Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPORPG]We are only as strong as we are united

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail hield haar hoofd een klein beetje schuin. Ze wist niet zo goed waar ze het over moest hebben, als ze heel eerlijk mocht zijn. Ze kende het meisje amper en wist ook niet zo goed waar ze het gesprek moest beginnen. Zachtjes beet het blonde meisje op haar lip en dacht heel even na. "Mag ik vragen waarom je nog samen bent met die jongen?"vroeg ze zachtjes aan het meisje dat tegenover haar zat. Het was iets wat blijkbaar gevraagd moest worden. Iets wat de geest hen vrij duidelijk had gemaakt tenminste. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen. Zelf wist ze niet heel goed hoe het was. Een vriend hebben. Ze was heel kieskeurig wat jongens betreft. Toch had ze interesse gevonden in een jongen, maar ze had niet het idee dat de jongen dezelfde interesse had in haar. Ze was gedwongen met hem samen te werken om te zorgen dat de twee uit de toekomst weer terug konden gaan naar hun eigen tijd. Ze vroeg zich af hoe ze dat dit voor elkaar gingen krijgen. Het zag er niet naar uit dat de twee nog samen zouden komen. Er goed uit zouden komen tenminste. Draco leek van zijn vrijheid te genieten. Het door begon te krijgen hoe het voelde om daadwerkelijk voor zichzelf te kiezen en zichzelf gelukkig te maken. En het meisje tegenover haar liet het alleen maar toe. Ze snapte het niet. Dat moest ze eerlijk toegeven. Het was moeilijk te begrijpen waarom de twee nog samen waren. Liefde deed blijkbaar gekke dingen met mensen. Iets wat ze vaker had gehoord. Toch wilde Abigail niet onbeleefd of grof overkomen. Kindness will bring you far. Iets wat me altijd bij is gebleven en wat ik nooit vergat. Ze glimlachte zwak naar het meisje. Ergens had ze ook wel medelijden met haar. Het moest niet makkelijk zijn. Dat kon ze dan ook heel goed begrijpen.

Draco haalde opnieuw zijn schouders op. Hij zat niet op een preek van de jonge heer van het duister te wachten. Draco was nog jong. Hij hoefde niet voor altijd bij dezelfde persoon te blijven. Hij had nog een heel leven voor zich en hij vroeg zich af of hij wel oprecht gelukkig was in de relatie die hij met het meisje deelde. En als hij heel eerlijk mocht zijn, voelde hij zich al in geen tijden gelukkig meer. Hij voelde zich ellendig en hij wist dan ook niet zo goed wat hij er mee aan moest. Hoewel hij Pansy ergens ook geen pijn wilde doen. Toch wist hij dat hij moest doen wat goed voelde. En het voelde goed om niet meer bij haar te zijn en te genieten van zijn vrijheid. Uiteindelijk keek hij Tom weer aan en haalde diep adem voor hij begon te spreken. "Kijk, begrijp me niet verkeerd. Je bedoelingen hier achter zijn vast goed. Dat wil ik best geloven. Maar ik denk niet dat je peptalk nog gaat werken. Je weet niet hoe het is om in deze situatie te zitten en je kan me op mijn woord geloven als ik je vertel dat het geen pretje is. Het is of was een aardig meisje. En ze mag dan wel wat veranderd zijn, maar voor mij is het ergens toch echt te laat. Ik heb me al maanden ongelukkig moeten voelen. Het gevoel moeten hebben dat ik over mijn schouder moest kijken bij iedere stap die ik zette. Ik hoefde maar aangesproken te worden door een meisje en ik zou al vreemd gaan. Je weet niet wat het is om je iedere dag weer zo ellendig te voelen" zei Draco uiteindelijk tegen de jongen tegenover hem. "Het is aardig dat je het voor haar op wil nemen, maar ik denk niet dat dit de juiste oplossing is"zei hij nog.

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Pansy keek naar het meisje voor haar en glimlachte. 'Mag ik jou dan vragen wat je interessant aan Tom vind?' Vroeg ze het meisje en keek naar haar. Ze zag al snel of mensen interesse in elkaar hadden en dit was duidelijk. Het zou echt goed komen tussen die 2. 'Omdat ik van hem hou, maar het is op dit punt egoïstisch. Elke beweging die hij maakt moet ik wel klagen, maar er gaan zoveel roddels over de school dat hij me zou bedriegen met andere meiden. Ik hou echt van hem, maar als ik zie hoe blij hier is met zijn vrijheid doet me echt pijn. Al die meiden die hem steeds aan hem zitten en hij geniet er echt van. Ik denk dat het beter is als we uit elkaar gaan zodat hij kan doen met wie en wat hij wilt. ' Zei ze en liet een traan over haar wang rollen. Ze veegde hem ruw weg. Ze wist dat deze dag zou komen en het was leuk zolang het duurde.

Tom keek naar die jongen die zijn verhaal vertelde en knikte rustig. Dit was echt ver. Hij zou nu al vreemd gaan? 'Je moet het uitmaken. Je kan iemand niet laten gaan door het proces van vreemdgaan. Vreemdgaan is laag. Maak het uit en doe dan wat je wilt. Je kan zelfs nu naar haar toegaan. Ze is in de bibliotheek proberen een uitweg te vinden. Misschien vinden jullie er wel 1 als je klaar bent met die Lindsey van je.' Snauwde hij hem af. Pansy was niet de perfecte vriendin, maar zij was tenminste niet bezig met andere jongens. ' Je bent bezig met de grootste schoolslet die mij heeft bedrogen met 2 jongens. Niet 1, maar 2. Zoals ze bij iedereen doet.' Zei hij tegen hem en glimlachte naar hem. Hij stond op. 'Succes met je keuze.' Zei hij.

@beaurathbone

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail schudde glimlachend haar hoofd. Ergens had het blonde meisje die vraag wel verwacht. Er was iets tussen haar en Tom; waar ze haar vinger niet op kon leggen. Ze kon de jongen daarbij ook niet pijlen. Ze wist gewoon niet wat zijn intenties waren en wat hij precies wilde. En daar kon het meisje zich enorm aan irriteren. Ze wilde veel liever duidelijkheid hebben. Weten wat ze kon verwachten. Dat was waar ze van hield, maar dat had ze met de jongen nog helemaal niet. Dat vond ze eerlijk gezegd jammer, want als ze heel eerlijk mocht zijn, vond ze hem behoorlijk interessant en had ze het niet erg gevonden om hem beter te leren kennen. Maar ze had niet het idee dat hij dat ook zag zitten. Of dat daadwerkelijk zo was, wist ze niet, maar daar ging ze wel van uit. Toch vond ze het niet erg om te vertellen over Tom, als ze het echt graag wilde weten. "Natuurlijk" stemde ze ook uiteindelijk in.
Eerst luisterde Abigail naar haar verhaal. Het kwam enorm overeen met het verhaal wat Draco haar vertelde. Hij voelde zich gevangen in zijn eigen relatie en zo beschreef het meisje tegenover haar het ook een beetje. Het kwam op Abigail over dat Pansy Draco ook niet helemaal vertrouwde. Dat kon het meisje ook verkeerd hebben natuurlijk, maar zo kwam het wel op haar over. "Ik wil geen verkeerde indruk op je overbrengen. Want ik wil jullie relatie verder niet verpesten, maar hoe je het me nu vertelt is het misschien beter om hem te laten gaan. Niet alleen maar voor hem, maar ook voor jezelf. Je maakt jezelf alleen maar zorgen om een jongen en dat moet ook niet goed zijn. Misschien is het vertrouwen in elkaar ook wel weg. En dat is juist belangrijk in een relatie. Anders kom je inderdaad nergens" vertelde ze aan Pansy. Misschien verdiende het meisje ook wel beter dan de relatie waar ze nu in zat. "En wat ik zo interessant vind aan Tom? Geen idee. Hij is anders dan de andere jongens hier op school. Ik weet niet precies wat het met hem is, maar het is een interessant type'vertelde ik haar. Ik kon het zelf gewoon niet beter uitleggen, want ik wist het zelf eigenlijk niet zo goed.

Draco rolde met zijn ogen toen Tom een kleine woede uitbarsting kreeg. Het was helemaal zijn bedoeling niet om hier vreemd te gaan. Dat was het laatste wat hij wilde en hij had toch echt wel wat meer respect voor Pansy dan om haar zo te behandelen. Dat Tom hem daar dan ook van wilde beschuldigen, stond Draco ook helemaal niet aan. "Nu moet jij eens goed luisteren. Ik heb nooit gezegd dat ik vreemd zal gaan of dat ik dat überhaupt wil gaan doen. Dus ik weet niet waar je dat achterlijke idee vandaan hebt gehaald. Dat ik een einde wil maken aan een relatie, dat al jaren niet goed meer loopt, wil niet betekenen dat ik gelijk achter het eerste de beste meisje aan zal gaan lopen. Dat moet je heel goed begrijpen, vriend" zei ik tegen hem en schudde afkeurend zijn hoofd. Dit had hij met Pansy ook altijd. Ze ging gelijk van het ergste uit, terwijl dat nooit ter spraken is geweest. "En ik weet niet hoe je erbij komt dat ik ineens met een ander meisje zit. Lindsey had je het over? Maar zo ver ik weet ben ik met een hele groep om aan het gaan. Niet met een persoon. Het maakt me ook verder helemaal niet uit wat je voor problemen je met haar hebt, maar betrek mij daar maar niet bij, want zo'n persoon ben ik niet. Ik ben beter dan dat" zei ik vervolgens tegen hem. "En hartstikke bedankt. Ik zal je advies ten harte nemen' zei hij met een licht sarcastische ondertoon in mijn stem. Ik kon het niet uitstaan als mensen me een vraag stelde en gelijk van het slechtste uitgingen, omdat ze niet het antwoord kregen waar ze op gehoopt hadden. Hij snapte het gewoon niet.

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Pansy luisterde naar het meisje en knikte kort. 'Bedankt voor je advies. Ik had het echt nodig. Ik zal nu met hen gaan praten.' zei ze rustig en luisterde wat ze zei over Tom. En wat ik ik zo interessant vind aan Tom? Geen idee. Hij is anders dan de andere jongens hier op school. Ik weet niet precies wat het met hem is, maar het is een interessant type'vertelde ik haar. Ik kon het zelf gewoon niet beter uitleggen, want ik wist het zelf eigenlijk niet zo goed.' Zei het meisje en Pansy keek maag b haar.' Je bent een verstandige meid. Je vind vast wel uit wat je met je gevoelens wilt doen. Ik zie dat hij ook interesse in je heeft. Bedankt Abigail voor je eerlijkheid." Zei ze en liep naar buiten. Ze zag Draco staan en vroeg of Tom even weg wou gaan." Draco, denk je dat we moeten opsplitsen? ' Vroeg ze met een brok in haar keel.

Tom keek naar Draco en zuchtte. "Let maar op Malfoy. Ik hoop ook nog dat ze je bedriegt met meer mensen. Je gaat met het foute groepje om die alleen maar foute dingen doen. Ik waarschuw je nu er voor.' Zei hij rustig en. Keek naar hem. Hij keek hem aan en zuchtte. Het was een jongeman met vele toekomstkansen door zijn rijke afkomst en sluwheid. Hij had alleen nog het sterke meisje nodig die aan zijn zijde zou staan en hem zou steunen. Blijkbaar had de geest geen gelijk. Misschien waren ze toch niet. Het juiste koppel. 'Ben benieuwd hoe jullie teruggaan.' Zei hij en ZAG pansy hier verlegen heen lopen die met een pijnlijke stem haar vraag vroeg die hij nog vaag hoorde terwijl hij weg liep.

@beaurathbone

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail keek het meisje aan en glimlachte. "Geen dank"was haar antwoord. Ze stond nu eenmaal bekend om haar eerlijkheid of het nu iets positiefs was of iets negatiefs, zich inhouden deed het meisje zich gewoon niet. Als ze ergens iets van vond, dan stond ze daar ook achter. Ondanks dat het niet bij iedereen in de smaak kon vallen. Kort schudde ze haar hoofd en zette de gedachte uiteindelijk van zich af. Ze hoorde de opmerking die Pansy maakte, vlak voor ze weg ging. Abigail geloofde er niet in dat de jongen ook interesse had in haar. Anders liet hij dat wel op een hele bijzondere manier merken, want zij had het eerlijk gezegd nog niet door gehad. Kort haalde ze haar schouders op en volgde de bewegingen die het meisje maakte op het moment dat ze opstond en op zoek ging naar haar vriend. Ergens had ze het met hem te doen. Dat moest ze eerlijk toegeven. Ondanks dat ze niet achter hun relatie stond. Het was altijd moeilijk om iemand kwijt te raken waar je van houdt. Ook Abigail wist dat.
Uiteindelijk haalde het meisje een hand door haar blonde haar heen en besloot ze maar om weer richting buiten te gaan. Het was eindelijk weer eens mooi weer en daar wilde ze nog even van genieten. Aan de andere kant was ze ook benieuwd naar wat Tom aan het doen was, maar ze wilde haar aandacht ook niet aan hem opdringen. Uiteindelijk stond ze op en liep met rustige passen de bibliotheek uit. Ze ging richting de tuinen van de school en voelde hoe de zonnestralen haar huid weer raakte op het moment dat ze haar eerste stap buiten zette. Het voelde ontzettend goed. Vrijwel direct verscheen er een glimlach rond haar lippen. Ze liep naar een van de vele bankjes in het zonnetje en nam plaats. Zo kon ze optimaal van de zon genieten.

Draco snapte echt niet waar Tom het over had. "Ik snap dat jou ex je pijn heeft gedaan, maar wat heb ik daar precies te maken? Ik wil het je best nog een keer zeggen hoor. Ik heb niks met haar. Ik zal ook nooit wat met haar gaan doen en ik wil ook nooit wat met haar gaan doen. Ben ik nu duidelijk?!"zei hij lichtelijk geïrriteerd. Hij kon er niet tegen als men verkeerde aannames van de jongen deden en vervolgens totaal niet naar hem wilde luisteren. Dat was hier ook het geval geweest, maar ik liet het voor de rest maar gewoon gaan. Hij moest eerlijk toegeven dat hij niet eens wist wie die Lindsey nou precies was, dus ergens was het ook compleet lachwekkend dat Tom dacht dat Draco ook maar iets met haar zou willen. Hij schudde zijn hoofd en merkte niet op dat Pansy hun kant op kwam lopen. Pas toen ze begon te praten, viel ze hem pas op. Ze vroeg Tom om weg te gaan en ik had al een idee waar over ze wilde praten. En die vermoedens werden maar al te snel bevestigd. Ze vroeg het met een brok in haar keel.Hij kon aan haar zien dat ze het er moeilijk mee had. Ergens wist ze waarschijnlijk het antwoord al. Hij haalde een keer diep adem en besefte dat het ook deze keer tijd was om eerlijk tegen haar te zijn. Hij knikte daarom dan ook maar. "Ik denk niet meer dat dit tussen ons gaat werken" biechtte ik op. "Begrijp me niet verkeerd. Er is echt geen ander meisje en ik vind niemand anders leuk, maar ik merk gewoon steeds vaker dat ik het fijner vind om alleen te zijn dan om samen met jou te zijn. En ik denk dat het dan ook beter is als we ieder onze eigen kant op gaan" voegde ik er dan ook nog aan toe.

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Pansy keek naar hem en knikte. 'Je hebt gelijk. Ik snap dat je dat vind Draco. Ik was nooit makkelijk voor je geweest.' Zei ze zachtjes en speelde met haar armbandje. Dat deed ze altijd als ze verlegen was om wat te zeggen. 'Ik hoop dat we vrienden kunnen blijven.' Zei ze en keek weg. Ze snapte zelf ook wel dat ze niet beste vrienden bleven, maar ze konden wel rrepsect voor elkaar hebben. :Gaan we wel nog samen uitzoeken hoe we thuis kunnen komen? Zodat we weer naar ons vrienden kunnen?' Vroeg ze aan hem.

Tom ging naar de tuinen en zag Abigail.' He. ' Zei hij en ging naast haar zitten.' Hoe ging het bij jou? ' Vroeg hij zachtjes aan haar en glimlachte. Hij keek naar de 2 die aan het praten waren en zuchtte. Ze maakte het vast uit. En hoe gingen ze dan terug naar hun tijd? Had de geest ongelijk.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail haalde een hand door haar lange blonde haar heen en haalde kort haar schouders op. Haar blik gleed uiteindelijk naar Tom. "Ze begon zelf in te zien dat de relatie niet meer ging werken" zei ze hem. "En ik moet zeggen dat ik haar geen ongelijk kan geven. Het zag er naar mijn idee ook niet uit dat het nog te redden viel. Van beide kanten vatte ik het zo op. Draco die zijn vrijheid maar al te graag terug wilde en Pansy die de jongen helemaal niet meer vertrouwde. Dan kan je maar beter een punt achter je relatie zetten. Al zeg ik het zelf" voegde het blonde meisje er nog aan toe. Het was misschien een pijnlijke of moeilijke beslissing, maar Abigail vond altijd dat je zulke dingen niet uit de weg moest gaan, puur om die twee begrippen. Sommige dingen moest je gewoon onder ogen komen. En daar hoorde dit soort dingen ook bij. "Al hoop ik wel dat de twee terug naar hun eigen tijd kunnen. Het zou vervelend zijn als ze hier voor altijd vast zouden zitten"merkte ik vervolgens op. Abigail zou het niet erg vinden om de twee nog te helpen terug te gaan naar hun eigen tijd. Ergens vroeg ze zich ook af hoe het over een jaar of vijftig zou zijn. Ze ging er vanuit dat er veel dingen veranderd zouden zijn. Een kleine glimlach verscheen er rond de lippen van het meisje, terwijl ze een plukje van haar haar achter haar oor streek. Ze keek weer voor zich uit en dacht na over wat ze de jongen zeggen moest. En om heel eerlijk te zijn, wist ze het niet zo goed. Ze wist niet meer waar ze het met de jongen over moest hebben. Hij was enorm gesloten en was voornamelijk met andere dingen bezig. Dat was prima, maar dat gaf Abigail het idee dat de jongen totaal geen interesse had in het meisje. Op welk level dan ook en ze ging haar moeite daar ook zeker niet insteken. Ze wist beter dan dat en ze was ook beter dan dat.

Draco keek het meisje aan en haalde kort zijn schouders op. "De relatie was gewoon niet gemakkelijk. Ik denk niet dat we zo goed bij elkaar passen, wat dat betreft" gooide hij er uit. Het voelde goed om eindelijk een keer te zeggen waar het op stond. Wat hij van de gehele situatie vond. Hij kon het eindelijk hardop uitspreken en hij voelde hoe er een enorme last van zijn schouders af aan het vallen was. Het voelde goed om dit te doen, hoewel dit geen gemakkelijke situatie was. De twee waren toch een behoorlijke lange tijd bij elkaar geweest. Maar hij voelde dat dit het juiste was om te doen. De twee waren allebei ongelukkig in de relatie. Hij miste de dingen die hij kon doen met zijn vrienden, hij voelde zich in de gaten gehouden en vond het niet leuk meer om tijd met haar door te brengen. En naar zijn idee moest het ook niet leuk zijn om steeds bepaalde dingen in je hoofd te hebben, ondanks dat die dingen helemaal niet klopten. Hij was nooit vreemd gegaan. Hij hield zich totaal niet met andere meisjes bezig op die manier en hij zag ook niemand op die manier zitten. Hij was een man van respect en hij wist dat je dat niet kon maken tegenover je partner. Dat was alles behalve respectvol en daarom was dat ook niet waarom hij de relatie niet meer zag zitten en waarom hij dacht dat het beter was om uit elkaar te gaan. Het ging gewoon niet meer. Het ging al langer niet goed en dat moest je niet a blijven houden omdat je bang was om de ander te kwetsen. Dat ging gewoon niet. Uiteindelijk moest je ook aan jezelf denken. En naar zijn idee was het beter als de twee een punt zouden zetten achter de relatie. Uiteindelijk keek Draco naar het meisje voor zich en haalde zijn schouders op. "Sure. We kijken wel hoe het loopt" zei hij tegen haar. "We zouden toch op de een of andere manier terug moeten naar onze eigen tijd" zei hij als antwoord op haar laatste twee vragen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld