Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg // A Court of Dreams and Nightmares
Pentatonix
Wereldberoemd



Afyra wreef met de rug van haar hand door haar ogen en zuchtte. ‘Hetzelfde denk ik.’ Ze glimlachte lichtjes. ‘Ik denk niet dat er iemand is die echt andere zorgen heeft.’ Ze sloot haar ogen en liet de zon op haar gezicht schijnen. ‘Je keek zo geschrokken net, in de gang. Was er iets gebeurd?’ Vroeg ze, met haar ogen nog gesloten. 

Azriel bekeek Cassian en hield de lichte glimlach op zijn gezicht, het was goed zijn broeder weer te zien. ‘Je kent me, ik zie er altijd goed uit.’ Zei hij droogjes. ‘Het verbaasd me dat je niet eens een paar minuten rust hebt genomen, ik zag Afyra wegstormen. Kunnen jullie dan niet twee seconde normaal tegen elkaar doen? Het is altijd het een of het ander bij jullie.’ Hiermee doelde hij natauurlijk op óf ruzie, of het uiterste. En dat hoefde hij liever niet hardop te benoemen.a

@Evenstar 
Evenstar
Landelijke ster



Zara haalde haar schouders op. Ze wist niet of ze het moest vertellen, van Azriel zijn schaduwen, dat zou weer zo overdreven over komen. Ze wilde niet zo overbezorgd zijn.. Ze zuchtte even. 'Ik zag schaduwen onder mijn deur door... dus ik dacht dat Azriel uit bed was.' Mompelde ze. 'Ik wil echt niet overdrijven.. maar toen in Hybern. Ik dacht dat we hem en Cassian voor goed kwijt waren..' 

Cassian zuchtte. 'Het is niks,' zei hij. 'Zij is eigenwijs, ik ben eigenwijs.. dat kan alleen maar fout gaan toch?' En toch had hij spijt dat hij zo had door gedramd bij Afyra. Ze moest wel een hele goede rede hebben waarom ze het hem, en niemand eigenlijk, wilde vertellen...
Pentatonix
Wereldberoemd



Afyra voelde de pijn die door haar stem heen kwam, en die ze zelf ook voelde. ‘Ja ik snap het.’ Zei ze zacht. ‘Ik ken dat gevoel wel.’ Ze strekte haar rug en keek weer naar de stad die in de verte zichtbaar was. ‘Maar ze komen er wel weer bovenop. We moeten gewoon verder ons plan bespreken, en de volgende stap zetten. Het komt wel weer goed.’ Ze sprak met een duidelijke en stevige stem. Dit moest gewoon goedkomen. ‘Ik wilde alleen dat Rhys hier was, verdomme. Hoe kunnen we tactiek bespreken als hij er elke keer tussenuit glipt.’.


Azriel bekeek Zara bedachtzaam maar zei verder niks. Ja, ze waren beide eigenwijs. Maar het sloeg eigenlijk helemaal nergens op, het was overduidelijk wat er aan de hand was. ‘Heb je al wat meer gehoord, van Afyra, over de afgelopen tijd?’ Vroeg hij. Zijn schaduwen waren bezig met informatie verzamelen, maar hij wilde weten wat Cassian wist, en wat cassian zou delen. 


@Evenstar 
Evenstar
Landelijke ster



Zara draaide zich om en keek ook over de stad uit. 'Hmhm... Hij weet vaat wel wat hij doet. Hij is natuurlijk met Feyre bezig.' Zei ze. 'Op...verschillende manieren... laten we er vanuit gaan dat hij haar voornamelijk aan het trainen is.' Ze keek even naar Afyra. 'Misschien heeft hij al wel een plan, maar wilt hij dat nog niet delen met ons?'

Cassian zuchtte. 'Niet veel.. ze vertelde me altijd weinig als ik er naar vroeg, ik denk dat ze me gewoon eerst beter wilt laten worden. Zodat ik niet zoveel andere dingen aan mijn hoofd heb.' Hij zuchtte even. 'Als ik maar weer kan vliegen straks..' 
Pentatonix
Wereldberoemd



Afyra rolde met haar ogen door de opmerking van Zara, maar glimlachte ook. ‘Ja ik ben eigenlijk wel blij dat Feyre en Rhys niet in de buurt zijn nu. Die hebben wel even nodig om bij te komen van alle gebeurtenissen en hun verbinding weer te vinden.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Ik weet het niet.. Rhys heeft beloofd dingen met ons te overleggen en te delen.’ Afyra masseerde haar knokkels en rolde haar schouders heen en weer. ‘Hij weet best dat hij ons er niet buiten mag laten.’ 

Azriel bestudeerde Cassian een tijdje en zei verder niks, maar dacht na over wat hij zei. ‘Ik denk dat dat wel het geval is.’ Zei hij langzaam. ‘Misschien moet je de helers er even naar laten kijken?’ Hij richtte een scherpe blik op Cassian, want hij had zo het gevoel dat Cassian niet geduldig genoeg was in zijn herstel. Dat zou Azriel zelf waarschijnlijk ook niet zijn. ‘We moeten blij zijn dat we er nog zijn’ zei hij toen veel zachter.

@Evenstar 
Evenstar
Landelijke ster



'Maar misschien durft hij het gewoon nog niet te vertellen.. Wat zijn plan is, dan. Hij zou zich hoe dan ook op willen offeren en hij weet dat niemand van ons het daar mee eens zou zijn.' Zara zuchtte even. Dat was hoe Rhys nu eenmaal in elkaar zat.. 'En hoe gaat het met jóu Afyra?'

'Ik laat helers er naar kijken! Het duurt alleen zo verdomde lang.. Ik wil weer naar buiten, de wind voelen als ik van een berg spring en mijn vleugels die me dag opvangen.' Cassian zuchtte diep. 'Als ik niet meer kan vliegen dan..' Hij maakte zijn zin niet af. Dat mocht hij niet zeggen, hij moest blij zijn dat hij er nog was, zoals Azriel zei. Maar als hij niet meer kon vliegen, dan was hij liever dood geweest...
Pentatonix
Wereldberoemd



Azriel zweeg een tijd, hij wist wat Cassian had willen zeggen maar ook hij maakte de zin niet af. Hij begreep het, maar ook hij wilde het niet hardop zeggen. ‘Het komt goed.’ Zei hij enkel. ‘En als je je goed genoeg voelt moet je gewoon rustig weer gaan bewegen en naar buiten gaan. Je lichaam moet zich weer sterken, ookal moet je ook rusten.’ Het was nou eenmaal oorlog, en lang rusten zater niet tussen. Hij liep naar de deur en draaide zich voor zijn vertrek nog even om. ’En praat met Afyra.’ Hij verliet de kamer en liep langzaam naar de woonkamer, zich afvragend waar Rhys was. 

Afyra keek naar Zara en wachtte even voor ze kon antwoorden. ‘Ik ben moe, maar het gaat goed.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Er gebeurd veel, maar het komt vanzelf goed. We moeten bij elkaar blijven en blijven vechten. Niet opgeven. Dan komt het wel goed.’ Ze was vastberaden om niet om te geven. ‘En Cassian en Azriel moeten aansterken. Ik hoop dat Rhys snel terug komt.’ Ze keek Zara aan. ‘Ik denk niet dat hij zichzelf snel helemaal opofffert.. Hij weet wat het met ons deed nu Azriel en Cassian werden aangevallen, zoiets zou hij ons.. Feyre, nooit aandoen.’ 


@Evenstar 
Evenstar
Landelijke ster



'Doe ik...' mompelde Cassian nog tegen Azriel voor hij de deur sloot. Hij zuchtte diep. Azriel had gelijk, zoals hij altijd gelijk had.. Zijn lichaam had rust nodig, hoe moeilijk hij dat ook vond, om aan te sterken. En als de wonden weer genoeg genezen waren, dan kon hij weer gaan trainen, om krachten op te bouwen. En kon hij weer achter Afyra aanwandelen om haar te plagen.. Nu liep ze weg en kon hij haar niet eens achterna om door te plagen of om zijn excuses aan te bieden als hij door had dat hij te ver was gegaan.

'Ik hoop het..' mompelde Zara. 'Laten we gewoon hopen dat het gewoon snel voorbij is, dat de oorlog mee valt.. Er zijn nog zoveel dingen die ik moet doen, zoveel dingen die ik moet zeggen..' Zoals Azriel vertellen dat ze van hem hield. Hij verdiende het om het te weten. Als hij het niet al doorhad, tenminste. Ja, waarschijnlijk wist hij het allang en zei hij er gewoon niets over omdat het niet wederzijds was. Ze bloosde een beetje en keek de andere kant op. 
Pentatonix
Wereldberoemd



Azriel plofte neer op een bank in de woonkamer, hij haatte het om zo stil te zitten. Natuurlijk was hij altijd stil, maar neerploffen op een bank was niet perse een van zijn specialiteiten. Hij vroeg zich af waar Mor was, waar Rhys en Feyre waren. Afyra en Zara stonden op de daktuin, dat wist hij, maar hij wilde ze niet storen. Bovendien moest hij zelf nog uitvogelen wat hij moest doen met deze gevoelens, deze band. Het was bizar hoe snel instinct het van hem overnam. Hij had tot nu toe nog niet veel voor Zara gevoeld op deze manier, maar het voelde alsof zijn bloed, zijn ziel, nu met haar verbonden waren. Maar zijn brein kon er nog niet aan wennen. 

Afyra bestudeerde Zara’s gezicht en merkte dat ze begon te blozen. Ze twijfelde een fractie van een seconde maar glimlachte toen. Ook in tijd van oorlog waren humor en liefde belangrijk. Ze ging naast Zara staan en porde met haar elleboog tegen diens arm. ‘Ok, vertel op.’ Zei ze grijnzend. ‘Klinkt alsof je een belangrijke klus hebt te klaren.’’ 
Evenstar
Landelijke ster



Zara keek Afyra aan. 'Hm, wat? Oh, nee hoor!' zei ze vlug. Ze had niemand ooit verteld over haar gevoelens. Geen enkele eigenlijk. Ze dealde er altijd gewoon zelf mee. Of ze nou boos, verdrietig of in dit geval verliefd was, dat ging niemand wat aan. Dat had ze haarzelf aangeleerd nadat haar leven zo op zijn kop was gegooid en haar gezicht verminkt werd. Niemand laten zien wat er met je aan de hand is, sterk blijven en er voor anderen zijn, dat was haar taak. 'Ik heb geen belangrijke klus.. het is niks. Er zijn gewoon heel veel dingen die ik nog niet gedaan heb, dat bedoelde ik..' 
Pentatonix
Wereldberoemd



Afyra bekeek Zara behoedzaam maar zei enkel 'Hmm.'. Toen grijnsde ze en draaide zich met haar hele lichaam naar haar om en trok haar wenkbrauwen op. 'Zara..' zei ze langzaam. 'Ben je van plan Azriel te vertellen wat je voelt?' ze zei het zacht en vriendelijk. De liefde die haar vriendin had voor Azriel was niet bepaald.. een geheim. Niet voor Afyra. Het was te zien in haar ogen, al deed ze goed haar best het te verbergen. De jongens hadden het waarschijnlijk niet door. Feyre wellicht wel. 
Ze hoopte dat Zara haar zou vertrouwen, en niet zou liegen en weglopen. Maar zelfs dan was het Zara's keuze. 
Afyra vond dat de twee bij elkaar zouden passen, en dit verhaal leidde haar af van Cassian's stomme opmerkingen. 

Azriel probeerde Zara uit zijn gedachtes te schudden, maar het leek alsof er een heel nieuw stuk van zijn brein was geboren dat speciaal voor haar bestemd was. Het was makkelijk om aan 10 dingen tegelijk te denken met Zara als een belangrijk ount waar alles omheen draaide. Azriel schudde met zijn hoofd, alsof de gedachte aan haar er uit zou vallen. Maar het leek onmogelijk. "Verdomme' fluisterde hij. Hij voelde de schaduwen om hem heen kronkelen, maar hij stuurde ze weg. Zara leek gemaakt te zijn van licht, zo veel licht. Wie, wat en waarom had besloten deze band te creëren tussen hen? 

@Evenstar random reactie! 
Evenstar
Landelijke ster



'Ik.. wat..?' Vroeg Zara geschrokken. Was het zo duidelijk? Ze hield zich eigenlijk altijd wel zoveel mogelijk op de achtergrond... 'Ik.. ehm.. Ik weet het niet..' Gaf ze toen toch maar toe. Ze was een waardeloze leugenaar dus dat zou alles alleen maar erger maken. 'Ik denk niet dat dat een goed idee is.. Ik bedoel maar, hij heeft al genoeg aan zijn hoofd en hij zit daar vast niet op de wachten. Het zal hem alleen maar nog meer terug doen deinzen en hij heeft die schaduwen al zo vaak om hem heen...' Ze zuchtte diep. 'Bovendien ben ik het maar.. Nee, hij zit er vast niet op te wachten. Maar het geeft niet, wat we nu zijn is prima en dat wil ik niet kapot maken. We zijn goede vrienden en dat is prima.'
Pentatonix
Wereldberoemd



Afyra glimlachte bemoedigend. 'Het is oorlog Zara.' zei ze zacht. 'In plaats van jezelf af te vragen wat zijn antwoord is, vraag jezelf het volgende: ben je bereid te sterven zonder dat hij het weet? Want als het antwoord daarop nee is, dan zou ik nog maar eens goed nadenken over de hele situatie.' ze legde haar hand op Zara's schouder. 'Niemand weet wanneer het einde komt, maar je kunt er maar beter voor zorgen dat je geen spijt hebt.' Afyra zuchtte diep. 'En dat laatste argument slaat natuurlijk nergens op. Want iedereen op de wereld mag zichzelf gelukkig prijzen met iemand zoals jij.' ze gaf een kneepje in Zara's schouder en liep naar de deur. 'Ik ga even bij de jongens kijken.' zei ze. Ze liep naar binnen en liep langs de woonkamer op weg naar boven. In haar ooghoek zag ze Azriel op de bank liggen. Ze liep naar de bank toe en boog voorover zodat haar gezicht boven dat van hem hing. 'He Az' zei ze met een grijns. 'Wat fijn dat je ons met je gezelschap pleziert.' zei ze. 

Azriel zat voor zich uit te staren en merkte eigenlijk niet eens wat er om hem heen gebeurde, zijn gedachtes leken alles op te eisen. Ondanks dat hij haar wel gehoord had, hing Afyra plotseling boven zijn gezicht. 'He Af' zei hij en hij trok zachtjes aan een van haar krullen die boven hem hing. Hij en Afyra hadden een gekke band samen, bijna alsof ze zijn zusje was. 'Jajaja' zei hij en hij rolde met zijn ogen. 'En waar blijft Cassian? Ik dacht dat het jouw taak was hem de trap af te tillen?' hij trok een wenkbrauw op naar haar maar zei verder niks. Hij wist dat het soms lastig was tussen hen. Bovendien was hij nooit zo van de diepere gesprekken, al kon hij wel prima grapjes maken. 
Afyra ging weer recht staan en haalde haar schouders op. 'Hij mag zichzelf de trap af rollen als hij zich bij ons wil voegen, ik zal hem niet tegenhouden.' 

@Evenstar 
Pentatonix
Wereldberoemd



@Evenstar  Im bored
Evenstar
Landelijke ster



Zara liep met een nieuwe stapel boeken naar Azriel zijn kamer. Ze wist niet of hij ze uit had ja of nee, maar deze vond ze zo mooi en ze had ze gevonden in een kist in haar kamer, waar ze ze opgeborgen had. Als hij iets moest lezen, dan waren het deze boeken. En de andere boeken die ze hem had gegeven. Ze klopte op zijn deur en keek om een hoekje. 'Azriel..? Ben je wakker?' Het was nog ochtend en ondanks dat Azriel geen uitslaper was, wilde ze zeker weten dat ze hem niet zou wekken. Hoe vaak Cassian dat wel niet bij haar had gedaan, haar kamer binne gestormd zonder enige aankondiging in de vroege ochtend en haar gewekt. Honds irritant. Ze duwde de deur iets meer open en keek de donkere kamer in. Hij zou eens wat vaker het licht aan moeten doen. Maar goed, hij leefde het liefst natuurlijk in de schaduw.

Cassian had nog altijd ontzettend veel pijn. Hoe langer hij lag, hoe banger hij werd dat hij nooit meer zou kunnen vliegen. Ondanks alles had hij zichzelf nu wel overeind geduwd zodat hij rechtop kon zitten in zijn bed. Natuurlijk niet met zijn rug tegen de bedrand, maar dat liggen op zijn buik werd hij zo zat... Het had hem veel pijn en moeite gekost en hij had nu misschien nog wel meer pijn dan toen hij nog lag, maar het was het waard, het was fijn om even te zitten. 
Cassian had Afyra niet meer gezien sinds hun discussie... Hij haatte het dat hij niet gewoon naar haar toe kon, dat hij moest wachten tot ze naar hem kwam om zijn excuses aan te bieden. Waar hij nog over twijfelde. Hij kon toch ook niet weten dat ze zo boos zou worden. Hoe zou zij gereageerd hebben als hij één of andere geheime kracht aan hij liet zien, dan zou ze er toch ook alles van willen weten?
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste