Kittenpainfull schreef:
Amore was bijna in slaap gevallen maar hoorde toen wat geluiden achter zich waardoor ze weer uit haar slaap werd gehaald. Ze ging er eigenlijk meteen van uit dat het Davey was, wat zou het anders geweest moeten zijn. Ze draaide zich om om te kijken wat er aan de hand was en hij aan het doen was maar toen ze zich omdraaide was ze meteen begroet door een Davey die haar aanstaarde. Ze schrok heel even omdat ze niet had verwacht dat hij haar kant op zou kijken, ze had wel verwacht dat hij er zou staan maar niet dat hij zo naar haar kant op zou staren. Toen het geschrokken gevoel wat had gezakt, wat nogal snel was, ging ze met een beetje moeite overeind zitten, ze had nogal moeite omdat ze zich zo moe voelde. Toen ze overeind zat wreef ze eerst in haar ogen zodat ze iets beter kon zien en daarna bracht ze haar blik richting Davey's kant. Hij had natuurlijk ook niet verwacht dat Amore zich zou omdraaien en zou zien dat hij zo staarde, hij had misschien zelfs niet eens door dat hij zo aan het staren was, dat had Amore zelf ook vaak genoeg. Dan ben je zo diep in gedachten dat je maar gewoon een beetje voor je uit staart zonder dat je echt door hebt dat je zo aan het staren bent. "Uh.. Is er iets?" Vroeg ze een beetje verward en verlegen met een ongemakkelijke glimlach. Er zou wel een reden zijn dat hij zo naar haar aan het kijken was, en er was natuurlijk al een reden voor hem om van de bank af te komen, maar dat was waarschijnlijk omdat hij dorst had aangezien hij een glas water in zijn handen had. Amore beet op haar lip en bekeek Davey even van top tot teen, en glimlachte toen weer naar Davey uit vriendelijkheid.