O | Shiri shades darker - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O | Shiri shades darker

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine zette de gewonde heks weer uiterst voorzichtig neer in de grote wasruimte, waarna hij het hete water liet lopen. Vervolgens haalde hij haar uit de anti-magie boeien. Dat zou ook wel moeten helpen. Jermaine gooide ook een paar emmers koud water toe aan het grote bad, zodat het een comfortabele warme temperatuur zou worden. Af en toe voelde hij er even aan. Het leek al een stuk beter. De stoom in de kamer hielp ook wel, het gaf hem in ieder geval een ontspannend gevoel - ondanks de situatie (die hij overigens nog nauwelijks begreep behalve dat er dus blijkbaar een psychopatische martelaar Catharina had gemarteld. Of begreep hij dan juist de situatie?).

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Zodra ze neergezet werd bewoog ze nauwelijks, behalve haar ogen. Haar ogen keken de ruimte rond. Ze herkende het, hier was ze ooit eens geweest. Het voelde als haast eeuwen geleden. Stil keek ze naar het water, zag haar weerspiegeling. Ze schrok ervan. Catharina hief heel voorzichtig en gepijnigd haar arm, voelde haar korte haren. Haar gezicht was ingevallen en ze oogde ondervoed. Langzaam gleed haar blik weer naar de man. Er was een gevoel van herkenning maar ze kon het niet plaatsen. Het liefste wilde ze haar krachten gebruiken, maar ze durfde niet. Wat als het een valstrik was?

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine liep weer terug naar Catharina en pakte heel voorzichtig haar handen vast. 'Kan je staan, denk je?' vroeg hij zacht. Anders kon hij haar ook wel dragen, dat was het probleem niet. Als ze zelf kon staan moest ze zelf staan, dat was belangrijk. Ergens dacht Jermaine dat Catharina hem helemaal niet herkende. Of dat ze in ieder geval zoekende was. Hij nam het haar niet kwalijk. Hij was immers maanden lang weg geweest en lang kenden ze elkaar niet. Ja, hij had haar een paar keer gemarteld, maar meer... Waarom zou ze hem moeten hebben onthouden? Toen Jermaine zichzelf deze vraag stelde, kon hij het antwoord niet vinden. En dat zij al genoeg.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Weer keek ze op naar de man, hij had haar handen vast genomen. Van haar linkerhand miste ze twee nagels, ze groeiden inmiddels een klein beetje terug. "Ik weet het niet." Fluisterde ze zachtjes, haar eigen stem herkende ze nauwelijks. Ze klonk niet als zichzelf, ze had ook zo lang niet gepraat dat ze niet wist of alle woorden er wel juist uit kwamen. Catharina bekeek de man wat beter. Voorzichtig hief ze haar hand een beetje en bekeek het litteken van zijn oog. Ze wilde zeggen dat ze dat wel kon helen, maar daar was ze niet zo zeker van.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine keek haar met zijn oog aan. Hij zag dan ook niet de hand van Catharina aankomen en schrok een beetje toen hij de kou van haar hand ineens tegen zijn huid aan voelde. Toch begreep hij wat ze ongeveer wilde zeggen. 'Mijn trofee uit de oorlog,' mompelde hij met een wrange glimlach. 'Aan de andere kant ben ik doof. Dat was de zilveren plak.' Vervolgens tilde hij haar toch maar op, heel voorzichtig zoals daarvoor, en legde haar heel rustig in het bad zodat haar lichaam stukje bij beetje aan de warmte kon wennen. 'Is dit beter...?' vroeg hij.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Catharina luisterde naar hem en slikte even. Ze had dat alles zo makkelijk kunnen genezen, er kwam een trieste blik in haar gezicht. Nu? Nu was ze niets meer waard. Ze kon niet zeggen dat ze zichzelf nog een heks kon noemen. Onzeker hield ze hem vast en langzaam werd ze in bad gelegd. Ze voelde de warmte om haar lichaam als een warme deken. Het prikte in de open wonden en tranen rolden over haar wangen. Desondanks knikte ze, dit was beter dan alle andere pijn en kou. Hevig begonnen haar schouders te schokken, ze probeerde op te houden, maar ze had zoveel pijn en angst gehad. Ze durfde haast niet te geloven dat hij goed voor haar was.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Een golf van schuld ging door Jermaine heen toen hij zag dat Catharina begon te huilen. Oh god. Zonder te aarzelen trok hij zijn schoenen uit - en wat overbodige kleding - tot hij met een shirt en zijn onderbroek tegenover haar in het bad kwam te zitten. 'Hey...? Het is al goed... Ze is weg... Niemand doet je hier iets, beloofd...' Hij zag dat het water nu al smerig begon te worden van al het opgedroogde bloed en god weet wat er allemaal aan haar zat vast gekleefd. Hij liet het water dan ook weer langzaam weglopen, terwijl hij de kraan weer open zette. Eerst haar maar schoonmaken, dan weer verder.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Even keek ze op zodra de man bij haar in bad kwam. Ze luisterde naar zijn woorden en knikte langzaam. Echt geloven kon ze het nog niet. Er was altikd wel een vervanger die heksen haatte en haar daarvoor wilde straffen. "Het spijt me dat ik een heks ben." Fluisterde ze zachtjes, het kwam haast niet over haar lippen heen. Ze keek toe hoe het vuile water weg liep en probeerde haar tranen te bedwingen. Langzaam keek ze weer op naar hem. Ze kon zijn naam nog steeds niet herinneren. In het verre begin had ze die wel eens genoemd, dacht ze. Veryeld aan Zana, maar ze wist het niet zeker.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine waste haar voorzichtig met het warme water uit de kraan en een zachte washand. Na alles wat hij had gezien... 'Zeg geen sorry omdat je bent woe je bent...' zei hij. 'Oké?' Langzaam aan leek de natuurlijke kleur van Catharina's huid terug te keren. Hij kon meteen zien hoeveel littekens ze had. 'Ik ben degene die sorry zou moetem zeggen...'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Catharina liet alles over zich heen komen, alleen bij de nog open of ontstoken wonden kromp ze ineen. Even schudde ze haar hoofd. "Jawel... Ik zou willen dat ik geen heks was. Ik heb niemand ooit kwaad willen doen of maken." Ze keek naar het vuile water dat weg spoelde. In al die maanden had ze geen bad gehad. Soms een emmer ijskoud water met een ruwe spons over haar lichaam maar meer niet.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine bleef gewoon lang stil. De hadden haar zowat gehersenspoeld, leek het wel. 'Maar als je dat niet wilt...' proveerde hij een tijdje later. 'Dan doe je dat toch niet?' Niemand kon zeggen dat je iets was. Kijk nou naar hem. Altijd had hij gedacht dat hij en zijn regering de goede kant was. Maar na alles wat hij had meegemaakt, wist hij dat het tegenovergestelde waar was. Misschien kwam daarom niemand terug uit de oorlog. Omdat niemand terug wílde.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Ze haalde haar schouders iets op. "Dat ik besta is al een probleem genoeg. Ik ging maar niet dood, dus ik kan het niet niet doen." Haar onderlip trilde en ze slikte moeizaam. Catharina wenste zichzelf al zo lang dood. Ze verwelkomde het met open armen, maar elke keer hadden ze haar weer opgelapt. Even keek ze naar de man en keek langzaam weer weg. Het speet haar dat de oorlog hem was overkomen. 'Als ik en degenen zoals ik niet bestaan hadden, dan was jou een hoop pijm bespaard gebleven."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine had stil naar haar verhaal geluisterd. En toen zij uiteindelijk stil was, kon hij het niet laten om haar voorzichtig te omhelzen. Zijn moeder had dat vroeger wel eens bij hem gedaan. Wat hij ervan herinnerde was dat het een fijn, warm en troostend gevoel gaf. Dus... misschien hielp het. 'Het spijt me...' fluisterde hij toen. 'Het spijt me dat je zo over jezelf bent gaan denken...'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Het verbaasde haar even wn ze keek naar zijn arm. Het was zo lang geleden dat iemand haar een knuffel gegeven had. "Je hoeft geen spijt te hebben, ik weet dat het zo is." Langzaam keek ze naar hem. In een klap herkende ze hem. "Je hebt het me zelf ook verteld, dus het is vast waar." Even keek ze hem aan en slikte. Hij had haar achter gelaten, in de handen van Zana.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine wist niet hoe hij moest reageren. Het was waar, hij heeft het haar gezegd. 'Het spijt me...' herhaalde hij maar gewoon. Het speet hem oprecht. Ze hadden haar gebroken en daar was hij als burger ook verantwoordelijk voor.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld