zorgen dat ik binnenkort weer word overgeplaatst naar een andere pleegfamilie. Of helemaal uit de mensenwereld verdwijnen en ergens een grot zoeken om me in te verstoppen, zoals sommige draken het doen. Ik zucht zacht en kijk op als we wat mogen drinken en loop rustig naar de kleedkamer, waar ik mijn flesje water uit mijn tas pak en een paar grote slokken neem, voor ik weer terug ga naar de gymzaal en in de rij ga staan.
Als iedereen eenmaal weer in de rij staat, begint het parcour op tijd. Echter kan blijkbaar niet iedereen tegen tijdsdruk aangezien een jongen flink ten val komt. Even bijt ik op mijn lip, maar ren dan achter Joys aan en kijk naar de arm van de jongen. Die ziet er niet goed uit.
"Ik haal wel even wat ijs" zeg ik rustig en ren vervolgens naar de keuken, terwijl de docent de ambulance belt en een meisje een flesje water aan de jongen geeft.
In de keuken ruk ik de vriezer open en vloek in mezelf als ik zie dat er nergens een icepack is. Heel fijn, het zal weer eens niet. Dit soort ongelukken heb ik dus altijd. Snel kijk ik om mij heen of er ook iets is voor vervanging en zie dan een bakje waar ze ijsklontjes in kunnen maken. Snel vul ik die met water en zet die in de vriezer. De vriezer gebruik ik hoofdzakelijk als dekmantel, waarna ik voorzichtig de ijsblokjes bevries en weer uit de vriezer haal. Ik pak een theedoek en wikkel daar een aantal ijsklontjes in, waarna ik terug ga naar de gymzaal en Joys de zak ijs geef.
Niet veel later komen een aantal ambulancebroeders de gymzaal binnen en geef ik de mannen wat ruimte om naar de verwondingen van de jongen te kijken. Zelf ga ik rustig op de bank zitten en haal een hand door mijn haren heen. Deels hoop ik dat de les er nu op zit. Ik heb mezelf al te kenbaar gemaakt. Ik wil geen risico nemen met de tijdsopdracht.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Joys

Mijn aandacht had ik nu alleen op de jongen en probeerde hem weg te houden van zijn arm wat natuurlijk vreselijk veel pijn deed. Deze hield ik ondertussen omhoog en keek op als ik zag dat Bolin ijs had gehaald. "Dank je." zei ik en pakte het aan, legde deze dan, voorzichtig, op de arm van de jongen die meteen begon te piepen. "Sssh, ze komen er zo aan." zei ik en glimlachte. Hij keek mij aan en knikte. Hij was dan wel even oud als mij, maar toch kon dit veel pijn doen. Rustig wreef ik over zijn rug tot de deur van de nood uitgang werd geopend en twee ambulancebroeders naar binnen liepen met een rolstoel. "Wij nemen het over van hier." zei één van de twee en liet de jongen aan hen over. "De les is over, ik ga mee met hem naar het ziekenhuis. Ik heb al de docenten gemeld dat hij er niet is de komende dag." legde hij uit en liep dan mee met de mannen. Mijn armen had ik over elkaar geslagen en beet op mijn lip. Ik kon hier dus totaal niet tegen en sloeg mijn ogen neer als ze de gymzaal verlaten hadden. Iedereen juichte omdat de les over was en naar de kleedkamer rende. Hoofdschuddend bleef ik even staan en keek om mij heen. Dit moest ook nog allemaal opgeruimd worden. Ik kon moeilijk iedereen terug roepen, niemand wilde toch helpen.
Na een paar seconde stil gestaan te hebben, begon ik de spullen maar op te ruimen, de volgende groep had les van een andere docent, dus dit moest wel opgeruimd worden.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Een opgeluchte zucht verlaat mijn lippen als de ambulancebroeders de jongen mee nemen en de docent zegt dat hij mee gaat en daardoor de les voorbij is. Mooi zo, het risico zit er momenteel op. Natuurlijk is het jammer dat die jongen naar het ziekenhuis moet, maar dat is het risico van gym. Als je valt, val je soms goed verkeerd. Daarbij zal het vast wel meevallen. Rustig loop ik met de rest mee naar de kleedkamer, maar merk dan op dat niemand op Joys na de spullen wil opruimen en vloek zacht in mij zelf. Ik kan Joys niet alles zelf op laten ruimen natuurlijk. Ik zucht zacht en haat mezelf voor een paar minuten, terwijl ik rustig naar Joys toe loop en rustig help met de gymzaal op te ruimen. Dit is dwaas, alleen met Joys in de gymzaal blijven, maar de andere groepen zullen vast nog wel gym hebben en dan deze dingen niet nodig hebben.
Als alles is opgeruimd, loop ik snel naar de kleedkamer en zie dat iedereen al klaar is. Ik glimlach even en besluit een korte douche te nemen en droog mij vervolgens snel af, waarna ik mij rustig omkleed en mijn haar weer wat in model breng. Rustig verstop ik mijn ketting weer onder mijn kleding en stop mijn gymkleding in mijn gymtas, waarna ik rustig de kleedkamer weer uitloop. Nog een half uur tot de volgende les. Wat zou ik al die tijd doen?
In elk geval wissel ik mijn gymtas en mijn normale tas in mijn kluisje om, maar besluit vervolgens lekker naar buiten te gaan en ergens in de schaduw van het gebouw te gaan zitten, wachtend op de volgende bel.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Joys

Rustig was ik de spullen aan het opruimen tot ik de opbergruimte uit liep en Bolin zag helpen. Kort glimlachte ik even en ging verder. Het duurde dan ook niet lang tot alles in de opbergruimte stond. Met mijn hand ging ik even door mijn haar heen en keek richting Bolin. "Dank je." zei ik, maar hij liep al richting de kleedruimte. Zag hem toch later nog dus kon ik het nog wel een keer zeggen. Terwijl ik dat dacht, liep ik de meiden kleedkamer in en friste me even snel op, kleden mij dan om en liep niet veel later de ruimte uit. Er was nog even tijd voordat de volgende les begon, dus liep ik maar richting de bibliotheek waar ik ergens in de hoek ging zitten en een boek pakte om deze te lezen. Wat al snel over ging in tekenen.
De tijd ging vrij snel, tot de bel weer ging. Zuchtend keek ik omhoog en schudde mijn hoofd, nee, ik had geen zin om nu nog naar de les te gaan en bleef zitten. Zou het later wel horen, maar dat maakte mij niet veel uit. Op het moment niet. Als ik dan weer naar de tekening keek waar ik mee bezig was, stokte even mijn adem en keek ik met grote ogen er naar. Wat ik aan het tekenen was had ik totaal niet door en slikte. Het was een draak, en niet zomaar één, het was een ijsdraak. Snel sloeg ik de bladzijde om, of klapte het maar dicht om het snel in mijn tas terug te stoppen. Als mijn grootouders hier achter kwamen was ik er geweest. Ik liet mij dan tegen de rugleuning van de stoel vallen en sloot mijn ogen. Wat had dit te betekenen? Ik wist het gewoon niet.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Bolin
Ik heb helemaal geen zin meer in school. De energie van de jager gaat maar niet uit mijn hoofd. Zou de jager mij ook gevoeld hebben? Zou hij weten dat ik een draak ben? Het is waarschijnlijk een geluk dat ijsdraken eigenlijk uitgestorven zijn, anders had de jager mij vast allang gedood. Ik kan hier echter niet blijven met een jager zo dichtbij, maar zomaar weg kan ook niet. Als de jager niet weet dat ik een draak ben en ik verdwijn opeens, zal diegene het direct weten en alle andere drakenjagers op mij af sturen. Mijn pleegouders zouden het over het hele land verspreiden om mij terug te vinden waarschijnlijk. En waar kan ik heen? Ja ik kan naar een drakengrot gaan of zo, maar de meesten zijn echt veel te warm voor mij doordat er zoveel vuurdraken in wonen.
Ik zucht zacht en schrik op als de bel gaat. Alsof ik niet anders te doen heb dan naar de lessen te gaan. Ontdekken wat ik nu moet doen bijvoorbeeld. Hoe ik in leven kan blijven. Toch mag ik niet opvallen en sta ik dan ook rustig op. Rustig Bolin, gister heb je de jager niet gevoeld. Misschien is diegene net ingewijd en voelt diegene jouw ook voor het eerst. In dat geval kan iedereen in de klas de draak zijn. Zolang ik bij anderen in de buurt blijf, sowieso bij drie, kon er weinig gebeuren. Dan zou diegene zich altijd afvragen wie de draak was en dat geeft mij de tijd om te bedenken wat ik nu moet doen. Ik moet opschieten, maar gek worden hoeft nu ook weer niet. Gewoon mijn tijd nemen en hopen op het beste.
Rustig gooi ik dan ook mijn tas op mijn schouder en loop snel de school in, om mij te mengen met de rest van de groep terwijl ik naar de scheikundeles toe loop. Als het goed is, is er nu een les die je samen moet doen. Hopelijk niet met de jager en hopelijk niets met ijs of vuur.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Joys

De tweede bel ging, en zuchtte. Was het nou wel zo verstandig om te gaan? Met tegenzin stond ik dan toch op en stopte mijn spullen terug in mijn tas en liep dan, met een snel tempo, de bibliotheek uit. Wat had ik voor les eigenlijk? Ik was er gewoon even uit door wat ik daarnet getekend had. Snel pakte ik mijn rooster en bekeek die. "scheikunde." mompelde ik en zuchtte. Deze les haatte ik zo erg, vond het echt nooit leuk. Snel liep ik over de gang richting het lokaal waar ik moest wezen.
Daar eindelijk aangekomen, was ik de laatste die binnen kwam en zag hoe de docent mij aan keek. "Sorry meneer, zat te lezen in de bibliotheek, het was zo'n spannend boek." zei ik. Hij knikte kort en sloot dan de deur achter mij. Snel ging ik zitten op een nog lege plek en zette mijn tas neer op de grond. Ik was benieuwd wat we gingen doen vandaan.
"Goed iedereen, ik hoop dat jullie wat bij zijn gekomen van de gymles." begon de docent. Natuurlijk was iedereen dat, we hadden net 45 min les gehad en toe ging het fout met één van de groep. Zelf was ik al snel weer afgeleid en keek ik naar buiten. De tekening bleef maar voor mij terugkomen, alsof het iets wilde zeggen. Ruw schudde ik mijn hoofd en keek weer voor mij uit. "Goed, we gaan in groepen van twee werken, de groepen heb ik al gemaakt dus helaas." zei hij en merkte al dat enkele in de klas hier niet blij mee waren. "De groepen zijn...." hij ging door tot ik mijn naam hoorde en zijn kant op keek. "Joys, jij mag samen met Bolin." zei hij. Even maakte mijn hart een paar slagen extra toen ik dat hoorde en slikte. Geweldig, niet dat ik het erg vond ofzo, maar omdat ik gek werd van zijn energie. Rustig knikte ik en keek om naar Bolin die iets verderop zat. Ik hoopte niet dat het iets zou worden waar het fout bij zou kunnen gaan.
"Oke, als iedereen bij elkaar gaat staan, en omstebeurt de labjas en een bril pakken, mogen jullie de torches pakken." ging de docent verder. Geweldig vuur, we gingen met vuur werken en daar had ik niet zo veel zin in op het moment. "En gaan wat materialen testen met vuur, en jullie schrijven dan op van hoe lang het duurt tot het reageert er op met verschillende vuur standen." zei hij. Great, hier had ik zin in, not, want ik wist nu al dat veel jongens hier, gaan kloten er mee. "Doe het netjes, want het is voor een cijfer dat redelijk wat mee telt." zei hij nog. Dan stond ik op en liep ik rustig naar Bolin. "Eh, hej." zei ik en glimlachte. "Dus eh, wij samen." zei ik wat ongemakkelijk en begon ongemerkt met mijn armband te spelen.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Bolin
Als ik in de klas aankom ga ik ergens halverwege de klas zitten en haal een hand door mijn blauwe haren heen. Scheikunde is nooit mijn favoriete les geweest. Vaak moet je tijdens deze les vuur gebruiken en ik heb zo'n hekel aan de hitte. Ik vind het ook echt belachelijk dat deze les een verplicht vak is. Een keuzevak oké, maar verplicht? Nee dat zou in mijn ogen echt niet moeten. Helaas wie ben ik om zoiets te zeggen?
Even zucht ik zacht en kijk op als Joys net binnen komt op het moment dat de docent de deur wil sluiten. Samen met Joys komt ook weer het jagersaura binnen en even bijt ik op mijn lip. De hele pauze en de eerste minuten heb ik niets gevoeld, daarbij komt nog hoe Joys het parcour deed. Het kan niet anders dan dat ze de jager is, maar waarom voelde ik gisteren dan niets? Geen idee, maar nu heb ik geen tijd om erover na te denken.
Rustig pak ik mijn schrift en terwijl de docent uitlegt wat de bedoeling is, begin ik onbewust een armband te tekenen. Het was een soort half gevlochten armbandje met aan de andere helft driehoekjes en streepjes.
Als de docent mijn naam oproept, kijk ik om en onderdruk een kreun als hij mij bij Joys in een groepje heeft geplaatst. Fijn, als Joys de jager is, dan heb ik een groot probleem als ik samen met haar moet werken, zeker bij een vuuropdracht. Rustig doe ik mijn schrift dicht, maar voor hij dicht gaat, valt mijn blik op de tekening en vooral op de driehoekjes en streepjes. Ze stonden in een specifiek patroon. Het patroon wat volgens mijn ouders door de jagers gebruikt werden. Even bijt ik op mijn lip en ruim dan snel het schrift op in mijn tas als Joys naar mij toe komt en met haar armband begint te spelen. "Ja" zeg ik en glimlach even zwak als mijn blik op de armband valt die sprekent lijkt op de armband die ik getekend heb. Dit kan allemaal gewoon geen toeval zijn. Rustig sta ik op om 2 lapjassen, 2 brillen en de torches te pakken en loop dan rustig terug naar Joys. Niet opvallen nu, niet opvallen nu, niet opvallen nu.
Voorzichtig, zonder Joys aan te raken geef ik haar een lapjas en een bril, waarna ik mijn eigen aantrek en rustig voorzichtig het vuur aanzet. Meteen voel ik de hitte tegen mijn huid aankomen en slik zacht. Even volhouden Bolin, als het mee zit is deze les zo om.
"Waar beginnen we mee?" vraag ik terwijl ik onopvallend een stap bij het vuur weg zet. Intussen waren de andere branders ook aangezet en werd het lokaal steeds warmer en warmer.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Joys

Als ik merkte dat ik bezig was met mijn armband, stopte ik meteen en keek Bolin even aan. Kort knikte ik dan en beet even op de binnenkant van mijn wang. Zo'n vreemd gevoel kwam weer door mij heen, maar kon het niet laten merken aan hem. Ik glimlachte als hij dan op stond om de labjassen en brillen te pakken. Wat ik wilde doen, maar blijkbaar stond ik zo stil als een standbeeld dat ik het gewoon niet gemerkt had dat wij al waren om het te pakken. Niet veel later kwam hij terug en pakte ik één van de jassen aan en de bril. "Dank je." zei ik met een kleine glimlach en sloot, samen met Bolin, de torches aan en niet veel later stonden ze aan. Ook de andere hadden ze inmiddels aan gezet en haalde die adem. Het werd meteen warm hier binnen waardoor ik automatisch naar het raam liep en deze gewoon opende. Meteen waren er een paar die klaagde dat het koud was, je werd zometeen wel weer warm, dacht ik en liep terug. "Euhm." mompelde ik als hij vroeg waar we mee konden beginnen. "Deze?" zei ik en pakte het bakje die de docent klaar had gelegd met verschillende materialen. Het was zink. Deze legde ik dan in het pannetje wat boven het vuur stond en keek Bolin aan. Snel keek ik weg als ik het gevoel had dat ik in zijn ogen verdwaalde. Maar op wat voor manier wist ik niet. Goed of fout? Ik kon het gewoon niet er uit halen. Ik pakte dan het blaadje waar we het op moesten schrijven en draaide het vlammetje op 2, zoals op het papiertje stond. Ik vond deze opdracht niet fijn, want vuur was niet mijn beste vriend. De laatste keer dat ik een groot vuur had gezien, was toen ik klein was en sindsdien wilde ik liever niet in de buurt zijn van vuur. Zelfs kaarsjes vond ik niet prettig en dit al helemaal niet. Ook al, als het op een bepaalde stand zet vond ik het niet fijn. Het liefst wilde ik het lokaal uit lopen en niet meer binnen komen, want ik voelde het gewoon aan komen dat er iets fout kon gaan met de jongens die nu al aan het kloten waren met de blokjes. Ik zag hoe ze twee bij elkaar gooide want ze wilde het sneller doen. Mijn hart voelde ik al sneller gaan. Joys, rustig, de docent is er, er zijn punten waar je veilig heen kon, er zijn sprinklers in het lokaal. Alles komt goed. Probeerde ik mij te zeggen om te kalmeren.
Terwijl ik dat probeerde, merkte ik niet dat ik het notitieboekje, wat ik in mijn handen had, zowat fijn kneep, tot ik voelde dat ik mijn pen door midden brak. Met een gil, liet ik alles los en schudde mijn hoofd. "Ik kan dit niet." zei ik en liep het lokaal uit. Eenmaal in de gang, deed ik de bril af en leunde ik tegen de muur aan wat koel aan voelde en mij iets kalmeerde. Langzaam gleed ik met mijn rug langs de muur naar beneden tot ik op de grond zat, mijn benen optrok en mijn voorhoofd op mijn knieën legde. Mijn armen had ik rond mijn benen geslapen en probeerde rustig te ademen.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Bolin
Toen Joys mij bedankte voor de lapjassen, knikte ik en glimlachte zwak. "Geen probleem" zei ik en volgde haar blik kort toen ze het raam open deed en een goddelijke koele bries naar binnen kwam, gevolgd door een hele klas die klaagde over de kou. Zelf vond ik het heerlijk. Daarbij, die vlammen waren behoorlijk heet. Wie het koud had, kon toch ook een klein beetje dichter bij de vlam gaan staan of de vlam stiekem wat hoger zetten? Zonder het raam open zou het hier al snel veel te heet worden en dan zouden zeo ok weer gaan klagen.
Toen Joys het bakje met zink pakte, knikte ik rustig en liet haar de zink boven het vuur doen en het vlammetje omdraaien. Rustig maakte ik een aantal aantekeningen op mijn eigen papiertje toen Joys haar notitieblokje fijn kneep. Even schrok ik op van Joys toen ze begon te gillen en het lokaal uitrende. Door de gil raakten een aantal jongens die achter mij aan het kloten waren afgeleid waardoor de brander omviel en mijn hand verbrande, waardoor ik zelf ook een schreeuw uitte van pijn. Ik slikte zacht, maar rende vervolgens ook het lokaal uit, richting de wc's waar ik mijn hand onder de kraan deed. Ja er waren ook kraantjes bij in het lokaal om te blussen, maar daar dacht ik niet aan. Daarbij kon ik het water niet stiekem kouder maken als er anderen bij waren, wat nu in de wc's wel kon. Joys kon ook niet in de jongenswc komen dus dat was ook even geen probleem.
Even haalde ik diep adem en probeerde mijn veel te snel kloppende hart tot rust te brengen. De hitte gaat me eigenlijk door merg en been, maar ik mag niet teveel laten merken. Bij ijsdraken deed het zoveel meer pijn dan bij normale mensen als ze verbrand raakt. Aan de verwondingen te zien is het ook wel een goede verbranding. De eerste blaren lijken al te komen.
Na een tijdje kwam de docent de wc binenen en keek ik op. Met mijn gave had ik het water vele malen kouder gemaakt, maar daar stopte daarbij toen de deur open ging. Voorzichtig keek de docent naar mijn hand en beet op zijn lip. "Ik zal je zo naar het ziekenhuis brengen" zei de docent, maar ik schudde mijn hoofd. "Dat is niet nodig, zo erg is het nu ook weer niet" zei ik rustig maar de docent keek even twijfelend. "Ik zou er toch wel een arts naar laten kijken" zei de docent toen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld